BelgiumFlandersMortselWaasdonkAntwerp International Airport51°11’23” N 4°27’38” E
June 23, 2015 in Belgium ⋅ ☁️ 13 °C
Met de bussen 182 en 33 naar Deurne waar we onze reiskoffer meteen aan de balie konden achterlaten.
In 'Bel Air' nog een laat ontbijt genomen en om 13.05u de lucht in. Het opstijgen bracht ons in de wolken tot aan de Alpen, ik had er geen last van want ik sliep gelijk een roos, waarschijnlijk omdat ik al om half zeven wakker was. Na een vlucht van 1,20u konden we al landen in Malpensa één van de drie luchthavens van Milaan. Bij de aankomst was het licht bewolkt maar toch 27°!
De mevrouw van het Hotel Visconti, die ik opgebeld had, kwam ons halen aan uitgang 5 van de luchthaven. Na 10' waren we al in't hotel, we liggen op de 2e verdieping maar vooraan is het al de 1e verdieping, aan de achteringang waar de parking is daar is het zogezegd beneden.
We kregen een hele uitleg voornamelijk in gebroken Engels en aangevuld met Italiaans maar we geraakten er aan uit.
We kunnen met de bus of met de trein vanuit de luchthaven naar de Expo, en ze doet ons tot de luchthaven voor een vriendenprijsje (10€), normaal is het 20€.
We waren nog niet goed uitgeladen of we kregen een regenbui, de mevrouw had ze al zien hangen, even goed nat en na een kwartiertje al droog door de warmte. Ze zijn dat hier blijkbaar gewoon.
We zaten rustig op onze kamer te genieten van een flesje Chianti en overlegden hoe we naar de expo zouden gaan. 3 mogelijkheden: 1e met de shuttle dienst naar de luchthaven daar een luxebus pullmann naar de Expo aan 16€ pp.
2e idem tot in de luchthaven en daar met de trein naar Milaan en dan overstappen op een bommeltreintje, 9,50€ voor 2 personen maar 1,15u onderweg.
3e mogelijkheid, wandelen naar Gallarate het volgende stadje (3,5 km) en dan een rechtstreekse verbinding naar de Expo, 33 min. met de trein. Maar dan nog de hele dag rondwandelen en terug die 3,5 km is wel héél vermoeiend.
We besluiten het morgen aan de receptie te vragen.
Ondertussen is het 6u en wandelen we naar het voor ons gereserveerd restaurant, een beetje zoeken en gelukkig heb ik een app die ook de weg opgeeft als je geen internetverbinding hebt. We bereiken Il Quinto Elemento juist voor de drukte want de Italianen eten zo laat als de Spanjaarden.
Wij kozen een voorgerecht met zeevruchten om samen te delen, zonder probleem kregen we twee borden. Het hoofdgerecht penne en gnocchi waren lekker en de pana cota was ok, afsluitend met een cappuccino was het diner geslaagd.
Rustig terug naar het hotel en na een frisse douche genoten we nog van de zonsondergang op ons terras. In de verte zit een hele grote kudde schapen waarvan we de bellen af en toe horen, gelukkig hebben we geen last van de opstijgende vliegtuigen die we wel zien maar bijna niet horen. Dirk geniet nog even van de voetbal op TV maar bij mij gaan de oogjes toe rond 10u.Read more
ItalyLombardyRhoParco del Collegio dei Padri Oblati45°31’54” N 9°2’19” E
June 24, 2015 in Italy ⋅ 🌙 19 °C
Een excellente nachtrust gehad, wakker even na zevenen en ons ontbijtbuffet staat reeds klaar. Zeer uitgebreid maar toch anders dan we gewoon zijn: héél veel zoetigheden, van koffiekoeken over pruimentaart tot koekjes. Gelukkig ook toast en gewoon brood, Cecilia presenteerde direct kaas en ham wat we graag aannamen.
We overlegden met haar ons naar het station van Gallarate te brengen en dat was direct OK.
Om 9,20u vertrokken we met een man die later de eigenaar bleek te zijn, hij is Argentijn en op mijn melding dat ik een beetje Spaans sprak was hij vertrokken met een hele uitleg.
Dit huis was zijn uurwerkfabriekje tot hij het rond 2008 verkocht aan Turken door de crisis.
Cecilia is zijn ex-vrouw waarvan hij al 20 jaar gescheiden is, ze is de uitbaatster van dit hotel. Toch vindt hij het een slechte investering omdat het in de winter een dood seizoen is en als er volk is brengt het meer werk mee dan dat het eigenlijk opbrengt. Hij klonk toch niet boos of ontgoocheld eerder berustend.
Zo al chit chattend bereikten we het station van Gallarate waar we een electronische biljettenautomaat uitprobeerden want aan de kassa stond veel volk en daar spraken ze blijkbaar alleen Italiaans.
Twintig minuten rijden en we waren aan Rho-Fiera Expo 2015, zoals de statie hier heet.
Nog een uur aanschuiven eer we door de veiligheidspoort waren en het feest kon beginnen.
We besloten eerst de volledige rechterkant te doen: een vooruitzicht op de kathedraal van Milaan met alleen maar de Madonnina (zo wordt zij hier genoemd) die op de toren staat en alle uitleg die erover gegeven kan worden.
Ierland, teveel aanschuiven dus verder naar Nepal, volledig in hout uitgewerkt, geen vermelding van de aardbeving behalve een display met enkele foto's en helemaal aan de uitgang een donatiebox.
Sudan even binnen en buiten, België met een mooi paviljoen deze keer en veel reclame voor Belgische frieten, bier, fruit snacks en chocolade. Niet opdringerig en mooi gepresenteerd, het bier (Stella natuurlijk) was in een soort plastiek dat er uitzag en voelde als glas! Meerdere mensen waren aangenaam verbaast en ik denk dat er veel pandgeld achter gebleven is.
Dan kwamen we aan de eerste gang met lekker eten, drinken en toiletten prima geregeld.
De Expo gaat over food en energie en we kwamen aan de paviljoenen van de landen waar er rijst geproduceerd word. Daarna waar de cacao vandaan komt en als laatste de landen van de koffie, het zijn er teveel om op te noemen. Er kon geproefd worden, tegen betaling meestal of er konden streekgerechten gegeten worden. Wij kozen voor Laos omdat dat er smakelijk uitzag: pikante worstjes met kleefrijst, papaya salade en een drankje.
Aan Azerbeidzjan dansen filmen maar teveel volk om binnen te gaan, daarna de Emiraten een uur aanschuiven, dus niet. Kazakstan, waar in 2017 een Expo gehouden wordt en Groot Brittanië overslaan, Hongarije en Spanje ook. Roemenië bezoeken en Mexico niet, dat wil niet zeggen dat we ze niet zagen maar het is niet mogelijk alles te zien dus skipten we degene waar teveel volk stond.
Errond was ook veel te zien en te proeven want de show is niet alleen binnen, daar zijn de foto's en eventueel de vernieuwende zaken i.v.m. Landbouw of energie maar buiten is meer ambiance!
Italië werd dan vertegenwoordigd door alle streken en bedrijven zoals Illy, Ferrero, Campari, Fiat en teveel om op te noemen. Er was ook een supermarkt van de toekomst gepresenteerd door COOP: als je een artikel aanraakte dan kreeg je de herkomst, de verschillende percentages van vetten, suiker enz.. op een display boven de rayon en je kon er ook echt kopen.
Slovenië, Oostenrijk en Chili volgden waarbij we alleen in Chili gingen proeven, Iran was de moeite maar je ziet wel overal de regerende Khomeini en dat geeft een beklemmend gevoel vind ik.
Marocco was bekend dus verder naar Qatar waar ze me direct een armband wilden aansmeren, en die mannen kunnen zo bokkig zijn als je niets koopt! Dat ondervond ik al eerder op een volksdansfestival in Schoten.
Mc Donalds was heel bekend en Turkmenistan was zo ver op het einde dat er eindelijk wat minder volk rondliep, we eindigden in Indonesië en hadden dan de hele boulevard van 1,5 km gedaan.
Langs de andere zijde wandelden we terug zodat we toch de biodiversiteit gezien hadden maar dat trok geen volk! De levensboom die het embleem is van de Expo hebben we nog gefotografeerd maar dat moest Dirk doen want mijn batterijen, van de camera waren op!
Het was vandaag heel warm ik dacht 28° maar gelukkig is de boulevard met zeilen overdekt en er is redelijk wat water dat koelte geeft dus het viel 100% mee.
Een beetje zoeken naar de juiste trein en perron voor onze richting: Varese en tegen negen uur konden we naar Cecilia bellen om ons terug af te halen aan het station.
Een douchke dit verslag en het is elf uur, ik zal niet lang lezen ;-)Read more
ItalyLombardyMilanLa Triennale di Milano45°28’19” N 9°10’26” E
June 25, 2015 in Italy ⋅ ☀️ 24 °C
Om 5,30u hoorde ik het eerste vliegtuig, niet omdat het zo lawaaierig was maar gewoon omdat ik wakker was. Toch een goede nachtrust gehad ondanks de zere voeten en heupen.
Dirk ligt nog goed te ronken dus daar ook alles OK.
Na 't ontbijt mijn tai chi, maar dat ging niet goed wegens de stijfte in mijn spieren, dus nog even gerust op bed tot half elf en we naar Malpensa gebracht werden voor de Expres trein naar Milaan.
Het was op aanraden van Cecilia dat we deze reisweg namen maar het spijtte ons al als we aan de automaat kwamen: Enkele reis één persoon 12€!
Deze verplaatsing alleen kostte ons 48€ (mogelijk is hier een toeslag inbegrepen zoals bij ons vanuit Zaventem)
Van stazione Caldona naar het Castello Sforzesco was maar 5' wandelen maar wat een fort! Het was bijna te vergelijken met London Castle.
Aan de ingang vonden we de hop-on hop-off bus waar we thuis een internet ticket voor genomen hadden. Eerst de blauwe lijn die doet de binnenstad. Al gauw wisten we dat Milaan van een stadje van 250 000 mensen geëxplodeerd was naar een stad van 1.200.000 mensen geregistreerd, hoeveel illegaal?
Met de blauwe lijn passeerden we al gauw de porta Garibaldi en reden we naar het moderne district, de hoogbouw. Gedeeltelijk bewoond, ook kantoren, buiten de gewone buildings was vooral een gebouw met op alle terrassen bomen heel speciaal om zien.
Daarna het centraal station uit de tijd van Mussolini maar men spreekt hier 'from the fascist days'.
Nog even toeren langs de shopping area, 2km lang, en dan gelukkig naar het oude gedeelte langs de Porta Venezia naar el Duomo, de kathedraal. Sommige huizen in Eclectische stijl deden mij denken aan de Cogels Osylei in Berchem maar dan groter. De San Marco kerk is de tweede grootste van Milaan hier trad Mozart nog op als teenager!
Zo terug naar onze opstapplaats waar we de groene lijn zullen nemen, deze doet meer de buitenwijken met het voerbalstadium, een rit van 90'.
Bij navraag bleek dat ze juist weg was en dat we tot 3u moesten wachten, we maakten van deze tijd gebruik om te lunchen. Dirk een grote hamburger en ik een escalope Milanese.
Met de groene lijn passeren we het Cimentero Monumentale, waar in 1866, na de samenvoeging van Italië de omringende kerkhoven werden samengebracht, en zo een groter Milaan kon gevormd worden.
In Milaan rijden ook dezelfde kabeltrams als in San Francisco alleen ligt de kabel hier bovenaan i.p.v. onder de rijbaan ze zijn ook uit de 1920er jaren.
De plaats waar nu het 'Casa Milan' staat hoofdgebouw van ACMilan was vroeger het fabriek van Ferrari. We reden helemaal door tot het San Siro Stadion en voorbij de Hippodroom waar het grootste beeld ter wereld staat van een paard. Zowel ACMilaan als Intermilaan spelen hier. ACMilan is de oudste club en Intermilaan de jongste in 1908 gesticht door enkele leden van de bestuurders van AC. In de jaren '20 van de vorige eeuw werden de ploegen samengevoegd tot in de Fascistische tijd even voor WO II er een nationalistische ploeg moest opgericht worden en er terug een scheiding kwam.
We wachten 10' en reden dan terug. Eigenlijk was alleen de kleur van de lijn groen maar de omgeving was evengoed stad, gelukkig wel veel lanen met bomen zodat de temperatuur goed te genieten was. Toen we tegen half vijf terug aan ons beginpunt waren hadden we het wel gehad en wandelden via het Sforza fort en tuinen terug naar station Cardona om de expres terug naar Malpenza te nemen.
Eens te meer moesten we een trein later nemen omdat Dirk nog even de toiletten ging bezoeken. Dat gaf ons de tijd om aan de toog een caffé e in birra te nemen, er zijn 3 verschillende prijzen, aan de toog, aan een tafel en op het terras.
De trein naar Malpensa stond al klaar en we bereikten met deze directe verbinding onze bestemming, nog even Cecilia opbellen en we waren op een redelijk uur thuis, allé in ons hotel!
We vroegen een stoel bij op het terras en lieten ons een flesje wijn goed smaken ondertussen namen we een douchke, ik verzorgde mijn voetjes en al lezend babbelend en gamend zagen we de zon ondergaan.Read more
ItalyLombardyCardano al Campo45°38’40” N 8°46’16” E
June 26, 2015 in Italy ⋅ 🌙 20 °C
Bon Giorno! Enthousiast onthaal iedere morgen, Cecilia is ieder moment present en gewillig om iedere wens in te willigen. Omdat we vandaag een rustdag namen en later kwamen eten stond de tafel buiten gedekt. We namen rustig onze tijd en de ligstoelen werden al klaar gezet in het zonnetje.
Als picnic aten we alles op wat we nog hadden en tegen drieën gingen we wandelen in de bossen die we zagen vanop ons terras.
Er was een manège en dan liep de weg door een bos, je zag dat er veel met de paarden in gereden wordt en even hoorde we ze wel maar de Ruiters zagen we niet. Het was heel warm en we keerden dezelfde weg terug. Als je bleef stilstaan was het vergeven van de steekmuggen. Na een klein uurtje waren we terug, dan maar terug onder onze boom in de schaduw dat was nog het beste!
We hadden laten reserveren bij 'il bucaniere' met Specialità Pesce en het is vrijdag dus vis zal er zeker ingaan.
Een mooie wandeling +/- 1 km en we waren aan het restaurant, een beetje te vroeg, om 7 u maar we kregen een gereserveerde plaats voor twee.
Het menu was in Italiaans en eronder in 't Engels, dat maakte het kiezen gemakkelijk.
Dirk nam een, naar ons gedacht, soep met mosselen en schelpjes en ik nam gedroogd rundvlees met rucola en parmezaan schilfers. Blijkbaar is soup toch geen soep want het was een schotel volonge en mussels voor Dirk, 't is dat hij dat graag eet dus het was OK.
Een litertje frisse vino Bianco ging goed binnen en ons hoofdgerecht: baars in aardappelcrunch en mixto fritto ( gamba's en inktvis a la Romana gefrituurd) was ook lekker. Spijtig dat ik mijn fototoestel niet meehad want de inrichting en de schotels waren zeker een foto waard.
Het desertje Italiaans nougatijs en yochuttaart was een goede menukeuze.
Om af te sluiten nog een cappuccino met Amaretto en een café americano met grappa.
Bij het buitengaan kregen we nog een spectaculair mooie zonsondergang! (Dammed geen foto!)
Het was zalig en we zaten nog op het terras tot de muggen ons naar binnen joegen.
Het was 29° en geen wolkje gezien heel de dag.Read more
ItalyLombardyRhoParco del Collegio dei Padri Oblati45°31’52” N 9°2’11” E
June 27, 2015 in Italy ⋅ 🌙 23 °C
Het was 26° op de kamer, voor mij véél te warm maar Dirk heeft niet graag de airco aan. Tegen 4u werd ik wakker en opende de deur naar het terras, dat bracht wat frisse lucht in de kamer, ik hoorde twee zware vliegtuigen opstijgen en daarna bleef het stil tot rond half zeven de eerste normale vluchten begonnen op te stijgen. Al soezend bleef ik in bed tot een uur of 8.
Na 't ontbijt bracht Cecilia ons naar Gallarate om de trein naar de expo te nemen. Het is al 29°!, gelukkig was het in de trein 25°, met een snelheid tot 140km bracht de trein ons ter plaatse.
Toen we in het station kwamen vreesden we om minstens even lang te moeten aanschuiven als woensdag dus ging Dirk nog even naar toilet. Ik zag de ene achter de andere treinlading richting Expo gaan en bereidde me innerlijk al voor om de lange wachtrij te trotseren. Wat bleek: we konden gewoon doorwandelen via de veiligheidspoorten en waren direct binnen!
Zoals we op voorhand beslist hadden gingen we deze keer aan de achterkant van de linkerzijde om daarna in het midden terug te keren.
Eerst wat achterkanten van paviljoenen, veel mensen die zich nog op hun dagtaak voorbereidden en eetstalletjes die hun voorbereiding maakten. Aan de tree of life konden we direct de eerste watershow meepakken, de letlichtjes gingen ook maar die zag je niet, teveel zonlicht. Maar het was een voorproefje voor vanavond.
Dan wandelden we verder via de Mediteranean country's zoals Tunesië, Libanon en zo.
Dan kwam een hele blok met Eilanden zoals Barbados, Vanuatu, Maledieven.
De zone Arienne waren het laatste blok dat we bezochten, dit zijn landen waar te weinig water valt om een gezonde leefomgeving te hebben maar nog geen echte woestijn. Zeer inventieve dingen doen ze daar om toch het weinige water op te vangen. B.v. s'nachts een soort bal met een holle rand buiten zetten, de dauw loopt van de bal in de rand en zo naar binnen in de bal, en dan kan het water gebruikt worden, sommige bomen doen ook zulke recyclage.
Toen waren we aan de Oostingang waar we de terugweg aanvatten.
Oman, de moeite. Estonia sympathiek, Rusland niet echt spectaculair.
In Slovakije kregen we een tablet, als je ze hield vóór zo'n vierkantje dan kreeg je een uitgebreide uitleg, slechts weinig mensen deden di, het ware beter geweest om een beetje uitleg op een bord te geven. Wel speciale kunstwerken: één mooi vogel,helemaal gemaakt uit werktuigen en een hangend bos van blokfluiten, op de tablet werd het heel goed beschreven.
Japan 70' aanschuiven en 50' binnen, ik zag het al op U tube: de moeite waard maar niet om zolang in de blakende zon aan te schuiven.
Monaco, sympathiek en leerrijk.
Turkije, zozo: hun kunst, opgravingen en gewoonten.
USA 2.0 teveel aanschuiven en alleen maar over eten, bio, landbouw in de verschillende staten enz..
Kuweit, te veel,volk. Duitsland viel tegen, alleen een wandeling langs hun verschillende gebieden, zuiver toerisme, en een podium waar er zogezegd nieuw ideeën 'field of Ideas' zouden komen maar dat was slechts een grote quiz. Hun biergarden was buiten en veel te duur en hun restaurant met Duitse kost was leeg met die warmte kon zelfs de airco de mensen niet bewegen om worst en sweinefleiss te eten.
Zwitseland trok volk met zijn hoge toren waar je gratis tickets voor kreeg, maar hun paviljoen was een reclame voor Zürich, het bier en de fronzen yochurt was goed en betaalbaar en daar hielden we een eerste stop het was dan al 16,30u.
Italië is hier aan alle kanten vertegenwoordigd dus het paviljoen op zich hebben we niet bezocht. Uit solidariteit met Palestina bezochten we Israël niet, het leek ook nog een opgeklopte moderne boel met zogezegde vernieuwingen op de kap van een ander dus Niet.
Frankrijk was heel speciaal opgevat, een stuk uit de Pyreneeën geknipt en op zijn kop teruggezet in hout en daaronder was het vrij wandelen, verschillende schermen gaven de ambachten weer zoals glasetsen (kopie Van St Lambert) bakken, koken en landbouw. In het midden en op de uitgespaarde zoldering koekjes, brood, mais enz... Origineel gebracht maar vernieuwende technieken?
De PaisBas, Nederland dus, was net een Sinksenfoor ze klonken zo en het rook er ook zo.
Één tent met hun toekomstige boerderijen, kippen in een rond hok waar uurwerkgewijs de zon een uurtje binnenscheen op een taartstuk met gras en kippen dat was de eierfarm. De varkens en koeien bespaar ik ook een Hollandse toekomst. Het blijkt dat er in Nederland al subsidies gegeven worden voor boeren die in de dag enkele koeien buiten laten staan voor het typische Nederlands plattelandszicht voor de toeristen want normaal komen deze dieren al niet meer buiten zo kunnen ze beter uitgebalanceerd gevoed worden!
Polen was daarentegen heel mooi, veel hout, een wondertuin met mooie muziek en binnen een historische film over Polen van 00 tot 2015. Wel wat militaristisch maar ja zo is de historie nu eenmaal. Men eindigde mooi met de Europese sterren van de EU.
De aparte kleine landen met kruiden zoal Vanatu en Zanzibar hadden het helemaal laten afweten en enkele waren zelfs gewoon niet open.
De fruit en groenten paviljoenen droegen zelfs geen namen dus ik denk dat ze die niet klaargekregen hebben voor de Expo.
En als een verlossing was aan de overkant de Eataly waar we van plan waren te eten en te wachten tot het een beetje begon te schemeren. Ik verwisselde mij wandelsloefen voor mijn sandalen en goot een flesje water over mijn gekookte voeten. Dirk ging helemaal rond om te kiezen wat we zouden eten in één van de gastronomische streken van Italië. Ik bleef in de schaduw zitten wachten en maakte ondertussen deze blog. Ik schat dat het in de zon wel meer dan 38° was want in thermometerhut was het 32°!
Het werd een pizza, met een glaasje witte wijn en het smaakte ons.
Stilaan werden de tafels rondom ons ingenomen en was er al meer en meer lawaai. We kraamden maar op en gingen Argentinia bezoeken, mooie film mooie energieke dansen' heel de beneden werd ingenomen door het restaurant en aanschuiven, gewoon verschrikkelijk.
China was niet te doen en Uruguay en Thailand ook niet, je kon bijna overal over de koppen lopen. We beslisten stilaan af te zakken naar the tree of life en namen plaats in het halfrond errond. We wachten nog bijna een uur eer het waterballet begon, maar het was dan ook de moeite waard!
Ineens ging het snel, iedereen naar de uitgang het leek de bijbelse vlucht uit Egypte wel.
Onze trein was om 11,17u en het was bijna dringen om er op te geraken, om 00u in het station van Gallarate. Geen taxi te zien op de standplaats, en toen ik het nummer belde dat op de kiosk stond was het hetzelfde toestel als waar we stonden. Al gauw zag ik dat de cafetaria aan het station ging sluiten dus vlug naar binnen om te vragen of ze een telefoonnummer hadden, gelukkig geen probleem en al gauw kwam er een taxi aan. Dan moest ik Cecilia toch niet uit haar bed bellen.
Nog een goed douchke en mijn blog afmaken en we slapen weeral.Read more
BelgiumFlandersAartselaar51°8’0” N 4°23’3” E
June 28, 2015 in Belgium ⋅ ☁️ 19 °C
Geslapen als een roos tot negen uur dan moest ik Dirk wakker maken want het ontbijt is tot 10u. Al zou ik er niet aan twijfelen dat Cecilia ons later zou laten ontbijten.
Daarna inpakken en afrekenen, de rekening viel goed mee we hadden geen idee wat ze zou rekenen voor de verplaatsingen en voor de flesjes wijn maar de prijzen waren meer dan redelijk!
Moest het niet zo afgelegen zijn we zouden terugkomen, maar wie weet ooit?
Cecilia zei dat we de pink mountain konden zien, het wad een top van de Alpen die je alleen ziet bij uitzonderlijk klaar weer, en inderdaad hij zag een beetje rose.
We zaten nog een klein uurtje aan de voorkant want in de zon is het al veel te warm.
Naar het vliegveld tegen 12u en dan begint het verkeerd te lopen, ik heb een off-day. Het begint doordat ik ons laat afzetten op de verkeerde terminal, we zagen veel EasyJet maar niets anders eerst dacht ik dat we te vroeg waren want ik zag wel de incheckbalie's maar die waren niet in gebruik. Toen had mijn euro moeten vallen maar ik zette mij neer en wachtte, gelukkig dat Dirk na een tijd even informatie ging vragen bij de informatione en zij verwees ons naar terminal 2 en duidde naar links. Daar gingen wij voor de tweede keer de mist in want we begonnen te stappen en te stappen tot Dirk zei 'we zijn toch niet op weg naar de parkings'? Dus wij terug en toen dacht ik er aan dat er een shuttle was tussen 1 en 2 ! Nog even twijfel toen de aangekomen bus in pauze ging?! Allé de tweede bus bracht ons aan de juiste terminal, en we zouden het tevoet niet gehaald hebben, dan vlug inchecken, door de veiligheid, en meteen aan boord. We dachten dat we met een leeg vliegtuig zouden vliegen, maar door onze haast hadden we alle wachtende mensen voorbijgestoken!
We komen na 1,05u vliegen aan in Deurne en zijn dan bijna uitgedroogd, nog het gevolg van gisteren denk ik. Even een telefoontje naar Stefaan en gezellig in het zonnetje konden we nog een verfrissing samen drinken. Tegen 5u waren terug thuis.Read more
