Estanque de San Lázaro

Uit Burgos vertrokken met de zonnebril op, rijdend op bijna lege autowegen. Allengs werd het landschap mooier en het weer slechter, maar wat leverde dat fantastisch mooie luchten op!
Naast mij een lege plastic waterfles die met een knetterende tik steeds aangaf dat het kouder of warmer werd in de cabine.
Onderweg genietend van het prachtige Spaanse landschap waarin ooievaars vliegen en je ze op de vele ooievaarsnesten ziet zitten.
Tijd voor introspectie met de reis van vandaag als metafoor.
Dit mensenkind werd 69 jaar geleden om 20.00 uur in een nest in Crooswijk (Rotterdam) geboren.
Evenals het weer was het leven niet altijd zonnig, maar van de moeilijke tijden veel geleerd en dat is mooi. Het ging steeds met een knetterende tik van goed naar slecht en weer goed.
En nu 69 jaar later om 20.00 uur is dit mensenkind op reis in een campertje en staat bij Trujillo naast de arena.
Er is geen plek meer bij de arena en dat klopt helemaal. Ik hoef niet meer te vechten tegen wat dan ook, die tijd is voorbij.
Wat voel ik mij een bevoorrecht mens dat ik dit allemaal kan doen.
In het bezit van fijne familie en vrienden.
Weg blijven zolang als ik wil.
Geld krijgen zonder er voor te hoeven werken.
Een dak boven mijn hoofd als nest om steeds nieuwe plannen uit te broeden.
En vooral dat ik dit allemaal kan doen in goede gezondheid.
Nog steeds opnieuw leren en grenzen verleggen. Deze reis zat m dat in opnieuw leren rijden in een geladen Octobus met afdalingen van 10%, wat was dat eng........ maar nu gaat het een stuk beter en heb ik het vertrouwen dat ik het wel kan.
Morgen ga ik fysiek weer over een grens, dan ben ik namelijk in Portugal.
Wie had dat 69 jaar geleden kunnen bedenken.
Ik hoop nog veel te mogen leren en grenzen te verleggen.
Het is wel goed gekomen met dit mensenkind.Read more