Hanga Roa

Op het moment dat we de tickets voor Paaseiland boekten, moesten we een inschatting waar we 2 maanden later zouden zijn. We dachten toen dat het Lima zou zijn, maar dat bleek dus een vergissing. Wijzigen van de tickets kosten meer dan de ticketprijzen dus dan maar in de bus naar Lima om het vliegtuig te halen. Na een dagje in Lima rond te lopen, waarover later meer, stappen we dan eindelijk laat in de avond in het vliegtuig van Lima naar Santiago om een paar uur te wachten en het volgende vliegtuig te pakken naar Paaseiland!!! We hebben allebei nog niet in de nieuwste Boeing Dreamliner gevlogen, maar wat een mooi vliegtuig is dat zeg.

Als we uitstappen komt gelijk de warmte ons heerlijk tegemoet en zien we een groen, heuvelachtig eiland voor ons. De bekende beelden, Moai (welke Ellen voornamelijk kent van de Donald Duck), hebben we dan nog niet gezien. De mensen van de camping, helaas waren de hotels te duur dus hebben we een tentje op de camping gehuurd, staan ons al netjes op te wachten. We waren vooraf al gewaarschuwd dat alles op het eiland heel duur zou zijn, dus backpackers als we zijn, hebben we in Lima de rugzakken vol met eten gegooid. Dit was sowieso al een missie op zich omdat je geen verse etenswaren mee mag namen naar Chili. Terug naar de instant noodles en Quinoa, granola en fruitrepen.
De eerste dag lopen we een rondje door het stadje om eens een beetje te oriënteren en doen we verder niet heel veel bijzonders. De zonsondergang is super mooi en een mooie afsluiting van onze eerste dag op het eiland.

De volgende dag gaan we dan echt op pad om het eiland te verkennen. In de middag lopen we de uitgestorven vulkaan bijna naast de camping omhoog. Onderweg komen we in het haventje onze eerste echte Moai tegen. Bovenop de berg hebben we een mooi uitzicht over de oceaan en het eiland. De krater is gevuld met water en planten en wordt gezien één van de weinige plekken waar de natuur nog echt onaangetast is. Bovenop is ook een museum op een plek waar vroeger veel offers zijn gemaakt aan de goden. Omdat we niet dezelfde weg terug willen lopen, besluiten we niet het voetpad, maar langs de weg naar beneden te lopen. Er staat nog een Moai aan de andere kant van de berg, maar gedurende de afdaling besluiten we toch maar dat we die morgen gaan bezoeken.

Nadat we een scooter voor de komende 3 dagen hebben geboekt, stappen we op om een grote ronde langs de oostkust van het eiland te maken. Bij aankomst van de eerste plek blijkt dat alle Moai's niet meer overeind staan, maar juist omver zijn getrokken. Men weet nog steeds niet wat de reden is waarom de Rapa Nui, de eerste bewoners van het eiland, dit hebben gedaan. Ook bij de volgende stops zijn alle Moai's omgegooid en dat geeft een heel raar gezicht. Standbeelden die met hun gezicht plat om de grond liggen en vooral nog steeds zo liggen zoals ze toen achtergelaten. Origineel zag een Moai eruit als een romp met de armen op de buik, een hoofd en daarop een grote ronde rode hoed met een knotje. Nu ze omver getrokken zijn, ligt het hoofd nog wel bij de romp, maar de hoeden en knotjes zijn soms wel 50 meter verder doorgerold. Dus door de hoedjes te tellen, kan je zien hoeveel Moai's er origineel gestaan moeten hebben. Aan het begin van de middag komen we bij een nieuwe uitgestorven vulkaan aan. Dit is de geboorteplaats voor de Moai's, want hier werden ze uit de berg gehakt en later naar de plekken op het eiland gebracht. Er staan hier echt nog heel veel hoofden die uit de grond komen en dat geeft een heel grappig beeld. Hop, weer op de scooter en op naar de volgende plek, want hier staan 15 staande Moai's op rij op ons te wachten. Zo mooi om ze zo naast elkaar te zien en hier komt ook de zon achter de beelden op, dus we moeten hier zeker nog een keer terugkomen. Helaas slaat het weer snel om en worden op de terugweg getrakteerd op een heerlijke regenbui. Waarom moet het altijd regenen als je het verst weg van huis bent?

Na een onrustige nacht voor Ellen, die de camping en de afstand tot de wc wel tig keer heeft vervloekt omdat juist op deze locatie haar darmen van slag zijn, en dus na een bezoekje aan de apotheek kan een nieuwe dag beginnen. Dag 2 van het scooteravontuur begint aan de westkant van het eiland waar gelukkig ook de beelden nog gewoon overeind staan. Dit is ook de plek waar de zon achter de beelden ondergaat, dus ook hier moeten we later nog maar een keer terugkomen. De weg langs de kust op het kaartje staat er toch echt, maar in werkelijkheid stopt hij halverwege en dus moeten we weer terug om via de hoofdweg midden over het eiland verder te gaan. De eerst volgende stop is de plek waar de hoedjes zijn gemaakt en ook hier liggen nog een aantal hoeden klaar om naar een eindplek te worden gerold. Nog een laatste plek met 7 Moai's en dan hebben we toch bijna alle plekken gehad. Maar niet voordat we nog even naar een grot gaan om te zien hoe men vroeger dan echt leefden. Compleet onvoorbereid, dat betekent zonder licht - en de grot is best donker, sluiten we snel aan bij een groep oudjes die dwars door de grot worden rondgeleid. Op de terugweg stoppen we nog even in het dorp en Robert krijgt toch kriebels om hier een blijvende herinnering op zijn lichaam te laten zetten, ja inderdaad een tattoo. Er wordt gevraagd of Robert het wel zeker weet, zou hij het kunnen zijn dat Robert toch een beetje gespannen is, en of hij een plek voor morgen alvast wilt bevestigen met een kleine aanbetaling. De twijfels slaan toe en Robert belooft om later terug te komen.

Dat later wordt de volgende ochtend en nu weet Robert toch zeker dat hij het wilt, maar helaas de plek is al door iemand anders bevestigd. Balen, maar gedurende de dag komt misschien wel steeds meer het besef dat het niet zo had moeten zijn en dat het goed is zo. Dan maar weer op de scooter voor een laatste dag op het strand. Er ligt in het noorden van het eiland een prachtig strandje compleet met wit zand, blauwe zee en palmbomen. Heerlijk om zo een laatste dag af te sluiten met lekker niets doen. Aan het einde van de middag rijden we dan ook heerlijk relaxed terug naar de camping om vervolgens terug te gaan naar de Moai's voor de zonsondergang. Heel veel foto's later moeten we toch echt gaan, want vanavond sluiten we af met een dansshow compleet met halfnaakte mannen en vrouwen in rieten rokjes en kokosnoten als bikinitopjes. Grappig om te zien, maar vooral hij eigenlijk één man constant naar zijn partner moet kijken om te zien welk pasjes hij moet dansen.

De laatste ochtend hebben we dan nog één plek over en dat is de zonsopkomst. Het is allemaal een beetje krap qua tijd, want het vliegtuig vertrekt om 12:30 uur en de zon komt pas om 8:30 uur op. Dus lekker vroeg op de scooter en het wordt toch al wel wat licht als we langs de kust rijden. Net op tijd zien we we eerst de lucht super mooi verkleuren achter de 15 Moai's en later komt ook de zon achter de berg te voor schijn. Met ook hier veel te veel foto's te hebben genomen, is dit dan toch echt onze laatste plek op dit prachtige eiland. We racen terug en splitsen ons op om heel snel de tassen in te pakken, de scooter weer vol te tanken en in te leveren en snel naar het vliegveld te gaan. Wat een geweldige dagen waren het op dit super bijzondere eiland. Niet alleen vanwege het feit het dat zo afgelegen ligt, maar ook met een hele interessante geschiedenis. Inmiddels zijn we weer in Lima om aan ons volgende avontuur in Peru te gaan beginnen, maar daarover later meer!!Read more