Windmill Mobile Home Park

We gaan naar Holland. Kijken wat ze van ons gemaakt hebben. Er zitten nogal wat Nederlanders hier in deze hoek. Via 23andme ooit mijn DNA laten trekken en ik kan zien dat zeker 25 inwoners van Holland, via mijn DNA, familie van me moeten zijn. Vooral via mijn vaders kant. Goed om hem heen kijken om te zien wie er net zo knap is.

Maar voor we daar zijn, eerst nog even ontbijten. We mikken op 317 Coffee in Hudsonville, met broodjes en verse koffie. M’n bijbelkennis is niet helemaal wat het geweest is…dus ik sla niet gelijk aan op 317 (John 3:17 “For God sent not his Son into the world to condemn the world; but that the world through him might be saved.”). We zitten in de gezellige houten bankjes van het cafe ,horen we achter ons een geanimeerde discussie over Christianity, zitten twee meisjes van rond de 17 jaar naast ons driftig in hun bijbeltje te krassen en aantekeningen te maken en maakt een vrouw achter ons in haar tekenboekje pentekeningen van de zoon aan het kruis. Niettemin smaakte de toast met avocado en de cappuccino heerlijk.

Als we Holland (via Zeeland een Noordeloos) binnen rijden stoppen we even bij Nelis’ Dutch Village. Een pretparkje dat Nederland moet voorstellen. Grappig, want de meest dingen zijn net niet goed. Gebouwtjes lijken op een soort ingedeukte grachtenpandjes, de draaimolen lijkt heel uitegrekt, het klokkenspel speelt een Duits liedje, de molens hebben te korte wieken en de kasteelpoort zijn van een Frans Kasteel. Er omheen ligt een soort  van Bataviastad, maar dan met trapgeveltjes. Grappig en allemaal net niet. Dus nog leuker daardoor.

In Holland zelf lopen we over de boerenmarkt en langs het mooie Macatawa-meer. Eten een lekker Lobster-rol bij Boatwerks en na nog een paar kilometer langs het meer doorlopen komen we bij “Bakkerij de Boer”. Op de parkeerplaats wapperen een rijtje roodwitblauw-vlaggen en in de bakkerij verkopen ze, naast de gebruikelijke donuts, cookies en coffee-cakes, ook krakelingen, amandelstaaf, saucijzenbroodjes en kroketten.

Het dorp heeft  lukraak verwijzingen naar Nederland (café Gezellig, Raalte Avenue, WindMill park, Netherlands Museum, Hotel Queen Anne, Holland-cinema) rond 1850 vluchtte grote groepen protestanten naar deze plek. Lubbers, Sietsema, Veldheer en Versluis. Allemaal namen die we vandaan lang zagen komen op winkels, vrachtwagen en gebouwen. En Tulip-time is in mei het grote feest in Holland. Maar het oogt toch vooral als een heel normaal gezellig Amerikaans stadje.

Terug in Grand Rapids gaan we eten bij “Social Misfits” (Sociale buitenbeentjes). Tja, dan krijg je natuurlijk geen normaal eten. Bij “Social Misfits” krijgen ze het voor elkaar om elk soort keuken in een Belgische wafel te proppen. Ik krijg Yakume (Japanse noodles, lente-uitjes en nori-kruiden in een wafel. Op e wafel ligt een zachtgekookt ei, sriracha ailoli em siroop van sojasaus). Erica krijgt een wafel van aardappelpuree en daarop worst met hete saus. Robbie gaat voor zoet: gebakken banaan, pindakaas-ganache, bourbon siroop op een Belgische wafel.

Aan de overkant van ons restaurant ligt het Van Andel softball stadion. Daar treedt vanavond Phish op. Een Amerikaanse band die bekend staat om zijn ellelange solo’s en optredens. Beetje alla Greatfull Dead. Over de weg naar het enorme stadion lopen honderden dikbuikige hippies met baarden in gebatikte shirts. Bij het verlaten van het restaurant worden we aangesproken door een Canadees uit London, Ontario. Of wij de weg weten naar zijn hotel, de Country Inn. We kijken op onze IPhone. Nog 9 kilometer doorlopen. Ja, hij is zijn telefoon vergeten. Die ligt nog in het hotel. Op op die telefoon staan z’n concertkaartje voor Phish en z’n bankpas. Maar goed hij weet nu welke kant hij op moet. Hij besluit maat te gaan lopen. We besluiten hem een slinger te geven (“doe joe want a slinger?”). We zetten hem af bij zijn hotel net buiten de stad. Gelukkig duren concerten van Phish uren lang, dus hij zal vast de toegift nog meekrijgen. Z’n vrienden zijn al binnen.

Ik sluit de avond af met een biertjes van Dragons Milk Brouwerij in Holland: Tales of god, bourbon barrel aged. 11%. Dat is me een partij lekker…..Read more