Nulstil søgning
Willem KnoopsWillem Knoops
SatellitRediger rute
Je kunt me volgen op mijn Pacific Crest Trail (PCT) wandeltocht door de Verenigde Staten. Ik zal op deze pagina regelmatig een korte update en enkele foto's plaatsen. Læs mere Netherlands
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 36

    Dag 36, Cumbres & Toltec Scenic Railroad

    12. juni, Forenede Stater ⋅ ☀️ 21 °C

    Een paar dagen geleden heb ik gehoord dat er vanuit Chama een trein gaat over een historische maar inmiddels opgeheven spoor. Dit spoor was een kleine 150 jaar geleden aangelegd vanwege de mijnbouw in deze regio. Ze rijden nu nog over het spoor puur vanuit een toeristisch standpunt met een stoomlocomotief (!). Dus het gaat letterlijk meer dan een eeuw terug in de tijd. Nou, dat kan ik niet aan me voorbij laten gaan en heb ik dan ook plaatsje gereserveerd voor vandaag, dus er word niet gewandeld maar lekker gezeten.

    Het treinstation is 5km bij mij vandaan, ik moet me er om 8:00 melden. Dus alsnog vroeg op vandaag. Met de bus gaan we naar Antonito om dan met de trein terug te rijden naar Chama.

    De trein is luidruchtig, het ruikt niet erg fris maar ik vind het fantastisch. Het landschap glijdt langzaam voorbij en ik hoef er niet eens moeite voor te doen 😜. Dat doet iemand voor mij, die letterlijk de hele route kolen aan het scheppen is 😳.

    De route is mooi, er wordt verteld over de geschiedenis eromheen, een soort van rijdend museum, dus ik vermaak me prima vandaag.

    Er is halverwege een lunchpauze met een all you can eat buffet. Dat past wel in mijn straatje op het moment 😋. Voor de tweede helft van de route wordt er een zwaardere locomotief ingezet vanwege de steilere hellingen in dit deel. Hoewel het voor ons niet nodig is aangezien we afdalen, maar dezelfde locomotief gaat morgen weer de berg op. Bergafwaarts wordt er vooral veel geremd, de remmen roken en stinken enorm, wat een goed teken is blijkbaar want dan doen ze het nog.

    Tegen het eind van de middag staat de zon op mijn raam waardoor de drang naar een dutje steeds groter word. Even de benen strekken, op de open wagon wat frisse lucht halen, dat moet er wel voor kunnen zorgen dat ik wakker blijf.

    16:30 ben ik terug in Chama. Ik ga even bij Janis langs die hier ook een outdoor zaak heeft. Ik moet nog wat sneeuwgerei hebben, een ijspickel en spikes om de komende sectie zo veilig mogelijk door te komen. Nadat dat geregeld is biedt hij me aan om me bij mijn kamer af te zetten wat mijn weer 5km lopen scheelt 👍.

    Hij brengt me morgen ook weer terug naar de CDT, wat fijn om zo’n mensen te mogen ontmoeten!

    Ik ben benieuwd naar morgen, heel veel zin in iig!

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 35

    Dag 35, Colorado 🤘

    11. juni, Forenede Stater ⋅ ⛅ 16 °C

    Ik ben blij dat gisteren vroeg gestopt ben, het heeft nog lang door geregend en de intensiteit was ook nog flink toegenomen. Deze ochtend is het tegenovergestelde, als ik mijn hoofd uit mijn tent steek word ik al begroet door de zon.

    Het is niet ver meer naar de grens van Colorado en New Mexico. Eindelijk laat ik New Mexico achter me, ik heb hier al een tijdje naar uit gekeken. De bergen worden hoger, ruiger en krijgen een alpine achtige uitstraling. Ik heb er enorm veel zin in. Maar nu eerst NM afmaken. Het is nog een stukje bos dat heel aangenaam ruikt, veroorzaakt door de nattigheid die nu langzaamaan opdroogt? Ik ben vandaag wederom niet alleen in het bos, er is hier niets mis met de herten populatie. Gisteren heb ik er tientallen gezien en vandaag zijn ze weer in grote getale aanwezig.

    Waar het bos even plaats maakt voor een grasvlakte zie ik mijn eerste beer op de CDT. Het is een babybeertje die snel de bosjes induikt als ie mij in de gaten krijgt. Mijn enthousiasme maakt plaats voor lichtelijke zorgen. Waar is mama beer? Voorzichtig en de hele omgeving scannend loop ik verder. Geen beren meer op de weg, dus de pas er weer in. Een poosje later, uit het niets wolvengehuil (verwacht ik) uit alle hoeken. Ik heb een filmpje toegevoegd, als het geen wolven zijn hoor ik het graag 😉.

    Misschien dat ik iets rustiger aan had moeten doen, ik glijd uit in de modder en ik breek de val met mijn knie. Het is goed dat ik alleen ben, een vloedgolf aan scheldwoorden worden de open vlakte ingeslingerd. Even zitten, het is toch wel erg pijnlijk. Beweging is niet belemmerd, dus het zal wel mee vallen 😉. Er komt een bult op maar lopen is nog goed mogelijk, dus wederom de pas erin!

    Als ik weer een stuk bos in duik word ik getrakteerd op een aardige hindernisbaan. Veel omgevallen bomen die de weg blokkeren. Mijn knie buigt nog niet heel lekker dus het is allemaal wat voorzichtig met eroverheen springen etc.

    En dan de laatste traktatie van NM in de vorm van een tweede beer vandaag. Dit maal geen babytje maar een flinke en hij (ik maak hem voor het gemak mannelijk) komt op het pad richting mij gelopen. Ik stop direct, onze ogen vinden elkaar en voordat ik mijn volgende actie kan overwegen maakt hij al rechtsomkeert en sprint de berg op. Ik kan het niet kwalijk nemen, ik zie er ook zo groot en intimiderend uit 😂. Perfect, beer gezien en geen confrontatie, jammer dat ik geen goede foto heb kunnen nemen. Maar NM is nog niet klaar met mij, ik kom ook nog een viertal elanden (elk, niet moose) tegen. Wat een enorme beesten zeg!

    En dan verschijnt ie, de grens van CO en NM. Ik wil er een foto van maken maar op dat moment komen twee wandelaars me tegemoet. Voormalig PCT en CDT wandelaars, ze stellen zich voor als Janis Joplin en Sweettooth. Ze feliciteren mij en geven me een blikje cola, eerste klas mensen in boek 😉. We buurten wat en ze bieden mij een ritje aan naar Chama. Dat komt goed uit, hoef ik niet te liften. Het is nog 5km naar de parkeerplaats en dan lunch in Chama. We gaan naar de Mexicaan, blijkbaar de enige tent in Chama met consistente openingstijden. Ik werk een enorme burrito naar binnen, dat gaat er wel in zeg.

    We wisselen nog even gegevens uit en gaan ieder onze eigen weg. Ik ga eerst naar de supermarkt en dan richting mijn lodge waar helaas geen wasmachine beschikbaar is. Chama is geen handig dorp, alles ligt kilometers uit elkaar, dichtstbijzijnde wasserette is meer dan 2km. Dat gaan we anders oplossen, een ‘deur’ verder is een camping en ik informeer of hier mijn was kan doen. Normaliter niet, maar omdat er nu niet gek veel campinggasten zijn maakt ze een uitzondering. Yes, geregeld. Maar uh, zegt ze, er is geen zeep, die moet je zelf regelen. Hm, de supermarkt is ook aan de andere kant van het dorp. Mijn queeste wordt voortgezet. Gelukkig heb ik dit ook snel kunnen regelen bij de receptie van de plaats waar ik verblijf. Dus de was is geregeld, nu eindelijk zelf in de douche!

    Dan heb ik nog een paar uurtjes om op bed te liggen om dan toch weer naar het dorp te lopen om wat te eten vanavond. Nu ik er toch ben ook even langs de supermarkt voor ontbijt morgenochtend, ik dacht dat ik dat bij de lodge kon krijgen maar niets is minder waar. Blij dat ik weer terug ben in mijn kamer, nu kan ik echt uitrusten!

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 34

    Dag 34, Neerslag(tig)

    10. juni, Forenede Stater ⋅ ☀️ 12 °C

    Het plan voor vandaag is ongeveer gelijk aan die van gisteren, iets van 50km zodat ik morgen een korte wandeldag heb. Morgen is het weer tijd om een dorpje aan te doen en ik ben eraan toe ook.

    De dag begint zoals die van gisteren geëindigd is, veel bos en een beetje regen. Na een paar uurtjes verdwijnt het bos maar de regen blijft. Ik ben nu in ieder geval al erg tevreden met wat uitzichten en het zijn niet de minste. Ik neem een korte pauze na een klimmetje tot op een heuvel met wat telefoonbereik. Dat komt even goed uit ik moet nog eea regelen voor de komende dagen. Ik ben nog niet gaan zitten en er komt al een zwerm muggen op me af. Vluchten of vechten? Ik kies vechten, juiste keuze, binnen enkele minuten 50-0, Willem-muggen. Hoe deze muggen het evolutionair gezien gered hebben is mij een groot vraagteken, ik kan ze tussen twee vingers pletten.

    Ik vervolg mijn route op een wat ik denk dat een platte berg is. Ik kan links van mij in de vallei en naar de bergen aan de overkant kijken en rechts van mij is een vlakte met een enkele boom hier en daar.

    Er is af en toe een opklaring en als ik dan net mijn regenjas weggestopt heb begint het weer te regenen. Hmm. Ok, dan houd ik hem maar aan. Het deert me niet zoveel, ik heb voor een groot deel van de dag prachtige uitzichten.

    Ik zet om 18:00 al mijn tent op, wat aan de vroege kant is voor mij. Ik heb mijn 50km gelopen en het is tijd om een droog plekje voor mezelf te creëren.

    Ik heb bewust een stukje van de dag overgeslagen, het is nogal zware kost, ik heb ook getwijfeld of ik het überhaupt op moet schrijven. Maar dit is niet enkel een blog maar ook mijn memoire. Ik wil mijn emotie van de dag ook vastleggen, dus wat nu volgt is misschien meer voor mij dan voor jullie. Maar voel je niet bezwaard om door te lezen.

    Ergens in de middag ‘roept de natuur’, dat is zacht uitgedrukt, laat zeggen dat ie schreeuwt. Ik heb al gezien dat er binnen een kilometer een pit toilet (of in de volksmond, een shitter) is. Dat is niet meer dan een gat in de grond, toiletpot erboven en een huisje er omheen. Die hebben ten alle tijden bij mij de voorkeur over een gat graven Ik bereik hem gelukkig op tijd en ga opgelucht zitten. Ik zie een tekst op de muur geschreven die me aan een luguber verhaal doet denken dat heeft plaatsgevonden in eenzelfde toilethuisje. Als ik mijn behoefte gedaan heb en de deur sluit zie ik in die deur een tekst gekrast. Er is geprobeerd om het te verwijderen maar het is nog steeds leesbaar. Een koude rilling gaat over mijn rug als ik de tekst lees: ‘dead CDT hiker inside’. Ik krijg een brok in mijn keel als ik met mijn vinger over de D ga. Ik ben enorm aangeslagen…

    Ik ga het hele verhaal hier niet herhalen, maar er heeft een CDT wandelaar zijn noodlottige einde gevonden in dit toiletgebouwtje. Mocht je willen weten wat er hier is gebeurd moet je ‘Otter CDT 2015’ googlen.

    Ik weer niet waarom het mij zo aangrijpt, maar ik kan het ook maar moeilijk loslaten, het blijft door mijn hoofd spoken de rest van de dag.

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    1
    Dag 33

    Dag 33, Boswandeling

    9. juni, Forenede Stater ⋅ ☁️ 21 °C

    6:00 heb ik afgesproken met Dynamite, we zijn dan ook rond die tijd onderweg. Ik merk al snel dat we niet lang samen zullen lopen, hij vraagt zich af of hij de afstand die ik voor ogen heb kan halen en daarbij ligt zijn tempo een stukje lager. Ik vertel hem dat ik liever mijn eigen tempo loop en dat ik hem vast wel zie als ik ergens een kleine pauze in las. Niets in minder waar, ik heb hem de hele dag niet meer gezien. Misschien over een paar dagen in Chama weer.

    Het is veel bos vandaag in het begin is er zelfs nog wat sneeuw links en rechts. Als ik de hoogte check, 3150m begrijp ik hoe dat nog mogelijk is. De ochtend verkoopt vrij makkelijk, er moet wel wat genavigeerd worden, het pad verdwijnt af en toe of er zijn zoveel (koe)paden die het niet makkelijk maken de juiste te kiezen.

    Als ik mijn maag hoor rommelen besluit ik om te stoppen een vroege lunch pauze, het is net voor het middaguur. Als ik mijn havermout naar binnen gelepeld heb ga ik even languit in het gras liggen. Dan hoor ik het nogmaals rommelen, dit keer niet mijn maag maar het komt van boven. De lucht trekt donkerblauw / grijs weg en het begint er dreigend uit te zien. De onweer neemt wat toe en ik voel me toch niet helemaal meer op mijn gemak, ik ben ongeveer op het hoogste punt dat ik vandaag ga bereiken. Dus ik pak mijn spullen snel in en zorg dat ik als de bliksem (hehe 😉) aan de afdaling start. Als het bos wat dikker wordt voel ik me al wat beter, geen idee of dat schijnveiligheid is.

    Het duurt een uur of twee voordat het gaat regenen, de regenjas komt uit de tas en weer door. De temperatuur is flink gedaald wat wel prettig is nu ik twee lagen draag en zo dadelijk weer aan een klim moet beginnen. Maar eerst kom ik bij Rio Vallecitos uit, geen bijster grote rivier maar het lijkt er niet op dat ik droog kan houden. Ik loop een stukje stroomopwaarts en stroomaft maar ik zie geen mogelijkheid. Daar gaan we weer dan, met natte voeten kom ik aan de overzijde. Gelukkig geen wilde rivier.

    Vanaf hier is het klimmen tot terug over de 3000m richting mijn slaapplek voor de nacht. Ik heb vandaag niet veel gezien behalve bomen, maar een paar keer kwamen er wat flinke bergen in zicht, de San Juans? Het is niet ver meer, ik heb er zin in 😊.

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 32

    Dag 32, Ghost range

    8. juni, Forenede Stater ⋅ ☀️ 23 °C

    Gisteravond heb ik Dynamite ontmoet op de camping, een medelotgenoot die om het vuur heen moet lopen. Hij is op een andere route maar volgt de CDT tot in Colorado. We hebben gisteren afgesproken om het laatste stukje harde weg samen te lopen, dan is er in ieder geval wat te buurten.

    7:00 hebben we afgesproken, mooie tijd aangezien ik wel wat rust kon gebruiken na gisteren. Het is niet heel ver meer op het asfalt, iets van 10km. Dan is er een aantal kilometer zandweg die ons bij de Ghost range brengt. Dit is blijkbaar een plaats die diep geworteld is in de Amerikaanse geschiedenis. Maar wat ik even interessanter vind is de gift shop met een klein winkeltje waar ik mijn cola en een ijsje kan halen. De cola die me gisteren ontnomen is 😉.

    We blijven een paar uurtjes rondhangen, wat apparatuur opladen, wat eten en een beetje van de geschiedenis opsteken. Rond het middaguur vertrekken we samen weer met als doel om in ieder geval tot het volgende betrouwbare waterpunt te komen op iets van 25km. Het gaat wel gepaard met een flinke klim door een prachtige rotskloof. De rotsen hebben allerlei kleuren en ik krijg een beetje wild westen vibes hier.

    Het is een klim naar de top van een mesa, een soort van berg met een stijle wand en dan een vlakke top. Et stijgt nog een klein beetje en er verschijnen enorme open velden met bloemen en stukjes bos. We hebben niets te klagen met de uitzichten vandaag.

    Het water bereiken tegen het vallen van de avond, we eten ons avondeten hier en Dynamite wil graag nog een uurtje verder. Dat is iets verder dan ik gepland had, maar ik pas me graag aan. We zetten de tenten op met uitzicht over een enorme vallei waarachter de zon onder gaat 😍.

    Ik heb mijn plannen voor gelegd aan Dynamite en hoewel het meer is dan hij gewend is wil hij een poging doen om mij te vergezellen morgen. Leuk om weer even een wandelpartner te hebben.

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 31

    Dag 31, Bosbrand

    7. juni, Forenede Stater ⋅ ☁️ 26 °C

    Er is een bosbrand gaande ten noorden van mij en daardoor is een gedeelte van het pad gesloten. Er is een alternatieve route voorgesteld wat wel fijn is, behalve dat dat een 58km route is over de harde weg. Ik zie geen andere optie dan dat maar te gaan lopen. Langs de weg is het maar de vraag waar kamperen mogelijk is en waar er water beschikbaar is. Ik weet dat er een soort van camping is op iets van 60km van waar ik overnacht heb. Dat is het doel dan vandaag.

    Het is gelukkig nog een aardig stuk voordat ik bij de weg ben. Dicht bos, nog steeds veel leven, fijn om doorheen te lopen. Ik kom in de ochtend drie wandelaars tegen die ik voor mijn blessure heb ontmoet. Dus ik heb wat uit te leggen 😉, ook goed om te zien dat bij hen de tocht ook nog steeds naar behoren verloopt.

    Dan kom ik uiteindelijk toch op de weg uit, met nu nog goede moed begin ik eraan. Er is al vrij snel een ranger station gelegen aan de weg die hen terrein open hebben gesteld voor de wandelaars. Ik ga er met name langs voor het water, maar zie dan ook dat ze wat snacks en fruit hebben. Dat is altijd welkom 😜. Nu ik er toch wat langer blijf rondhangen eet ik ook maar meteen mijn lunch op. Ik praat nog wat met een brandweerman over de status van het vuur en hoe ze het bestrijden.

    Iets langer gebleven dan gedacht, maar de weg lonkt ook niet echt. Ik heb iets gevonden op de kaart dat mij motiveert voor de volgende 10km, er is daar een benzinestation en die verkopen meestal wel wat drinken, lees een colaatje 😉. Op gegeven moment zie ik reclamebord al in zicht komen, oh wat heb ik zin een drankje nu. Dan zie ik het station ook dichterbij komen en dat ziet er niet pluis uit. Er groeit vanalles rond de pomp en het station is een vervallen gebouw. Het lijkt erop dat hier al minstens tien jaar geen druppel benzine verkocht is. Geen cola vandaag 😔.

    Teleurgesteld druip ik af en vervolg mijn route, nu is er niets meer om naar uit te kijken en mijn motivatie zakt naar een absoluut dieptepunt als het ook nog begint te regenen. Ik kan het niet meer op brengen om verder te lopen en ga enigszins beschut langs de weg zitten. Even tot bezinning komen, ik moet verder en dat doe ik dan ook maar. Een podcast helpt me de dag doorkomen. Ik begin honger te krijgen en stop voor het avondeten, al een beetje aan het kijken of ik hier in de buurt ergens mijn tentje kan neergooien. Ik zie opties, maar er is geen water. Dat is wel essentieel, het originele plan blijft daardoor vooralsnog het enige plan.

    Ik weet niet wat er precies is in mijn eten zat maar ik heb een dosis nieuwe energie gevonden en ben nu vastbesloten om naar de camping te gaan. Een nieuwe podcast op, verstand op nul en gaan. Het is bijna 20:00 als ik bij de camping aankom, ze heten me van harte welkom, vertellen me waar ik mag gaan staan en er is een douche beschikbaar. Allemaal voor nop.

    Dus aan een miserabele dag (met enkele kleine hoogtepuntjes) komt toch nog een bevredigend eind 👍. Morgen geen wekker, vandaag was zwaar.

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 30

    Dag 30, Nieuwe wereld

    6. juni, Forenede Stater ⋅ ☁️ 27 °C

    Ik heb vannacht goed geslapen en dat is precies wat ik nodig had, ik ben hard gegaan afgelopen dagen, misschien wel iets te hard. Ik voel me in ieder geval weer goed hersteld en klaar voor de volgende sectie.

    Ik ga bij de Mexicaan om de hoek een breakfast burrito halen en zet een kopje koffie. Dat stimuleert bij mij meestal de darmbewegingen en dat scheelt weer een halve kilo sjouwen 😉💩,

    Ik ben deze ochtend toch nog in de weer met vanalles, er is een bosbrand niet ver ten noorden van mij en ik probeer te achterhalen wat mijn opties zijn. En daar een strategie voor te maken, als ik in een dorp ben is altijd de vraag waar de volgende is en hoeveel eten ik moet meedragen. Daarnaast is het nog even op bed liggen ook wel erg aangenaam. Ik zou er goed aan doen om op tijd te vertrekken, het wordt hier 33 graden vanmiddag en er staat een stevige klim op het program. Maar ik ken mezelf, ik acht de kans niet groot dat dat gaat gebeuren.

    10:30 trek ik de deur achter mij dicht, ik heb mijn plan tov gisteren herzien en ga nog wat extra eten halen. En daarna nog even lunchen. Dan is het toch echt weer tijd om aan te lopen.

    Uiteraard doe ik eerst een eindje over de weg. Daarna start ik de beklimming, ja het is warm en ik ben aardig aan het zweten maar het is goed vol te houden.

    Van het landschap van gisteren is niets meer over, dit is een compleet nieuwe wereld. Een dik bos voor een groot deel, daardoor ben ik extra op mijn hoede vandaag, ik weet wat hier allemaal leeft😉. Ik zie veel leven, veel herten, flinke jongens overigens, vogels, eekhoorns, een soort van combinatie tussen een fret en marmot en zelfs forellen. Gelukkig niets wat mij wil aanvallen.

    Richting de avond als ik maar in hoogte blijf winnen en de zon aan hoogte inlevert wordt het steeds aangenamer lopen. Ik loop door tot 20:00, dan vind ik het mooi geweest, er is een riviertje nabij en ik heb wat beschutting van enkele bomen. Helemaal goed.

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 29

    Dag 29, Cuba

    5. juni, Forenede Stater ⋅ ☀️ 27 °C

    Ongeveer 35km naar het dorp vanaf waar ik gisteren kamp heb gemaakt. Dat is toch wel een flinke ochtendwandeling. Maar weer iets anders dan havermout voor lunch motiveert mij. Dus ik maak een vroege start om het liefst voor 13:00 het dorp binnen te lopen.

    Ik loop door een soortgelijke omgeving als gisteren, heel fraai, kunstwerkjes van moeder natuur. Misschien wel iets minder spectaculair nu, of begint het al te wennen?

    Na een paar uurtjes maak een stop om mijn flessen weer te vullen, de 4,5L van gisteren heb ik netjes ingeschat. Ik heb nog iets minder dan een halve liter over. Ik heb nu twee opties, vanaf hier water meenemen om tot aan het dorp te redden. Of een extra stop maken een paar honderd meter van het pad af over iets van 15km. Ik kies de eerste optie, geen zin in extra kilometers vandaag, dus weer aardige hoeveelheid water mee. Het begint inmiddels al warm te worden.

    Ik daal van de berg af waar ik sinds gisteren al een tijdje op doorbreng en zie nu enkel in de verte een bergrug. Ik kan me niet voorstellen dat we daar overheen gaan, het ziet er enorm steil uit van deze afstand. Als ik dichterbij kom lijk ik gelijk te hebben, geruime tijd gaat het pad net over de voet heen en volgt ie de berg in oostelijke richting. Maar dan gaat het plotseling toch steil omhoog, verrassend. Zwetend en puffend kom ik boven en dan kruist het pad direct een zandweg, hm, er is dus ook een makkelijke weg omhoog. Maar deze was goed, leuke klim.

    Vanaf hier gaat het langzaam en wat slingerend omlaag richting een geasfalteerde weg. Daar gaan we weer, de laatste grofweg 8km van vandaag op de harde weg. Het is ze vergeven na een aantal prachtige dagen.

    Ergens halverwege de wegwandeling komt dan toch het moment wat ik al vrees bij alle wandelingen op de weg die ik tot nu toe gedaan heb. Er stopt een auto en er word me een ritje aangeboden het dorp in. Met pijn in mijn hart bedank ik de beste man, maar ik ‘moet’ dit lopen, het is nu eenmaal onderdeel van de CDT.

    12:45 loop ik Cuba in, een klein dorp, een enkele straat lijkt het met wat winkeltjes en restaurants. Ik ga een lunch halen en boek een overnachting hier. Nog even boodschappen doen, en dan de douche in. Dichtstbijzijnde plaats om de was te down is nog 1,5km verderop. Pff, dat ga ik niet doen. Ik was het noodzakelijke wel in de douche en hoop dat het morgenochtend droog is.

    Nou, ik ga op zoek naar een dikke sigaar 😉

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    1
    Dag 28

    Dag 28, In sync

    4. juni, Forenede Stater ⋅ 🌬 29 °C

    Ik heb niet zo’n hoge verwachtingen wat betreft landschap voor vandaag gebaseerd op het landschap van gisteren. En de eerste paar kilometer is inderdaad ook niet zo heel bijzonder. Totdat ik op de rand kom van de berg formatie waarop ik me blijkbaar bevind. Vanaf hier heb ik weidse uitzichten in allerlei richtingen. Prachtig, maar ik vraag me wel af waar we vanaf hier heengaan, het is toch niet afdalen helemaal dat dal in? Nou, dat is dus precies wat er van me verlangd word. Ik geloof dat ik iets van 600-700m hoogte verlies in no-time.

    Op het pad omlaag zie een poot afdruk van een beer en ik word al een beetje enthousiast. Het is niet dat ik een confrontatie wil, maar ik zou er wel graag één (of meerdere) willen zien. Kort daarna hoor ik geritsel in de struiken niet ver bij mij vandaan. Holy shit, dat zal toch niet… en dan springt er een eekhoorn over wat takken heen 😒. De rest van de dag heb ik stairway to heaven in mijn hoofd, 🎵if there’s a bustle in your hedgerow, don’t be alarmed now, it just the spring clean for the squirrel queen🎵.

    Het is de hele ochtend al lichtelijk bewolkt en er staat een klein briesje. Heel aangename condities om lekker een stuk te wandelen. Ik ga vandaag zelfs in de korte broek, ik ben daar meestal niet zo van want dan gaat er een tube zonnebrand per dag doorheen. Laat het nu een half uur later compleet opklaren en dan sta ik alsnog te smeren… en met dat losse zand hier wordt het helemaal een bende. Les geleerd!

    Eenmaal de berg afgedaald kom ik een gebied terecht met allerlei maffe rotsformaties. Echt heel mooi en de route is nu perfect uitgelegd zodat het er voor lange tijd net doorheen gaat. Ze hadden het er ook langsaf kunnen leggen, dat had veel kleine maar intense klimmetjes gescheeld maar dit is perfect, zo mooi. En het gaat ook zo lang door, ruim 40km denk ik, 40km genieten ☺️.

    Er is een stuk waar ik op een klifrand kom met een verticale drop van tientallen meters. Dat maakt een oerinstinct in mij los dat bevredigd moet worden. Sinds de aflevering van GoT waar Tyrion Lannister naar Castle Black gaat en vanaf ‘the wall’ naar beneden pist moet ik dat ook doen als ik iets tegen kom wat op ‘the wall’ lijkt (jaja ik ben een klein kind 😜). Maar daar sta ik dan, voeten op de rand van de afgrond, lul in de hand, wind in de rug (ik ben niet gek he) en lach op mijn gezicht 😂.

    Het doel voor vandaag was om op een ochtend lopen naar het volgende dorp te komen. Dat betekent een lange dag met een zwaar einde, er is niet veel water in dit stuk dus ik moet voor eind van middag/avond, nacht en morgenochtend het eerste stuk water meedragen. Ik neem 4,5 liter mee op de laatst mogelijke plaats en het valt me zwaar. Ik red het niet tot de beoogde kampeerplek, het scheelt maar iets van anderhalve kilometer maar mijn benen beginnen inmiddels heftig te protesteren. Gelukkig vind ik hier ook een mooi vlak stukkie grond met windbeschutting. Dan morgen maar wat verder, no problemo.

    Ik merk dat mijn lichaam en geest steeds meer in sync komen. Ik kan op een dag (bijna) lopen wat ik graag zou willen, dat maakt deze al erg goede dag nog beter.

    En nu ik dit schrijf denk ik aan Nsync, dus uh 🎵bye bye bye🎵

    👋👋    Læs mere

    Se oversættelse
  • RejsendeContinental Divide Trail
    Dag 27

    Dag 27, Mount Taylor

    3. juni, Forenede Stater ⋅ ☁️ 8 °C

    Zonsopkomst vanaf Mount Taylor is het plan, dus vroeg de wekker. Ik hoef niet ver meer te klimmen, het grootste deel heb ik gisteren al gedaan. Het is een makkelijke klim naar de top en vrijwel op hetzelfde moment dat ik op de top kom zie ik een enorme oranje bol aan de horizon verschijnen. Ik complimenteer mezelf met de timing 😉.

    Ik blijf niet lang, het is onaangenaam koud op deze hoogte en dit tijdstip. De afdaling heeft nog wat sneeuw op het pad zo her en der, maar het mag eigenlijk geen naam hebben (maar blijkbaar wel voldoende om erover naar huis te schrijven 😜). Op een splitsing in de afdaling weet ik het voor elkaar te krijgen om het verkeerde pad te kiezen, ik kom erachter als ik 200m ben afgedaald, dus die moet ik weer terug omhoog, zucht, maar ja c’est la vie.

    Daarna is er eigenlijk weinig spectaculairs wat er op mijn pad verschijnt. Ik ga van bos naar een open vlakte met enkel lage begroeiing en weer terug het bos in. Dat wisselt elkaar zo een aantal keer af, ik zie wel een 20-tal kalkoenen die snel het bos insprinten als ze mij in de smiezen krijgen.

    Ergens midden op de dag word ik bevangen door de hitte, ik word zelfs een beetje misselijk. Bij de eerste plek met schaduw die ik zie ga ik even zitten, dan liggen en een dutje volgt. Ik weet niet hoe lang ik de ogen dicht heb gehad, maar ik voel me een stuk beter. Hop, de benen er weer onder, dit pad gaat zichzelf niet lopen.

    En als het einde van de dag nadert daal ik nog even een kloof in om water te halen, dat is wel in een heel fraaie omgeving. Ik moet er ook weer uitklimmen, aangezien dit geen onderdeel van het pad is. Met plezier 😉.

    👋😉    Læs mere

    Se oversættelse

Bliv medlem:

FindPenguins til iOSFindPenguins til Android

  • 2024© FindPenguins
  • Hjem
  • Om os
  • Blog
  • Gruppesporing
  • Presse
  • Betingelser
  • Privatliv & Cookies
  • Support
  • Aftryk
  • Dansk