Chile
Punta Rodríguez

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 187

      Delfine!

      March 1 in Chile ⋅ ☀️ 21 °C

      Ein Nagel. Das hatten wir uns am letzten Übernachtungsort eingefangen. Als wir tanken waren bemerkten wir, dass der rechte Frontreifen fast platt war. Zum Glück wies uns der Tankwart zur nächsten Vulcanization und dort wurde unser Reifen innerhalb von 30 Minuten gewechselt. Und der Mechaniker überschlug sich vor Freude, weil wir aus München kamen und da hätte Aturo Vidal mal gespielt. Der wäre ja so ein toller Spieler und zwei Mal hätte er den Copa America gewonnen. Fußball verbindet dann doch die Nationen.

      Unser Übernachtungsort bot uns dann zum Frühstück eine Überraschung. Wir konnten Delfine beobachten! Zwar ist ohne Fernglas nicht viel mehr als schwarze Punkte zu sehen, aber glaubt mir, sie sind da!
      Read more

    • Day 50–51

      Parque Nacional Pan de Azúgar

      November 21 in Chile ⋅ ⛅ 17 °C

      A long car ride is ahead of us, as we plan to reach Santiago de Chile with several stops in different national parks. Today’s destination is the Pan de Azugar National Park. The ride starts at 5 a.m. In Antofagasta we make a stop to strengthen ourselves with a coffee and light breakfast. After we continued the journey, we took a man with a broken arm with us and it turned out that this miner in his early forties was a big fan of Roger Federer and tennis in general. The slight problem was that he was also determine to play professionally himself and planned to go on international tournaments in a near future.
      Finally we arrived at the national park by the sea after a long drive. To pay the entrance fee, we went to the official office. There we were greeted by a retired and enthusiastic Alfonso (Billie means Alfonso was the name of his colleague). After we couldn't pay the entrance exactly enough (he had no change), we decided to return later, which was no problem (it was the next day). After we had eaten and the tent was set up on the beach with an ocean view, we decided to take a little hike on the coast. Arriving at a lonely beach, we observed eating and playing birds, which tried to escape from waves approaching water at the last moment. They did only flight if really needed but had a impressive running speed, so fast you could not see their legs moving.
      Since we wanted fresh fish, we looked for a restaurant for dinner. A real stroke of luck, as it turned out. A nice woman put together a menu for us, where we could decide for ourselves what, how and in what form we would like to have it. A sensational meal with everything you could wish for!

      The second day of our journey to Santiago de Chile started after a very restorative night at sea level. After a coffee on the beach we set off for a short Mirador hike, where we rapidly noticed that we were lucky that it was November, and therefore spring and not later in the year. Even the cactus were completely dried and black, but in November the temperature is still very nice. We met a couple of germans traveling in a monster camping car (are we them 30 years ago and are they us in 30 years?).
      We then set off to our next destination Nevado Tres Cruces and after many kilometers and a lot of shuttling we arrive to the most beautiful and quiet camping spot one could imagine. We are alone with about 30 flamingoes and incredible views. The sunset and afterwards the night sky belong to the most beautiful landscapes we ever saw.
      Read more

    • Day 60

      Pan de Azúcar

      February 9, 2019 in Chile ⋅ ☁️ 23 °C

      Chañaral is een klein dorpje 6 uur ten noorden van La Serena. Onderweg stoppen we even in Villanar waar iedereen van de bus moet omdat de chauffeur gaat tanken. Net voor het afstappen vraagt de assistent mijn hulp om deze boodschap in het Engels te vertalen voor een Brits koppel op de bus dat geen Spaans spreekt.

      Tijdens de stop kopen we een completo (een voor mij en een voor de straathonden) en raken we wat aan de praat met het Britse koppel. We vertellen over de rugzak en het paspoort van Vé die gestolen zijn. De man vertelt dat hij zijn paspoort ook ooit verloor in Ecuador. Op een zatte avond viel hij uit een taxi en wellicht is het toen gebeurd. Lichtjes andere omstandigheden dan bij ons, maar goed. Hij vertelt ons dat hij toen binnen de 24 uur een ander paspoort kreeg, hopelijk is dat bij ons ook het geval.

      In Chañaral zoeken we direct vervoer naar Pan de Azucar, een nationaal park dat hier in de buurt ligt. We doen eerst wat inkopen in de supermarkt en worden dan samen met 2 andere toeristen naar een camping in het park gebracht.

      We kunnen nog net onze tent opzetten voor de zon ondergaat. Wat een prachtige locatie hier. We staan op het strand met een mooi uitzicht op een eiland wat verderop in zee. De grote golven slaan met veel kracht in op de rotsen. De hemel kleurt volledig paars en oranje wanneer de zon wegzakt in de zee. Duizenden sterren verschijnen, bijna evenveel als in de Elqui vallei. We zijn nu al blij dat we dit uitstapje niet geschrapt hebben na onze rugzakproblemen!

      Het is hier wel ferm heet in de woestijn. De felle zon wekt ons en jaagt ons al snel uit onze tent, die op een sauna begint te lijken. We zoeken een plekje in de schaduw om te ontbijten en beginnen dan aan een wandeling naar El Mirador. Eerst is het 4 kilometer stappen in de vlakke zon langs een kleine asfaltbaan. Vermoeiend! Maar ook wel lekker rustig. Het doet ons een beetje denken aan onze reis naar Ijsland. Net als toen, kunnen we hier 5 minuten lang in het midden van de baan zitten zonder dat er een auto passeert.

      Vanaf de afslag volgen we anderhalve kilometer lang een gravelbaan die naar de parking van El Mirador leidt. We zijn de enige zotten die tot hier gestapt zijn, alle andere mensen doen dit met de auto. Even uitrusten en wat eten in de schaduw. En dan beginnen we aan de laatste 2 kilometer naar het uitzichtpunt. Rondom ons in het zand staat het vol van de cactussen, een van de weinige planten die kunnen overleven in deze droogte. We zouden hier ook guanacos en vossen kunnen spotten, maar die zijn wellicht aan hun siësta bezig.

      Na een dik halfuur bereiken we de Mirador. De weg hier naartoe is de moeite waard geweest want van hieruit hebben we een geweldig panorama over het landschap en de zee die 400 meter onder ons ligt. In de verte zien we het gehucht Caleta liggen, vlakbij onze camping. Helaas zien we ook een trieste boodschap hangen. De overheid is van plan om een nieuwe weg aan te leggen door het nationaal park om 2 steden met elkaar te verbinden. Daardoor zal alle fauna en flora hier binnenkort verdwijnen en zijn wij bij de laatste gelukkigen die hiervan kunnen genieten…

      We trekken heel wat foto’s en keren dan terug. In Caleta maken we een tussenstop om iets te drinken. 18 kilometer gewandeld vandaag, dat kan tellen! Daarna duiken we in de zee om wat af te koelen. De golven zijn echt enorm hoog en het terugtrekkende water zorgt voor een stevige onderstroom. Niet te ver gaan is de boodschap want je zou er zo ingesleurd kunnen worden. We amuseren ons met wat spring- en loopwerk en genieten van het uitzicht.

      De volgende dag relaxen we op het strand. Wanneer het etenstijd is, komen de vele bruine pelikanen van hun rots. Ze vliegen met zijn allen naar de branding om vis te vangen. Ze trekken onze aandacht met hun speciale vismethode. Na wat rond de brekende golven te vliegen, vertragen ze plots hun vlucht waarna ze peilsnel met hun hoofd eerst loodrecht het water in duiken. Spectaculair! Wanneer een grote pelikaan duikt, reppen kleinere exemplaren zich naar daar om wat stukjes uit de bek te komen eten.
      Read more

    • Day 102

      Where to go - Chile or Bolivia?

      November 2, 2019 in Chile ⋅ ⛅ 14 °C

      While we had planned to cross the boder into Bolivia on Titicaca lake , the elections happened just the day before . And possible irregularities caused wide spread demonstrations , roadblocks and strikes. We stayed in Peru a few more days and then decided to head south to northern Chile ,which had its own problems . A nationwide uprising after a public transit increase , one million people demonstrated in Santiago and the police showed brutal force, with 20 or more people killed. Arriving in Chile ,the nice beachtown of Arica , we felt relieved. This town felt like venice beach or San diego . Beautiful beaches , great markets to buy any food you missed and perfect roads. The cars actually stop at the pedestrian crossings (zebra stripes like intouching germany) , we have not seen this in a long time.
      During our drive down south along the coast, we see a demonstration and lots of burned tire marks , where people blocked the roads a week ago when the protest had climaxed. Chilenos love to camp and we find some beautiful beaches with weekend campers along the highway 1 ( it feels a bit like Hwy 1/Big Sur in California but even more remote... with real desert touching the ocean and no gas station for 200 miles.) But really , how do they swim in that freezing cold water ,while we walk arround in down jackets?
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Punta Rodríguez, Punta Rodriguez

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android