Greenock

Om 6,30u wakker en direct naar dek 10 om de omgeving te spotten, we varen nog en het zijn lage fjorden zoals in Nieuw Zeeland tussen het noorder en Zuidereiland. Maar het is zwaar bewolkt en het zevert een beetje. Freezing cold! Allé ttz 12 gr maar in de wind door het varen lijkt het wel te vriezen.
Als we om 8u naar het ontbijt gaan is er al een massa gepasseerd, geen borden, geen broodje het beleg op minimum. Maar op een oogwenk wordt alle aangevuld, 5' later zie je het niet meer. We worden geholpen door een dienster uit Trinidad en zo heb ik weer een leuk gesprek over file's die zij nauwelijks kennen, veel te veel kinderen dus ook overbevolking 1,4 milj inwoners en altijd goed weer!
Maar jobs? Dan maar op een cruiseschip werken.
We kleden ons op zijn Belgisch en met paraplu in aanslag op naar Greenock de plaats waar we aanmeerden.
Het zevert een beetje maar met een plan in de hand kunnen we toch wat rond dwalen. Tot Dirk dringend naar de kajuit moet omdat hij rommelingen in zijn buik heeft en hij wijdt dat aan het eten, maar ik denk dat het gewoon de verandering is.
Ik wandel verder rond en koop de nodige souvenirs want dit is onze laatste dag in Schotland.
Ik haal een droog broodje en een droge hamburger maar Dirk wil niets eten behalve een droog schots koekje dat ik van de plaatselijke Aldi meebracht.
Om 1 u vertrekken we op een panoramische bus toer naar de lochs. Het drizzeld nog steeds maar de gids zegt: de regen van vandaag is de whiskey van morgen!
Greenock was een stad van scheepsbouw o.a. De Queen Elisabeth werd hier gebouwd. Nu zijn er nog maar 2,
Bij Fergusson worden auto ferry's gebouwd.
Nu zijn de cruiseschepen een bron van inkomsten, de meeste cruise gasten zijn van de US gevolgd door de Duitsers.
In Schotland wonen maar 5 milj. mensen en slechts 1% spreekt Galic en die wonen meestal op de eilanden in het noorden. Degene die het in de steden nog spreken zijn dus ingeweken eilanders. Schots Galic en Iers Galic zijn dezelfde taal alleen verschillende dialecten.
We rijden over de Clyde river naar de lochs, in Engeland zijn het meren maar hier noemt men ze lochs.
Eerst rijden we naar Loch Lomond het ligt in een nat. Park. We stoppen in The village of Luss, een historisch stadje waar nu nog 120 mensen wonen. We kregen 45' om rond te wandelen en ik af daar een Clan shop, very distingwich, high class, zowel de waren als de prijzen. Ik proefde een whiskey van 18j en deze werd gedistilleerd op een eilandje in Loch Lomond. Hou je vast de prijs was 440£!
Dirk was natuurlijk al doorgewandeld, dus gemist!
De kilt is een stuk van een tartan en eigenlijk uit de Highlands van oorsprong. Tartan is de stof en iedere clan heeft zijn eigen ruitenpatroon.
We rijden langs Loch Long dat een brak Loch is want het staat in verbinding met de zee.
80% van Schotland is bedekt met woud. Door de temp. En de regen groeien ze heel snel.
We rijden de heuvels op en stappen uit 800ft hoog aan het kruispunt tussen Glen Croe en Glen kinglas waar bij de aanleg van de oude 18e eeuwse weg een soldaat op een rots schreef: 'rest and be thankfull'
Verder langs lochs en Glens (valleien?) waarbij we de naam al lang niet meer noteren. Ondertussen is de drizzel veranderd in een rainshower. Omdat de wegen zo smal en kronkelig zijn kan je ook weinig fotograferen. Uiteindelijk belanden bij een Ferry die ons over de Firth of Clyde terugvoerde naar ons beginpunt.
Hoe was de trip: nat!Les mer