Legong Pulaupadar

De vierde, en laatste dag van de boottocht worden we vroeg gewekt. Echt vroeg: om 04:30 staat iedereen naast zijn/haar bed om wederom in de kleine bootjes richting een eiland waar we naast liggen 'Padar Island'. Ik kan het mij niet meer ontzettend goed herinneren, want gisteren was erg gezellig, maar volgens mij lagen we niet op deze plek toen ik ging slapen. Op Padar worden we een klein beetje verrast door een gigantische trap. Het is een toeristenpleister maar het uitzicht moet prachtig zijn. De trappen zijn ongelijk en tenminste de helft van alle mensen van onze boot is brak en moe. Dat laat de pret echter niet drukken want eenmaal (bijna) bovenop de heuvel plof ik neer op een steen. We zijn ruim op tijd voor de zonsopgang en dat geeft mij alle tijd om even wakker te worden. Een minuutje of 5 nadat ik ben neergeploft komt een van de crewleden bij mij zitten. Het is de jongen waar ik gisterenavond ook lang mee heb gesproken. Naarmate de zon opkomt word ik wat meer wakker en raken we weer in gesprek. Een uurtje later is de pret voorbij en gaan we weer terug naar de boot voor een heerlijke 'banana pancake' met chocoladesaus. Ik val in slaap in mijn hutje en word pas twee uur weer later wanneer we in een nieuwe baai liggen.

Tot mijn grote verbazing hoor ik nu pas dat wij naar een nieuw eiland gaan waar ook veel komodo's zijn. Op dit eiland, 'Rinca' moeten we eerst een kleine tien minuten lopen voordat we bij het begin van het park komen. Het duurde niet lang voordat onze gids om de hoek kwam kijken. Hij heeft, net als de vorige gids, een grote stok vast met aan het einde een vork in de tak. Hij legt ons uit dat hij hiermee, mocht het nodig zijn, de komodo varanen op afstand kan houden of de kop tegen de grond kan drukken. Het moment dat de gids klaar is met zijn uitleg wijst hij ons op een komodo varaan op een paar meter afstand die nog niemand had gezien. Vervolgens wijst hij er nog 3 aan in de omgeving. We banen ons een weg tussen de komodo varanen door tot we langs een gebouw lopen. Ik schrik mij helemaal de pleuris want op hooguit twee meter afstand ligt een gigantische komodo varaan op de grond te bakken in de zon. De gids legt ons uit dat het op dit moment niet waarschijnlijk is dat de beesten actief worden aangezien ze net een waterbuffel hebben opgepeuzeld met z'n allen. Het gaat nog even zo door en uiteindelijk bewandelen we een pad dat de heuvels in trekt. Vanaf dit punt zien we geen komodo varanen meer, helaas. Vanaf de top van de heuvel kunnen we alle eilanden in de omgeving zien. Eenmaal onderaan de heuvel krijgen we nog even de kans om voor een krankzinnige hoeveelheid geld souveniertjes te kopen dus ik sla deze mogelijkheid even over. Als ik naar rechts kijk zie ik een gebouw op palen staan met daaronder 3 herten en een paar aapjes.. Ik moet wel zeggen dat het een redelijk warme dag was vandaag dus ik geef ze geen ongelijk.

Het einde van de boottocht is in zicht en ik begin maar alvast met mijn cabine op te ruimen. Het duurt niet lang voordat we land in de verte zien, Flores. De silhouetten van meerdere grote schepen beginnen langzaam maar zeker te verschijnen op de horizon. Als we dichter in de haven komen blijkt dat de hele baai vol ligt met boten.

Als de boot eenmaal aangemeerd is staat er al een horde taxichauffeurs te wachten op nieuwe klanten. Mijn hostel is niet ver weg en omdat ik toch nog onderweg een tussenstop moet maken besluit ik om de benenwagen te nemen. Bij het hostel krijgen we direct te horen dat we onze grote tas niet mee mogen nemen in de kamer in verband met 'bedbugs'. Ik baal ontzettend maar ik leg mij er maar bij neer. In de avond verzamelen we nog met een paar mensen van de boot om te avondeten.

Er is een lange straat langs de kust waar we met van te voren gekochte bonnetjes eten kopen. Het is allemaal niet ontzettend duur, en het eten is heerlijk. Weer even wat anders dan op de boot. De avond is verder kort want ik ben erg moe en morgenochtend ga ik weer naar een ander hostel. Maar dat.. Voor dd volgende keer.Read more