Mgqabatheki

Vandaag vroeg op, ontbijt vanaf 6 uur, busje vertrekt om 7 uur en het zal Olivier zijn.
Eerst via gewone wegen, zoals gister, naar Hluhluwe-Umfolozi Reserve. We zagen de verban g van Kwa Zulu-Natal in al hun glorie, bezaaid met kralen. Sommige in mooie kleuren geschilderd, rechthoekige huizen voor de jongere generatie en traditionele ronde hutten voor de oudere generatieL In ieder geval mooi verwoord en opgeruimd.
Olivier, van geboorte Fransman en van roeping afrikaan was onze goede gids. Hij wist veel te vertellen over de Game Reserves. De inlanders, alhoewel ze hier wonen ,kennen weinig van de dierenwereld. Alle grote dieren worden gewoon meat genoemd, dus als je vraagt heb je vandaag antilopen gezien dan antwoorden zij 'Yes, we have seen some meat'
In Zuid Afrika floreren de game reserves omdat de plaatselijke bevolking mee mag genieten van de opbrengst via tewerkstelling. Ook omdat men niet de gewoonte heeft elke dier op te eten, dus hier eet men geen apen, slangen, kevers e.d.
De staff (medewerkers) van de trein moeten minstens één keer meegaan om te beleven wat de toeristen meemaken om dit te kunnen begrijpen. Soms leidt dit tot de gekste taferelen bv. een laundryboy die plots uit het voertuig sprong om rhino's weg te jagen met stenen. Een beetje uitleg was toen wel nodig.
De witte neushoorn en de olifanten van het Krugerpark worden terug uitgezet in wildparken in Botswana en Kenia omdat de stropers daar driest te werk gaan. Men kan het (voorlopig) hier nog onder controle houden. De verkoop van de in overtal zijnde dieren brengt natuurlijk ook geld in het laatje: 1.000.000 Rand voor een zwarte rhino of 175.000 Rand voor één sabelantilope.
Deze laatste moet met verschillende exemplaren gekocht worden, een kudde als het ware.
We reden heel de morgen en zagen: Impala's, zebra's, witte neushoorn's, giraffen, buffels en veel verschillende volgels. Het was steeds verrassend om de dieren zo dichtbij op hun gemak te zien, zij houden de wagens wel in 't oog maar schrikken er niet van. Pas echter op, uitstappen zou wel een schrik of aanvalsreactie kunnen teweegbrengen. In de bergen was een hilltop stop waar we een sandwich bestelden, deze werd geserveerd met een portie fritten, we hadden maar 5' om alles op te eten, dat was spijtig.
Om half 2 moesten we echter bij de bus zijn om naar Bongola te rijden, onderweg een hazenslaapje en net op tijd wakker om de ferry op het Jozini lake te halen.
Gisteren was St Lucia heel aangenaam, maar de cruise op lake Jozini had alles: hapjes redelijk goedkoop bier en prachtige uitzichten. Omdat het afgelopen dagen geregend had stond het (bruin) water zeer hoog, de diepte was 6m en tegen 5uur kwamen de dieren uit de brousse om te dringen, impala's, antilopen, reigers, hypo's en krokodillen. Na de warmte van 38° op de middag komen deze dieren graag in de vooravonden het frisse meer.
Op de oever waren open wagens die aan de boorden hun kampen opsloegen en onze trein kwam via een brug over het meer aanrijden, prachtig zicht.
Er waren ook verschillende lodges en zelfs een woonboot die 6.000 Rand per nacht kostte!
Boven op het dek van onze boot waren ligstoelen, beneden tafels en stoelen men kon buiten zitten of rondlopen, het was compleet relaxing!
Het was te snel voorbij en met het busje reden was naar de grens van Swaziland waar onze reispassen werden afgestempeld. Met de trein den we naar Mpaka Swaziland waar we gingen overnachten. Swaziland werd in 1986 onafhakelijk van Zuid-Afrika.Leia mais