- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日1
- 2006年12月18日月曜日
- ⛅ 6 °C
- 海抜: 18 m
イングランドLondon Heathrow Terminal 251°28’2” N 0°27’10” W
Wat een vertrek!
2006年12月18日, イングランド ⋅ ⛅ 6 °C
Gepakt en gezakt staan we klaar als Guy ons komt wegbrengen naar Zaventem. Gezien de strengere veiligheidsmaatregelen zijn we 3u vòòr tijd al daar.
Na informatie genomen te hebben bij BMI, de maatschappij die ons naar Londen zou brengen, kregen we de raad een vlucht vroeger te nemen gezien de ernstige mist die opkwam en de vluchten mogelijk zouden beletten op te stijgen.
Zo`n korte vlucht is als een busreis: weinig plaats, geen service en alles apart te betalen.
Maar toch een goede beslissing want we waren de laatste vlucht uit Brussel en onze Boeing 747-400 naar Zuid-Afrika wachtte niet.
De afstand was 9.691 km, snelheid 363 km/u en de hoogte 11.277 m.
Opstijgen met klassieke muziek boven een verlicht Londen is prachtig, het deed ons denken aan Los Angeles maar met een veel rommeliger stratenpatroon.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日2
- 2006年12月19日火曜日 23:59
- 🌙 18 °C
- 海抜: 33 m
南アフリカCape Town33°55’33” S 18°25’24” E
Kaapstad
2006年12月19日, 南アフリカ ⋅ 🌙 18 °C
Na 11u op een smalle plaats in het vliegtuig kwamen we aan in Kaapstad.
De bediening was in orde voor de gewone zaken, een extra drankje vroeg meer tijd dan nodig.
Een 22° was aangenaam na het winterse Europa.
In de hall wachtte men ons op met onze namen op een bord, speciaal en geruststellend.
In plaats van naar de trein bracht de chauffeur ons naar Kirstenbosch Botanische tuinen, waar de rest van het gezelschap reed aan de 1e uitstap begonnen waren.
Jenny was onze gids, ze wachtte ons op maar de bezoektijd was bijna om zodat we beter even pauzeerden in de cafetaria om tot rust te komen na de lange reis.
Jenny was vriendelijk maar ze ratelde maar door, Dirk kreeg er hoofdpijn van!
Na de tuin, een bezoek aan Hout bay, waar een vloot van vissersboten ligt, verse zeevruchten zijn een specialiteit van Mariner's warf, maar daar kunnen we niet van genieten wegens geen vrije tijd.
Chapman's peak drive is een van de meest spectaculaire sea cliff's routes ter wereld, hij is gebouwd tussen 1915 en 1922 en recent gemoderniseerd.
We rijden tot Simon's town, vroeger een plaats waar de zeilschepen aanmeerden voor ze de Tafel baai in de winter konden aandoen wegens het gevaarlijke tij.
Nu is het een marine basis sinds 1814. Dan bezoeken we het uiterste punt van ZA, Cape of good hope nature park.
Daarna naar de Boulder's pinguïn kolonie, hier kwamen in 1983 enkele paren Jackass pinguïns aan en nadat zij er eieren legden is de kolonie steeds sterk gegroeid, ze vergroot ieder jaar met 60% en in 1997 waren ze met 2350.
Het word nu stillaan tijd om naar de trein te rijden.
Na aankomst bij de trein stonden onze valiezen al in de coupe en konden we ons eindelijk verfrissen. In de lounge/bar werden we uitgenodigd om meer uitleg te krijgen over de trein, de excursies en eventuele vragen.
Daarna uitpakken een beetje zoals in een caravan en om 20u werden we verwacht voor het diner in de 2e wagon/eetzaal, alles in het donker maar mooi met kerstlichtjes versiert.
Een fris slaatje
lekkere soep
rijst met vleesragout, onbekend dier?
bread & butter pudding, een bleke broodpudding met saus
Onze eerste indruk: de trein is een beetje uitgeleefd, onze (luxe)wagon is van 1953 en was toen het neusje van de zalm! Nu eerder het kneusje van deze tijd.
We zijn gestationeerd naast de zee, de mensen zijn vriendelijk, alles is proper en het eten was goed dus: we redden het wel.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日3
- 2006年12月20日水曜日 23:59
- 🌙 20 °C
- 海抜: 33 m
- 南アフリカCape Town33°55’33” S 18°25’24” E
Nadere kennismaking met Kaapstad
2006年12月20日, 南アフリカ ⋅ 🌙 20 °C
Na een rustige en hele goede nachtrust was ik om 6u wakker, in tegenstelling met België was het hier reeds klaar lichte dag. Rustig wassen en aankleden één voor één want er was niet veel plaats in onze badkamer! Maar wij hadden tenminste ons eigen toilet en wasplaats met douche, we hadden onze reis er met één jaar voor uitgesteld! Er is slechts één wagon met deze voorziening, de andere wagons hebben een gezamenlijke was en toilet ruimte per wagon.
Tegen half acht het ontbijt: Sereals, ergs, steak, potato's dus een English breakfast!
Ons busje stond klaar om 9u om ons naar Kaapstad te brengen.
Eerst het Kasteel of Good Hope, het oudste overgebleven bouwwerk in Zuid Afrika, een fort gebouwd door commandant Jan van Riebeeck in 1652.
Dan naar de Company Gardens, waar vroeger inderdaad de groenten en fruit gekweekt werden voor de soldaten. Nu een mooie tuin of eerder park.
de Maleisische wijk of district 6 was speciaal, we bezochten er ook een diamant klieverij, maar wij kenden dat al van in Antwerpen. en daarna naar de Victoria & Albert warm, eigenlijk een shopping area en toen kregen we eindelijk de verlossende tijding dat de tafelberg opengesteld was, want blijkbaar is deze hoogte zeer onderhevig aan teveel wind en dan kan hij niet bezocht worden wegens niet veiligheidsredenen. Met de kabeltrein naar boven, een cliff wandeling en dan terug naar beneden met de kabeltrein. Toch zeer de moeite waard.
Voldaan en vol indrukken kwamen we om 18u terug aan de trein. Net op tijd voor het diner dit keer in de 1e eetwagon, deze is lichter van inrichting en zeker zo gezellig.
We liggen in Muizenberg en wandelen nog een tot aan het station voor enkele foto's.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日4
- 2006年12月21日木曜日 23:59
- 🌙 18 °C
- 海抜: 117 m
- 南アフリカKrom33°55’56” S 18°51’31” E
Stellenbosch en Franschhoek
2006年12月21日, 南アフリカ ⋅ 🌙 18 °C
Nu echt op reis met de trein, het binnenland in.
Via false bay, zo genoemd omdat de zeevaarders dachten na de eerste klip reeds kaap de goede hoop achter zich te laten, reden we via de Baden Powel drive naar Stellenbosch. Onderweg, met Ray een andere gids, kregen we een hele uiteenzetting over de grote migraties in Zuid Afrika.
De resetlements en townships.
Rond Stellenbosch begonnen de wijngaarden met hier en daar prachtige huizen, veel bedrijvigheid zagen we niet, nochtans zou het bijna oogsttijd moeten zijn.
In Stellenbosch zelf mochten we 2u rondlopen, er was genoeg te zien, en een drankje op een terrasje kon er altijd in.
Een rondwandeling met onze Capitool gids bracht ons naar de dorpsstraat, een mooi huis met linnen uitgestald trok onze aandacht. We mochten er de werkende personeelsleden zien en kregen een goede uitleg dat het werkelijk om Zuid Afrikaanse productie ging. We kochten dan ook een tafelkleedje et veel zorg gechabloneerd.
Dan was het tijd voor Franschhoek, een vluchtplaats van de Franse Hugenoten en de oorsprong van de wijnbouw in deze streek.
We bezochten het Hugenoten museum en konden daarna op zoek naar een restaurant, snackbar of supermarkt om eten te kopen.
Dit laatste deden we en we picknickten in de schaduw. Nog wat aankopen en weer het busje in voor de volgende stop in Paarl: het taalmonument.
Achteraf gezien een zeer nationalistisch gedenkteken, en een beetje minachtend voor de Afrikaanse talen die zeer ondergewaardeerd werden. Zeker nu blijkt dat de Afrikaanse talen veel meer invloed hebben dan het Afrikaans Nederlands.
Het was warm vandaag, gelukkig met een beetje wind op sommige plaatden.
De wijnproeverij in Fairview met kaas en in een airco omgeving was verfrissend. We kochten een late harvest dessert wijn als frivolité. Zoals de naam zegt de druiven worden zo laat mogelijk geoogst, ze zijn dan bijna uitgedroogd maar zeer zoet.
Door de Du Toitskloofpas reden we door de kleine drakensteinbergen naar Wocester waar onze trein ons opwachtte, en waar een kleine receptie werd aangeboden waarbij alle medewerkers werden voorgesteld.
Ons diner was dus heel wat later maar dat gaf niets, met veel gedruis werden de busjes opgeladen en de 18 wagons vertrokken zo de nacht in.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日5
- 2006年12月22日金曜日 23:59
- 🌙 15 °C
- 海抜: 海水位
- 南アフリカDie Bakke34°9’55” S 22°7’17” E
Mosselbaai
2006年12月22日, 南アフリカ ⋅ 🌙 15 °C
Eerste nacht met rijdende trein,veel lawaai, krakende ramen, rammelende lampen en hobbelige rails.
Met veel geschommel waren we in slaap gewiegd. Om 1,30u stonden we stil, ik dacht dat de engine nog draaide maar het lawaai kwam van onze ventilator. Toen ik hem afzette overviel de nachtelijke stilte mij. Dirk was goed in slaap, ik genoot van de sterren en experimenteerde met nachtfotografie!
Om 4,30u zag ik licht vooraan aan de trein en weden we weer op gang getrokken, we genoten van het lichter wordende landschap en reden tot Swellendam, daar stonden we weer stil en we vielen terug in slaap tot omstreeks 7u. Ontbijten in een rijdend voertuig was zeer plezant, je ziet Vanwalleghem en geniet van het ochtendgloren.
In Riverdal mochten we de trein verlaten en overstappen in de respectievelijke busjes.
Je kiest de dag vooraf welke uitstap je wil meedoen, er zijn minsten drie verschillende bestemmingen: landelijk, cultureel, stadsbezoek of in de trein blijven en evt de verplaatsing meemaken.
Na een bezoek aan een aloë factory of in het Afrikaans een Aalwijn fabriek reden we naar Mosselbaai waar we stadsrondleiding kregen. We bezochten ook een grot met prachtig uitzicht waar de eerste bewoners van Zuid Afrika nog in geleefd hadden, dat waren de Khoekhoen of Khoi-San.
Daarna was het tijd voor het Diasmuseum, hier zagen we een replica van het schip van Bartolomeüs Dias waarmee hij als eerste zeevaarder Kaap de goede hoop rondde!
In Mosselbaai was de eerste ontmoeting tussen Europeanen en Khoi-San in 1488 toen Dias er aanmeerde.
Hij overleed ook in Kaapstad in 1500 en heeft hier in Mosselbaai een museum.
Hier was ook een postkantoor of tenminste in de eerste jaren een postbus waar de schepen post achterlieten op de heenvaart of terug meenamen van andere schepen op de terugweg.
Wij lieten ook hier postkaarten achter voor een speciale poststempel.
Vanuit het museum zagen we onze trein aankomen en dat was een machtig zicht.
We gingen algauw ons omkleden om in de oceaan een zwempoging te wagen, 't was toch wat frisjes.
Na de lunch nog een wandelingetje door het stadje en hier kocht ik voor Dirk een mooie lederen centuur met ingestanste wilde dieren. Het was ook feestmarkt maar die verschilde niet veel van thuis, eten, kleding en Chinese rommel. We namen de vroege dinnershift en kregen: Pasta salade, eierplant met kaasvulling (aubergine dus), kebab met rijst, worteltjes en zweet-sour sauce en als nagerecht Sticky toffee pudding (pudding van chocoladecake).
Ik hoorde jaren '80 muziek op het perron en ging nog een kijkje nemen. Het was een dancing en we werden uitgenodigd om mee te gaan dansen: 'Joing the party, security no problem' zie de security gard, maar we deden het toch maar niet.
De mensen zijn hier vriendelijk en zeggen op straat 'goeiedag' en niet met de bedoeling om je lastig te vallen. We zijn hier aan de graden route en hier spreekt men blijkbaar nog veel Afrikaans Nederlands.
Veel lachende gezichten en een beetje lazy gedrag, wat rondhangen, in groepje praten en tijdverdrijven.
Er wordt hard gewerkt door blanken en kleurlingen ondereen, toch vindt je veel armoede onder beide groepen. Omdat de kleurlingen met 10 keer meer volk zijn lijkt het of de armen alleen kleurlingen zijn, toch zagen we ook in de townships onderweg blanke mensen.
Kleurlingen zijn er in alle tinten en er werd door de rassenscheiding vroeger een specifiek onderscheid gemaakt, ik zou dat niet kunnen, fysiek niet en moreel niet.
Om aan de universiteit te studeren worden regels ingesteld betreffende ras, gender, tribe afkomst enz...
Één van onze gidsen heeft een dochter die in Stellenbosch studeert en een zoon die in Amerika zijn studies doet omdat de quota hem uitsloten (blank, mannelijk enz).
De lonen zijn laag BV. Een onderwijzer verdient 7.000 a 8.000 rand, een specialist 30.000 tot 40.000 rand, velen gaan dus ook naar Amerika of Australië om te werken. Sociale zekerheid is er maar apart te betalen en duur: 600 a 800 rand p maand!
Deze gegevens kwamen van onze gids die we vandaag hadden!
Er zijn 8 verschillende gidsen aan de trein verbonden en wie je hebt hangt van je intresse en keuze van die dag af.
We lagen nog tot 1u wakker door de muziek!もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日6
- 2006年12月23日土曜日 23:59
- ⛅ 20 °C
- 海抜: 83 m
- 南アフリカAmanzi33°42’50” S 25°31’15” E
Addo Park & Port Elisabeth
2006年12月23日, 南アフリカ ⋅ ⛅ 20 °C
"niets is zo verkwikkend als in een trein diep slapen, zelfs een minnaar die je wiegt houd er eens mee op. Het ritme van een rijdende trein gaat almaar door, het is de meest kalmerende, sussende beweging op aarde!"
Lisa St Auban de Terrán
We reden de hele nacht door, en dat wiegen is waar!
Verzamelen aan de busjes en met Penny op weg naar Addo elephant nat. Park. Een heel eind rijden dus Penny gaf ons veel info over de omgeving, de economie, problemen van het land en de bevolking enz.. Ik gaf hierover al eerder een resumé.
In het park gekomen kregen we de regels grondig uitgelegd: niet roepen, in de auto blijven, stop zeggen en left of richt als je een dier ziet. De gids is ook de chauffeur en we reden vanzelf tot poel we zagen wrattenzwijnen die mij aan Pumba deden denken uit de Disney film. Echt een schattig beestje.
Een Kudu met mooi gedraaide hoorns, olifanten eerst één die van heel ver naar de poel kwam en later een kudde die rustig aan een andere poel bleven. Als extra nog een kudde die overstak, indrukwekkend. Kleine dieren zagen we ook: een shongololo (duizendpoot) die als hij zich verplaatst regen zou voorspellen, ook onze trein wordt Shongololo genoemd.
We namen ruim de tijd en zagen ook nog apen door de bomen klauteren.
Tegen 2 u waren we rond en aten we in het restaurant van het park, de souveniershop konden we niet zomaar voorbijgaan!
Daarna was het tijd voor de citytrip door Port Elisabeth.
In 1820 werden immigranten uit United Kingdom naar deze baai overgebracht, het waren arme stadsmensen. Zij kregen een stuk land en werktuigen om de grond te bewerken en ze dienden als buffer tussen de blanken die aan de kust gesetteld waren en de Zulu en Tswana uit het binnenland.
De arme immigranten werden achtergelaten op een stuk grond zonder water of bron, zonder verder hulp en soms met een hutje als bescherming. Al gauw lieten zij deze grond achter en stichten samen een kleine stad waar ze elkaar konden helpen dit was Port Elisabeth.
We bezochten de binnenstad en zagen veel kleine (illegale?) handeltjes op de stoep. Het was druk rond het station maar in de oude binnenstad was het kalm, zelfs verlaten. We bezochten het Edward hotel met vintage aankleding. Het fort waar nooit een schot gevallen was en de stranden. Tegen 5u terug naar de trein voor de vroege dinnershift, zo konden we daarna nog van de barwagon genieten op weg naar Bloemfontein.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日7
- 2006年12月24日日曜日
- ☀️ 24 °C
- 海抜: 318 m
- 南アフリカOudtshoorn Airport33°35’34” S 22°12’9” E
Outeniqua Pass & Oudtshoorn
2006年12月24日, 南アフリカ ⋅ ☀️ 24 °C
Uitslapen is niet echt ons ding dus om half 8 waren we al gedoucht en aangekleed, ik deed een wandeling door Mosselbaai, de winkeltjes waren al open en ik kocht een rokje en een truitje.
Dan terug naar de trein voor een late breakfast en om te genieten van de mooie scenery van de Outeniqua Mountain range.
In onze coupé installeerden we ons met 2 fototoestellen, 1 filmcamera, 2 verrekijkers, het raam open en de coupé deur open om de overkant kant van de wagon ook in 't oog te houden en zo hadden we ook wat frisse lucht!
Het vertrek gaat weer in stukken: loco aanhangen, busjes-wagon halen in de stationsbuurt, wachten tot de spoorlijn vrij is en dan rijden.
Prachtige reis over de Outeniqua Pass, we krijgen ondertussen ook nog een lunch op de trein aangeboden maar daar namen we niet veel tijd voor.
In Oudtshoorn kwam een hele troep kinderen aangelopen toen de trein aankwam. Ze kwamen van een township verderop en ik dacht dat ze de trein gingen overvallen, zoveel gedrevenheid!
Maar zij begonnen te zingen en blijkbaar kennen ze de trein want er lag al vlug een gitaarkist om geld te verzamelen en ze hadden heel wat succes.
Met de bus reden we naar de Safari ostrich show Farm waar we een rondleiding kregen van Charmaine een goede plaatselijke gids. Enkele nuttige weetjes: 1 struisvogelei = 24 kippeneieren in hoeveelheid maar in cholesterol heeft het het equivalent van 63 kippeneieren! Het vlees daarentegen is low fat, een dier van 120 kg geeft 40 kg vlees, en ze worden normaal na 4 maanden geslacht, toch kunnen ze 60 jaar worden. Zij zijn trouw aan hun partner en per maiting seizoen leggen ze 12 tot 16 eieren. In de farm worden de eieren weggenomen en zo leggen ze tot 60 eieren per paarseizoen.
Het was zeer warm vandaag, in klein Karoo kan het gemiddeld 38° tot 40° zijn soms wel tot 50°, na enige tijd is alle begroeiing verdord en groeit er niets meer, de struisvogels eten vooral luzerne en grassen en worden dus bijgevoederd.
Er werd nog een showrace gehouden met de struisvogel met berijder maar daartegen had ik er mijn buik van vol omdat ik mij er niet gemakkelijk bij voelde hoe de dieren geforceerd worden.
Na dit toch interessant bezoek reden we nog naar Oudtshoorn zelf maar daar was alles reeds gesloten behalve de pubs en restaurants die vandaag (zaterdag) blijkbaar veel volk verwachtten. We vonden een Rock Art Café waar we in de koelte aan de toog een Castel konden drinken, 't zijn hier wel 1/2 L flessen.
Onze gids was vandaag Olivier, hij is niet vastberaden genoeg volgens onze mening, hij liet de mensen te veel vrij en dan kun je blijven wachten op de laatkomers.
We namen de tweede dinershift zodat we eerst nog wat konden rusten.
Vanavond vertrekt de trein terug richting Port Elisabeth, gedeeltelijk terug over de Outeniqua Pass maar dat zullen we niet zien in het donker.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日8
- 2006年12月25日月曜日 23:59
- 🌙 18 °C
- 海抜: 1,403 m
- 南アフリカSpitskop29°5’7” S 26°9’34” E
Bloemfontein & Soetdoring Park
2006年12月25日, 南アフリカ ⋅ 🌙 18 °C
Heel de nacht doorgereden, om 4.30u reeds wakker zodat ik een prachtige zonsopgang zag en fotografeerde.
Vandaag is het kerstdag en iedereen die je tegenkomt wenst je "Merry Christmas". We gingen vroeg ontbijten en kregen buiten het normale koude buffet en de warme toast ook aardappeltjes, worst, gebakken tomaat en een dubbelzijdig gebakken spiegelei!
Gewoonlijk nemen we dit Engels breakfast niet omdat het nogal zwaar is, vandaag was het nog zo vroeg en met een lange dag voor ons nam Dirk het wel, voor mij was oatmeel en vers fruit met twee toastjes genoeg.
Dirk nam het busje naar Soetdoring Nature Reserve, zelf bleef ik op de trein om op eigen gelegenheid Bloemfontein te verkennen.
Bij het buitensteden kwam ik in gesprek met de enige Amerikaan op de trein en we besloten samen de citytour te doen.
David was vroeger reeds in Tanzania en een beetje gewoon aan Afrikaanse steden en ik had met mijn Zuid Afrika Boek een goede voorbereiding gemaakt. We voelden ons niet onveilig maar dat kon ook zijn omdat op kerstochtend er weinig volk op straat liep.
We zagen de oude binnenstad, spraken onderweg een weinig mededeelzame blanke Zuid-Afrikaan aan en gingen tegen half 11 terug.
Op de trein was alles rustig en de airco in de lounche stond aan, een theetje ging er wel in. Omdat men de coupé's nog aan het poetsen was installeerde ik mij in de lounche om dit boek bij te werken. Nog even naar buiten om het mooie station te fotograferen en ik kocht enkele snoepjes aan een kraampje buiten, de snoepjes werden per stuk verkocht.
Ik vroeg hoeveel de snoepjes kosten en voor één caramel was het 20 Pence met mijn hele kleine nikkel kon ik er drie kopen!
Als middagmaal at ik één overrijpe banaan, 3 koekjes, 3 caramellen en de 2 chocolaatjes die op het bed gelegd waren! Sorry Dirk maar ze waren al aan 't smelten.
Dirk had weinig dieren gezien in her Soetdoring Nature reserve, het was heel warm en op 't midden van de dag, waarschijnlijk waren ze weggedoken uit de zon, het was wel 28° schat ik.
Het is een zweetproducerende temperatuur, te droog of te vochtig, ik weet niet juist wat de oorzaak is.
Na de middag kregen we tijd om ons klaar te maken voor het Kerstdinner. Ruim tijd!
Emanuel kwam zeggen dat de machinist van de elektrische locomotief ziek was en dat er vertraging zou zijn, normaal zouden we rond half drie vertrokken zijn.
In Bloemfontein zitten we op 1400m hoogte, de plantengroei is prairieachtig en doet wat aan Wyoming denken.
Het Kerstdinner was leuk er werd uitgepakt met feestverlichting en klappers op zijn Engels.
Met de stroompanne onderweg werden er kaarsjes aangestoken wat een feeëriek schouwspel was, we amuseerden ons al pratend met de tafelburen.
Een flesje champenoise hoorde er ook bij.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日9
- 2006年12月26日火曜日 23:59
- ⛅ 33 °C
- 海抜: 658 m
- 南アフリカDorpspruit29°36’2” S 30°22’46” E
Pietermaritzburg & Midlands Meander
2006年12月26日, 南アフリカ ⋅ ⛅ 33 °C
Een zeer woelige nacht, waarschijnlijk nog stroompannes want er was omgeschakeld naar onze vertrouwde diesel. Deze ging wat trager maar omstreeks 5,30u kwamen we toch aan in Pietermaritzburg. Er was veel mist onderweg en het had hard geregend in Boughton het vorige station. Om 6u mochten we gaan ontbijten en dan wisten we pas welke uitstap we konden maken. De wandeluitstap was volgeboekt en de battlefields waren gecanceld dus werd het de Midlands Meander met Penny.
Het Pietermaritzburg station is zeer oud, in 1893 werd Mahatma Ghandi hier uit de trein gezet omdat hij een kleurling was! Ervoor staat nog steeds een standbeeld van hem. Onze trein blijft hier heel de dag staan.
De Midland Meander in KwaZulu-Natal is een mix van meer dan 160 gelegenheden om te eten, te drinken, te slapen, te shoppen en in het algemeen om plezier te maken. Gestart als een collectief van ambachtslieden die trachtten de bezoekers van de platgetreden paden naar hun studio's en gallerijen te lokken.
Het belooft een warme dag te worden, eerst gaan we naar Howick falls we komen aan om 8,30u en moeten om 10u terug aan het busje zijn. Er zijn nog veel winkeltjes gesloten en de straatventers zijn nog aan het uitpakken dus besluiten we een hike te maken naar de voet van de waterval. Een 1,2 km wandeling helemaal naar beneden door wilde begroeiing en omring door het oorverdovend geshirp van cicaden.
We hadden natuurlijk geen sneakers aan dus was het voorzichtig gaan over de vochtige grond, en warm werd het inderdaad tot 28°!
De volgende stop was aan Piggly Wiggly een farm shop eigenlijk hadden we niets nodig maar een pakje chips gaat er altijd wel in.
Een resem van shops werd ons gepresenteerd: kaas, potterie, kleding, lederwaren, schoenen, noem het en we kwamen het tegen.
Om 5u moegeshopt terug aan de trein gelukkig is het een heel eind tot Durban.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日10
- 2006年12月27日水曜日 23:59
- ⛅ 22 °C
- 海抜: 52 m
- 南アフリカWild Waters29°51’31” S 31°1’19” E
Durban
2006年12月27日, 南アフリカ ⋅ ⛅ 22 °C
Vannacht was het verschrikkelijk warm op de trein. In onze coupé hebben we dan nog een kleine ventilator, alleen in de lounche en de barwagon is er airco.
Omdat Durban slechts 106km afstand was waren we 's avonds al op onze bestemming dus verkoeling via het raam was ook niet mogelijk.
'S nachts werd ik wakker van benauwdheid en opende het raam, maar dat gaf dan weer mogelijkheid om de malariamug binnen te krijgen en dat is ook niet wenselijk.
Na een goed en welkom ontbijt op naar Durban, onze gids was deze keer Alain. Gelukkig kende hij Durban goed en hij gidste ons veilig door de 3e grootste stad van Zuid Afrika. Je hoorde aan zijn uitleg dat dit zijn habitat geworden is. Het is een mooie moderne cosmopool, alle godsdiensten leven hier naast en door elkaar. Een Hindu tempel met ernaast een moskee en een christelijke of anglicaanse kerk het kan allemaal. Zelfs ten tijde van de apartheid bleef de vrijheid van godsdienst gelden.
De meeste Indiërs die hier nu verblijven zijn Hindi, zij werden ten tijde van de suikerriet productie rond 1850 met contracten overgebracht. De Zulu's wilden niet op de velden werken maar de Indiërs wel. Zij kregen een 5-jaar contract met gratis terugreis naar India, maar velen bleven in Zuid Afrika. Zij zijn nu de grootste Indische populatie buiten India.
Eerst bezochten we de mooie botanische tuin, maar het blijft een kunstmatige opstelling en overal eenbeetje hetzelfde, de echte natuur is indrukwekkender!
Na het bezoek aan een overdekte markt waar Dirk kruiden kocht werden we naar de 'gouden mile' gebracht, een boulevard aan zee. We gingen sushi eten de anderen Indisch of pizza. We verkenden een stukje strand en waren blij verrast door de grote moeite die Durban doet om alles proper te houden.
Durban wordt geleid als een bedrijf en is genoteerd op de beurs, blijkbaar werkt dit goed.
Het was een hete dag en we reden nog even langs de haven, hier was niet veel bedrijvigheid te zien.
Om half 4 werden we aan Ushaka Marine World afgezet, tenminste Dirk en ik, de anderen hadden geen zin om naar het strand te gaan. De zon was ondertussen weg maar de temperatuur was zeer aangenaam. Veel zwemmen was er niet bij gezien de golven zeer hoog en wild waren, maar dat was ook plezant.
Tegen kwart voor 5 kwamen we op de terugweg Alain tegen, hij vroeg of we er iets mee inzaten om wat later te vertrekken, hij kwam juist van de trein en het busje werd gepoetst.
Bleek dat de Nederlanders op ons busje gevraagd hadden om op een bepaalde locatie gebracht te worden, toen bleek dat ze dan een taxi terug moesten nemen naar het station wilden ze toch liever ineens naar de trein gebracht te worden. Alain zei dat ze tenslotte geen taxidienst waren, hij was er niet gelukkig mee!
Toen we aan de uitgang kwamen begon het te druppelen, tegen dat Alain er was met het busje was het een fikse regenbui die volgens hem heel de nacht kon duren.
Gelukkig kwamen we ondanks de file aan de uitgang van Ushaka en de drukte in de straten, nog op tijd voor de 1e dinnershift, want we hadden beiden honger na dat zwemmen.
We kregen: cheese salad, mussels in white wine sauce, lamb shops, Apple pie with fresh Cream.
Zoals gewoonlijk lekker en genoeg met een vriendelijke bediening.
Nog een biertje en een mixer (cocktail) meenemen naar onze coupé want vannacht rijden we weer verder.
Douchen en wassen gebeurt best bij stilstand want je moet je wel goed vasthouden als de trein rijdt!もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日11
- 2006年12月28日木曜日 23:59
- 🌙 24 °C
- 海抜: 19 m
- 南アフリカSaint Lucia Estuary28°22’31” S 32°25’3” E
Sint Luca Wetlands & Shakaland
2006年12月28日, 南アフリカ ⋅ 🌙 24 °C
Na een hele nacht rijden door de mooiste landschappen van Kwa Zulu Natal bereiken we rond 5u Empangeni. Nog even de ogen sluiten maar om 6u worden we toch weer nieuwsgierig wakker met een opgewekt muziekje van KC and the sunshineboys
De lucht is bewolkt maar het is niet koud. We laten de frisse lucht met plezier binnenwaaien en de slaaplucht moet eruit.
Terwijl Dirk zich wast en scheert zoek ik een en ander op over de kolonie Natal.
Natal is de woonplaats van de Zulu's al eeuwenlang, in 1856 kregen zij van de Britten een representatieve eigen regering. In 1854 negeerden de Britten de soevereiniteit van de Boeren (voortrekkers) in Oranje vrijstaat. De Britten waren dus meer voor de Zulu's dan voor de Boeren. Wat later ook zal uitmonden in de Boeren oorlog.
In 1910 wordt de unie van Zuid Afrika onafhankelijk, Natal blijft een staat in de Unie en de Zulu koning mag zijn bewind blijven uitvoeren. In de jaren 1920 trachten zij onafhankelijk te worden maar dat mislukt. Nu zijn ze nog steeds representatief en zelfstandig maar in de Unie.
Zover de geschiedenis.
Maar eerst naar St Lucia estuarium.
Via een houten boardwalk naar een boot waar we een tocht van +/- een uur maken. We zagen veel wevervogels die hun ronde nesten weven in het riet aan de kant, ook krokodillen waarvoor gewaarschuwd werd op de boardwalk, en Afrikaanse zeearenden. Ook een 20 tal nijlpaarden, die waren indrukwekkend, zij staren je aan en huppelen blijkbaar over de bodem want zwemmen kunnen zij niet!
De hele tocht was de moeite meer dan waard. Het dorp waar we afgezet werden voor het middagmaal was een beetje te toeristisch voor ons, en stilaan hebben we ook nog weinig plaats voor souveniertjes!
Vandaag was onze gids Rudy, een Zuid Afrikaan van Duitse origine, gehuwd met een Zuluvrouw.
We kregen dus op weg naar Shakaland inside informatie.
De Zulu zijn een trots en ijverig volk, om geen bedelaars te kweken wil de Zulu koning de arts & crafts stimuleren. Er wordt eucalyptus geteeld voor uitvoer naar Japan, voornamelijk voor papier. De stroom is in Zuid Afrika de goedkoopste v.d. hele wereld, er wordt dus aluminium en andere metalen gesmolten, geraffineerd of wat anders nog moet gebeuren en dan terug uitgevoerd.
Er worden veel taxi busjes gebruikt, je moet het echter kennen want er word met gebaren gecommuniceerd. B.v. Naar Durban is een golvende beweging, lokaal is de wijsvinger naar beneden. Als je dus het teken voor Durban maakt en de taxi blijft lokaal dan stopt hij niet.
Ons busje stopt gelukkig wel om ons in anderhalf uur naar Shakaland te brengen door de mooie heuvels met huisjes bezaaid op sommige plaatsen.
Onderweg zien we nog ronde hutten, vroeger waren alle woningen rond opdat er geen boze geesten in de hoeken zouden kunnen zitten. De jonge generatie is niet zo traditiegetrouw en bouwt gewone huizen, als er nog een ronde hut op het erf staat is deze gewoonlijk voor de oude mensen, grootvader of moeder.
In Shakaland, dat gebouwd werd als filmset voor de serie Shaka Zulu, worden we helemaal rondgeleid met uitleg over de oude leefwijze. Met als einde en hoogtepunt de Zulu dansen. Natuurlijk is dit voor ons toeristen en enkele voorstellingen per dag, maar zij verdienen er hun brood mee en voor ons blijft het interessant en leuk!
Tegen half 5 terug op de bus en aan de achterkant zien we de scooters en motors van de acteurs van Shakaland, wel geruststellend vind ik.
De dag was bewolkt en warm, vermoeiend door de lange busritten, maar we zogudenhet niet willen missen hebben!
Vandaag blijft de trein hier ter plaatse zodat we na het eten nog even buiten kunnen rondwandelen. In tegenstelling met onze zomer valt de avond hier vroeg en is er bijna geen schemering, donker om 7u!もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日12
- 2006年12月29日金曜日 23:59
- 🌙 24 °C
- 海抜: 354 m
- 南アフリカMgqabatheki28°13’11” S 31°57’7” E
Hluhluwe-Umfolozi & Pongola Game Reserve
2006年12月29日, 南アフリカ ⋅ 🌙 24 °C
Vandaag vroeg op, ontbijt vanaf 6 uur, busje vertrekt om 7 uur en het zal Olivier zijn.
Eerst via gewone wegen, zoals gister, naar Hluhluwe-Umfolozi Reserve. We zagen de verban g van Kwa Zulu-Natal in al hun glorie, bezaaid met kralen. Sommige in mooie kleuren geschilderd, rechthoekige huizen voor de jongere generatie en traditionele ronde hutten voor de oudere generatieL In ieder geval mooi verwoord en opgeruimd.
Olivier, van geboorte Fransman en van roeping afrikaan was onze goede gids. Hij wist veel te vertellen over de Game Reserves. De inlanders, alhoewel ze hier wonen ,kennen weinig van de dierenwereld. Alle grote dieren worden gewoon meat genoemd, dus als je vraagt heb je vandaag antilopen gezien dan antwoorden zij 'Yes, we have seen some meat'
In Zuid Afrika floreren de game reserves omdat de plaatselijke bevolking mee mag genieten van de opbrengst via tewerkstelling. Ook omdat men niet de gewoonte heeft elke dier op te eten, dus hier eet men geen apen, slangen, kevers e.d.
De staff (medewerkers) van de trein moeten minstens één keer meegaan om te beleven wat de toeristen meemaken om dit te kunnen begrijpen. Soms leidt dit tot de gekste taferelen bv. een laundryboy die plots uit het voertuig sprong om rhino's weg te jagen met stenen. Een beetje uitleg was toen wel nodig.
De witte neushoorn en de olifanten van het Krugerpark worden terug uitgezet in wildparken in Botswana en Kenia omdat de stropers daar driest te werk gaan. Men kan het (voorlopig) hier nog onder controle houden. De verkoop van de in overtal zijnde dieren brengt natuurlijk ook geld in het laatje: 1.000.000 Rand voor een zwarte rhino of 175.000 Rand voor één sabelantilope.
Deze laatste moet met verschillende exemplaren gekocht worden, een kudde als het ware.
We reden heel de morgen en zagen: Impala's, zebra's, witte neushoorn's, giraffen, buffels en veel verschillende volgels. Het was steeds verrassend om de dieren zo dichtbij op hun gemak te zien, zij houden de wagens wel in 't oog maar schrikken er niet van. Pas echter op, uitstappen zou wel een schrik of aanvalsreactie kunnen teweegbrengen. In de bergen was een hilltop stop waar we een sandwich bestelden, deze werd geserveerd met een portie fritten, we hadden maar 5' om alles op te eten, dat was spijtig.
Om half 2 moesten we echter bij de bus zijn om naar Bongola te rijden, onderweg een hazenslaapje en net op tijd wakker om de ferry op het Jozini lake te halen.
Gisteren was St Lucia heel aangenaam, maar de cruise op lake Jozini had alles: hapjes redelijk goedkoop bier en prachtige uitzichten. Omdat het afgelopen dagen geregend had stond het (bruin) water zeer hoog, de diepte was 6m en tegen 5uur kwamen de dieren uit de brousse om te dringen, impala's, antilopen, reigers, hypo's en krokodillen. Na de warmte van 38° op de middag komen deze dieren graag in de vooravonden het frisse meer.
Op de oever waren open wagens die aan de boorden hun kampen opsloegen en onze trein kwam via een brug over het meer aanrijden, prachtig zicht.
Er waren ook verschillende lodges en zelfs een woonboot die 6.000 Rand per nacht kostte!
Boven op het dek van onze boot waren ligstoelen, beneden tafels en stoelen men kon buiten zitten of rondlopen, het was compleet relaxing!
Het was te snel voorbij en met het busje reden was naar de grens van Swaziland waar onze reispassen werden afgestempeld. Met de trein den we naar Mpaka Swaziland waar we gingen overnachten. Swaziland werd in 1986 onafhakelijk van Zuid-Afrika.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日13
- 2006年12月30日土曜日 23:59
- 🌙 24 °C
- 海抜: 483 m
スワジランドMthongwaneni26°31’21” S 31°27’57” E
Swaziland
2006年12月30日, スワジランド ⋅ 🌙 24 °C
Vannacht aangekomen in een goederenstation, gestationeerd tussen de ertsen, beton balken en ijzerafval. Er lagen veel geiten bijeen op een strook grasland en die hebben ieder voor zich een geluid gemaakt, het leek of ze elkaar commentaar gaven over onze trein. Toen we echt wakker werden bleek het geregend te hebben. Een officieel document om ons verblijf te rechtvaardigen moet ons door de douane loodsen, vlot kregen we een in-stempel en ineens een uit-stempel, zodoende moest de beambte vanavond niet terugkomen.
Er zijn 3 aparte koninkrijken in Afrika waarvan Swaziland het kleinste is, er wonen 1 miljoen Swazi's in Swaziland en ongeveer evenveel in het buitenland. De vorige koning had +/- 500 kinderen, deze koning die momenteel 36 jaar is heeft reeds 13 vrouwen, hij neemt ze ook steeds jonger wegens het AIDS gevaar.
Eerste stop: Swazi Secrets te vergelijken met Aloë, de vrucht heet marula. Er zitten 3 zaden in en de persing hiervan geeft een olie of een crème melk waarvan ze Amarula likeur maken het lijkt op Baileys cream.
Onderweg een gevarieerd landschap eerst vlak en daarna heuvelachtig. Onze gids, deze keer Ann, is een groot liefhebber van Swaziland en vertelde veel onderweg. Ze is een verstrooide meid en reed vrij hard, soms vergat zij de bumps en zaten we bijna met ons hoofd door het dak!
We bezochten een markt waar zij ons eerst rondleidde zodat we alles vinden vinden, daarna waren we vrij. De mensen waren vriendelijk en helemaal niet opdringerig, we boden ook niet af uit respect en met deze prijzen zou het zelfs de moeite niet lonen.
We reden daarna een groot stuk van het koninkrijk rond en stoppen aan Ngwenya Glass waar we mondgeblazen glas kochten en zelfgemaakte kaarsen.
Het middagmaal was in een groot hotel waar we konden zwemmen, af en toe vielen er enkele druppels maar het was toch 25°, er was discrete bewaking aanwezig.
Vandaag is het shoppen, shoppen en nog eens shoppen.
Het is zaterdag dus er waren veel wandelaars onderweg, de mensen zijn hier ook vrij modern gekleed, op de markt zagen we veel kramen met tweede hands kleding, net zoals bij ons netjes gewassen en gestreken. In de steden zijn meer gewone kledingwinkels.
De laatste stop was aan een kleine maar zeer mooie zaak: Rosecraft. De kleden en kussens waren prachtig en kleurrijk.Wegens te weinig tijd en omdat het deze keer niet zo (spot)goedkoop was hebben we niets gekocht, achteraf spijtig.
Nu ja, gedane zaken nemen geen keer dus...
Om kwart na 5 kwamen we terug aan de trein, het regende, een malse maar zeer aanhoudende regen. Toen ik een speciaal gebouw zag dat ik vanin de trein niet kon fotograferen stapte ik uit en direct kwam een bewaker van het domein met een groot regenscherm me tegemoet, en begeleidde mij om de foto te kunnen nemen. Zeer vriendelijke man.
Wat schrijven, lezen en ons opfrissen en het was weeral dinner time. Een wijntje "Goats do roam" sprak me al langer aan en dat namen we dan ook.
Op het etiket stond een hele uitleg:
"One afternoon, at harvest time, my son Jason let the goats out of their tower and sent them for a walkabout amongst the vines. As in the legend ov Yemeni goat herder, our goats picket out the best and tastiest fruit. There choice serves as our inspiration for this one. To life!"
Ondertussen was de trein weer onderweg en tjokten we de nacht in, af en toe zagen we nog wat lichtflitsen.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日14
- 2006年12月31日日曜日 23:59
- 🌙 19 °C
- 海抜: 299 m
- 南アフリカBoundary Creek25°29’60” S 31°27’46” E
Kruger Park
2006年12月31日, 南アフリカ ⋅ 🌙 19 °C
De trein stopte om 3u 's nachts, Dirk en ik wisselden van bed want beneden is het frisser. Het regent nog steeds.
Rond 5,3u staan we nog steeds in hetzelfde goederenstation, het is gestopt met regenen, we zijn dus waarschijnlijk in de buurt van het Kruger Park.
Een beetje onwezenlijk op de laatste dag van 2006, het is nog bewolkt maar je voelt de warmte opkomen. Een vlug ontbijt want we moesten om 7u aan de busjes zijn. Hier in Komatipoort was het de eerste moeilijke afstapplaats: we moesten over de sporen, een groep was al over toen de trein naar Johannesburg eraan kwam. Dit is het laatste station vòòr de grens met Mozambique én lang weekend dus een ware volksverhuizing!
Mozambique is een zeer arm land, er heerst veel malaria en de mensen die kunnen, komen in Zuid Afrika werken. Pakken, dozen alles werd van de trein gehaald, gedragen of opgeladen en ze gingen in colonne de berg op. Wij moesten door de trein naar het perron, geen probleem, men lachte eens vriendelijk, deed teken om foto's te maken en groetten ons.
Onderweg naar Kruger Park leerden we nog dat dit een suiker regio is, de 2e belangrijkste in Zuid Afrika.
Alain is vandaag onze gids en hij bracht ons na een uurtje aan de ingang: Malelane.
Er stond een grote file, maar alle Shongololo busjes mocht verder rijden naast de file, bleek dat de gate dicht was voor degenen die niet gereserveerd hadden en het park was vol! Dwz: het aantal bezoekers is beperkt en men liet slechts 2 voertuigen tegelijk binnen. We kregen een half uurtje voor toiletbezoek en inschrijving en dan kon onze game drive beginnen.
We zagen: Impala's, leopard schildpad (geen echt leopard), waterbok,rooibekkraanvogel, gieren, arenden, olifanten, roodkuif parelhoen, buffels, wrattenzwijnen, rhino's, wildebeest, zwarte ooievaars, zebra's, hamerkop vogel, ibissen, krokodillen, hypo's, klipspringer, gewone duiker, hyena's, jonge leeuwen, een reuze slak.
In Lower sable aten we een middagmaal en in Tshokwane een koffiepauze. na de middag kregen we regen en dan zie je nog weinig dieren, we verlieten het Kruger park via De Paul Kruger uitgang. Het beeld van Kruger dat hier stond leek op Jerommeke uit Suske en Wiske. Vanaf 17u waren we precies in België, regen en fris, voor de dieren was dit weer dan weer beter dan de felle hitte van gisteren, maar we zagen er geen meer. Om 18,30u sluit het park en wie dan nog buiten moet betaalt 1.000 Rand fee of boete.
Op de trein al heel wat beweging om oudejaarsavond te vieren. In het Engels, Dutchbat of Zuid Afrikaans maar verkleden hoort er blijkbaar bij. Verschillende outfits, gisteren in Swaziland gekocht, passeerden ons, ook omgeknoopte lakens voldeden blijkbaar. de gekste hoofddeksels en personages zagen we de reveu passeren.
Wij gingen in de eerste beurt als gewoonlijk eten, en de rare combinatie smaakte ons verrassend lekker:
- Papata pumpkin and cottage cheese salad
- Carote & orange soup
- Beef and muchrooms with vegetabels
- Pinapple fries and ice cream
dit alles begeleid met een frisse witte wijn.
De crew was ook verkleed; maar niet overdadig, behalve de gidsen die kennen het blijkbaar!
Emanuel droeg een strohoed en een rokje, tracy was een duiveltje, Innocent had een sarong aan de zwartmannen ware casual.
Jenny was een viking, Ann een Swaziland princes, Ruddy een dorpsvrouw,Ray als Amerikaan, Olivier en Alain waren niet verkleed zij moesten nog dienst doen om vuurwerk af te steken.
Tijdens onze maaltijd bracht men de beignets en oliebollen al naar de lounge.
Na 't eten was het daar al veel te druk voor ons en wij trokken ons terug in onze coupé.
Smssen naar huis, dagboek invullen en nog wat lezen, buiten was een concert van krekels en omdat het nog enkele uren was vòór middernacht zakten we onderuit en langzaam in slaap.
Om half tien kleden we ons toch maar uit en al vlug waren we beiden in dromenland.
Om kwart vòòr 12 werd ik wakker en ging toch eens kijken wat er allemaal te doen was. De eetzaal was omgetoverd tot muziekzaal en ik hoorde nog het laatste nostalgische lied dat door een zangeres gebracht werd. In de bar was het dansen op een rij want meer plaats was er niet. Klokslag twaalf werd er ‘Old Lang Sall’ gezongen en gezoend en vuurwerk buiten afgestoken, in de regen, ik ging vlug naar Dirk om hem wakker te kussen! Gelukkig 2007!もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日15
- 2007年1月1日月曜日 23:59
- 🌙 14 °C
- 海抜: 703 m
- 南アフリカSarana Hall25°3’46” S 31°5’22” E
Panoramaroute
2007年1月1日, 南アフリカ ⋅ 🌙 14 °C
Gewekt door tropische vogelgeluiden, geen roekoe zoals bij ons thuis!
Na 't ontbijt alle twee een andere richting uit: Dirk gaat terug naar het Kruger Park en ik doe de Panorama route.
Hier in Hazyvieuw zitten we op 50m boven zeeniveau, vandaag rijden we tot op 1300m hoogte in Pelgrim's Rest.
Jenny is mijn gids vandaag, we hebben (?) geluk met het triestige weer want dan zijn er weinig malariamuggen. Een beetje jammer want door de regen en de mist onderweg zagen we helemaal geen panorama. Via Graskop waar we doorrijden omdat alles gesloten is rijden we over de Sadie river, de droevige rivier. Aan de boorden hiervan liet Pieter Trichardt zijn gezin achter om een weg door de bergen te zoeken, hij en zijn mannen bleven weg, de ossewagens bleven staan en de vrouwen waar zeer droef (ongerust). Na vele dagen of weken gingen de vrouwen zelf op zoek en pas bij de Blyde river vonden zij hun mannen terug!
De blyde river canyon met de 3 rondavels genoemd naar de 3 favoriete vrouwen van Malipskop, een inlands opperhoofd.
Hier was het panorama wel spectaculair, de regen hield even op. De stop aan Gods Wonder Vieuwpont lag helemaal in de mist dus weer verder naar Bourke's Potholes. Deze uitgesleten kalkstenen canyon is zeer de moeite waard, zo is de dag afwisselend mooi en ontgoochelend.
Terug naar Graskop voor het middagmaal, nu waren de winkels wel open en deed ik eerst een shoppingtour vòòr het eten! Ik kocht een zijden sjaal die ik bij de 'rosecraft' eerder deze week niet gekocht had, nu twijfelde ik geen tweede keer! Een typisch Zulu tapijtje en enkele souvenirs waren ook mijn leuke aankopen.
Ik had nog 20' over voor het vertrek van het busje en verwittigde de restauranteigenaar, dat ik weinig tijd had, na een "misty day" koffie & chocolademelk bij een sandwich tuna & mayonaise en chips (frietjes) was ik toch keurig op tijd aan de bus!
Op weg naar Pelgrim's rest, een oud mijnstadje dat helemaal gerestaureerd is en terug bewoond. Het was een mijnwerkers stadje van vòòr 1880 waar er in de omgeving goud gevonden was in de Pilgrim's creek er werden 400 claims uitgegeven en 1500 golddiggers werkten er, tot in 1895 de claims bijeengevoegd werden tot de "Transvaal Gold Mining Estates" toen werden er zwarte mensen tewerkgesteld en verviel het dorp tot in 1972 de laatste mijn sloot en er een mijn museum werd ingericht en het dorp terug bewoonbaar gemaakt werd.
Er was een Uptown en een downtown gedeelte, in downtoon werden we vrijgelaten voor een namiddagje vrijheid. Jenny zou ons aan het begin van de straat ophalen een uurtje later. Ik had gezien dat de scenery tussen beide gedeeltes de moeite waard was en besloot naar boven te wandelen. Ik genoot, van winkelen, foto's nemen en de goede wandeling. Twee jongens verkleed als vogelschrik deden gek en toen ik wat kleingeld wou geven vroegen ze of ik geen balpen had, die hadden ze liever, en ze gingen naar school deelden ze me fier mee!
Onderweg bij dames die fruit verkochten wou ik één mango kopen, maar er waren geen rijpe meer, toen ik vertelde dat het fruit voor morgen was zochten zij een mooie uit voor 3 rand.
Jenny kwam vroeger dan verwacht met een vol busje aangereden en vroeg of ik het erg vond om vroeger naar de trein terug te rijden, de meeste mensen waren het moe en wilden zelfs Upton niet meer uitstappen, gelukkig had ik het dus al gezien!
Door de uitlopers van Drakensbergen reden we terug naar Hazyvieuw maar door de regen wolken zagen we de bergen amper en de meesten sliepen toch.
In de trein aangekomen direct mijn dagboek aangevuld en met Dirk onze dag verteld. Hij had ook geen geluk gehad in de open truck, geen dieren en vrij koud door de regen, jammer.
De trein vertrok goed op tijd rond half zes we genoten van het landschap en reden nog een hele avond naast het Krugerpark.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日16
- 2007年1月2日火曜日 23:59
- 16 °C
- 海抜: 1,374 m
- 南アフリカArcadia25°44’52” S 28°13’45” E
Pretoria
2007年1月2日, 南アフリカ ⋅ 16 °C
Heel de nacht goed en snel doorgereden, we schokten net niet uit onze britsen, tegen de ochtend zijn we in stedelijke omgeving, een heel verschil. We houden halt in een groot station om 7u, ontbijten en de busjes worden weer afgeladen. We staan op perron 14 in BrusselMidi lijkt het wel, veel volk, omroepers die je niet verstaat, muziek en treingeluiden.
Vandaag is Ray onze gids, we vertrekken naar Pretoria dat men nu Twane noemt, het verkeer is niet zo druk omdat het hier blijkbaar nog een feestdag is. Via de highway kwamen we de oude hoofdstad binnen maar eerst moesten we door de onderkomen stationsbuurt van Joburg, zoals Ray het noemt. Afgetakelde flatgebouwen, gesloten winkelpanden met venters op de stoep, je ziet dit blijkbaar in alle grote steden en Joburg is de grootste stad van Zuid Afrika.
Blijkbaar probeert het bestuur toch een en ander te wijzigen, zij kopen leegstaande flatgebouwen op, moderniseren ze en verhuren of verkopen ze weer. Dit zou de middenklasse van de bevolking van de stad moeten aantrekken. De armsten kunnen dit niet betalen en de rijken willen hier niet meer wonen.
Maar dit was niet onze bestemming dus Ray concentreerde zich op Pretoria. De highway was naar Amerikaanse normen, veel rijvakken, afslagen via de roads en niet zo druk als verwacht. Eerst reden we naar de Kerkplaats waar verschillende Union Buildings staan met Paul Kruger in het midden van het plein. Hier staan o.a. de Raadszaal (1800) dit is het oude parlement van de boerenrepubliek. Het Paleis van Justitie, verschillende officiële gebouwen die nu zijn ingenomen door banken en/of het gouvernement. We mochten even rondwandelen, dus vlug, vlug foto's genomen en genoten van de verschillende mensen: een man die de massa's duiven voerde, een blanke vrouw die haar was deed aan de sproeikraan en hem ophing aan de lage omheining, een tuinman die leek te dansen en leuk gekleed wandelende mensen met kind op de rug en een zonnescherm in de hand!
Daarna naar de bestuursgebouwen op de heuvel, Herbert Baker, de architect, koos zelf de heuvel uit van waarop de twee lange vleugels met elkaar verbonden door een halfronde zuilengang het indrukwekkendst waren. Het mooie gebouw met prachtige tuin leek wel Italiaans. We wandelden door de tuinen en het park naar beneden in een leuk zonnetje. Ray wachtte ons beneden op, we reden verder naar het Voortrekker Monument. Een indrukwekkend monument dat de Afrikaner Pioniers herdenkt. Mij deed de verheerlijking van de Boeren wat denken aan het taalmonument eerder op deze rondreis. In elk geval de indrukwekkende moed en volharding zie ik niet veel mensen heden nog opbrengen!
Ray heeft veel sympathie voor de Boeren, minder voor de Engelsen en helemaal niet voor de zwarten!
Na dit bezoek was het middag en Ray bracht ons naar Sandton, een chique woonwijk met kasten van huizen zwaar beveiligd. Een winkelparadijs voor shoppers met geld! Hier waren verschillende restaurants dus een salmon sandwich en werd genuttigd door ons, we slenterden door de shoppingcentra maar kochten niets. Hier is het zomer en bij ons winter en mijn hoofd stond niet echt op koopjes. Alle souvenirs hebben we als gekocht en ik begin stillaan aan inpakken te denken en hoe ik alles thuis zal krijgen!
Toen was South West Township of Soweto aan de beurt.
Ray is hier reeds gehighjackt geweest met een busje toeristen, revolver tegen de kop en buik en alles afgeven. Alhoewel het politiebureau maar 10' ver was duurde het 2,5u eer er politie opdaagde, later werd de zaak geseponeerd. Begrijpelijk dat Ray ons gewoon heen en weer bracht zonder echt te vertragen.
In de jaren 1930 woonden zwartmensen rond de stad, zij werkten in de stad maar waren ongewenst om er ook te wonen. Een zwarte leider begon huizen voor hen te bouwen, gewoon één of tweekamerwoningen. De mensen moesten deze afbetalen zonder intrest, Soweto is dus helemaal niet zoals de shanty towns buiten Kaapstad. De mensen leefden en leven er betrekkelijk goed. Elektriciteit ontbrak nog in het begin maar water was verkrijgbaar.
De opstand begon in 1967 toe de wet gestemd werd dat in de scholen en zeker in de universiteit Afrikaans de hoofdtaal moest zijn. Buiten hun status als 2e rangsburgers vinden de Bantu's zoals alle zwarten genoemd werden, dat deze kleine taal hun kansen om ooit in het buitenland hun diploma te gebruiken verminderde! Zij besloten een vreedzame betoging te houden naar Johannesburg en vertrokken op 16 december. De studenten gingen hand in hand op rijen van 5 de straat op, de politie omsingelde hen en wouden beletten dat zij Soweto verlieten. Dit liep uit de hand en honderden doden vielen! Dit was het eerst algemeen verzet tegen de verdrukking van de Apartheid. Hierna werd het verzet ondergronds voortgezet, de leiders van ANC en ander partijen gingen voor jaren de gevangenis is. Maar de wereld was op de hoogte gebracht door de beelden en men begon Zuid Afrika te boycotten, met het gevolg dat uiteindelijk in 1992 een onafhankelijkheid referendum en eind maakte aan de Apartheid!
Sorry, maar deze geschiedenisles vond ik zeer leerrijk hier ter plaatse, we reden nog langs het huis van Mandela en van Desmond Tutu. Daarna terug naar Johannesburg via de oude treilen van de goudmijnen die terug afgegraven worden om het resterende goud er nog uit te halen. De nieuwe tereinen worden als industrieterrein terug gebruikt. We vonden onze trein terug op het Nasrec station, in het groen en rustig gelegen, dit station wordt later gebruikt bij de Worldcup voetbal.
Op ons bed vonden we de rekening, nakijken en betalen was de boodschap.
Alle consumpties vanaf nu moeten cash betaald worden. Een flesje witte wijn kon er nog af, Brandvlei Chenin Blanc.
Wilhelmina kreeg extra rands voor haar service in het restaurant, en Moyo de garçon ook, hij had een boontje voor mij volgens Dirk ;-) Alle andere personeelsleden worden getipt met de algemene tiprekking op de factuur.もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日17
- 2007年1月3日水曜日 23:59
- ⛅ 18 °C
- 海抜: 1,314 m
- 南アフリカPretoria25°44’31” S 28°11’16” E
Pretoria B &B
2007年1月3日, 南アフリカ ⋅ ⛅ 18 °C
Een heerlijke rustige nacht, tot 5u ongestoord geslapen en dan in gedachten de valiezen sorteren, als afleiding er een Flair bijgenomen want Dirk is nog niet wakker.
Om 6u kwam de zon op en zo te zien wordt het een stralende dag.
Planning:
-ontbijt
-Emanuel laten bellen naar onze B&B om afhaling te regelen
-Inpakken: souvenirs + wat we niet nodig hebben in de soepele valies, alles voor 3 dagen en de thuisreis in de harde valies, hopen dat het lukt.
- zonnen, zwemmen en luieren!
We kregen nog een afscheidsreceptie, een dankwoordje van Emanuel en een liedje van de volledige crew.
Vlug ingepakt en op tijd klaar voor Carl onze taxi naar Pretoria.
Hij is een nationale guide, onderweg hebben we heel wat verteld over de trein en reclame gemaakt, zelf doet Carl gepersonaliseerde reizen. Hij spreekt 6 talen waaronder Arabsch en de Koxa klik-taal uit Zuid Afrika, en goed nederlands natuurlijk.
De B&B Des Amies is prachtig, gelegen in de ambassadewijk. Achter de hoek de Amerikaanse ambassade daarover de Indische en de Koeweitse enz...
We werden ontvangen met koffie en kruidkoek, alle uitleg met een plannetje om de weg te vinden, waar de restaurants zijn en natuurlijk de mooie kamer ingenomen.
Corrine lijkt wat op Mrs Bucket, veel strikjes en kussens maar net en bezorgd, niet opdringerig.
Na het uitpakken gingen we met het plan in de hand de omgeving verkennen. Corrine kwamen een staaltje zonnecéme omdat ze bezorgd was voor onz huid.
We zijn hier +/- 5 km van het oude stadscentrum van Pretoria, op wandelafstand dus.
Corinne is heel bezorgd en dringt erop aan om geen juwelen, geld of andere uitlokkende dingen mee te nemen, dat doen wij toch al niet alleen mijn camera gaat mee. Geld nemen we zo wie zo nooit veel mee.
Alle huizen hebben tralies vòòr of achter het glas,omheiningen met prikkeldraad en nog onder stroom ook veel politie patrouilles maar al bij al voelden we ons niet onveilig.
In een Pick'n Pay supermarkt een BBQ kip gekocht, broodjes en water en dit aten we 's avonds op onder de pergola in de tuin.
Om 10u na een uitgebreid bad de 8! kussens van het hemelbed verwijderd en ons te rusten gelegd 5' en we sliepen!もっと詳しく
- 旅行を表示する
- 死ぬまでにやっておきたいことリストに追加死ぬまでにやっておきたいことリストから削除
- 共有
- 日18
- 2007年1月4日木曜日 23:59
- ⛅ 9 °C
- 海抜: 11 m
ベルギーAartselaar51°8’3” N 4°23’4” E
Aartselaar
2007年1月4日, ベルギー ⋅ ⛅ 9 °C
Na weer een verkwikkende nacht tegen 8 u gaan ontbijten buiten in de tuin. Eerst een fruitsla met topping, dan een taartje van toast, ei, champignons, spek en tomaten. Fruitsap, thee en koffie niets ontbrak.
Op 4 jan gaan we naar Venning Park en daarna naar het Modern Arts Museum en helemaal terug om in een Portugees restaurant te gaan eten.
Alles was de moeite waard en wegens de warmte kwamen we rond 4u afgepeigerd terug, direct in de schaduw en een zwembeurt.
Wat lezen, dutten en terug zwemmen tot de zon onderging rond 7u, dan nog genieten van ons restje wijn op de kamer en een dag zit er weeral op.
't is nu 5 jan en de Airco gebruikt deze nacht, de 35° van gisteren bleven in de kamer hangen. Na 't ontbijt aan het zwembad gezeten tot de zon te heet werd.
om 11u wandelden we naar het Springbok park, onder de bomen is het iets beter, 4 blocks up en dan 7 blocks down naar Hatfield plaza, af en toe een pauze voor een Castel biertje bracht ons in normale vakantiestemming. Tegen 2u terug ,even een siësta en dan naar het zwembad in de schaduw. We lazen in de krant "Hittestroon mee as drië da" Zuid afrikaans voor hittegolf.
We hadden gisteren met Corinne afgesproken om een home made BBQ te doen (tegen betaling) zoals zij het zelf doen een braai dus!
In de vooravond hoorden we gasten aankomen die in de annex zouden logeren. De braai werd aangestoken om 8u en wij vervoegden ons bij het gezelschap. Corinne en Jan, Ina en Jan hun gasten uit de annex en een overbuurvrouw wiens naam ik niet verstond. Het gesprek in Afrikaans was wat wennen voor ons maar het ging. De huidige tijd werd besproken, de economie enz..
Alle vlees werd ineens gebakken en opzij van de braai gegaard. Worst, steak en schapekorteletjes. Op tafel kwam polenta en maiskolven en tomatensaus, een soort toast met kaas en dan werd het vlees op een schotel tafel gezet. Wij moesten eerst toetasten dus we konden niet zien hoeveel of wat zij normaal nemen. Ik nam een beetje van alles een stukje Jan legde er nog een sandwichtoast bovenop ik at maar vanaf mijn schoot want er werd geen tafel gedekt en iedereen zat verspreid. Ik vond het maar zozo onze Bbq is veel lekkerder en uitgebreider. Dirk zou de twee Jannen nog veel kunnen leren. Er werd een flesje (rode?) champagne ontkurkt en rustig gingen de gesprekken verder;
Ina van Schawijk, die schilderes is, vertelde van de streek waar zij woont. Midden in de bergen met watervallen links en rechts op haar erf. Als we terug naar Zuid Afrika komen moeten we haar zeker bezoeken zei ze met de voorzichtige bemerking als ze daar dan nog zou kunnen blijven wonen.
Zo kwamen we stilaan aan de gruwelverhaal van het leven Zuid Afrika.
De regering werkt met verschillende sandalen volgens de cultuur van de mensen. Bv. een moord: gepleegd door een zwartmens met ampele reden zal niet zwaar gestraft worden. Een ruziënde vrouw de keel oversnijden is een cultureel verschijnsel en geeft als straf een boete van 25 rand! want een vrouw moet haar plaats kennen!
Een Shobolo (medicijnman) kan menselijke delen nodig hebben zoals een tong, vingers, geslacht om een medicijn te maken en kan daarvoor iemand verminken of doden, zonder noemenswaardige straf.
Ik zou het niet geloofd hebben als Jenny (de gids van de trein) dit niet eerder terloops gezegd had.
Maar een blanke die een overvaller doodschiet gaat de gevangenis in omdat de cultuur anders is??
Ik las eerder in de krant artikelen die dit bevestigen.
We kregen nog een Amarula als slaapmutsje en daarna een koffie(!)
Het was een gezellige avond en zeer leerzaam.
Onze gastheren zijn blanke Afrikaners afkomstig van Boeren en zeer godsdienstig, er werd voor het eten gebeden.
Ina vertelde dat bij een ruzie tussen zwarten en blanken gezegd wordt "ga terug naar jullie land" maar wij (Ina) wonen hier al 5 generaties en hebben geen ander land antwoordt ze dan.
De laatste dag 6 jan 2007: Na een weeral uitgebreid ontbijt wandelen we naar de Belgische ambassade, dat was toch het plan. De weg was goed te vinden op het plan maar de km's waren er teveel aan. Er waren veel zwartmensen op straat en we voelden ons na het verhaal van gisteren toch niet meer zo veilig.
En dan hoorden we het laatste nieuws: Ina had een telefoontje ontvangen dat haar hele huis in Tzaneen was leeggehaald. De drie bedienden die als bewaking waren achtergebleven waren niet meer te vinden. Ofwel waren ze bedronken en komen later terug of erger....
Dit zijn de binnenlanden van Zuid Afrika zei Jan. Een verzekering nemen kan niet en is onbetaalbaar, de privé weg afsluiten met een hek is verboden, bewakers betalen is onzeker!
De politie zal wel komen, noteren en de zaak seponeren. Dan nog gelukkig dat ze niet thuis waren want voor hetzelfde zouden ze vermoord zijn om hun bezittingen te roven.
Normaal zijn Ina en Jan altijd gewapend en thuis, volgens hen is men vroeger al eens geweest en heeft men de zaak in 't oog gehouden. Hun eigen zwartmensen verdenken ze niet van de diefstal, zij werken al 20j voor hen, maar zij zijn wel heel nonchalant.
Wat moeten jullie denken van ons land, zegt Corinne. Ja, wat zeg je dan.
We zijn naar onze kamer gegaan om te pakken, tegen half 3 nog wat zwemmen en zonnen om 4u een English thea with sandwiches en chrismas cake en om 6u komt men ons halen voor het vertrek.
Zondagmiddag zijn we gelukkig in ons geliefd en veilig België!もっと詳しく
