Cornelia/Octobus/Portugal 2.0

Vanmorgen wilde ik vroeg vertrekken, maar dat wilde niet lukken. Eerst ontbijt en toen was het wel handig om te douchen en mijn haar te wassen.
Vervolgens nog even langs Tina rijden die een heel mooie route voor me bedacht had.
Maar gelukkig vroeg ze ook even wanneer ik in Tarifa moest zijn. En toen ik zei 8 januari, zei ze dat is dus morgen. Ik dacht dat kan niet waar zijn, maar toen ik nadacht had ik vanmorgen mijn zus gefeliciteerd met haar verjaardag en die is toch echt op 7 januari jarig. Tina zei ook dat het wel 7 uur rijden was naar Tarifa, ik schrok heel erg en wilde meteen vertrekken.
Maar ik moest nog medicijnen halen voordat ik naar Marokko ging. Go with the flow is over het algemeen relaxed, maar nu even niet. Bij de apotheek in Moncarapacho bleek die dicht te zijn, oh ja het is zaterdag. De apotheek in Quelfes zou open zijn stond op het lijstje. Maar toen ik die ingaf op Google Maps kreeg ik de melding dat die vandaag gesloten is.
Dan maar Olhao proberen, daar stonden er een paar die geopend waren. De eerste bracht me in the middle of nowhere op een onverharde weg, geen apotheek te zien.
Ik begon m wel te knijpen want de vorige keer had de apotheek niet alles, stel je voor dat ze het moesten bestellen, wat ging ik dan doen? Wel of niet naar Marokko, niet aan denken eerst maar een apotheek vinden die open is.
Uiteindelijk in Olhoa in een groot winkelcentrum een apotheek, eerst nog even een parkeerplaats zoeken want ik pas qua hoogte niet in de parkeergarage.
Dan even zoeken en ja hoor hij zat in twee containers voor een winkelpand waar ze aan het verbouwen waren. Oh nee, dat zag er niet erg veelbelovend uit 🥵 Maar gelukkig hadden ze alles, had ik weer eens geluk.
Snel even wat eten in het winkelcentrum en dan weer op weg.
Olhao was precies de andere kant op als waar ik heen moest, dus weer terugrijden en om half 3 reed ik langs het punt waar ik gestart was die morgen.
De was die ik intussen had willen doen bij de Intermarché als ik naar de apotheek ging staat nog in een tas voorin, nou ja je kunt niet alles hebben, de medicijnen zijn nu even het belangrijkste. Ik moet nog erg wennen aan het feit dat ik medicijnen moet slikken. Ik eet normaal wanneer ik zin heb, maar nu moet er een soort structuur zijn wanneer te eten. Daar ga je alweer met je Go with the Flow, en ik moet er rekening mee houden dat ik medicijnen direct ga halen als ik het recept heb, want soms moeten ze ze bestellen en duurt het een dag extra, en dat de apotheek op zaterdag en zondag dicht is. Goed streven voor de volgende keer, nu heb ik genoeg voor 3 maanden bij me 😃
Gelukkig had Tina het niet goed, althans niet wanneer je over de snelweg gaat.
Ik sta nu buiten Sevilla op een parkeerplaats bij een Burger King waar ik met veel plezier een hamburger met patat gegeten heb.
Het is hier een uur later dan in Portugal, dus weer dezelfde tijd als in Nederland.
Straks lekker slapen in mijn lekkere bedje, wat een verschil met het vorige bed, afgelopen nacht heerlijk geslapen en niet uit bed gevallen 😂
Morgen nog 160 km rijden, een kleine 2 uur, goed gegaan vandaag 💪Baca selengkapnya