Zuidoost-Azië

июля - октября 2015
  • Anika and Mike around the world
104-дневное приключение от Anika and Mike Читать далее
  • Anika and Mike around the world

Список стран

  • Мьянма Мьянма
  • Таиланд Таиланд
  • Лаос Лаос
  • Камбоджа Камбоджа
  • Вьетнам Вьетнам
Категории
Нет
  • 6,5кпройденных километры
Средства перенесения
  • Полет-километров
  • Гулять пешком-километров
  • Пеший туризм-километров
  • Велосипед-километров
  • Мотоцикл-километров
  • Тук Тук-километров
  • Автомобиль-километров
  • Поезд-километров
  • Автобус-километров
  • Дом на колесах-километров
  • Караван-километров
  • 4х4-километров
  • Плавание-километров
  • Гребля-километров
  • Моторная лодка-километров
  • Парусное судно-километров
  • Плавучий дом-километров
  • Паром-километров
  • Круизный лайнер-километров
  • Конь-километров
  • Катание на лыжах-километров
  • Автостоп-километров
  • Cable car-километров
  • Вертолет-километров
  • Босиком-километров
  • 34следов
  • 104дней
  • 158фотографий
  • 0лайков
  • Island getaway + Advanced duikbrevet

    26 октября 2015 г., Таиланд ⋅ 🌫 9 °C

    Een week lang relaxen op een mooi eiland, wat wil je nog meer?

    Nou...duiken op de 2e beste duikplek in Thailand: Hin Daeng. Maar dan heb je wel je advanced duikbrevet nodig. Gelukkig hebben we onze open water brevet al in NL gedaan en kunnen we in 2 dagen onze advanced halen, waarbij we de 2e dag meteen naar de beste duikplek kunnen :)
    De eerste dag naar Koh Bida een klein eilandje bij Koh Phi Phi in de buurt. Hier kun je mooi duiken, maar het haalt het bij verre niet bij de 2e dag: Hin Daeng, hier zijn we voor gekomen. 3 meter van de rots steekt boven het water uit en de rest van het rif loopt zon 30 meter naar beneden, omringd door de echte oceaan. Gelukkig is er een boei waaraan we kunnen afdalen, dit kunnen we geleidelijk doen zodat de oren kunnen wennen aan de diepte, vooral Anika had hier op de 1e dag last van. Eenmaal beneden dalen we al snel af naar 29 meter diepte, zo diep zijn we nog niet geweest, en als je je omdraait zie je het blauw van de verre oceaan om je heen, echt geweldig, dit hebben we nog niet meegemaakt. We zien veel grote oceaan vissen zoals barracuda's en murray's (Anika's favoriet) komen voorbij en we genieten van alles om ons heen. De derde duik doen we in een lagune bij Koh Haa, hier is niet veel te beleven maar we moeten het verplichte onderdeel navigatie nog afronden...We hebben nog even wat tijd om rond te zwemmen, de meeste vissen gunnen ons niet eens een blik waardig en gaan lekker door waar ze mee bezig zijn, wij zijn geen voedsel en geen bedreiging. Maar opeens komt er een vis op Anika af. Hij heeft mooie kleuren, maar dan doet hij z'n bek open en zie je zijn best wel grote tanden. Oeps, deze vis wil ons aanvallen! Anika weert hem af met grote armgebaren en draait zich om met de flippers naar de vis toe. Tot 3 keer toe valt de vis aan, en dan ziet de duikinstructeur de vis ook en probeert deze weg te jagen. Mike zwemt een beetje achteraan en wordt ook nog gezien als bedreiging. Een flinke schopbeweging jaagt de vis weg en we zwemmen snel verder. Later blijkt het een Titan Triggerfish te zijn, welke zijn nest met eitjes verdedigde. Deze vissen worden zo'n 75 cm groot en staan bekend om hun territoriale gedrag. Later op internet lezen we verhalen van veel duikers die zijn aangevallen. Gelukkig heeft de vis niet gebeten en wilde hij ons alleen maar weghebben. Terug op de duikboot horen we dat we 'getriggerd' zijn, door deze Triggerfish. Een mooi verhaal dat we gelukkig zonder kleerscheuren na kunnen vertellen. Bij de foto's hebben we een foto van deze vis geplaatst, let even op z'n tanden ;) wel een foto van internet, geen eigen materiaal.

    En verder...lekker relaxen aan het strand, en we hebben 1 dag een scootertje gehuurd om het eiland over te gaan.
    Читать далее

  • Bangkok - hoge torens en lage fietsen

    22 октября 2015 г., Таиланд ⋅ ⛅ 33 °C

    Deze wereldstad moeten we uiteraard ook aandoen op onze wereldreis! Onderweg in Azië hebben we via het backpacker 'roddel' circuit gehoord over de 'Ghost tower' in Bangkok. Deze toren is een skyscraper die nooit is afgebouwd en nu leeg en verlaten in het centrum staat. Via via hebben we gehoord dat het mogelijk is om deze toren te beklimmen en te genieten van de skyline, dan moet je alleen even de bewaker omkopen. Helaas is het al 2 keer mis gegaan bij de toren (1 toerist heeft zelfmoord gepleegd en 1 toerist is er vanaf gevallen), daarnaast vind de eigenaar het geen goed idee als je in een half af gebouw zonder veiligheidsvoorzieningen naar boven klimt. Op internet lezen we al dat het steeds moeilijker wordt om de toren te beklimmen en dat je geluk moet hebben. Wij komen rond half 6 's middags aan, het wordt al een beetje donker. De beste tijd om de bewaker te kunnen omkopen hebben we gelezen. Helaas is de bewaker van vandaag niet van de corrupte soort. Hij verteld dat het echt niet mogelijk is, en we zien dat er ook grote spandoeken hangen dat het verboden is. Ondertussen hebben 3 Duitse dames zich bij ons gevoegd en zij willen ook omhoog. Ook het aanbieden van Euro's heeft geen enkele zin en we kiezen voor plan B: naar de Lebua toren, hier zijn de opnames van de Hangover 2 gemaakt en geeft ook een mooi uitzicht over de skyline. Wat we niet weten is dat hier een dresscode geldt (denk aan: nette lange broek, schoenen (geen slippertjes) etc). We worden geweigerd maar we besluiten om de volgende dag terug te komen. Gewapend met onze lange broek en fatsoenlijke schoenen melden we ons de volgende dag bij de receptie. Blijkt dat de toren alleen 's avonds open gaat, en dat gaan we niet redden met onze nachtbus, helaas pindakaas, geen skyline voor ons. Alleen maar des te meer reden om nog eens terug te komen naar deze stad. Op de foto is het gebouw links de Lebua toren, dan 2 torens in het midden en aan de rechterkant de 'Ghost tower'.

    Wat we wel hebben gedaan (op aanraden van Carina), is fietsen met Co. Co zelf is helaas 3 jaar geleden overleden maar zijn bedrijf borduurt voort op zijn kennis van de kleine Bangkokse straatjes. De fietstocht brengt ons door achtertuinen, kleine marktjes en verborgen tempeltjes. Heerlijk om weer even te fietsen en de stad op een heel andere manier te zien. We komen ook een NL piloot die al zo'n 2 jaar in Bangkok is gestationeerd + zijn ouders die op bezoek zijn tegen. De piloot heeft al 5 keer de fietstocht gedaan, maar vind het zo leuk dat hij elke keer weer mee gaat. Hij geeft de tip om nog even bij Wat Pho te kijken (de grootste liggende Buddha van Thailand) als highlight van de tempels in Bangkok. Zo gezegd zo gedaan.

    Bangkok staat ook bekend als Shopping paradijs, en wij moeten na 6 maanden toch echt even nieuwe kleding en accessoires inslaan. Mike heeft alleen maar oude boxershorts meegenomen en deze zijn dringend aan vervanging toe (lees: de gaten zitten erin). Anika haar oude shirtjes zijn door de vele handwasjes verschoten van kleur en uitgelubberd. Tijd om naar de beroemde Chatuchak markt te gaan, de grootste weekendmarkt in heel Azië (9,000 winkeltjes!) met vooral veel goedkope kleding, ideaal dus! Anika en Mike scoren allebei een Thaise fisherman pants. Mike blijkt achteraf niet helemaal geslaagd met de boxershorts (een maat te klein, terwijl op advies al een maat groter dan in NL was ingeschat). Dat wordt even krap de komende weken, de hoop is er dat de boxers nog wat meegroeien met het baasje. Wel een leuk dagje uit naar de markt.
    Читать далее

  • Yangon

    21 октября 2015 г., Мьянма ⋅ 🌙 31 °C

    Na de enerverende weken in Myanmar wilden we de laatste paar dagen in Yangon een beetje rustig aan doen. Dit is redelijk gelukt, op onze ‘circular treintour’ na. Dit is een rondje Yangon in de trein van zo’n 4 uur en schijnt leuk te zijn. Op zich kunnen we ons er wel iets bij voorstellen als je op vakantie bent, omdat je iets meer van de buitenwijken van de stad en het gewone leven te zien krijgt. Wij snappen nog steeds niet hoe we ons hebben kunnen laten verleiden om 4 uur in een oncomfortabele trein te gaan zitten tussen de locals met als eindbestemming ons opstartpunt. We reizen immers het grootste gedeelte van onze tijd en er was dan ook weinig nieuws te zien onderweg. We hebben nog geprobeerd er iets van te maken door onderweg 2x random uit te stappen, maar met een niet zo’n frisse buitenwijk en een wijk met alleen dure restaurants was dit ook niet echt een succes. Het was wel grappig om te zien dat er op het spoor ook geleefd wordt. Van het verbouwen van gewassen tot het wachten op de trein, het gebeurt allemaal op het spoor zelf.

    Daarnaast hebben we nog wat rondgeslenterd in downtown, over de markt gelopen en uiteraard de Schwedagon pagoda (de grootste tempel van Myanmar) bezocht. Ook zijn we voor het eerst weer een keertje naar de bios geweest, naar 'The Martian'. De film was wel oké, het geluid en 3D-beeld prima. We hadden ‘dure’ kaartjes voor de lodge (balkon) voor wel $2 per kaartje en het was een stuk beter kijken dan in de gemiddelde NL-bioscoop. De film was in het Engels en het verbaasde ons dat er ook geen ondertiteling onderstond voor de Birmezen. Ook hier werden we toch weer op een leuke manier verrast. Zo kwam er tussen de reclameboodschappen (ook die heb je hier) en de start van de film opeens de vlag van Myanmar tevoorschijn met een boodschap in de trant van: “Stand up, if you’re proud of your country”. Dus de Birmezen in de zaal gingen staan en werd er eerst nog even het volkslied afgespeeld voordat we door konden naar de hoofdfilm.
    Читать далее

  • Golden Rock

    17 октября 2015 г., Мьянма ⋅ 🌙 6 °C

    Na weer een nachtelijke busrit (nu in een super de luxe VIP bus) komen we aan op het busstation van Yangon, hier blijven we nog niet, want we pakken meteen een bus door naar Mount Kyaitiyo a.k.a. de Golden Rock. Gelukkig zijn er behulpzame mensen op het busstation, want tussen de 150 busmaatschappijen (!) en even veel meer bussen zien we door de bussen het bos niet meer. We hebben goede timing want onze bus vertrekt om 5:30, over 10 min en nog net even tijd voor een plaspauze en dan kunnen we verder voor de 5 uur durende rit. Aangekomen in Kinpun worden we naar een grote truck geloodst, met plaats voor zo’n 40 mensen en worden we de berg op gereden. Boven aangekomen eerst op zoek naar een hotel, wat best ingewikkeld is aangezien er maar 4 zijn. De prijzen op de berg zijn hoog en uiteindelijk komen we weer terug bij het eerste hotel voor maar liefst 75 US Dollar. Maar dan heb je toch wel een... kamer...(voor deze prijs in Azie krijg je overal een penthouse suite, hier dus niet...)

    De golden rock is de meest bekende, beroemde (bedevaarts)plaats om te bidden in Myanmar en overal waar je kijkt zijn mensen met het geloof (Buddhisme) bezig. Vrouwen mogen wel dichtbij de rots komen, maar niet over een brug lopen en de rots aanraken, dit is alleen voorbehouden aan mannen. Mike heeft dus wel de rots aangeraakt. We lopen wat over het plein en zien een trap naar beneden. We hebben gelezen dat hier eettentjes moeten zijn, maar dat deze soms dicht zijn in het laag seizoen. Wij maar lopen en zien vooral mensen hout zagen en bouwen, 1 koffietentje welke open is, maar verder helemaal niets. Op een gegeven moment gaan we maar terug en slaan we linksaf richting wat eruit ziet als een sloppenwijkje (overal afval). We besluiten maar door te lopen en opeens staan we op een hele brede betegelde straat met overal eettentjes, blijkbaar toch de verkeerde afslag genomen.

    Overdag is de rots minder bijzonder, maar ’s avonds tijdens sunset komt iedereen op het plein om de zonsondergang te filmen/fotograferen. Ook blijven mensen de hele nacht wakker om te bidden en te chanten bij de rots. Wij gaan ’s avonds naar bed en staan weer vroeg op om naar de sunrise te kijken. Deze valt helaas wat tegen door de vele mist. Bij de rots brengen alle mensen ontbijt naar buddha en deze worden ook meteen weer afgevoerd aan de achterkant (en misschien ook weer opnieuw verkocht, dit is een gouden business). Wij verbazen ons over een land/volk dat niet veel heeft maar wel elke dag voedsel en geld 'verspilt' aan Buddha op grote schaal.
    Читать далее

  • Bagan - 3000 tempels

    14 октября 2015 г., Мьянма ⋅ 🌙 6 °C

    Op naar Bagan, een grote vlakte met meer dan 3000 tempels, pagoda’s en stupa’s. Volgens een lokale vrouw zijn 3 dagen te kort om ze allemaal te zien, maar we hebben toch een aardige poging gedaan.
    2 dagen hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar old town Bagan gefietst waar we onderweg vaak stopten om een pagoda te bezoeken. De pagoda’s lijken allemaal op elkaar in het opzicht dat de pagoda vaak vierkant is met in de vier windrichtingen een buddha. Een paar pagoda’s kun je ook opklimmen wat heel mooi is voor een overzicht over de vlakte en natuurlijk een sunset en sunrise mee te pikken. Mike vind de Dammayazika paya (een soort piramide vorm) het mooist en Anika de Ananda paya (vanwege de versieringen en mooie tegeltjes). De derde dag zijn we naar het centrum van Nyaung U gelopen waar we lekker geluncht hebben en ’s middags nog de Schwezigon paya hebben meegepikt.
    Читать далее

  • Leven op het water - Inle lake

    11 октября 2015 г., Мьянма ⋅ ⛅ 31 °C

    Na de trekking (zie vorige bericht) hadden we 5 minuten om te douchen, spullen te pakken en de bus te pakken naar onze volgende bestemming, Nyaung Shwe, ook wel bekend als Inle lake. Na helemaal gebroken de nachtbus uit te rollen (stoelen kunnen maar 10 cm achterover) en om 4:00 op zoek te zijn geweest naar een betaalbaar hotel, besluiten we om de hele dag niets te doen, een beetje bij te slapen en uit te rusten. ’s Avonds gaan we op zoek naar een eettentje en komen we Phyoe tegen, een jongen uit de buurt die een boot heeft. Hij biedt aan om met ons de hele dag op pad te gaan de volgende dag en zo de commissie van de hotels te vermijden. Hij spreekt ook nog aardig Engels, een bonus!

    De volgende ochtend rond half 9 varen we weg om al snel een paar vissermannen te zien op het meer. Meer toeristenboten hangen hier rond en kijken naar de kunsten van de vissers. Het blijkt dat zij niet echt vissen, maar alleen de toeristen vermaken. Phyoe weet gelukkig nog wel een paar echte vissers op te sporen en het is mooi om te zien hoe zij op 1 been staan en met het andere been de peddel hanteren, terwijl zij met een soort hengel hun visnetten uitgooien. Hierna slaan ze met hun peddel op het water om de vissen te laten schrikken en het net in te jagen. Inle lake heeft een paar dorpjes op het meer waar de mensen wonen, hier hebben ze van hout en grond een soort drijvend/op het water gebouwde dorpjes gemaakt. Er wordt veel aan handwerk gedaan (lotus en zijde spinnen/weven, sigaren rollen, lakwerk doosjes maken, papieren parasols maken, zilver smeden etcetera etcetera). We mogen binnen kijken (en natuurlijk iets kopen) bij deze bijzondere handwerkers. Ook hebben ze floating gardens waar ze tomaten op het water laten groeien, heel bijzonder om te zien.
    Natuurlijk is er ook een markt op het meer, deze wordt via een 5 daags roterend schema elke dag in een ander dorpje gehouden. Iedereen komt met bootjes vanaf het meer en met scootertjes uit de bergen op deze happening af. We wilden een dragon fruit kopen, maar nadat 2 locale vrouwen de prijs al te hoog vonden terwijl wij er stonden, had de verkoper vast aan ons de veel te hoge toeristenprijs gevraagd en hebben we niets gekocht.
    Читать далее

  • Trekking in Hsipaw

    6 октября 2015 г., Мьянма ⋅ ⛅ 31 °C

    De treinrit die ons van Mandalay naar Hsipaw brengt, wordt zowel afgeraden als aanbevolen. Het duurt veel langer dan met de minivan (11u ipv 5u), vaak materieel pech waardoor het nog langer duurt, het is erg oncomfortabel en het tijdstip van vertrek onhandig. Daarentegen is een hoogtepunt van de treinrit het ‘Gokteip’-viaduct die de trein over een ravijn loodst. Aangezien het treinkaartje inclusief ‘life insurance’ was, maakten wij ons geen zorgen. En alles wat we vantevoren gehoord hadden was waar, alleen bleef ons de materieel pecht gelukkig bespaard. We spraken de volgende dag andere toeristen die over de helft van het traject even lang hadden gedaan.
    De voornaamste reden dat we naar Hsipaw waren getrokken was om te gaan ‘hiken’ naar afgelegen dorpjes in de Shan provincie. Deze dorpjes zijn over de weg niet goed te bereiken en leek ons de beste optie qua authenticiteit als we het vergelijken met Vietnam, Laos en Thailand (waar de ‘locale stammen’ iedere dag mensenmassa’s voorbij zien komen). Daarnaast is het ook een bijzondere provincie, aangezien deze bijna volledig afgesloten is voor toeristen vanwege de politieke onrust in het land. Dit stukje wordt gecontroleerd door de Shan-army en zij willen geen pottenkijkers van de overheid in hun gebied hebben. Tijdens de hike was onze gids heel open over de situatie in het land en dit was ook het hoogtepunt van deze dagen. Achter de schermen is er nog zoveel gaande in dit land, wat voor de ogen van de toeristen wordt afgeschermd. Het is heel onwerkelijk als je de verhalen hoort die een paar kilometer verderop aan de orde van de dag zijn, terwijl je jezelf in een open land waant met alleen maar vriendelijke mensen. De locals schuwen vergeljken met de genocide in Cambodje niet (de schaal zal vast kleiner zijn, maar er verdwijnen regelmatig mensen zonder dat iemand er ook maar iets van af weet). De mensen concentreren zich dan ook voornamelijk op hun eigen leefgebied, zijn blij met wat ze hebben en nemen geen onnodige risico’s. Het voordeel op de hike is dat er geen informanten van de overheid in de groep zitten, want buiten de hike om zijn de mensen heel voorzichtig en op hun hoede om iets negatiefs over de overheid te vertellen. Je merkt in het hele land de gevoelens van hoop op een democratie met vrijheid van meningsuiting en van angst vanwege de onderdrukking. Laten we hopen dat de verkiezingen van 8 November positief uit pakken voor de ‘gewone’ mens in Myanmar, al zijn de locals erg skeptisch. “Ook al winnen we de verkiezingen, de overheid heeft de macht en het leger en zullen dit net zoals in het verleden waarschijnlijk toch niet afstaan”.
    Over de hike kunnen we verder kort zijn, doffe ellende. Een dag in de stromende regen en een dag tot je enkels weg zakken in de modder en van een bergpadje naar beneden glibberen. Vooral voor Anika was het één groot drama. Op dit soort tochten moet je het leuk vinden om af te zien en genieten van het zware werk op zich. De homestay bij de familie was voor haar het enige lichtpuntje van deze dagen. Een andere Nederlands stel had vanuit NL sterke ballonnen mee genomen voor de kinderen en het was erg leuk om te zien hoe blij ze hier mee waren en de hele avond zoet aan het spelen waren.
    Читать далее

  • On the road to Mandalay

    5 октября 2015 г., Мьянма ⋅ ⛅ 31 °C

    Aangekomen in Mandalay leek het alsof we in een tijdmachine waren gekropen om een aantal jaar terug te gaan. Het contrast met de luxe in Noord Thailand is vrij groot en Myanmar doet ons weer heel erg denken aan China, vanwege de vele Chinese invloeden. Daarnaast zijn power 'black-outs' normaal en doet Internet het vaker niet dan een heel klein beetje.

    Aangezien we maar één volle dag in Mandalay verbleven, besloten we wederom een motorbike te huren om zo de omgeving te kunnen verkennen. Een beetje research naar de beschikbare tours en ons ‘do-it-yourself’ programma stond al weer snel in de steigers. Ons hotel lag ver uit het centrum en omdat $12 voor een treinkaartje naar Hsipaw en $15 voor de huur van een scooter ons te gortig was, besloten we op de gratis fietsjes van het hotel de stad in te rijden. Wij waren op ‘sight-seeing’ maar het bleek al snel dat twee toeristen op veel te kleine fietsen in het centrum van Mandalay voor de locals toch echt de grootste bezienswaardigheid was. Bij het station aangekomen is het ons niet gelukt een treinkaartje te kopen. De reden is onbekend; balie reeds gesloten om 17u, onwelwillendheid van de man achter de balie die stond te schreeuwen of dat je alleen de dag van tevoren kunt boeken? Wederom vonden de locals het een mooi schouwspel om gade te slaan. Daarna op zoek naar een motorbike voor de volgende dag bij een motorverhuur/restaurant. We wilden dat ze de motorbike bij ons hotel zouden afleveren en ophalen, want anders zouden we het wel bij ons hotel regelen en konden ze de motorbike niet verhuren. Na een half uur overleg (en Mike al meerdere malen aangegeven had dat ‘nee’ ook een geaccepteerd antwoord zou zijn) tussen de gastvrouw van het restaurant (die uiteindelijk duidelijk de broek aan had) en het volledige restaurant inclusief bezoekers, bleek het onmogelijk te zijn want wie zou er dan op het restaurant moeten passen. Toen we naar buiten liepen kwam er een klant van het restaurant achter ons aan rennen en die wist voor $7 wel iets voor ons te fixen, want in Myanmar vinden ze het mooi dat wij de moeite nemen om hun land te bezoeken en daarom wilde hij ons helpen en niet teleurstellen. En inderdaad, de gok gewaagd, de volgende ochtend stonden er twee personen die geen Engels spraken met een motorbike bij ons hotel.

    Nadat we eerst met de motorbike naar het treinstation zijn gereden (en meer geluk hadden, $3 voor een kaartje), hebben we de omgeving verkend. We zijn naar Mingún en Inwa gereden waar veel verschillende pagoda’s en tempels te bewonderen zijn. We besloten de dag af te sluiten met een ‘sunset’ bij de bekende U-bein bridge (met een lengte van 1.3km de langste teak-brug ter wereld). De hele dag geen toerist gezien, maar waar komen ze dan toch ineens vandaan? Omdat we de volgende dag de trein om 4u ‘s ochtends moesten halen, was een taxi naar het station minimaal 8,000 kyat (zo’n $7) bij ons hotel. Omdat alles met de motorbike goed verlopen was en de mensen in Myanmar behulpzaam en vriendelijk tegen toeristen zijn, dachten we dat het een goed idee was om met deze mannen een deal te sluiten voor de volgende ochtend om ons naar het station te brengen. Dit wilden ze graag doen voor 5,000 kyat en wij goed gemutst ons bedje in. Toen we om 3am buiten bij ons hotel stonden, was er na een klein half uur nog steeds niemand te bekennen en werden we een beetje nerveus. Misschien was ons vertrouwen iets te groot of betrof het een miscommunicatie (aangezien ze de motorbike ook voor 8pm kwamen ophalen en wij toen nog niet terug waren)? We zullen het nooit weten. Maar het zou Myanmar niet zijn als het hotel niet iemand uit zijn bed zou trommelen en samen met de security guard ons achterop de motor naar het staion zou brengen. Pff, toch nog net op tijd de trein gehaald.
    Читать далее

  • Mae Hong Son loop (II)

    30 сентября 2015 г., Таиланд ⋅ ⛅ 32 °C

    Dag 2 is lekker touren en onderweg genieten van goede koffie en eten. De dag 2 begon met een waterval waarvan we het water toch echt amper konden zien stromen. Aan het eind van de middag komen we aan in Mae Hong Son en zien we vanuit de verte meteen de stupa's die op een berg staan en uitkijken over de stad. We rijden naar boven en genieten van het uitzicht. We blijven slapen bij Johnny's. Door de regenbui 's avonds zien we niet heel veel van het stadje.

    De volgende ochtend vroeg op om verder te gaan naar Ma Chaem, een klein dorpje. maar eerst nemen we nog een afslag naar de Surin waterval. Dit bleek een grotere detour dan we dachten en in bovendien barre weeromstandigheden op de berg. Gelukkig is de waterval wel de moeite waard. Deze dag zo'n 210 km gereden op de motorbike en we kwamen er gebutst (net voor het donker) weer af.

    Dag 4 beginnen we in het Doi Inthanon park (officieel zijn we hier niet geweest, aangezien we nooit de park entrance fee van $10 p.p. hebben moeten betalen) waar we eerst naar de hoogste piek van Thailand rijden, op 2.565 meter. Ook bezoeken we hier de Royal Chedi's, een cadeau aan de koning en koningin van Thailand waar we een schitterend uitzicht hebben op het wolkendek onder ons. Beneden in het dal bezoeken we nog 2 watervallen voordat onze tocht eindigt in Chiang Mai.

    Hier besluiten we in voorbereiding op Myanmar onze was te droppen en dollars te gaan halen. 3 Uur, 6 bankpassen, 10 banken, en nog meer bankmedewerkers (en managers) verder toch nog iets van een succesje kunnen boeken. We hebben als voorzorgsmaatregel 2 banken, 6 bankpassen, 3 rekeningen en 2 credit cards (Mastercard en Visa) lopen. Toch blijkt het in Chiang Mai een bijna onmogelijke opgave. En dat in het meest geavanceerde en westerse land tot nu toe.

    Om 'bij te komen' van dit alles hebben we ons laten masseren door ex-gevangen. Totaal anders dan de massage in Laos. Waar het bij de Laos massage vooral draait om de drukpunten en spieren, is het bij de Thaise variant bovenstaande plus; kunnen we dit uit elkaar trekken en opvouwen, ja of nee? ;)
    Читать далее

  • Mae Hong Son loop (I)

    28 сентября 2015 г., Таиланд ⋅ ☀️ 32 °C

    Vanuit Chiang Mai kun je een bekende loop doen met een motorbike, de Mae Hong Son loop. Dit is deel 1 van het verslag (Chiang Mai - Pai - Soppong).

    's Ochtends huren we een motortje voor 4 dagen en is het einddoel van vandaag Pai, een bergdorpje ten noordwesten van Chiang Mai. Een aantal km rijden en we komen aan bij een waterval welke maar liefst 10 levels heeft, we hiken in een half uurtje helemaal naar boven. Aan het eind van de middag bereiken we Pai, eindstation van dag 1. We besluiten eerst even te ontspannen in de hot springs en van een aantal schitterende views van de omgeving te genieten voordat we op zoek gaan naar een slaapplaats. In Pai zien we duidelijk dat de Chinese toeristen een week vrij hebben, het is namelijk druk!
    De volgende dag door naar Soppong, via de Lod cave. Een grot die je alleen kunt bezoeken met gids en bamboe bootje. We krijgen een oud vrouwtje mee met een olielamp. Het enige Engels dat ze kan is de rare vormen van de stalagmieten en stalagtieten aanduiden (frog, UFO, crocodile etc). Ook is er in de grot een tekening te zien die 2000 tot 3000 jaar oud is van een hert, we moeten wel 3 keer kijken maar dan zien we hem. Een indrukwekkende grot.
    Читать далее