Reset search
Willem KnoopsWillem Knoops
SatelliteEdit route
Je kunt me volgen op mijn Pacific Crest Trail (PCT) wandeltocht door de Verenigde Staten. Ik zal op deze pagina regelmatig een korte update en enkele foto's plaatsen. Read more Netherlands
  • TravelerPacific Crest Trail
    1
    Day 107

    Dank jullie wel!

    August 10, 2022 in the United States ⋅ ⛅ 21 °C

    Wat voor mij enkel begon als een simpele manier om jullie een manier te geven om mij te volgen op de PCT is voor mij uitgegroeid tot een soort van dagboek. Dat was nooit mijn intentie, maar ik ben ontzettend blij dat het dit is geworden.

    Ik heb me (bijna) elke avond geforceerd om een korte samenvatting van de dag te schrijven ook als ik laat in kamp was en niets liever wilde dan gaan slapen. Ik wilde de juiste emotie bij de dag vastleggen, voor als ik zelf dit alles nog eens terug lees. Zodat ik me weer in die dag kan verplaatsen.

    Ik hoop dat ik jullie op een leuke manier op deze waanzinnige tocht heb mee kunnen nemen. En misschien wel heb kunnen inspireren, alles is mogelijk als je het maar graag genoeg wilt 😉.

    Ik wil jullie bedanken voor het volgen van mijn reis en voor de berichtjes die jullie gestuurd hebben. Ik heb ze allemaal gezien en gewaardeerd.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 104

    Dag 101, Canada! 🇨🇦

    August 7, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 26 °C

    Het is nog een kleine 50km naar de grens, dan is deze tocht alweer ten einde. Met een dubbel gevoel pak ik mijn spullen in, de laatste keer voordat ik Canada bereik. Blij en opgelucht dat ik het tot een goed einde heb weten te brengen, maar ook wrang, ik laat iets heel speciaals achter me.

    Het pad naar de grens vandaag kent enkel wat heuveltjes, van niet meer dan een paar honderd meter klimmen of dalen. Afgezien van de laatste berg, wat tevens het hoogste punt op de PCT in Washington is. Vanaf daar is 12km afdalen richting de grens.

    Onderweg word ik weer getrakteerd op fabelachtige landschappen. Wat een laatste dag zeg!

    De laatste paar kilometers zijn heel anders dan ik had verwacht, omdat het zover afgedaald is zit ik weer aardig diep in het bos. Het is dan ook weer wat door de bosjes heen wringen, gelukkig een stuk minder erg dan de voorgaande dagen. Dan staat er op eens een bord, een landmarker en het monument. Midden in de ‘slash’.

    Mijn PCT eindigt hier, het was een ongelofelijke reis met ups en downs. Ik heb gezweet, gebloed, gescholden, gelachen maar bovenal genoten! Ik ga deze tocht nooit meer vergeten.

    Wat lang een droom is geweest heb ik de afgelopen maanden intens beleefd, nu is het tijd om wakker te worden.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 103

    Dag 100, De voorlaatste dag

    August 6, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 14 °C

    Ik heb nog een dikke 110km to Canada met enkele flinke klimmen onderweg. Ik twijfel nog een beetje hoe ik het wil gaan indelen. Als ik vertrek vandaag is mijn gedachte in ieder geval de eerste twee klimmen achter de rug te hebben, dat zijn tevens de twee langste die er nog over zijn op de route.

    Ik kom deze morgen langs rainy pass, een populaire plek waar vanuit mensen een dagje in de bergen gaan wandelen. Ik wil er wat afval dumpen en wat wc papier stelen. Nog voordat ik daar ben staat er een bordje langs het pad met een pijl en ‘trail magic’. Dat is lang geleden! Er is een man die pannenkoeken bakt, fruit en cola bij zich heeft. Wat een goed en onverwachte start van de dag zeg.

    Vanuit rainy pass klimt het pad verder en kom ik in een nieuwe wereld van bergen. De PCT heeft nog enkele pareltjes voor het laatst bewaard. Ik mag er een aardig eindje doorheen lopen maar dan dalen we toch weer ver af.

    De volgende klim is iets minder lang, maar lijkt wat zwaarder. Ik begin waarschijnlijk al wat moe te worden, de middag loopt al op z’n eind. Eenmaal boven de boomgrens is het hier net zoals na de vorige klim weer een zeer fraai landschap. Op de top eet ik mijn avondeten en geniet van de rust en de omgeving.

    Ditmaal daalt het pad maar een beetje en volgt het de berg die met wat bochtenwerk richting het noorden gaat. Ik geniet enorm van wat mijn voorlaatste dag gaat zijn.

    Aan het eind van de dag parkeer ik mezelf voor de nacht op de kampeerplek bij harts pass. Het is vanaf hier nog een kleine 50km naar de grens. Wel 50km die ik tweemaal zal lopen, vanuit harts pass hoop ik over twee dagen mijn weg naar de ‘echte’ wereld terug te vinden.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 102

    Dag 99, De laatste 100 mijl

    August 5, 2022 in the United States ⋅ ⛅ 6 °C

    Ik heb gisteren kamp gemaakt op iets minder dan 100 mijl van Canada. Het einde komt nu snel dichtbij.

    Het lijkt wel een ochtendritueel de laatste dagen, het is direct beginnen met een stevige klim. Op zich niet slecht, de benen zijn nog fris dus ik ram zo deze berg op.

    Wat me deze ochtend bezig houd is het volgende: ik zie wat vreemds voor me bewegen op het pad, als ik wat dichterbij kom zie ik dat het twee muizen die aardig in elkaar verstrengeld zijn. Wat ik verwacht dat een gevecht is, maar wie weet. Als ik nog een paar stappen dichterbij doe merken ze mij op en schieten beide pijlsnel in tegenovergestelde richting de bosjes in. Nu komt het, zodra ik ze weg ze schieten stamp ik er één in reflex dood. Waarom deed ik dat? Wat maakt mij het uit dat hier wat muizen leven, mij zijn ze niet to overlast. Het beste wat ik kon verzinnen was dat een primitief instinct is. Muizen betekenen niet veel goeds, dus dood maken als je een kans ziet.

    Terwijl ik met dit rond loop komt er een gast van de forest service me tegemoet. Deze houden het pad bij en het bos in goede staat. Ik vertel hem dat hij heel wat werk heeft, richting het zuiden. Hij geeft aan dat, dat niet zijn terrein is maar verzekerd me dat het verder naar het noorden beter is. Wat een idioot! Niet veel later baan ik me weer een weg door bosjes hoger dan mezelf en waar het pad nauwelijks zichtbaar is. Er liggen geen bomen op het pad, dat is al iets.

    Inmiddels heb ik een lange langzame afdaling ingezet, het is pas eind van de middag als ik het dal bereik. Dat is de plaats waar een bus komt om je naar het laatste dorp, Stehekin te brengen. Ik heb gisterenavond een inventarisatie gedaan van mijn eten en ik heb zelfs een dag teveel bij me. Dus ik sla dit dorp over en ga direct richting Canada. Vanaf hier is het nog een 20km naar de kampeerplek die ik op het oog heb. Na een uurtje lopen begint het wat te druppen, dat zorgt ervoor dat ik een tandje bij schakel. Ik heb geen zin in een nat pak net voordat ik kamp maak. Het stopt met regenen, maar het ziet er nog steeds dreigend uit. Ik blijf maar stevig door lopen. De timing is perfect, als mijn tent staat en ik nog wat aan het organiseren ben barst de regen los. Gelukkig net op tijd!

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 101

    Dag 98, Na zonneschijn komt regen

    August 4, 2022 in the United States ⋅ ⛅ 6 °C

    Als ik mijn tas in pak begint het wat te druppelen, vannacht heeft het ook wat geregend aan mijn tent te zien. De mist en wolken om me heen verraden ook niet veel goeds, ik haal mijn regenjas maar vast tevoorschijn.

    Ik ben niet lang onderweg of het begint al wat serieuzer te regenen. Ik kan me er niet echt druk om maken, het is enkel jammer dat de omgeving nu schuil gaat achter een dik wolkendek.

    Ik moet nog een stukje klimmen en het gaat verder waar ik het gisteren achter gelaten heb, veel bomen over het pad en veel begroeiing. Vooral dat laatste is nu extra vervelend, van de regen word ik niet eens zo gek nat, van de natte bosjes wel.

    Als ik in de buurt kom van het eind van de klim is het wat droger en de begroeiing ook weg. Links en rechts probeert de zon wat door te breken waardoor ik kleine delen van de omgeving kan zien. De rest is nog steeds gehuld in een sluier van mist. Op de afdaling ligt nog aardig wat sneeuw, maar veel minder dan waar ik voor gewaarschuwd ben. Dat is mooi, het is wel wat lastig om de juiste koers aan te houden nu mijn zicht ook beperkt is.

    Als ik weer afdaal begint het opnieuw te regenen en word wederom zeiknat van de bosjes waar ik me een weg doorheen moet zien te worstelen.

    Het is 14:00 als het opklaart, dan ben ik alweer diep in het bos, waar de zon me alsnog nauwelijks kan bereiken. Wel een stuk aangenamer nu het droog is, ik klaag niet hoor, dit is de eerste dag dat het regent terwijl ik aan de wandel ben, dat had slechter uit kunnen pakken.

    De boswandeling is lang vandaag en ik weet hem niet meer te ontsnappen. Ik ga morgen direct ver omhoog, hopelijk zonder regenwolken zodat ik weer zie waarin ik me begeef.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 100

    Dag 97, Grote getallen

    August 3, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 16 °C

    Een korte klim deze ochtend is alles wat nodig is om mij in een prachtig berglandschap te brengen. Het pad golft wat op en neer terwijl ik me de meeste op een bergrand bevind.

    Totaal onverwacht zie ik 4000km in het mos gekrast, dat had ik even niet in de gaten. Ik ben tijdelijk geconverteerd naar het imperial systeem om een fatsoenlijk gesprek te kunnen voeren met de Amerikanen. Leuke verrassing! Paar uurtjes later kom ik ook langs de 2500 mijl marker, die had ik wel verwacht. Het einde is nabij.

    Ik mag hier vrijwel de gehele van genieten, totdat ik de avond nader. Nu is het mooi geweest, ik daal ver af een bos in. Met alle gevolgen van dien, ik wil niet weer een klaagzang gaan houden dus ik laat het bij omgevallen bomen en overgroeid pad.

    Dan als klap op de vuurpijl sta ik opeens aan de oever van een kolkende rivier. Een droge oversteek lijkt uitgesloten. Aan de overkant staat ook een man net zo vertwijfeld te kijken als ik. Verbale communicatie is niet mogelijk vanwege het geluid van de rivier. Ik loop wat op en neer langs de rivier op zoek naar een veilige plaats om over te steken. Een ideale plaats lijkt er niet te zijn, er is een plek gemarkeerd met cairns. Dat is misschien wel de beste plek inderdaad. De man tegenover lijkt het daarmee eens en komt al mijn kant uit. Ik zie hem vechten tegen de stroming maar hij staat een paar minuten later veilig langs mij. Nu is mijn beurt, ik vraag of die meneer even wil wachten totdat ik aan de overkant ben, voor het geval dat. De stroming is sterk en stapje voor stapje beweeg richting de andere zijde. Phew, ook dat weer goed door gekomen 😊.

    Nog een paar honderd meter klimmen en dan kan ik kamp maken. Het was een dag die erg goed begon en zwaar eindige. Al met al nog steeds een leuke dag.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 99

    Dag 96, Leavenworth

    August 2, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 32 °C

    Of het heeft vannacht z’n best geregend of ik heb in een wolk geslapen. Mijn tent is in ieder geval zeiknat. Hopelijk kan ik hem op tijd opzetten zodat hij nog wat kan drogen voordat ik hem morgen weer nat mee moet nemen.

    Ik ga vandaag weer een dorpje aan, wat naar plan de laatste is waar ik een bevoorrading doe. Er is nog een klein dorp verderop het pad maar dat schijnt niet gek veel te zijn. Ik heb de keuze om vandaag naar Skykomish of Leavenworth te gaan. Beide bereikbaar vanaf dezelfde weg overgang. Skykomish is wat dichterbij maar heeft maar een klein winkeltje. Leavenworth is verder weg maar wel een fatsoenlijke supermarkt. Ik heb nog 13km om erover na te denken, het liefst ga ik naar Leavenworth, maar ja, dat is 55km verderop.

    Als ik bij de weg aan kom staat er al een man te liften, hij wil naar Leavenworth. Knoop door gehakt, ik ga ook die kant op. Binnen vijf minuten stopt er al een vrouw die mij enige tijd later bij de supermarkt afzet. Ze geeft een kleine introductie in het dorp, het is gebouwd met invloeden uit de bavaria streek. Erg Duits dus, het ziet er erg leuk uit.

    Ik doe mijn boodschappen en zoek daarna een stopcontact om mijn batterijen weer te laden. Ik vond er enkele bij het tankstation en ze vinden het prima dat ik die gebruik. Het duurt toch weer enkele uren voordat alles weer vol is en ik weer op weg kan. Ik ga nog eerst even wat lunch halen. Een lift uit het dorp is wat lastiger blijkt, het duurt ongeveer 20 minuten voordat iemand bereidt is om me mee te nemen. Valt nog niet tegen.

    Her is 15:30 als ik weer terug op het pad ben, ik bekijk even mijn kamp opties en besluit: het kan mij wat, ik loop wel tot ik geen zin meer heb. Dat blijkt 21:20 te worden een latertje. Ik bereik mijn hoogste punt, grizzly peak, vandaag precies met zonsondergang. Wat een timing zeg, dit zijn wel de momenten die ik het meest zal gaan missen. Kamp is niet veel verder meer, nog een klein half uurtje lopen.

    Shit, mijn tent vergeten. De binnenkant is ook nat geworden door het gaas nadat is hem ingepakt heb. Eerst dat dan maar zo goed mogelijk droog maken met beperkte middelen. Hopelijk droogt hij vannacht op, we gaan het zien.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 98

    Dag 95, Flinke bergen en nattigheid

    August 1, 2022 in the United States ⋅ ⛅ 16 °C

    Ik ben praktisch aan het eind van de klim van gisteren gekampeerd. Ik mag dan ook direct weer omlaag en me op gaan maken voor de eerste flinke klim van de dag.

    Tussen de bergen zit een flinke vallei waar vanalles groeit, ook over het pad. Er hangen al veel bramen en bessen maar weinig die al rijp zijn. Het pad is meestal nog net zichtbaar, ik worstel me er wel weer doorheen. Ze hebben weinig zin gehad om het pad vanaf Snoqualmie in een beetje goede conditie te houden.

    Halverwege de eerste klim krijg ik weer wat meer te zien van het landschap om me heen. En dat is me wat zeg, ik loop op Cathedral Rock af, een enorme rots toren waar ik omheen zal lopen blijkt later. Het pad volgt eenzelfde traject als op de vorige berg, op en over. De afdaling wordt direct ingezet en die is lang. Hij eindigt bij en serie rivieren waarvan ik er eentje zelfs niet droog kan doorkruisen. Het is een brede rivier, geen brug, geen rotsen heel ver weg zie ik enkele boomstammen die misschien kunnen werken maar dan moet ik door een hele zooi bosjes mijn weg terug zien te vinden naar het pad, ook niet ideaal. Ik kies er maar voor om er doorheen te lopen, dat is alweer een tijd geleden dat ik dat gedaan heb.

    Bij de volgende rivier twijfel ik niet en loop er direct in, tot verbazing van wat mensen aan de overkant. Ik geef aan dat ik toch al nat ben, dus wat zou het.

    Niet veel later begin ik aan klim twee, naar Piper Pass. Het klimmen gaat me goed af, het is een stuk aangenamer wat betreft temperatuur ten opzichte van gisteren. Dat maakt een enorm verschil, in energielevel, humeur en de hoeveelheid water die ik nodig heb op een dag.

    Ook bij deze klim is het direct weer afdalen, ik probeer eerst even wat te rusten en van de omgeving te genieten. Maar dat is nog steeds niet toegestaan, de muggen zijn hier ook massaal aanwezig. De afdaling is nu wat minder ver. Fijn, dan hoef ik met klim drie ook niet zo ver omhoog. Het is maar 300m maar wel met 25% helling, zware klus.

    Dan daal ik af naar enkele meren waar ik mijn tent opzet. Het is mooi geweest, ik heb aardig wat hoogtemeters gemaakt afgelopen twee dagen. Een snelle vooruitblik leert me dat dat nog even zo blijft voor het komende stuk. Vandaag heb ik Glacier peak al enkele keren in de verte gezien, dat is de volgende flinke berg waar ik op af zal gaan.

    Hoewel vandaag niet veel verschilde met gisteren heb ik hem heel anders beleefd. Vandaag was erg leuk, ik denk dat het weer een belangrijke rol daar in speelt, wie zal het zeggen.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    1
    Day 97

    Dag 94, Frustratie

    July 31, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 22 °C

    Vanuit Snoqualmie is er direct een flinke klim. Ik heb gisteren al een stukje gedaan en die vervolg ik vandaag. Als de zon doorbreekt wil ik mijn zonnebril opzetten, maar die is niet waar ik hem verwacht. Shit, die heb ik laten liggen toen ik mijn fles terug in mijn tas deed. Ik loop maar weer terug de berg af, ik heb hem wel nodig. Ik kan hem in eerste instantie niet eens vinden en loop tot een punt dat ik zeker weet dat ik hem nog had en loop dan weer terug de berg op. Nu zie ik hem direct liggen als ik er langs loop. Wat een begin van de dag zeg…

    Hoe verder ik klim en met name de afdaling is enorm rotsachtig, flinke keien en andere troep maken het pad. Erosie heeft niet veel van het pad over gelaten en sommige stukken zijn volledig weggeslagen door lawines. Ik loop vloekend verder als ik weer mijn voet stoot, een steen onder mijn voet rolt of andere ongemakken bevindt aan deze rotszooi.

    De klim geeft me wel weer een schitterend uitzicht, ups en downs vandaag. Het pad daalt hard af en word er overgroeid. Bij een kruising krijg ik het nog voor elkaar om het verkeerde pad te nemen waar ik pas achter kom ik als ik aan de oever van een flinke rivier sta en ik me afvraag wat hier de bedoeling van is. Verkeerde richting dus, 1,3km terug, argh 😠. Dat kan er nog wel bij vandaag.

    Ik eindig de dag met een 1000m klim, die me opvallend goed afgaat. Er tekenen zich weer mooie landschappen voor me af en het pad is weer in een stuk betere conditie.

    Al met al heb ik vandaag aardig gefrustreerd rond gelopen, niet veel leek juist te gaan. Ik denk dat ik maar op tijd slapen, zodat ik morgen weer fris en hopelijk met een beter humeur aan de dag kan beginnen.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    Day 96

    Dag 93, Jachtseizoen

    July 30, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 24 °C

    Gisteravond zag ik dat Snoqualmie Pass ongeveer 55km van mij vandaan is. Met mijn normale starttijd, 6:00 uur, moet ik daar rond 17:00-18:00 kunnen zijn. Mooie tijd om daar even te stoppen voor wat avondeten. Dat is dan ook het plan voor vandaag geworden.

    Ik loop wat achteloos door het bos, zoals ik inmiddels al ontelbare kilometers heb gedaan. Opeens hoor ik geweerschoten ten oosten van me, eerste gedachte is, pff Amerikanen. Dan volgen er meer schoten en dat wordt een heel salvo, ik denk dat het jachtseizoen geopend is. Ik weet niet precies waar ze op jagen, maar ik zou denken dat een goede jager maar een enkele kogel nodig heeft. Het is allemaal nog aardig ver weg, dus maak me geen zorgen en waarom zouden ze op mij schieten? Misschien kun je nog wat soep trekken van mijn botten, vlees zit er niet veel meer aan.

    Dan hoor ik ook schoten vanuit het westen, al wat dichterbij. En veel ook, wat is hier gaande zeg! Ik neem aan dat ze weten dat ze niet de enige in het bos zijn. Ik ben toch wel enigszins blij als ze het voor gezien houden na een uurtje.

    Het is vandaag een test voor uithoudingsvermogen, het pad gaat continu omhoog en weer omlaag, niet veel, elke keer 100m ofzo, maar het is zeker vermoeiend.

    De mooie plekjes zijn vandaag spaarzaam, jammer. Wat wel fijn is dat er nu veel riviertjes en stroompjes met ijskoud water zijn. Dan kan ik daar wat verkoeling zoeken op nog een warme dag.

    Om 17:30 ben ik in Snoqualmie, goede timing. Ik bestel twee maal eten, ik ben compleet uitgehongerd vandaag van al de heuveltjes.

    Na het eten haal ik nog een ijs bij de winkel aan de overkant van de straat. En loop dan nog 6km verder om daar kamp te maken.

    👋👋    Read more

    See translation

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English