Ha Long Bay

Om 4,20u werden we gewekt door Marianne omdat zij, en wij, de wagonmaster nog niet had horen kloppen. Iedereen had goed geslapen, soms even wakker, maar de treinbewegingen deden ons terug inslapen.
Iedereen is nog in goede gezondheid, geen problemen met het eten, niet met de muggen en niet met de kamergenoten. Alleen de frisheid was wat verbleekt dus de douche in het hotel waar we ons konden opfrissen was meer dan welkom. Het was een hele andere groep bij 't ontbijt.
Om 8u vertrokken we naar de Ha Long Baai, een 130km ver.
Halfweg stopten we in Sao Do ongeveer halfweg om een workshop van gehandicapten te bezoeken. In het algemeen wordt er voor de gehandicapten gezorgd vanaf zij 1 jaar zijn tot hun 18° daarna kunnen zij werk vinden in een werkplaats. We stopten aan een verkoopshal waar gehandicapten her en der hun ambacht uitoefenden. Een twintigtal zaten schilderwerken te kopiëren in fijn naaldwerk. Rondom stonden dan deze werken te koop, vrij duur, in Vietnamese dong, in dollars en in euro's.
Aan de andere kant was men laqué werken aan 't maken, een ondergrond van eierschalen werd op en houten drager gehamerd, en daarna overschilderd met pittoreske taferelen. Verder zag je zijdebewerking, houtsnijwerken en steenhouwen.
De personen mogen zelf een onderwerp kiezen naar hun mogelijkheden en zin.
Toen ik vroeg of de steenhouwers oorbescherming droegen antwoordde de begeleider/verkoper 'its been taking care off' bleek dat het allen gehoorgestoorde mensen waren.
Er was ook een goedkopere shop en toen ik vroeg of deze meer algemene zaken ook door dezelfde mensen waren gemaakt, wat niet mogelijk was door de hoeveelheid, zei hij dat deze een goedkopere productie waren van dezelfde werkplaats maar op een andere plaats. De producten waren zeer verleidelijk en de meesten kochten iets.
Toen we verder reden konden we onderwerpen opgeven die door Mi beantwoord zouden worden.
De onderwerpen waren nogal zwaar: criminaliteit, prostitutie, anti conceptie en abortus.
Met een beetje schroom beantwoordde zij ze allemaal.
Toen we in de Ha Long Baai aankwamen kregen we bericht dat er voor vannacht een storm op komst was, een taifoen. Indien de dreiging erger werd zouden we terugkomen om 16u en aan land overnachten. Er werd besloten om af te wachten. Eens we de baai zagen en op de inscheepschuiten naar de jonk overgebracht waren wilden wij er het beste van maken.
Tijdens het diner werd voorgesteld om niet de tiptop berg te bezoeken waar we zouden kunnen zwemmen maar verder te varen in de baai om in een beschutte omgeving de evt. storm uit te zitten. De meerderheid ging akkoord en zo zou het gaan.
We vaarden af naar de verrasingsgrot. Deze was ontdekt door een Fransman die in een storm zijn zeilmast had verloren t.h.v. dat eiland en naar boven klom om een boom om te hakken zodat hij een nieuwe mast kon maken dat was in 1901, dus geen hulp te verwachten. Bij het naar beneden brengen van de boom ontdekte hij de grot omdat het zonlicht juist binnenscheen. De grot was de moeite waard, indrukwekkend maar gelijkend op veel grotten in de wereld, of zij nu in Han, op Madeira of in Spanje zijn. Wat je niet overal vindt is de scenerie van de baai, je kan moeilijk beschrijven hoe mooi!
We vaarden nog even met zwemvest aan op lage bootjes binnen een open eiland, het was prachtig, even muisstil tot onze aandacht viel op onze hilarische zwemvesten, echt geen zicht en het onderdrukt gegrinnik ging over in een schatering met tranen van het lachen.
Terug op de boot gingen we meer tussen de bergen varen en werden de zichten nog mooier, tot de zon onderging. Toen werd het tijd voor douchen en toilet maken, we zagen dat de tafel al mooi gedekt was, met nieuwe overkleden op de stoelen bijeengehouden met een strik, feestelijk!
Als het eten zo goed wordt als vanmiddag zullen we weer smullen. Vanmiddag waren het springrolls, zeevruchten, vis met sojasaus en rijst, als dessert dragonfruit de zeevruchten werden door de obers aan tafel voor ons gepeld, met plastieken handschoenen aan!
Buiten alle dagen rijst tot twee keer toe en altijd fruit als nagerecht zijn de andere schotels wat verschillend maar alles bijeen is het eten minder gevarieerd dan bij ons.
Omdat we reeds van te vieren wakker zijn sluit ik nu mijn blog want na het eten vallen waarschijnlijk mijn ogen toe.Read more