Buranken Aasaa burgert zich in

De afgelopen dagen heb ik de universiteitsgebouwen en het stadsdeel Shinjuku verkend. Het hoogtepunt van de uitstapjes naar Shinjuku is meestal het eten, daar valt wel wat over te zeggen! Op mijn eerste dag in Tokio ben ik noedels gaan eten in een kleine onopvallende noedelbar waar ik rustig in mijn eentje kon zitten. Ik ben er de dag nadien nog eens teruggegaan omdat ik de bediening er zo aangenaam vond: de bar wordt door een man in zijn eentje gerund: keuken en bediening. Voor dat tweede bezoek had ik me wat beter voorbereid en kon ik hem begroeten met 'konbanwa' (goedenavond), en bedanken met 'arigato gozaimasu' (heel erg bedankt). Ik voel me een beetje onnozel als ik Japans probeer te spreken, maar ik ga toch mijn best doen om wat bij te leren, want in de meest charmante restaurantjes spreken ze geen Engels. Gisteren heb ik ontdekt dat Japanners meestal niet bedanken wanneer ze goed bediend werden, wel zeggen ze 'gochisousama deshita' om dankbaarheid voor de maaltijd uit te drukken, zowel naar de kok toe als algemenere dankbaarheid dat we goed eten hebben, the more you learn... Wat het eten zelf betreft: de noedels zijn enorm lekker en ook heel goedkoop (3-7 euro), klassieke toppings zijn gekookt varkensvlees, zeewier en een halfgekookt eitje. Groentjes worden niet zo veel geserveerd in de goedkopere bars, dus het zal toch goed zijn als ik af en toe zelf wat groentjes kook :) vandaag waren mijn huisgenoten trouwens heel blij dat ik hen een goeie spaghetti bolognese met veel groentjes heb voorgeschoteld.
Voor lunch zijn er lekkere dingen te vinden in de vele kleine supermarktjes (o.a. 7-eleven), zoals rijstballen met tonijn of zalm, sandwiches met kip en chilisaus, slaatjes,... ik eet meestal niet veel 's middags door de hitte (30-35 graden), maar dat wordt 's avonds wel gecompenseerd.
Wat het ontbijt betreft kom ik ook niet te kort. Ik kan hier simpelweg granola met yoghurt eten zoals ik gewoon ben. Als ik mezelf wil verwennen haal ik een 'butter flaky': een boterkoek uit een plastiekske. Klinkt niet geweldig, maar ik vind ze verrassend lekker!
Naast inburgering in de etenscultuur is mijn verblijfplaats nu ook geregistreerd en ben ik in orde met allerlei verzekeringen. Op al die officiële documenten moet mijn naam in Katakana staan (1 van de 3 Japanse tekensystemen/alfabetten, naast Kanji en Hiragana). Vandaar dus de titel van deze post: in Japan wordt de achternaam eerst geschreven en dan de voornaam: ブランケン (Buranken) アーサー (Aasaa). Wegens beperkt aantal klanken in het Japans, is een lichte omvorming nodig haha, zoals je kan zien.
In de volgende post maak ik een oplijsting van fun facts, want dat zijn er wat te veel om hier nog onder te zetten :)Read more