Oulad Driss

Vannacht niet koud gehad, wel lekker fris. We hebben vandaag weinig km (ca 400🤔) te maken dus hebben besloten het rustig aan te doen. Tot een uur of 8 geslapen, douchen, yoghurtje (we hebben voor het eerst een kleine koelbox op de accu, jawel) en koffietje. We besluiten de Tauorirt Kashba te bezoeken. Oud stadsdeel met hoge verdedigingsmuur uit leem opgetrokken, gebouwd in de 19de eeuw. Kleine gestapelde woningen allen verbonden met doorsteekjes, trapjes, binnenplaatsen en uitzicht op de oase. Was leuk om een inkijkje te krijgen. Verder de tourist uitgehangen, bij winkeltjes sneupen en een sjaal/hoofddoek voor in de woestijn kopen. Het afdingen is gestart. Nog even langs de Carrefour. Er is in Marokko geen alcohol in de winkels te koop, blikjes 0.0 bier volop. We zijn de hoge Atlas uit, maar zitten nog steeds op 1400m. Het is wederom fantastisch mooi. Veel oases en dadel plantages in het dal. En we moeten nog een aantal passen door. Km’s aan goede wegen. In de dorpen is slechts alleen de hoofdweg geasfalteerd. We lunchen net achter een droogstaande wadi, onder de palmbomen. Het brood dat we over hebben geven we aan de landeigenaar. Even later komt hij terug met een emmertje eetbare dadels en een tak vol dadels die nog moet na-rijpen. Hoe lang dat duurt? De taalbarrière was er nu echt. Zelfs met wat Frans kwamen we er niet uit. Bedanken in het Arabisch lukte wel. Doorgereden via Zagora. Daar door een jongen op brommer aangesproken of we even mee konden rijden naar de garage van Ali. Op de foto en een sticker opgeplakt gekregen, en weer door. Bowy en Marleen waren niet meegereden. Toen we we bij hen kwamen zei B ‘aha, dat is de garage van die vriend van mij’. Dus wij met beide auto’s terug. En toen duurde het anderhalf uur dat we verder reden. Enkele petten uitdelen, op de foto. En toen lagen een paar mannetjes onder de auto die vonden dat de stabilisatie-rubbers echt aan vervanging toe waren…. Nou ja, nu we er toch zijn hebben we wel 30min om dat te laten fixen. Om ervoor te zorgen dat de monteurs niet meer vinden/ niet meer konden stuk maken ging Robert mee onder de auto. Kosten 2 T-shirts en een oude extra autoradio die Robert nog bij zich had. Ondertussen gingen de dames de winkeltjes in. We onderhandelen strakker. En een extra pet beklinkt de deal. We rijden verder door enorme valleien met prachtige bergruggen. De muziek van ‘Once upon a time in the west’ wordt erbij aangezet. Het is hier weids en groots. Prachtig. Het laatste stuk van de rit wederom met ondergaande zon, je ziet dan echt weinig. Toffe plek om te kamperen naast het hotel. Alle teams komen hier bij elkaar, met een wijntje om het zwembad. Ieder groepje heeft zijn eigen route, zijn eigen verhalen. Er is een heerlijk buffet voor ons klaargemaakt. Wederom een top-dag!Read more