Sheridan

In het begin was het samenleven op de wijde vlakten mogelijk, er waren verschillende soms rivaliserende Indanen stammen en de blanken trokken ertussen door naar het Westen via trails zoals Oregon trail en Bozeman trail.
In deze streken leefden de Indianen zoals Crow, Shoshone, Nez Perce, Cheyenne en anderen van de Buffalo jacht. Stammen aan de kust leefden van visvangst en in andere plains (vlakten) van Elken. De Indianen gebruikten alles van de dieren. Toen er meer en meer blanken kwamen en zich begonnen te settelen op dagafstand van elkaar werden forten opgetrokken om de trails en de settlers te beschermen en de Indianen werden teruggedrongen in de Badlands en later in reservaten. Het eerste grote verzet was in 1850: The Missouri Massacre. Een aanval van Indianen op een blank stadje waarbij een 100-tal doden vielen. Een raid van de cavalerie volgde op willekeurige Indianen, na verschillende schermutselingen kwam men tot onderhandelingen. Er kwam een vredesverdrag maar zonder de Cheyenne en de Sioux die vroegtijdig de onderhandelingen verlieten. Het verdrag werd algauw geschonden door de blanken en de wederzijdse slachtpartijen begonnen opnieuw met wisselende kansen. Rond 1870 begon men de forten te ontruimen en de Indianen dachten gewonnen te hebben maar niets was minder waar: de soldaten werden opgeroepen om de aanleg van de transcontinentale spoorweg te beschermen. Deze spoorweg maakte de trails overbodig en de aanvoer van blanken verhoogde nog! De Indianen werden verder teruggedrongen en de grenzen werden vastgelegd. Ook voor de Cheyenne en de Sioux. Toen er in 1874 goud gevonden werd in de Black Hills, midden in het Indianengebied, dacht de US regering dit vlug te regelen via onderhandelingen. Dit was echter één grens te ver overschreden en de charismatische chief “Sitting Bull” kreeg eindelijk de verdeelde stammen bijeen voor een groot verzet en 9000 mensen waarvan 4 à 5.000 krijgers trokken richting Little Big Horn.
Aan de andere zijde verzamelde Generaal Custer, een veteraan van de burgeroorlog, zijn troepen. In juli 1876 troffen zij elkaar in Little Big Horn.
Door tactische vergissingen van Custer werd het leger in drie verdeeld waarvan al op 24 juli de eerste groep werd overwonnen. Op 25 juli trok één groep naar het Indianenkamp onderaan de de rivier en Custer met de 7e cavalerie vocht bovenaan het kamp: allen werden in de pan gehakt. Voor de Indianen was het een verbeten gevecht zij hadden geen andere toekomst bij een evt nederlaag.
In 1879 werd het laatste vrije Indianen kamp bij verrassing genomen, platgebrand en alle voorraden vernietigd. Alle 5.000 paarden werden doodgeschoten een de overlevende Indianen werden gedwongen te verhuizen naar reservaten. Daar hingen zij volledig af van de genade van de veelal corrupte blanke Indian Reservate Managers. Tot op heden heerst er armoede op de kale vlakten die de Indianen toegewezen kregen.
Er zijn uitzonderingen zoals het Navajo reservaat dat achter de Grand Canyon hun gebied hebben en vele toeristen ontvangen.Read more