Mexico 🇲🇽

Ik had een slecht nachtje (buikpijn, toiletbezoek, Stan…), dus ik voel me niet zo top (en misselijk)..dus ik neem iets in. We hebben wel nog even tijd, want we moeten pas om 12u uitchecken. De kindjes parkeren zich voor de tv en wij pakken verder in, maken de ijskast leeg en ik ga nog even om souvenirs 😁. Ik zweet me kapot!
We smeren sandwiches, snijden de komkommer en watermeloen en Lars maakt nog wat nacho’s en de laatste margarita’s. We doen die in speciale bekers die we dan gaan meepikken (oeps).
Om 12.15u staat onze bagage buiten. Pas om 22u stijgt het vliegtuig op dus we kunnen nog tot 17u aan het zwembad liggen. We nemen de noodzakelijke dingen mee naar het zwembad en Lars brengt de resterende bagage naar de balie. De kindjes spelen 3u quasi onafgebroken in het zwembad (lang leve puddle jumpers!). Enkel om even te eten en drinken, of als ze het koud hebben (2min knuffelen en er weer in), komen ze eruit. Ze spelen weer superlief samen: Tess gooit Stan in het rond, maken “soep” en spelen ook met het Amerikaanse gezin. Er zijn twee zwembaden en een ervan is ideaal voor kinderen: zelfs Stan kan er staan. Op een bepaald moment mag hij dan zonder bandjes spelen, en Tess helpt hem flink. Het is druk aan de zwembaden vandaag! Veel Amerikanen - maar die hangen bijna allemaal in het andere, diepere zwembad (jeej).
Plots staat Stan stilletjes in het zwembad: weer kaka in de broek (een lekker smeerbare variant dan ook nog): ik loop met hem naar het toilet van de gym en kuis alles wat af en spoel de zwembroek uit. Kaka doen op het toilet of potje is echt een probleem voor hem..
Wij genieten nog van de laatste uren zon (en margarita’s in onze gestolen bekers). Ik lees nog wat verder in m’n boek. We halen de kinderen uit het water zodat de bandjes en hun zwemkleren kunnen drogen. Ze spelen met de magneten en ik haal de laatste verrassing boven (plasticine).
Om 16.15u pakken we ons boeltje in (snif). Lars gaat nog om cash geld terwijl de taxichauffeur de bagage inlaadt. Het is ongeveer 45min rijden naar de luchthaven van Cancun. Na 1min ligt staan KO op m’n schoot in slaap. Ook Tess nestelt zich tegen mij maar slaapt pas de laatste 15min. We passeren de gigantische hotelpoorten weer.
We komen aan, zetten Stan in de buggy waar hij verder in slaapt (3u spelen in het zwembad doet wat met een kind haha). We wandelen naar de incheckbalie en zien al een rij staan. Er zijn maar 2 balies open dus het gaat heeeel traag. Na een tijdje doen ze er meer open maar uiteindelijk hebben we een uur aangeschoven, en terwijl sliep Stan en speelde Tess een Smartgame of stond gewoon bij ons. Na een beetje gedoe aan de balie zijn we wat bagage lichter. Door de scanner gaat heel vlot (amper volk) en al snel bevinden we ons tussen de “restaurants”. We kiezen hamburgers met frietjes. De kindjes zijn moe en ik krijg ook een klopje (het is ondertussen al 19.30u): er is wat drama aan tafel en Stan weent instant als ik even weg ben om water te kopen. Na het eten begeven we ons naar de gate waar zij tv kijken en ik nog wat verderlees in m’n boek. Normaal vertrokken we om 21.40u maar om 21u zitten we nog te wachten… Ze roepen af dat we nog 20min moeten wachten want ze zijn nog aan het kuisen. Dan begint het boarden en we mogen er al vrij snel op (voordeel aan kinderen hebben). We zitten vrij ver achteraan: ik met de 2 kindjes in het midden en Lars links van ons. We stijgen op rond 22.15u en plots hebben ze weer veel energie en praten ze keiveel. Ik wil eigenlijk gewoon slapen 🙈. Het goede nieuws is wel dat het maar 8.40u vliegen is (we dachten 10u)!!
Ze mogen nog even tv kijken met een flesje. Stan moet zo hard hoesten dat hij wat overgeeft: in mijn handen en op onze kleren (al goe heb ik een verkoudheid en ruik ik toch niks haha) . Niet veel later brengen ze ineens eten voor de kindjes - whyyyy. We willen hen gewoon gaan laten slapen!! En wie wil er nu nog warm eten om half 11 ‘‘s avonds?? Aangezien ik nog altijd niet op en top ben, eet ik niks (Lars wel) - en maak ik me wat druk in de kindjes, want ik ben gewoon keimoe.
We blazen de kussens op en proberen de kindjes te installeren zodat ze kunnen slapen. Dit verloopt wat moeizamer want Stan wil niet op mij slapen dus het is even puzzelen naar hoe ze naast elkaar kunnen liggen. Uiteindelijk valt hij toch in slaap tussen (en ook op, onder, naast) mijn benen. Ik slaap in blokjes want soms krijg ik pijn in m’n benen of rug van dezelfde houding en verleg ik me voorzichtig. Lars slaapt ook in stukjes.
Stan slaap uiteindelijk 7 uur aan een stuk (beter dan in een bed?? En mist zelfs het ontbijt) en Tess 6-6,5 uur (wordt wakker tijdens het ontbijt): ideale vlucht dus! Mijn maag sputtert nog altijd wat tegen dus ik eet niet zo veel. Tess wil eerst niet eten maar eet dan toch 2 potjes yoghurt op.
Een halfuur voor het landen wordt Stan wakker en hij is meteen goedgezind. Ze kijken nog wat Frozen en dan raken we om 13.15u de grond in Zaventem🛬. De vakantie is nu echt gedaan 🥲.

We stappen rustig uit het vliegtuig, wandelen naar de douanecontrole, mogen naar een andere rij omdat we kinderen bij hebben…en moeten daar keeiiiilang aanschuiven 🤯!! De automatische controle is pas vanaf 12 jaar, maar bij onze rij is er maar 1 loket open waardoor het tergend traag gaat. Iedereen in onze buurt wordt er wat onnozel van. Zeker wanneer er nog 2 agenten komen zitten maar op het gemakje alles opstarten en een babbeltje doen etc. Uiteindelijk beginnen zij aan hun job en gaat het wat vooruit. We hebben zo lang moeten wachten dat de bagage al op ‘end’ staat, maar dat betekent wel dat alles er al is!
We snellen naar de uitgang waar mijn papa ons opwacht en ons dan naar huis brengt (met brood en charcuterie, en soep van de mama wacht in de ijskast, en nog charcuterie van de andere ouders).
We komen thuis en ze beginnen meteen te spelen, tekenen … Lars heeft om een of andere reden veel energie en laadt al wat dingen uit, ik lig uitgeblust in de zetel.

Mexico 🇲🇽: Lars had weer een topreis in elkaar gestoken 🤩!もっと詳しく