Tux

Gisteravond nog een briefing gehad over de route van vandaag. De oorspronkelijke route gaat over een bergkam, en gezien de weersomstandigheden, is dat nu niet te doen. We moeten lopen naar de bergbaan dan met de taxi naar een startpunt, om dan te lopen naar de hut. We kunnen ook met de taxi naar de hut worden gebracht.... De aanwezigen in de hut besluiten allen om dit te doen. Het is zeker niet verstandig om over een griffel te lopen als dit wordt afgeraden.
Vanmorgen een lekker ontbijt gehad, voldoende brood, beleg, yoghurt, koffie en thee. Genoeg om de dag door te komen. Gisteravond was het eten ook prima, het is dan ook een culinaire wandelweg.
Rond 8:30 zijn we, met elkaar, vertrokken naar de kabelbaan. Veel rotspartijen overgestoken, maar ik word er, gelukkig, steeds handiger in.
Bij de kabelbaan hebben we nog even op de rest van de groep gewacht, en met elkaar zijn we naar beneden gegaan. Daar hebben we de taxis's gebeld, en met een uurtje rijden zijn we naar het startpunt gebracht. Onderweg regende het, dus regenjas, regenbroek aan en gaan. Het is ongeveer 2 uur lopen, dus prima te doen. We komen onderweg een aantal keer de autoweg tegen, maar dat is niet vervelend. De weg gaat hoofdzakelijk over smalle bergpaadjes, met, zeker op het eind, mooie vergezichten. Tegen het eind wordt het gelukkig droger, er is zelfs een klein zonnetje te zien.
Rond 13:30 bereik ik de hut, heerlijk de natte kleding uittrekken en mijn schoenen laten drogen. Daarna is het tijd voor een kopje thee, waarna ik mijn slaapplek aangewezen krijg. Ik weet nu wat ik moet doen: gelijk mijn bed opmaken(huttenslaapzak, deken en pyama klaarleggen) en spullen voor de nacht klaarleggen: hoofdlampje grijpklaar neerleggen en tandenborstel klaarleggen: als er mensen vroeg naar bed gaan, wil je ze niet storen met gerommel in je rugzak.
Daarna lekker naar de leefruimte, relaxen en boekje lezen, Almdudler erbij, dus mijn dag is weer goed. Vanavond eet ik goulash met Semmelknodel en tiramisu toe. Life is beautiful😀Okumaya devam et