Van Wellington naar Picton

Het werd 21,30u, ik maakte een grote wandeling naar het Parlement en de oude ST Pauls Cathedral. Vandaag gaan we die ook zien maar waarschijnlijk even of niet uit de bus en ik heb dan toch mooie foto's.
Aan het ontbijt even problemen omdat ik niet op de lijst van Blauwe Vogel stond en moest tekenen voor een full breakfast van 26 NZ$, blijkbaar een vergissing die Jani wel zal oplossen!
Om half negen stipt staat iedereen klaar om mee naar de cable car te rijden, niet dat dat een keuze is maar het is één van de attractie punten van Wellington en vermits iedereen akkoord was om dit te betalen (4 NZ$) was dit een goede zet van Jani want zo moest de autocar niet naar boven rijden om ons aan de botanische tuin af te zetten!
Omdat deze op de helling ligt is het gemakkelijk om zo al slingerend naar beneden te wandelen en te genieten van de mooie bloemen en planten onderweg. Sommige zijn ons ook bekend zoals de agapantus die ik ook in mijn tuin heb maar niet zo weelderig. Andere planten doen mij erg aan Zuid Afrika denken, wat ook logisch is want dat ligt op dezelfde zuidelijk kant van de aarde.
Daarna bezochten we Mont Victoria die een heel mooi uitzicht geeft op Wellington, hier zag ik gelijkenissen me Rio de Janeiro maar dan zonder Corcovado of suikerbroodberg. Ook van Bergen in Noorwegen had het wat weg, in ieder geval veel groter dan je zou denken als je in de oude stad geweest bent.
Een bezoek aan de Bijenkorf (bijnaam van het parlementsgebouw), dat had ik gisteren tevoet bezocht maar nu kreeg ik wat achtergrond info en weer een andere lichtinval voor foto's.
Het volgende op ons programma, dat heel juist gevolgd wordt, was het Te Papa museum.
Ik nam de lift ineens naar het dakterras en de art collectie, mooie middeleeuwse kunst uit Europa, natuurlijk! Maar hetgeen ik op de boardwalk naast de kade zag interesseerde mij meer en ik was vlug buiten.
Er was een arts & crafts marktje en daar zie je gewoonlijk mooiere of interessantere zaken dan in shops of museawinkels.
Er was een kraampje met 3D prints, mooie vaasjes, mooie uitgefreesde figuren en Pokemons, ik heb een hele tijd met de mevrouw gesproken, eerst in het Engels maar toen mijn thuisland ter sprake kwam schakelden we over op Nederlands, maar ze had 15 jaar in Zuid Afrika gewoond en dat kwam er soms door, een leuke conversatie.
Daarna zag ik uitgeknipte kaarten die ik eerder in Vietnam zag en daarna in Milaan op de wereld tentoonstelling. Ik sprak met de jongeman die deze verkocht en het werd weer een leuke babbel!
Hij ontwerpt de kaarten volgens de interesse van de mensen, zoals vrachtwagens, cable cars, tractors, zelfs baby's in een box, te veel om op te noemen.
De uitvoering gebeurd in Vietnam zo dat hij deze craftsmen ook werk bezorgt en de verkoop is weer in Nieuw Zeeland met hoop op uitbreiding natuurlijk, echt prachtig!
Een kiwi werd mijn keuze.
Jani had aangeraden om een hapje te eten voor we de Ferry namen maar daar had ik helemaal geen tijd meer voor.
De Ferry gaat van Wellington naar Picton en heeft daar 3u voor nodig in de goede omstandigheden, dikwijls stormt het er of zware zee en dan word het langer.
Maar de hemelen zullen medelijden gehad hebben met ons want het was schitterend weer. Op het einde tegen Picton aan lijk je echt tussen de fjorden te varen!
Ik nam mijn picknick van Pac'nSafe om mijn honger(tje) te stillen. Er was nog Hollands koekebrood, brie en Hongaarse salami allemaal in de NZ versie. Maar ik was niet alleen, de mensen die bij mij zaten van de bus namen gretig een stukje aan en het was vlug op.
Ik verplaatste mij regelmatig van voor naar achter en van boven naar beneden om de mooiste zichten te fotograferen en toen we mochten uitscheppen vond ik mijn regenjas niet meer.
Ik terug naar daar waar ik hem had achtergelaten maar er lag niets meer, een crew member zag dat ik iets kwijt was en gaf dit door via de walky talky maar niemand had de jas gevonden. Ik maar naar de uitgang met in gedachten dan koop ik hier wel een nieuwe maar dat was buiten Rozemarijn en Staf gerekend want die hadden hem bij! Oef? Of Gelukkig?
Als snel hadden we de juiste bus die ons naar Nelson bracht, anderhalf uur rijden, maar wel met de prachtigste zichten en we konden inchecken tussen de Masserati's en de Corvette's en wat weet ik al van dure auto's in een groot maar zeer luxueus resort. Spijtig het is maar voor één nacht!
De wereldstekker werkte niet omdat je stevige pinnen moest hebben om de stekker in te pluggen en ik wou hem niet beschadigen, dus terug naar de receptie om een stekker te vragen, toen kwam ik voorbij de bar en...' ik kocht een pinchet witte wijn: Brightwater, Pinot Gris, 2014 van Nelson en mijn alcohol loze dagen zitten erop.
Nog mijn blog maken en gezellig van het mooie appartement genieten en (spijtig) maar ook deze dag zit er weeral op! Het was 19° maar zonnig en zonder wind dus SUPER!Read more