A 8-day adventure by Mariatche Read more
  • 8footprints
  • 3countries
  • 8days
  • 46photos
  • 0videos
  • 2.0kkilometers
  • 1.3kkilometers
  • Day 1

    Vooral rijden, vliegen en wandelen!

    September 5, 2016 in Belgium ⋅ ⛅ 17 °C

    Wekker zou aflopen om 6 u maar ik was wakker om 5,45u en Dirk klokslag 6 u! De bus 508 bracht ons naar Mechelen station waar we de Diabolotrein namen naar Zaventem-Airport. Dit lijkt tot hiertoe de beste manier om in de luchthaven te raken zonder iemand die je wegdoet. Hoe je via de wagen daar geraakt weten we niet meer na de aanslag, lukt het zo ook in de dag, 's avonds of heel vroeg dat moeten we volgende keer uitzoeken.Het lijkt drukker dan anders, mogelijk omdat de inkomhal smaller lijkt, of omdat het maandag is? De veiligheidscontrole zone is gemoderniseerd en uitgebreid. Even vóór de taxfree shops stond terug de stand met travel water voor 1€, dat scheelt 1,5€ op één flesje! Twee uurtjes vliegen en we landden in Porto. Het is 28° en een uur vroeger dan in Belgie. Vandaag zou het de warmste dag worden: 37°. We hebben geluk er zijn maar 31 medereizigers en de bus is voor 45 p, dat maakt dat we allebei twee zetels in beslag kunnen nemen achteraan Dirk links en ik rechts.Na onze bagage ophaling direct de bus op voor een rit van 3,5 u naar Santiago de Compostela.In Valeca gaan we de grens met Spanje over waarna we een stop maken om evt iets te eten want onze avondmaaltijd is pas om 20u.Meteen voorbij de grens merk je dat Spanje veel dichter bevolkt is dan Portugal zeker in deze autonome regio Galicia. In de regio Minho (Portugal) wonen drie keer minder mensen dan in Galicia! de borden zijn in het Galego de taal die zij nu mogen voeren en die een kruising is tussen Spaans en Portugees.We stopten aan 'La Pausa' voor een bocadillo en een Mahou en dan in één ruk naar Santiago.Santiago is eigenlijk Santi Jaco(bus) een van de apostelen. Hij heeft hier gepredikt volgens de legende ging dat niet zo goed en keerde hij terug naar Palestina waar hij een marteldood stierf. zijn lichaam werd door zijn leerlingen teruggebracht omdat men hier dan toch het Chistelijk geloof aangenomen had, zijn relekween werden in Santiago begraven in een kapel. In de 8e eeuw kwam een kluizenaar Pelayo hier aan en een ster scheen op het graf van Jacobus. En zo ontstond de pelgrimage naar Compostela. Historisch is dit niet bewezen maar blijkbaar had men in de 11e eeuw een christelijk geloofspunt nodig na de herovering op de Moren en dit werd dan Het verhaal!Rond 18u kwamen we aan in het hotel, modern en op aanvaardbare afstand van het centum. Een douchke en wat rust en om 20u diner. Dat was ons plan, maar we hadden tijd genoeg om nog een cava te gaan drinken en even buiten te wandelen. Het buffet was overheerlijk en gevarieerd: stokvisballetjes, tonijnkoekjes, tonijn uit blik maar zeer lekker! Verse groentjes en als warme gerechten alle soorten vlees op één schotel gepresenteerd met pasta of frietjes. Dessert fruit en/of gebak!
    Daarna wandelden Dirk en ik naar de kathedraal van Santiago omdat volgens een reisboek de plaza de obradoiro zo mooi verlicht zou zijn maar dat viel tegen. Het was wel een goede wandeling maar de kathedraal stond gedeeltelijk in de stijgers en was niet verlicht, allé morgen bij klaarlichte dag zien we ze tegoei!
    We zagen wel een groep muzikanten die oude muziekinstrumenten bespeelden, maar vooral de doedelzak viel ons op, die hoorden we al van ver. De Galiciërs stammen af van de Kelten zoals de schotten en de Ieren!
    De oude stad lag zo'n 2,5 km van het hotel dus we waren al gauw een uur of twee weg, nog een afzakkertje op een pleintje dicht aan 't hotel en de dag zat erop.
    Read more

  • Day 2

    Eerst naar Santiago de Compostela,Spanje

    September 6, 2016 in Spain ⋅ 🌙 24 °C

    Een zeer rustig hotel, geen nachtlawaai en prima bedden we sliepen dan ook als rozen.
    Ontbijt om 8,15u dus ook nog eens uitslapen. Na 't buffetontbijt inpakken en om half tien kwam de Spaanse plaatselijke gids: Eva in de bus en vertrokken we voor een korte rondrit. Waar vroeger de stadsmuur was ligt nu een soort ring maar meer in de vorm van brede straten. We zagen ook hoeveel kloosters er juist buiten de muur gebouwd waren en die liggen nu in de oude stad. Een deel bestaat nog als pelgrimsrefuge een ander deel is museum of stadsgebouw. Van de hele muur staat er nu nog één stadspoort uit de 12e eeuw enkele andere zijn nog vernoemd in de straten.
    Santiago was lang een kleine stad maar toen ze in de 19e eeuw de hoofdplaats van Galicië werd breidde ze enorm uit en werden dus de stadsmuren platgelegd.
    Het was pas in de zestiger jaren van de vorige eeuw dat, na de oprichting van de universiteit, echt groei ontstond en ook het toerisme kwam op, wat natuurlijk de stad leefbaar maakte (er is geen industrie geweest in Santiago!).
    Nu zijn er 35.000 studenten maar ook 278.000 ingeschreven pelgrims (cijfer 2015) en dan tellen daar nog niet de gewone dagjestoeristen bij of deze op doorreis.
    Toen werden we rondgeleid in de oude stad en langs de kathedraal maar daar was de uitleg te gedetailleerd over de verschillende bouwstijlen dat wij er beiden de brui aan gaven en wat los rondwandelden. Toen hoorde ik toevallig dat vandaag het grote wierookvat door de kathedraal zou gezwierd worden, het was in 't Spaans maar ik spitste mijn oren, normaal gebeurt dit alleen op vrijdag in de avondmis. Mits betaling van bv een pelgrimsgroep dan kan het ook na de dagelijkse mis. Het was juist dat wat ik hoorde! Ik vroeg aan Tania of we niet wat langer konden blijven om dit ook te zien, eerst was ze wat negatief maar na aandringen en met de gedachte dat we in de namiddag alleen maar de terugrit naar Porto hadden, begon ze rond te bellen naar het restaurant dat we later zouden zijn en naar de chauffeur om ons later te komen ophalen.
    Terug aan de kathedraal stapten we binnen, de meesten ook terug buiten, maar ik bleef om een zitplaats te bemachtigen. Alles was bezet of gereserveerd en toen ik aan het einde wat besluiteloos bleef staan kwam er een jonge vrouw vragen of ik alleen was en ze nam me mee naar haar bank waar ze met vriendinnen zat en ze schoven op zodat ik erbij kon! Sympathiek hé.
    Zij kwamen uit Duitsland en ze waren tevoet gekomen aan +/- 25 km per dag gedurende 4 weken! Morgen gingen ze nog verder tot aan Fisterra, Finisterra (in de middeleeuwen dacht men dat de wereld daarachter ophield) en dat is nog 80 km! Het is uit die gewoonte dat de Sint Jacobsschelp als simbool ontstaan is. Alleen de zieken liet men achter in Santiago en de anderen gingen tot Fisterra om een schelp. Nu krijgen ze stempels om hun pelgrimstocht te bewijzen.
    Tijdens de mis mochten er geen toeristen binnen en geen film of foto's meer genomen worden maar bij de uitleg dat het wierookvat vroeger als ontsmettingsmiddel rondgezwierd werd, en de zeven mannen zich klaarzetten om het vat te zwaaien was er geen houden meer aan en gingen de smartphones en fototoestellen de hoogte in!
    Ik kwam een kwartier te laat aan de bus maar niemand nam het me kwalijk want er waren meerderen die van deze unieke gelegenheid hadden geprofiteerd.
    Een half uurtje later lunchen dan gereserveerd was en dan de bus op terug naar Porto dat was de namiddag agenda. Dezelfde reisweg als gisteren dus velen deden een siesta tot in Portugal waar Tania aan de Portugese uitleg begon. Buiten was het 38° maar binnen met de airco was het plezant rijden.

    Portugal met min of meer dezelfde grenzen bestaat al van 1143 na de verovering op de Arabieren of Moren. In Spanje werden ze maar verdreven in 1476! Waarbij Spanje dan nog in verschillende koninkrijken uiteenviel. Dus toen in Portugal de kloosters gebouwd werden was in Spanje het Alhambra in opbouw.
    We hoorden veel,maar niets meer het opschrijven waard, landschap (veel,aangeplante eucalyptus die te veel water slorpt!) cultuur (traditie wordt in ere gehouden met processies) enz... Inderdaad ik viel bijna in slaap want er wordt nogal veel herhaald, voor de gepensioneerden onder ons!!
    Tegen 18u in het hotel, midden in nieuwbouw en zoals bij Lauwers nogal gebruikelijk in the middel of nowhere. Maar niet getreurd, kamer OK, leuk balconnetjes en tot het avondeten nog wat uit de zon gezeten. Na de buffetdiner nog een klein wandelingetje maar er was niets te zien dus de minibar en de hotelbar hadden aan ons een goede klant. roomservice OK!
    Read more

  • Day 3

    Braga en Guimarãis

    September 7, 2016 in Portugal ⋅ 🌙 14 °C

    Mistige ochtend, 17° minder dan gisteren, ook de weersverwachting gaat maar tot 24°.
    Zoals jullie misschien gisteren al dachten is dit een bus met 50+.
    Nog goed gedisciplineerd om op tijd te komen en aandachtig te luisteren naar de gids, de sfeer op de bus is goed en er wordt met iedereen aan tafel aangeschoven zonder klikjesvorming.
    Hier en daar een beetje aandacht voor een dwalende geest of wat verwardheid en soms een pilletje meer bij het eten.
    Na de file in Porto rijden we op een uurtje naar Braga, het Rome van Portugal genoemd. Wegens de mist doen we eerst het stadsbezoek en daarna de berg met panorama, onze Tania is gelukkig een flexibele gids. Eerst de kathedraal Se, waar het christendom in Portugal begon.
    Apostel Jacobus predikte hier rond het jaar 45-48 na Christus het geloof en hier kreeg hij de eerste gelovigen bijeen. De eerste voorganger (bisschop) was San Pedro de Rates die het eerste kerkje op die plaats bouwde. Dit bleef in gebruik en regelmatig aangepast tot de 8e eeuw toen de Arabieren het hele schiereiland veroverden. In de 11e eeuw werd er terug een bisschopszetel geïnstalleerd. Braga was nooit een koningsstad, de clerus was hier altijd de wetgever. Dan bezochten we het klooster en een rondwandeling door Braga met nog 20' vrije tijd, juist genoeg voor een pintje op een terras.
    Daarna op weg naar de kerk 'Bom Jesus do monte' dus op een berg en de haarspeldbochten waren niet mis! Eigenlijk zijn vooral de trappen, ik heb ze niet geteld maar volgens zeggen zouden het er bijna 600 zijn, de bezienswaardigheid. De kathedraal is ondertussen al enkele keren herbouwd. 10' naar beneden met de nodige foto's en 10' terug dat gaf ons nog de tijd voor een bezoek in de kathedraal, maar daar was een mis bezig, en nog even de shop en terug naar de bus. Ondertussen heeft de zon de mist opgelost en was het 25° en zonnig dus een half uurtje rijden naar Guimarãis was een welkome rustpauze.
    Onderweg zagen we de wijnranken van de vinho verde, waarvan de druivelaars op staketsels groeien en de druiven dus onder het bladerdek hangen, dit beschermt ze tegen de zon en maakt dat de druiven minder rijp en zoet geoogst worden. De wijn is dan ook minder alcoholgehalte slechts 10° en laat zich goed drinken als het echt warm is, er is ook een soort sprankel in de nasmaak. Gisteren hadden we o.a. vinho Verde aan tafel, maar ook vinho Regional Alentejano wat landwijn betekend, er is natuurlijk ook nog tafelwijn, vinho do messa. We spreken hier niet over de klassewijn met DOC aanduiding. Portugal heeft de oudste wijnklassificatie ter wereld! Ja, ouder dan Frankrijk.
    We lunchen in restaurant Floréncio, een traditioneel gebouw in graniet, waar we deze keer aan tafel bediend worden. Spijtig genoeg moesten we 45' wachten want de vorige groep was te laat en wij waren te vroeg.
    Guimarãis is ontstaan doordat de krijgsheer Guimara Perres van de koning in 838 de grond kreeg tussen de rivier de Douro en de rivier Minho. Hij moest de streek bevolken en koos Guimarãis als verblijfplaats. Het kasteel dat we bezoeken is de geboorteplaats van Alfonso I de stichter van Portugal daarom wordt Guimarãis de wieg van Portugal genoemd. (Alfonso I verjoeg de Arabieren uit deze streken) Het kasteel zelf werd gebouwd in de 10e eeuw door Mumadores Dias en werd in de latere eeuwen verschillende keren aangepast aan de dan heersende noden. Het was een nationaal monument sinds 1881! Pas in 1940 werd het gerestaureerd en sinds 2016 heeft men het beter toegankelijk gemaakt met houten trappen en infopanelen, het is ook sindsdien dat er inkom moet betaald worden. Maar dat is het echt wel waard.
    Aansluitend bezochten we het hertogelijk paleis, gebouwd in de 15e eeuw door de eerste hertog van Bragança. Het paleis is geïnspireerd op de vooral Franse architecturale invloeden. Na restauratie werd het vooral een museum maar ook de officiële residentie van de President van Portugal. Het museum was gemeubeld en aangekleed met replica tapijten uit Spaanse, Vlaamse en Aubusson tapiserieën. Het was zeker de moeite waard voor degenen die daar intresse voor hadden, anderen vonden de uitleg wat te gedetailleerd en wij wandelden eens te meer rond ik bleef binnen gehoorsafstand van Tania zodat ik toch de grote lijnen meehad.
    Een mooie stadswandeling gevolgd door 45' vrije tijd op een plein waar verschillende gelegenheden juist happy Hour hadden en de stad Guimarãis heeft veruit onze sympathie!
    Door hier en daar wat te schipperen met de tijd waren we iets later aan het hotel voordat iedereen de lift kon nemen was het niet meer de moeite om een kattenwasje te doen dus namen we maar een portotje aan de bar om daarna meteen aan tafel te gaan.
    Een rustige avond, niet op het terras want de hemel was helemaal dicht, dus gedoucht wat lezen, Wordfeud, bloggen en foto's nazien en onze ogen vielen al gauw dicht.
    Read more

  • Day 4

    Porto, De Stad!

    September 8, 2016 in Portugal ⋅ 🌙 16 °C

    Terug goed weer, zonnetje, een beetje wind om het koel te houden en zo'n 23°, pico bello.
    Na 't ontbijt inpakken en wegwezen.
    Om 8,30 u iedereen in de bus en op weg voor een uitgebreid stadsbezoek aan Porto.
    In de volksmond zegt men: In Braga bidden ze, in Porto verdienen ze en in Lisabon geven ze het uit!
    Porto is de grootste haven van Portugal al sinds de tijd van de Grieken. We beginnen met een rit langs de mooiste gebouwen. Ook hier militairen en politie op straat net zoals bij ons. Sergio zette ons af aan de beurs, heel belangrijk voor een handelsstad zoals Porto, zij werd gebouwd waar vroeger een Jezuïtenklooster stond dat vernield was en in 1884 werd de beurs hier gebouwd onder het bewind van Maria II de Bragança.
    Zeer de moeite waard en nog steeds in gebruik voor handelsgeschillen en de maandelijkse beslissingen, de beursnoteringen zelf zijn zoals overal gedigitaliseerd. Prachtige arduinen gecisileerde kolommen, schilderwerk en houtwerk dat heden ten dage onbetaalbaar is en tot slot een Moorse zaal die in mijn ogen zelfs de gouden kerk overtreft in pracht.
    De Jezuïtenkerk was niet vernield en is nu een museum, ze wordt de gouden kerk genoemd. Voor we binnengingen werd ons benadrukt dat we niet mochten fotograferen maar er was geen controle dus dat verbod werd duchtig aan de laars gelapt!
    De barokke gouden snijwerken uit de 18e eeuw werden mogelijk gemaakt door het uit Brazilië geïmporteerde (gestolen) goud. Na dit bezoek bracht de bus ons naar de overkant van de Douro waar we een Porto wijnkelder gingen bezoeken met natuurlijk een proeverij. Wat ik vooral intressant vond was dat de Porto uit 5 verschillende druiven rassen word gemaakt en van 2 tot 6 jaar gefermenteerd word in de Dourovalei alvorens, vroeger mer barken, nu met de trein naar Porto gebracht worden om te bottelen. Een fles porto waar op staat 10 años wil niet zeggen dat de inhoud 10 jaar oud is maar dat ze gemaakt is van vaten die samen 10 jaar vormen: een beetje uit een vat van 6j een beetje uit een oogst van 3j en een van 1j zijn ook 10 jaar! Het merk was Cálem, dus geen Sandeman.
    Er waren ook nog flessen met een jaartal op en die zijn niet gemengd, de oudste uit 1960 kostte 228€!
    Na evt aankoop was het tijd om te gaan lunchen en op aanvraag wandelden we tevoet over de Ponte Luigi I door Belgische ingenieurs gebouwd waar we een prachtig zicht hadden op de Douro en de kade's met restaurantjes, verkoopsstalletjes en oude huizen van de Ribeirowijk.
    We kregen een klein uurtje vrije tijd en wij wandelden de wijk in tot aan een klein typisch restaurantje waar we een glas wijn dronken, omdat het etenstijd was gingen de voorgerechten via onze neus en ogen voorbij, het water kwam in onze mond.
    Maar we kregen gelukkig ook een typische vismaaltijd die we eer aandeden. We kregen ook een echte DOC wijn, deze reis zijn alle wijnen 's middags en 's avonds inbegrepen, maar deze kwaliteit hadden we nog niet gehad!
    Daarna hadden we een boottochtje (geen cruise) op de Douro tot aan de monding, en onderdoor de 6 bruggen.
    En op aanvraag wandelden we daarna via de rua Catalina langs Café Magestic een Art Deco gebouw met authentiek bewaard interieur. We konden niet binnen want er stond een rij aan te schuiven en de mensen werden maar binnengelaten als er anderen buiten gingen. De nodige foto's moeten dit goedmaken. Het station met prachtige azuleijos was ook nog een fotostop waard.
    Het werd dan stilaan tijd om de vrij grote verplaatsing te maken naar ons volgend hotel in Caldas da Reina zuidelijk van Porto waar we 3 nachten zullen verblijven.
    Chick hotel, gevarieerd en uitgebreid buffet, we konden metteen aan tafel, maar een beetje gierig op de wijn. Iedereen heeft recht op 1,5 glas wijn! In vorige hotels en restaurants werden het voorziene aantal flessen gewoon op tafel gezet maar hier wordt het door de ober fijntjes uitgeschonken. Dus na je eerste glas moet je het mooi vragen en dan krijg je nog een half glaasje, natuurlijk vertikt iedereen om een vol, betalend, glas bij te vragen!
    Voor de rest van de avond verdwijnt iedereen naar de kamer om uit te pakken en wat te rusten want het was al bijna donker toen we aankwamen en blijkbaar is er in de omgeving weinig te zien.
    Read more

  • Day 5

    Nazaré en Òbidos

    September 9, 2016 in Portugal ⋅ 🌙 18 °C

    Een kamer aan de voorkant dat maakt dat je het straatlawaai hoort gelukkig viel dit goed mee dus we sliepen beiden goed tot na 7u, de eerste ochtend dan we ons niet moesten haasten.
    Ons hotel is een laag gebouw, slechts 3 verdiepingen hoog maar langgerekt, het stamt uit 1890 maar werd gerenoveerd en terug in gebruik genomen in 2011.
    De verblijfplaats is Caldas da Reinha en dit waren vroeger warmwaterbronnen waar ooit koningin Leonora (16e eeuw) baden nam tegen een huidziekte en later in de 19e het toerisme, van de rijke mensen, in opgang kwam vandaar dat er zo'n mooie hotels gebouwd werden en ook een park met gezondheidscentrum, nu helaas vervallen.
    Om half tien vertrokken we naar Nazaré aan de Atlantische kust een half uurtje rijden.
    Toen we Nazaré naderen zagen we dennenbomen met bekers aan om het hars, in de zomer, op te vangen. Deze dennen werden al in de 15e eeuw geplant om het zand vast te houden en de velden te beschermen. Nu is de kust nog een eind weg en de zandstranden worden alleen maar breder. Zo zie je hetgeen in Amerika in de golven verdwijnt komt er hier bij!
    Nazaré komt van O.L.Vrouw van Nazareth die hier een wonder had verricht: er was een beeldje gemaakt in de 8e eeuw en dit was verborgen toen de Arabieren Portugal veroverden. Na de herovering in de 12e eeuw vond ridder Fouas Doupinho dit beeltje terug en toen hij later op jacht was op een hinde reed hij bijna een ravijn in, O.L.Vrouw hield hem tegen en op die plaats staat een mooi kapelletje dat wij bezochten. Eerst namen we een funiculaire om daar te geraken want dit was bovenop de kliffen.
    Terug beneden kregen we weer vrije tijd om te wandelen of te winkelen. Wij bezochten op strand een visdrogerij. Drie dagen lang worden de gezouten vissen op droogrekken gelegd en dan verkocht op tafels aan de boord van 't strand. Dirk kon niet nalaten gedroogde vis te kopen, en werd meteen gebombardeerd tot fotomodel! Even tijd om naar de plaatselijke markt te gaan waar de handtassen in kurk de helft goedkoper waren maar ook een mindere kwaliteit. Waarschijnlijk opkoop van afgekeurde producten. Tegen één uur verzamelen aan het typische visrestaurant waar we eerst soep kregen en dan een stoofschotel met 4 soorten vis en gekookte aardappelen in een lekkere afsmakende saus. Een fruitsla als dessert en wijn a volonté.
    Na een half uurtje rijden waren we in Óbidos, het bloemendorp, op een hoogte die in de prehistorie aan de Feniciërs strategische die zich konden verdedigen tegen de evt aanvallers. Zij werden opgevolgd door de Romeinen die er stenen versterkingen bouwden zodat het uitgroeide tot werkelijk verdedigingsmuren. In latere middeleeuwen werd het dorp Óbidos telkens door de koningen aan hun echtgenotes geschonken, dan had zij zo'n soort verblijfplaats als ze weduwe werd. Het was een prachtig dorpje met veel bourgainvilla en oleander, de huizen hadden vooral potten met perlagoniums. Door Tania werden we getrakteerd op Ginja likeur dat geschonken wordt in chocolade kuipjes. Samen is dat heel lekker en smaakt naar Mon Cherry, maar als je een fles koopt heb je nog geen kuipjes dus kopen we liever de echte Mon Cherrykes!
    Dirk en ik wandelden helemaal tot aan het Castello aan de andere kant en dronken een Super Bock tapbier in de pousada, wel iets duurder maar o zo rustig en met prachtig uitzicht.
    Tegen 5 u terug aan de bus en op een kwartiertje waren we in ons hotel. Vandaag hadden we 25° met af en toe een wolkje, heel aangenaam weer. Buiten op het terras van het hotel smulde Dirk zijn zongedroogde visjes op en ze waren héél lekker. Daarna nog een wandeling door het park, avondeten en een koffie met Ginja en portwijn op terras voor 't hotel. Een mooie afsluiter van een prachtige dag.
    Read more

  • Day 6

    Alcobaça, Batalha en Fàtima

    September 10, 2016 in Portugal ⋅ 🌙 18 °C

    Als we opstaan lijkt het of het geregend heeft, maar het zijn de kleine straatsteentjes uit kalksteen die zo blinken. Het is wel bewolkt 19° en volgens de meteo wordt het max 24° en 10% kans op regen.
    We vertrekken om half 9 naar Alcobaça waar we de kerk van het Cistesiënserklooster bezoeken.
    Aan Alcobaça is een mooi liefdesverhaal verbonden. In 1339 huwde Dom Pedro met Constanca van Castillië, dit was zoals toen gebruikelijk een verstandshuwelijk, in haar Spaanse gevolg van hofdames had zij Iñes de Castro bij zich en de kroonprins werd op haar verliefd. Hij kreeg erfgenamen met zijn vrouw en bastaarden met Iñes. Maar toen Constanca Van Castillië overleed in haar derde kraambed wou hij huwen met Iñes de Castro, dit was tegen de wil van zijn vader Afonso IV en deze liet Iñes vermoorden in Coimbra in 1355. Toen Dom Pedro koning werd in 1358 liet hij Iñes opgraven en in een begrafenisstoet naar Alcobaça brengen. Hij liet haar kronen en alle edelen moesten haar hand kussen. Ik denk dat zij gebalsemd was anders zie ik niet veel overblijven van een 3j oud lijk om te kussen!
    We waren de eerste groep aan de kerk en hadden dus tijd om rond te wandelen, maar buiten de twee graftombes was de kerk kaal en enorm groot. De Cistesiënsers moesten bidden en werken en daarom waren hun kloosters zonder zijkapelen of versierselen.
    Na een demonstratie hoe de Ginja gemaakt wordt, een beetje zoals bij ons boerenjongens maar dan uitgeperst, stapten we de bus op naar Batalha. Het is hier echt een fruitstreek met appelen, peren en morellen, een soort zure kersen.
    Om een lang verhaal kort te maken we bezochten het klooster van Dom Joâo I en aansluitend dit van Afonso V, gotisch met zeer mooi uitgewerkte kalksteen en ook de onbekende soldaat van Portugal met wisseling van de wacht die alle uren plaatsvindt. Een onafgewerkt kapellenkoor was speciaal vooral door de omstandigheden, voor mij met bombastisch opzet.
    Er was plaats voor zeven tombes van koningen, maar door persoonlijke omstandigheden werden zij elders begraven, één ter plaatse in de kerk, één in het dorp waar zijn vrouw begraven was een andere werd niet oud genoeg om koning te worden.
    Dan kwam de Spaanse overheersing onder Phillips II, een aardbeving, de verovering door Napoleon enz.. Dus de kapellen zijn nooit afgewerkt. En nu zullen ze zo blijven want het is Unesco erfgoed geworden.
    We reden in een half uurtje naar Fátima waar we onze buffetlunch aten, geen typische maaltijd deze keer. Dan bezochten we de bedevaartplaats van O.L.Vrouw van Fátima, een kruising tussen Sint Pietersplein en Lourdes. Stralend weer, 25° en blakke zon. Dan al dat gerestaureerde wit van de kalksteen, ik vond het geen stemmige plaats. Amerikanen zouden het in Las Vegas zo nagebouwd kunnen hebben. De verstilde architectuur van de jaren 1950 toen men twijfelde tussen neo- en artdeco spreekt me niet aan. De basiliek werd afgewerkt in 1950 en de nieuwe basiliek in 2005.
    We reden ook nog naar de geboorteplaats van Lucia, Francisco en Jacinta en hoe die kinderen volgens de aanwezige documentatie door de verschijningen geïndoctrineerd werden dan zakt mijn evt geloof in een dieptepunt. Maar zoals ik het zie kan het ook heel anders gegaan zijn, tenslotte zijn de kinderen slecht 11 en 10 jaar geworden, behalve Lucia die er 97 was bij haar overlijden. Een beetje down reden we in een uur terug naar ons hotel waar we tijd hadden om te relaxen tot het avondeten. Dat is hier een vorm van haute cuisine, vanavond bv. Truffels van bloedpens die leken op chocoladetruffels met kokosnoot, een zalfje van aardappels met saffraan , varkenswangetjes met venusschelpjes, of een smouty van groenten in fel oranje.
    Aan tafel spraken we nog over de voorbije dag en mijn mening betreffende het cleane en het koele gevoel van Fátima werd gedeeld, zelfs vergeleken met de mormonen. Volgens een tafelgenoot zou het best gekund hebben dat de kinderen paddo's gegeten hadden en dat de verschijningen daar vandaan kwamen. En dat is geloven: je weet het niet.
    Daarna was het inpakken en bloggen.
    Read more

  • Day 7

    Coimbra, Aveiro en Porto

    September 11, 2016 in Portugal ⋅ 🌙 16 °C

    Gelukkig had ik de wekker gezet want we waren nog beiden in dromenland om 7u.
    Aan 't ontbijt werd het nieuwe geblondeerde kapsel van Messi besproken door de mannen! Zij vonden het niets! Om half 9 in de bus met koffers die wat zwaarden waren dan in begin vd reis, gelukkig is er geen douane in Schengengebied want met 4 flessen drank zitten we aan of boven onze limiet.
    We rijden een lange rit tot Coimbra, ik zat deze keer eens als uitzondering op de eerste rij.
    De mist en de wolken waren daartegen opgeklaard en we werden afgezet aan de universiteit die we helemaal bezochten BEHALVE de beroemde bibliotheek! Tania heeft het proberen goed te maken door een bezoekje aan de gesloten St Michelkapel in de universiteit.
    We daalden af langs de rugbrekersstraatjes naar het centrum, de steile met kinderkoppen geplaveide straten waren inderdaad niet mis, goed oppassen waar je stapte en kleine pasjes en we kwamen allemaal veilig beneden. Onderweg zagen we nog de oude Sé (kathedraal) waar op het einde van het universiteitsjaar de faculteitlintjes gezamenlijk verbrand worden en de achterafstraten die heel wat minder proper maar veel natuurlijker waren. De winkelstraat was nog een marteling voor de heren want sommige winkels, niet alleen de souvenierwinkels waren open. We zagen onderweg ook verschillende Art Deco huizen.
    Om 1u werden we verwacht in een typisch restaurant aan de nieuwe kathedraal voor de lunch.
    Chamfana is hier in Coimbra het plaatselijk gerecht en dat is oude geit! Minstens 24u in rode wijn om zacht te maken en dan uren stoven! Wij kregen gelukkig stokvis gemengd met aardappelschijfjes en ajuin. Het eten van oude geit is ontstaan door de invasie van Napoleon toen de soldaten alles aansloegen dat eetbaar was behalve de oude geiten.
    Nog een wandeling tot aan de bus en 45' rijden tot Aveiro waar we een boottochtje maken op de Ria de Aveira dit zijn de kanalen van de lagune.
    Ondertussen lichtte Tania ons in over de huidige sociale situatie van de Portugezen.

    Kostprijs: Vrije universiteit: 4000€ per jaar
    Officiële universiteit: 1500€
    Studentenkamers 150€
    Huishuur centrum Lisabon, Cascais, Estoril: 1 slaapkamer app 600€ , 2 slkap 800€ dan wordt dit ingedeeld met stapelbedden en/of living ook met stapelbedden om te delen voor studenten of armere grote families.
    Binnenland 300€ voor huisje met tuin.

    Minimumlonen: kelners, kamermeisjes: 530€
    Gemiddelde loon receptionisten, chauffeurs: 600 a 800 € per maand
    Goed loon 1000€
    Vaste positie als professor of bankdirecteur: 1500€
    Burg Ing 800€
    Daarom gaan jonge afgestudeerde verpleegkundigen, dokters en Tech Ing gaan nu in buitenland.

    Pensioenen zijn 1/3e van hun loon van vroeger. Er zijn veel landbouwers met slechts 150€.
    Gewoonlijk zijn de families groot genoeg om zo de woonkosten en dagelijkse lasten te delen.

    Aveiro ligt in een lagunagebied en men kreeg na verzanding in de middeleeuwen geen toegang meer tot de haven, zelfs de gespecialiseerde Nederlandse Ingenieurs konden het niet open houden tot er in de 18e eeuw een enorme storm de natuurlijke duinen en zanddijken doorbroken en zo de stad terug bereikbaar maakte via het water vanuit de Atlantische oceaan.
    Deze herop bloei maakt dat er veel Art Deco ontstond, de Portugese Art deco of modernisme worden vooral gekenmerkt door kleurrijke azuleijos en natuurmotieven.
    Om de kanalen vrij te maken gebruikten ze platte boten moelineiros genoemd om zeewier uit het water te halen en op de akkers achter te laten als meststof.
    Met deze boten doen we een boottochtje over 4 verschillende kanalen, het San Roque en het pyramidekanaal heb ik onthouden. Een van deze kanalen ging helemaal tot de zoutpannen waar men in augustus de Fleur de Sal oogst, het gewone zeezout zagen we nog op hopen liggen. Het zeewater word in lage bekkens gelaten een aantal maanden schijnt de zon erop en het water droogt op, de onderste laag is luchtig en dat is de Fleur de Sal.
    Waar we inschepen stond een ceramiek fabriek en nu zijn het appartementen, zeer mooi omgebouwd en opgepoetst.
    Vandaag hadden we zon in Coimbra en wat bewolking in Aveiro we haalden 24° in de schaduw.
    Nog 50' naar Porto waar we om half zeven aankwamen. Ondertussen hadden twee dames aan ons gevraagd om een taxi te delen naar Porto maar Dirk had daar geen zin in, ik wou wel nog eens naar Porto maar dan wel met de metro. Ik vroeg dan maar aan Linda die alleen was om evt mee te gaan omdat zij zich 's avonds nogal verveelde, zij was blij met de uitnodiging dus wij op weg na het avondeten. Een kwartiertje tot aan het eindstation van de metro een kwartiertje op de metro en al wandelend naar de Ribeiro wijk aan het water. Onderweg sprak een toerist ons aan om de weg te vragen dus wij zagen er blijkbaar niet als toeristen uit. Over de Ponte Luigi I brug helemaal bovenaan hadden we een prachtig uitzicht tot aan de oceaan. Nog een cocktail op een terrasje waar we de twee dames terug tegen kwamen en dan terug een wandeling tot aan Sāo Bento station en de terugweg. Om 12u waren we terug en het uitstapje koste ons 3€ heen en weer + ons drankje natuurlijk. Met de taxi was het 9€ enkel.
    Read more

  • Day 8

    Francisco sa Carneiro en naar huis

    September 12, 2016 in Portugal ⋅ ⛅ 20 °C

    Gelukkig konnen we uitslapen! Of ik toch, maar dat helpt niet veel want ik was dikwijls wakker.
    Maar een lang en uitgebreid ontbijt was wel mogelijk. In Caldas da Reinha had ik de grote valies al definitief ingepakt en vandaag alleen de kleine, normaal steek ik onze jassen bovenaan maar deze keer gaan we van 24° naar 30° in België, dus ons zomerse kledij voldoet.
    De chauffeur had ons deze week nog verteld dat dit het drukste toeristenjaar was voor Portugal, waarschijnlijk door de terreurdreiging in de andere landen.
    Om half elf in de bus en na wat rondlopen in de luchthaven en na aankoop van 1L Veterano om thuis carajillo te maken kunnen we boarden even voor twaalven. Opstijgen om 12,20 en algauw zaten we hoog in de lucht. Ik had nog een plaatsje aan het raam gekregen en zat daarom de rij achter Dirk, maar helaas ik zag de haven van Porto niet meer in het opstijgen, hij lag aan de andere kant.
    We kochten ons een maaltijd, ik nam zoet-zure kip met rijst en Dirk een tapasschotel (tje). De tijd van de gratis maaltijden is voorbij! Na een ruime twee uur landden we in Zaventem, het was er 32°! We haalden juist de trein van 15,41u niet dus 't werd die van 16,11u. Dan de bus waar we precies in de sauna zaten! Klokslag zeven uur staken we de sleutel in onze voordeur.
    Read more