Angkor Wat Part I

We beginnen maar meteen met dé tempel. Angkor Wat is een feest van herkenning, zo goed kennen we het beeld van deze iconische tempel van films en foto's.

Het is zoals verwacht behoorlijk druk. Ineens zijn we omringd door grote groepen met gidsen met paraplu's en microfoontjes. Even wennen, maar door de gigantische grootte van het complex is het gelukkig niet vervelend. Eigenlijk is het ook wel vermakelijk. De aziatische vrouwen in prachtige cocktailjurkjes die ogenschijnlijk zonder ook maar een druppeltje zweet urenlang als ware professionals poseren voor hun vriendje de fotograaf. De vele mensen met olifantenbroeken -want zo lekker luchtig met deze hitte!-, prinsjesdag waardige hoeden en Hello Kitty mondkapjes die we voorbij zien lopen. En daartussen wijzelf met onze rugzakjes, glimmend van de zonnebrandcreme en bewapend met zes flessen water.

Maargoed, het gaat natuurlijk niet om de toeristen. De tempel is prachtig. We dwalen door het complex en maken mooie foto's van de reliëfs en zuilengalerijen. Mooi! Al moet ik eerlijk toegeven dat ik vooral een 'bucketlist: check!' gevoel heb als ik er rondloop. Heel gaaf om er geweest te zijn, maar doordat ik de tempel zo goed ken van alle plaatjes is de werkelijkheid niet meer zo'n verrassing. Tegenvallen doet Angkor Wat niet hoor, het is alles wat ik ervan had verwacht. Het is alleen precies dat laatste wat ervoor zorgt dat ik meer onder de indruk ben van de andere tempels in het complex. En gelukkig maar, want daar zijn er veel van!

Na Angkor Wat bezoeken we Angkor Thom, een grote ommuurde tempel waarin onder andere de Bayon tempel te zien is. De Bayon tempel met zijn vele gezichten vind ik prachtig. Heel mysterieus. Het is alsof we in een videogame zijn beland. Ik maak belachelijk veel foto's, me nu al zorgen makend over hoe ik hier later ooit een keuze uit ga maken.

De volgende tempel, de 'jungle' tempel Ta Prohm is pas echt bekend geworden door de opnames van Tomb Raider. Waanden we ons in de Bayon tempel al in een videogame, nu hebben we dat gevoel al helemaal. Ta Prohm is misschien wel het allermooist, half overwoekerd door de jungle. Het lijkt alsof de natuur langzaam weer terugclaimt wat ooit van haar was. Zo mooi!

Die volgende dag staan we vroeg op voor zonsopgang bij Angkor Wat. Door de drukte zal het niet echt een serene ervaring worden maar ik wil toch graag dé foto maken. Ik kan het niet helpen.. Als ik ergens lees dat iets een must do is dan ben ik altijd bang iets te missen als ik het oversla. Zucht. Ik werk eraan, haha!
Een serene ervaring is het inderdaad niet, maar ik weet wel een paar mooie foto's te schieten. Dat ik ervoor in de modder moest zitten en tien selfie sticks moest ontwijken vergeet ik maar liever 😉. De zonsopgang kijken we trouwens alle drie ergens anders. Ik kies voor de meest populaire plek, Mathijs voor een rustiger plekje rechts van de tempel en Thomas gaat naar binnen en ziet Angkor Wat langzaam licht worden in het gezelschap van apen. Ook heel bijzonder.Leer más