Dag 15: Wellington

De streek rondom Wellington is bekend om de landbouw, waar voornamelijk olijfolie en wijn steeds populairder worden. Ik wilde naast de stad ook de streek, Martinborough, verkennen. Daarom ging ik mee op een rondleiding door het gebied en maakten wij een aantal stops.
We hadden een gids die ons veel vertelde over wat wij zagen waardoor het heel educatief was, Het moest allemaal op een zeer hoog tempo waardoor ik weinig tijd had mooie foto's te maken.
Desalniettemin waren de stops smakelijk: allerlei varianten olijfolie op brood geproefd, chocolade met smaken als papadum of koriander geprobeerd en als hoogtepunt een wijnproeverij. Het was prachtig weer dus we lunchten in de zon op het terras. Echte verwennerij, maar veel verder dan de proefglazen kwam ik niet. De goedkoopste fles was 30 dollar (22 euro) en dat vond ik iets te prijzig. We konden niet echt meer over de wijngaard lopen want de chauffeur wilde alweer terug . Ondank het tekort aan tijd was het een verrukkelijke halve dag in een gezellige mooie streek

Om niet weer teveel geld uit te gaan geven, en om even wat achterstallige was te doen, bleef ik in de middag in het hostel. Tussendoor sliep ik wat en was het gemoedelijk.

Ik had afgesproken met Anita om te koken, duz belofte maakt schuld. Het was wederom niet echt lekker, maar we hadden ook een kant en klare saus gekocht. Uiteindelijk hebben we samen gegeten met een groep Duitsers en ontstond het plan om nog de stad in te gaan.
We gingen naar een rooftopbar en hadden het erg naar ons zin. Maar zoals gebruikelijk is in Nieuw Zeeland sloot deze tent vroeg. Inmiddels waren er twee leuke Britse meiden aangesloten die mij hadden uitgenodigd om vrijdag uit te gaan. Een goed vooruitzicht!
De stad was verder leeg en wij waren een van de weinigen die nog rondliepen, dus bijtijds naar bed.
Ik was weer mos dus maakte een lange nacht.Okumaya devam et