Ligurian Sea

Knetterend onweer en regen vannacht. Ik moest om 05.00 u op om met de bus naar het station te gaan. Gelukkig was het toen droog, het weer lichtte alleen nog in de verte.
De trein vertrok om 6.25 van Livorno maar Genua. Het was nog helemaal donker, maar ik verheugde me al op Cinque Terre. Maar toen we er waren wist ik het weer, het is een treintrack door allemaal tunnels, even onderbroken door de stations waarvandaan je vanuit de trein geen zicht hebt op de dorpjes.
Nou jou ik was in ieder geval om 09.00 u in Genua.
Nu nog even met de bus en dan 20 minuten lopen naar de boot.
De vorige keer dat ik vanuit Napels naar Palermo ging met dezelfde maatschappij klopte het adres niet met wat er op de ticket stond. Dus het was handig om even te bellen met de maatschappij dacht ik. Er werd opgenomen en ik vroeg of ze Engels sprak, waarop ik zonder antwoord doorverbonden werd. Toen ik het adres voor de incheck vroeg begon ze me van alles te vragen. Of ik met de auto was? Nee ik kom lopend, dat was waarschijnlijk geen goed antwoord. Of ik met de bus, metro of trein kwam. Okay ik was met de trein, toen met de bus en nu ging ik lopen. Ze begon het adres te spellen. Toen ik zei dat ik geen pen had en of ze het adres gewoon wilde noemen, ogenblik
.............. en toen begon het overnieuw.
Gelukkig zat ik in een bar waar het tafeltje naast me mee zat te luisteren. Een van de meisjes bood aan te helpen en ik gaf haar de telefoon, maar zelfs zij kwam met haar Italiaans niet door de woordenstroom heen die gewoon maar door ging. Uiteindelijk noemde ze het adres dat het meisje gelukkig direct in haar telefoon noteerde want.......... ze hing gewoon op met de mededeling dat ze een telefoontje had.
Het adres was inderdaad anders dan op de ticket stond en gelukkig had ik dankzij de hulp nu het juiste adres.
Omdat het een reis naar een ander land is was er een uitgebreide check-in, ik heb wel 4x mijn ticket en paspoort moeten laten zien.
De laatste keer moest ik een metalen trap buitenom op naar de eerste verdieping. Halverwege de trap stond een nogal grote hond, wat te doen? Ik besloot er gewoon langs te lopen, hij snuffelde even en had toen geen belangstelling. Ik dacht dat het waarschijnlijk een drugshond was. Binnen gekomen vroeg ik het aan een beveiliger, die vroeg of ik Engels wilde praten.......... dat deed ik net. Toen vroeg hij of ik Engels sprak? Ja zei ik en jij?
Ja zei hij, maar toen ik het nog een keer vroeg begon hij me allemaal vragen te stellen, misschien niet zo'n handige vraag over drugs van mij, zeker gezien mijn ervaring in Parijs met de douane? Ik zei tegen hem dat ik hem iets gevraagd had en dat ik antwoord wilde ipv vragen.
Ik ben maar doorgelopen voordat het uit de hand liep.
Via een andere trap moest je weer naar beneden, dus de hond heb ik niet meer gezien.
Dat wil zeggen, toen ik een wandelingetje over de boot ging maken zag ik opeens dezelfde hond aan boord, naast een jongen met een rugzak en slaapzak. Ik vroeg of het zijn hond was en ja dat was het geval. Ik vertelde hem het verhaal en we hebben er samen smakelijk om gelachen.
Op de boot kwam er een vrouw de hut binnen met een kat in een kooitje. Oh no, de hut was al zo klein en dan een kat 20 uur daarin die natuurlijk ook zijn behoefte moet doen. Ik zag het niet voor me en heb gezegd dat ik allergisch voor katten ben. Dat werd me niet in dank afgenomen, de vrouw was best boos op me.
Maar het bleek ook niet te mogen want er kwam al snel een steward die achter haar aan gelopen was en ze moest de kat in de daarvoor bestemde ruimte brengen. Gelukkig, hij zat ook de hele tijd te miauwen, wat ik me goed voor kan stellen in zo'n kooitje.
Vlak daarop kwam de derde vrouw in de hut. Het is een Duitse vrouw uit Berlijn die op weg is naar Marokko met haar campertje. Ze gaat daar tweeënhalve maand vrijwilligerswerk doen bij een dierenshelter. Afgelopen september is haar hond overleden en ze hoopt dat ze een hond mee terug kan brengen. Leuk gesprek. Het bleek dat de vrouw van de kat in Marokko woont en er ontstond een heel leuk gesprek, het was helemaal niet zo'n boze vrouw als het eerder leek.
Ook bijzonder om te zien dat ze in de hut geen hoofddoek draagt (ze heeft prachtig haar) en die lange allesverhullende jas uitdoet. Dan is het een heel leuke vrouw om te zien. Zodra ze de hut uitgaat gaat dat allemaal weer aan en lijkt het een hele andere vrouw.
Ik heb voor 2 uur internet gekocht en hoop dat het lukt om deze footprint te uploaden want het schijnt dat de WiFi, ook al heb je er voor betaald, belabberd slecht is.Read more