Dag 18 - snelle stop in Kamloops

8u30 reizen. Jep, zo'n dagje. Af en toe tijdens een zalige reis, dan komt er een dag dat je op een korte tijd heel wat kilometers moet afleggen. Voor ons betekent dit vandaag:

* 2u30 rijden op Vancouver Island naar de ferry
* 1u40 ferry cruisen
* 4u20 rijden naar Kamloops

Op Vancouver Island hadden we heel veel geluk. De route die we moesten nemen is "under construction" waarbij de gehele baan om het halfuur wordt afgesloten voor één richting zodat de andere richting door kan rijden. Na dat halfuur wordt de richting omgedraaid. Als je pech hebt sta je dus een halfuur stil met een dikke file voor en achter je. Toen we aan dit punt kwamen, konden we echter al na 5 minuten door rijden.

Goed maar ook, want bij de ferry betekent te laat komen dat je je plaats kwijt bent. Ook dit verliep weer enorm vlot. Auto op de boot en dan maar 1u40 wachten totdat we weer bij Vancouver aankwamen.

Onderweg naar Kamloops konden we het niet laten om weer in Hope te stoppen bij Rolly's Restaurant. Voor 40 euro krijg je er: fish&chips met drie stukken vis, een sandwich met een halve kilogram vlees en friet, chocoladecake, twee glazen cola, een milkshake en oneindige refills voor je koffie. Ook: de meest vriendelijke bediening ooit. Kan niet missen. Nu al onze favoriete stek van Canada, zeker nu blijkt dat de Flat Earth Society Headquarters een grap blijkt te zijn.

Kamloops is een stop richting Hinton in Jasper National Park. Anders had de rit nog 5 uur langer geduurd. We hadden niet echt iets opgezocht om te doen, omdat we dachten dat we te moe gingen zijn na zo'n lange reisdag. Toch hadden we nog zin voor een korte wandeling. Battle Bluffs, dat werd ons aangeraden door zowel onze AirBnB-host als Google. Waarom niet dan?

Het was een erg mooie wandeling door een compleet ander landschap dan wat we gewend waren de afgelopen dagen: veel droger én warmer. Het korte wandelingetje bleek toch wat langer te duren dan verwacht. De zon ging langzaam onder, de muggen kwamen weer in groten getale buiten en de schrik om een poema tegen te komen zat er ook dik in. Wandelen werd lopen, struikelen, stenen tegen elkaar kloppen om geluid te maken om dieren af te schrikken, constant bewegen om muggen af te weren ... Een poema hebben we niet gezien, maar door de vele muggenbeten en bijhorende allergische reactie begon ik er wel meer en meer uit te zien als een personage van The Hills Have Eyes. Ook wel een goed afweermechanisme voor een poema.

Maar toch, zoals altijd, alles was het meer dan waard. Heerlijk gereisd, lekker gegeten en vanalles moois gezien. Nu ga ik me even onderdompelen in een badje van anti-jeuk zalf.Read more