Jet lag

Na opnieuw een kortere nacht, word ik wakker gekust door Stan. Ondanks de minder nachten, vind ik het stiekem wel gezellig om samen te slapen 🥰Ik probeer hem nog wat in bed te houden, maar na een tijdje komt Tess er ook bij. We ontbijten en maken ons klaar om Ho Chi Minhstad te verkennen. Lars dacht gisterenavond dat hij erdoor was, maar deze ochtend voelt hij zich nog steeds niet top..🙁 Hij stelt dan ook voor om onze tweedaagse van komend weekend uit te stellen naar het einde van de reis. We keren hier toch terug naartoe om terug naar huis te vliegen. Jammer maar beter zo dan dat hij zich de hele tijd miserabel voelt en niet veel kan, en ik met twee kinderen in een semi middle of nowhere zit.
We nemen de taxi naar een roze kerk💒. Tess is al enthousiast over het ‘roze’. We komen aan, stappen uit en zien helaas dat we de kerk niet kunnen bezoeken. Dan trekken we maar gewoon een foto en bestellen we een nieuwe taxi naar het Independence palace⛩️. We kopen ticketjes en gaan zoeken “of de prinses thuis is”. Koningen en prinsessen hebben er eigenlijk geen hol mee te maken, maar goed, Tess is enthousiast. We stappen binnen en bekijken de eetzaal, lopen naar een volgende, tot ik merk dat Lars heel erg bleek is. Hij geeft aan dat hij niet meer kan en gaat zitten. Hij wil terug naar het appartement. We beslissen om nog even naar de speeltuin te gaan achter het paleis zodat hij daar wat kan bekomen en de kindjes zich kunnen uitleven. Die zijn zich van geen kwaad bewust en leven zich uit in de speeltuin🛝.
Tot zover het verkennen van de stad.. ☹️
Terug in het appartement legt Lars zich in bed. Hij heeft zooo veel last van jet lag.. Echt kak! Het voelt voor hem alsof hij en alles loodzwaar zijn..
Ik geef de kindjes eten en daarna spelen ze / kijkt Tess wat tv, terwijl ik de afwas doe. Na een tijdje verschijnt Lars, nog altijd aan het lijden onder z’n jet lag. Hij heeft raad gevraagd en heeft een plan. Hij moet in dit ritme leven, veel zonlicht hebben en actief zijn. Echt gek, wanneer het in België 9-10u is, begint hij zich beter te voelen. Maar dat is hier dus pas tegen 15-16u 🫣. We trekken dan maar naar het zwembad en de speeltuin in ons complex! Stan ziet het zwembad nog maar in de verte en begint al ‘nee, nee’ te zeggen (oh no, not this again..). Hij ziet de speeltuin en is blij. Tess wil wel zwemmen dus Lars duikt er mee in. Ik probeer Stan terwijl te overtuigen om mee in het water te stappen, maar zelfs met hem hoog en droog in mijn armen, wordt hij panisch als ik nog maar gewoon met mijn voeten in het ondiepe water stap 🤦🏻‍♀️. Dus wandel ik wat rond op de terrassen met hem en trek foto’s van het uitzicht en de coole gebouwen. Ik onderneem nog wat pogingen om Stan te overtuigen dat het zwembad gewoon een groot bad is (want het is warm en ik wil ook zwemmen), maar tevergeefs.. Het was leuker om de hele tijd rond te lopen: helling op en af.. Uiteindelijk beslissen we gewoon om hem efkes in het water te soppen, en ooohhh wat vond hij dat leuk zegggg 🤣 (de foto spreekt boekdelen).
Het is tijd om te gaan koken dus gaan we terug naar boven. Terwijl ik het eten maak (wortelpuree en kip, mega Vietnamees), gaat Lars nog wat inkopen doen. Het zijn hier erg vastkokende patatten blijkbaar 🥔 dus het duurt eventjes eer het klaar is. De kindjes spelen erna nog eventjes en dan is het bedtijd. Lars voelt dat hij moe is en beslist om mee te gaan slapen (naast Tess)
Ik doe nog een poging om Stan in z’n eigen bed te steken en yesss het duurt niet zo lang eer hij in slaap is 🥳. Ik doe de afwas met een serieke en geniet wel stiekem van de me-time 🫢. Ik had het plan al in mijn hoofd om te gaan piepen naar het uitzicht langs de andere kant wanneer het donker is en er dus overal lichtjes zijn. Het is stil dus ik ga naar beneden, wandel op het terras naar de andere kant en ik geniet. Wat een fantastisch, graaf uitzicht 🤩. Zalig. Zotte brommerkes, karaoke, muziek.. Het nachtleven is al volop bezig! Ik draai me om en ik zie dat er een lichtspektakel op de gebouwen aan de andere kant aan het gebeuren is, dus ik wandel dichterbij om beter te kijken. Zoveel geluiden, brommers, kattengejank en lichtjes..😁 De brakke appartementen de overkant van ons lijken nog triestiger in het donker.
Ik ga terug naar boven, neem een douche en eet een oreo-ijsje 🍦. Plots verschijnt Lars, die niet kan slapen. Dus kijken we nog wat tv en kruipen dan ons bed in, wéér apart (hopelijk de laatste keer!)Read more