Uvala Moračna

De kamer was zo rustig en donker dat we voor het eerst onze pillampjes moesten gebruiken om naar toilet te gaan s’nachts!
Slechts één uurtje voor de bus vertrok om in te pakken te ontbijten en het ochtendtoilet te doen. Klokslag 8u waren we aan de bus en weer eens als laatsten, dat is niet zo erg zei Jacky, de chauffeur, want jullie hebben toch de kleinste valiezen!
We reden een beetje dezelfde weg als gisteren naar Plivice dus weer voorbij Rostoke maar nu in ‘t zonnetje! Gisteren was het zwaar bewolkt!
We rijden echt door het binnenland op weg naar de kust.
Jess vertelt een beetje over het leven hier,
Betreffende voeding is er veel verschil in prijzen, fruit en groenten zijn vrij duur daarom heeft men hier bijna allemaal een groententuin. Zo wisselen buren tomaten tegen erwten of appelen tegen druiven. Je ziet ook langs de weg mensen die hun groenten of fruit verkopen, geen handelaars maar particulieren.
De Krajina streek waar we doorrijden met karstgeberchte en mooie panorama’s laten magistrale landschappen zien!
We bereiken Knin rond de middag. Een zeer bekende stad in de oudheid, ooit regeerden van hieruit de Dalmatische koningen. We wandelden tot aan het station maar veel was er niet te zien, een grote burcht maar te ver weg om naar toe te stappen en een Othodoxe kerk die gesloten was op de middag!
We kregen hier een anderhalf uur om te lunchen, wij hadden nog gebak dat ik gisteren had gekocht en een grote appel. Omdat de dichtst bijzijnde restaurantjes vlug ingenomen waren door hongerige Lauwers reizigers stappen wij verder door een echte plaatselijke caffe-bar binnen en dronken een caffe Amerikano bij onze restjes van gisteren. De koffie was zo lekker dat we er nog één namen. De plaatselijke klanten stroomden binnen en al gauw zaten we omringd door rokende en drinkende Kroaten. hier mag nog gerookt worden in de café’s maar zij hebben wel allemaal een witte elektronische kassa!
Om half twee terug de bus in om door het steeds veranderende landschap te rijden.

De huizen die wel terug bewoonbaar gemaakt worden en dat moet op eigen kosten gebeuren, er is geen subsidie zoals bij ons al eens gegeven wordt, en dan zijn de middelen schaars als je geld op is na de oorlog. Het kan dan duurt lang duren, meer dan 25 jaar eer het allemaal zal hersteld of vervangen zijn!
Even rijdt de bus verkeerd, een nieuw stuk autostrade die nog niet op de GPS stond blijkbaar maar dan zijn we weer op de goede weg en rijden we langs de Neretva (rivier) door het Neretva dal waar alle groenten en fruit voor de supermarkten en hotels vandaan komen. Ook dit had ik nog nooit gezien op deze schaalgrote. Onderweg stopte Jacky om ons de gelegenheid te geven een voorraad honing, marmelade of fruit in te slaan aan spotprijzen.
Nog prachtige zichten aan de Neretva-delta en een vlotte overgang naar Bosnië-Herzegovina. En we konden inchecken in hotel Sunce. Niet de modernste kamers maar met een prachtig uitzicht! En dat voor drie nachten!Читать далее