Arrondissement de Libourne

Ziezo, zit nu buiten op een terras van een leuk restaurantje en ben klaar om verslag te doen van de dag....
Ik had gezegd dat ik slecht had geslapen, ik had een stacaravan toegewezen gekregen..... hoeft niet verkeerd te zijn natuurlijk maar deze wel. Erg koud ook...en geen ontbijt. 1,5 km verderop, op de route,lag een plaatsje waar alles te krijgen was volgens de verhuurder. En het was zo, eerst maar eens een dubbele espresso en de eerste regen van me afschuddend. Daarna naar de drogist die ik open zag gaan vanuit mijn espresso lokatie. Product, (anti schaafwond) aangeschaft en ik zag een boulangerie waar je kon zitten, daar heb ik het broodje zalm gekocht, was ontzettend goed gevuld en lekker, van genoten en toen de regen in... ik zag een bordje Dordogne, ik herkende het als een gebied wat ik inreed van school uit, de hele ochtend regen regen regen en Jan maar gewoon doorfietsen, schuilen was geen optie, kostte tijd, te kostbaar.. enfin, rond 12.00 uur reed ik een plaatsje in en aan de rotonde zag ik een boulangerie liggen. Binnen gekomen eerst maar eens een plaatsje uitgekozen en wat uit gedaan. Ik bestelde iets warms met wat te drinken en merkte dat ik wat rillerig was. Schone shirts gepakt en en dat voelde weer behaaglijk om na de lunch weer de regen in te gaan. Ik reed door natuurparken..... stilte, geen auto's in uren... ik koesterde de stilte e-ner-gie... e-ner-gie...het gaf me focus, concentratie, het hielp me!! Het stopte met regenen en zag dat ik inmiddels temidden van de wijnranken aan het fietsen was, niet één maar de hele omgeving en het ene na het andere chateau kwam aan me voorbij......er was redelijk wat activiteit op de velden maar ik moest verder..
En toen gelukkig Saint Emilion in beeld. Ik had iets weten te huren en na alles te drogen te hebben gehangen en een heerlijke douche nu op een terrasje, bijkomen van de dag... ik zit er ontspannen bij al zeg ik het zelf. Ik had ook wel de behoefte om de wijn te proberen natuurlijk en die smaakt bij het voorgerecht al meer dan lekker..
Enfin, terugkijkend op de dag was ik erg bezig met mijn energie, hoe ermee om te gaan, een focus dus... op het traptempo e-ner-gie ..e-ner-gie en zo door, niet bij de afdaling, maar bij het bestijgen van de helling. Het heeft me heel goed gedaan.. en met een gebalde vuist van 'I did it' reed ik Saint Emilion binnen...
De toeristen-bussen maar ook de toeristen-treintjes reden al dus let the season do its work! Tot morgen!
Nog even dit... ik vind het ontzettend fijn om jullie reacties te lezen, ze doen me goed en geven me weer kracht om verder te gaan..... houden jullie het ook vol??Weiterlesen