Wenen, Oostenrijk 2017

Na allebei een ongestoorde nacht te hebben doorgebracht tot 7u !, namen we een uitgebreid ontbijt in de tuin en maakten een minder vermoeiende planning op.
Vanaf de Swedenplatz onze vertrekbasis, 10' van het hotel verwijderd, namen we tram 1 tot de Rudolfplatz vanwaar we naar het Hunderwasserhaus konden wandelen. Dat was niet ver had ik gisteren gezien. De kleurrijke zuilen, de groene terrassen en de ongelijke vloeren deden ons ook aan Gaudi denken die in Spanje en natuurlijk in Barcelona zulke fantasierijke bouwwerken neerzette. Het echte Hundertwasserhaus is niet publiek toegankelijk maar er is aan de overkant een soortgelijk gebouw gezet met alle winkeltjes waar je alle mogelijke kleurrijke toeristische spullen kan kopen.
Na een ochtendkoffie en een beetje rust terug de tram op tot aan Urania zodat we naast Wien, een bijriviertje of waterafleidingskanaal, naar het stadtspark konden wandelen. Strolend tussen de standbeelden van componisten en natuurlijk van Strauss die ter plaatse zijn kursaal had, waar tot op heden bals gehouden worden, bereikten we de binnenstad waar praktisch geen openbaar vervoer meer is.
We vroegen de weg naar Kapuziner-gruft waar de Habsburgers begraven liggen. Een echte Wienerin, maar wel een sjieke dame, nam ons op sleeptouw tot we in de Himmelfortgasse gemakkelijk de weg konden vinden. Daar stapten we toevallig een antiquariaat binnen om een origineel souvenir te kopen, wat een hoop fotomateriaal daar binnen stond??? Maar in de wanorde had de eigenaar direct wat ik wenste!
De crypte van de Kapuzinerkirche was vlug gevonden en sinds verleden jaar lagen ze nog allemaal hetzelfde ;-)
Een broodje met een sapje uit deJuice-factory en een uurtje gezellig aan een tafeltje gaf ons de rust om in de drukke winkelstraat de Kärntnerstrasse de warmte te trotseren tot aan de Stefansdom waar we ons in alle bochten moesten wringen om de kerk in zijn geheel te fotograferen.
De Roteturmstrasse bracht ons naar de Swedenplatz terug en vandaar naar het hotel was maar een boogscheut.
We namen een siësta in de tuin onder de bomen met een kop thee en we waren niet de enigen. Het was 29graden.
Rond 5u maakten we ons klaar om richting Karlskirch te rijden, we zouden met de Ubahn gaan maar ik zag dat er een bus met eindhalte Schwartzenberg platz was en daar staat het Russische herdenkings monument. Verleden jaar stond daar een enorme tent voor en konden we het niet goed zien maar nu stond het vrij en in al zijn glorie te blinken. Echte Russische heldenverering zoals we in St Petersburg ook gezien hadden! Ik vind dat wel mooi en tenslotte hebben die gewone soldaten hun leven in de waagschaal gegooid voor de Westerse vrijheid, die zij uiteindelijk zelf niet hadden!
Ervoor Hostrahlbrunnen ttz een heel hoge fontein.
De Franse ambassade die echt art deco is werd door de Weners uitgemaakt voor een vergissing zij zou zogezegd bedoeld geweest zijn voor Turkije gezien de krullen en ronde versieringen.
De Karlskurche achter de hoek was ook verlost van de tenten die ervoor stonden vorig jaar en was in al haar glorie te zien. Aan een van de kiosken dat omgebouwd is tot café dronken we nog een pint en een gin om het af te leren en lieten we de avond de dag overnemen.
Met tram 1 naar de Swedenplatz en naar het hotel voor onze laatste nacht in Wenen. We deden 15.844 stappen.Read more