Road to Berlin

Dag vier is aangebroken en ik begin het langzamerhand te voelen in de beentjes. In Bielerbeck kwam ik twee vrouwen tegen van 70+. Zij hebben maandag en dinsdag gefietst met de tropische temperaturen. Ik ging er vanuit dat zij elektrisch fietsen. Het tegendeel is waar, deze vrouwen die zowel Duits als Nederlands spraken, gaan net zo lang fietsen zolang de benen het aankunnen. Misschien dat ik hier onderweg nog over nadenk als de vermoeidheid begin te raken.

Gisteren bij het eten vroeg ik aan het personeel of er nog ‘leuke’ steden in de buurt liggen. Ik de liet de jongeman de plattegrond zien met de steden/dorpen die ik passeer. Hij keek aarzelend en zij dat ik de komende dagen typische Duitse steden ga tegenkomen. Op cultureel gebied heel interessant, maar geen levende steden als Münster of Bielefeld.

Dit mag de pret niet drukken. Eerst wilde ik gelijk fietsen naar Hoxter, eindstation van deze route, maar dat lijkt mij te ver. Daarnaast komen ook de eerste, echte bergen op mijn pad. We gaan vandaag zien hoe het loopt en waar ik uitkom. Mocht ik energie overhebben, trap ik door tot Hoxter. Vanaf Vörden is het wel 10 kilometer afdalen, dus wie weet.Okumaya devam et