Dag 10 - gatlaufen in de sneeuw

920 hoogtemeters in de benen. Sinds vandaag weten we hoe dat voelt. Eva ontdekte spieren in haar benen die ze niet wist dat ze die had en we glijden een tiental meter naar beneden op ons kont...

We wisten totaal niet wat ons te wachten stond qua wandeling (de Iceline Trail) deze ochtend toen we ons royaal ontbijt van spek, ei, bagels en fruit naar binnen aan het steken waren. We wisten enkel wat AllTrails ons vertelde: moderately challenging. 15 km lang. 920 meters hoogteverschil. Klinkt best doenbaar - dachten we.

Toen we aankwamen bij Takakkaw watervallen stonden er een handvol mensen bij de wegwijzers qua wandelwegen. Iedereen ging de andere kant uit. Niemand ging naar Iceline Trail... Dat zou een eerste hint moeten geweest zijn. Tweede hint was toen we na een halfuur constante stijging een kleine top in de verte zagen waar de bordjes naar toe wezen. "Gij wilt naar daar hé?"... Aiai. Kuitjes, bereid jullie voor.

Toegegeven: het eerste 1,5 uur was echt wel een pittige stijging. We klommen door een dichtbegroeid bos en zagen hier en daar kleine witte vlekjes sneeuw. We namen er, onwetend als we waren, foto's van. Zo onder de indruk waren van die onverwachte witte lapjes in de zomer.

Nog een uurtje later ( zo rond de 700 meter) stonden we midden in een sneeuwlandschap. Overal lag er nog sneeuw en ijs. Het was er wel een 15tal graden, dus het was aangenaam om te wandelen en ook nog eens mooi omdat er ijsmeren en stromen ontstonden door het dooiwater.

Het "wandelen" werd meer en meer schuifelen door de sneeuw, op handen en voeten klauteren, vallen... De hoogtepunten waren het moeten klimmen op een sneeuwmuur van enkele meters hoog om deze nadien naar beneden de moeten schuiven. We vonden spontaan een nieuwe wintersport uit: de 10 meter spurt gatlaufen. De sneeuw in alle lichaamsopeningen moet je er wel bijnemen.

De inspanning om boven te geraken waren we meteen vergeten toen we onze lunch konden opeten bij een ijsmeer met zicht op een vallei, ijsvlakte en waterval. Echt een aanrader, deze Iceline Trail. Eén van de spectaculairste wandelingen die we al hebben gedaan.

Het naar beneden geraken was eigenlijk nog veel spannender en moeilijker, maar na drie uur voorzichtig schuiven en dalen stonden we terug bij de wegwijzers. Ha! Die hebben we toch maar overwonnen!

'S avonds deelden we nog een gigantische pizza met enkele lokale biertjes. Heerlijk.Read more