Puhuangyu

Met de bullit trein komen we in de voormiddag aan in Beijing. We hebben pas aan het eind van de middag afgesproken met ons allereerste couchsurf adres ooit (spannend!), dus we hebben wat tijd om lekker in de zon te zitten in een park vlakbij tiananmen square. De tulpen staan in bloei, dus we voelen ons weer een klein beetje in Nederland ;).

Onze gastheer heet Yonglin en woont in een kleine kamer, eigenlijk een soort studentenwoning, inclusief vergelijkbare Ikea meubels die we in Nederland naar de kringloopwinkel hadden gebracht. Hij woont vlakbij een metrostation en vlakbij zijn werk. Yonglin zijn Engels is uitstekend en we konden kletsen over vanalles en nog wat: reizen, films, de verschillen tussen China en Amerika/Europa, de 1 kind politiek enz. Hijzelf is als gevolg van de 1 kind politiek ook enigst kind. Hij verteld dat hij een hele sterke band heeft met vrienden. Zijn ouders wonen buiten Beijing en als er iets met hen is dan vraagt hij of een van zijn vrienden voor hen wil zorgen als dat op dat moment voor hemzelf niet mogelijk is. Samen met hem hebben we heerlijke Peking eend gegeten een biertje gedronken in een speciaalbier café. Heel gezellig! S avonds sliepen we op zijn uitgevouwen Ikea bank en de volgende ochtend namen we al weer vroeg afscheid. Voor Yonglin was het immers gewoon een werkdag (al was het wel de laatste dag voor zijn vakantie naar Thailand). Wij hadden inmiddels een hostel gevonden in het centrum, pal naast een metrostation. Van daaruit gingen we naar de verboden stad.
We kwamen er al gauw achter dat men het ook in Beijing niet erg vind om lang te wachten. Ruim 2 uur duurde het voordat we door de tassen check waren (waarbij blanke toeristen tot onze verbazing bleken te worden ontzien). Het viel ons overigens wel op dat de Chinezen in Beijing een stuk betere (naar onze standaard) manieren hebben dan in meer zuidelijke delen van China. Erg prettig!

De verboden stad was erg indrukwekkend, met name de omvang. Het is echt een ommuurde stad met mooi versierde tempels en huizen, waar de gewone burger destijds niet naar binnen mocht. Toepasselijke naam dus! Via de achteruitgang gingen we na ons bezoek nog een heuvel op, van waaruit je een mooi uitzicht had op zowel de verboden als op de niet verboden stad.

In de avond spraken we af met yaya, die we in Yangshuo hadden ontmoet. Ze nam ons mee uit eten en trakteerde ons op een waar feestmaal. Vooral het lamsvlees met gecarameliseerde ui en koriander was geweldig! Ondanks haar beperkte Engels (en ons zwaar gehandicapte chinees) hadden we veel lol en na het eten besloten we om nog even langs het grootste ziekenhuis van Beijing te gaan, om te kijken waar Yaya sinds kort werkte. Erg interessant om te zien en daarna werden we ook nog voor ons hostel afgezet.
De volgende dag stond er een heus wereldwonder op het programma: de Chinese muur! We keken hier al heel lang naar uit en dat bleek ook zeer het terecht; het was werkelijk fantastisch!Read more