Ek' Balam

Een rustige nacht, maar ik heb slecht geslapen omdat ik superveel nekpijn heb 🫠. En Stan was wakker om half 7, dus rond 7u staan we op en Tess is er een halfuurtje later. Ideaal want er staat weer veel op de planning! Een archeologische site en 4 cenotes.
We vertrekken eerst naar Ek’ Balam: de laatste tempel (de 11e op 14 dagen 🤪), die op een 40min rijden ligt. Niet zo ver van de ingang moeten we ons aanmelden en krijgen we informatie (supervreemd): zeggen met hoeveel we zijn en van welk land, en dan vertelt de mevrouw hoe we de site het best kunnen bezoeken en raadt ze enkele cenotes aan. Na 2km komen we een volgend punt tegen waar we de parking al moeten betalen, die we pas na 5km bereiken 🧐. Daar kunnen we dan ook ons toegangsticket kopen. Dat is hier nog zoiets gek: je hebt altijd 2 verschillende tickets nodig die we aan 2 aparte kiosken (die vaak naast elkaar zijn) moeten betalen: een provinciaal en een federaal ticket.
We wandelen de ruïne binnen en zien 2 “Maya’s” staan. We nemen samen een paar foto’s (tegen betaling).
We mogen weer overal op klauteren! We bestijgen al snel de eerste niet zo hoge tempel en kijken uit op de grote akropolis. Na het afdalen loopt Stan weer wild rond en valt opnieuw over de stenen: die knietjes op nieuwe plekken geschaafd en de vorige hier en daar ook weer open 🙈. Hij kruipt dan maar eventjes in de buggy. Het begint zachtjes (en eventjes) te miezeren. We schuilen onder de bomen en al snel gaat zijn pijn over en loopt hij weer vrolijk achter zijn zus en gaat op zoek naar nieuwe stokken. Ze willen de akropolis beklimmen. Stan legt zijn stokken opzij en we beginnen aan de klim. Een eerste tussenstop laat ons nog duidelijke versieringen zien. Daarna klimmen we tot de top. Ik draag Stan en bovenaan word ik getrakteerd op een applausje en bewondering van een oudere, Aziatische man: ik ben zijn sterke heldin 💪. Lars antwoordt dan maar dat hij thuis ‘the house cleans’ (haha wat een leugen). Vanop de top zien we de kleinere gebouwen waar we daarnet nog op stonden. Als we weer afdalen doen we een klein babbeltje met de Aziatische man, die uit Vietnam blijkt te komen. Hij blijft vol bewondering over het feit dat ik Stan naar boven heb gedragen 😆.
De site is vrij klein dus we hebben snel alles gezien en keren dan maar terug naar de auto. Bij de ruïnes bevindt zich een cenote, de mevrouw aan de eerste stop had ons deze afgeraden wegens te druk, maar bij aankomst zijn we daar quasi alleen. Op het drukste zijn we er met 6 mensen ofzo. De cenote is weer prachtig! Ik spot al van ver veel zwarte vissen dus speel voor fotograaf (langs alle kanten) 🤪. Tess, Stan en Lars zwemmen naar de kleine waterval waar Tess onder zwemt. Ze vinden het weer geweldig! Tess springt ook als een zotte durver van zeker 4m hoog in het water! Haar sprong wordt onthaald op applaus van de volwassenen 😁. Later springt Lars ook van die hoogte met een kleiner hartje dan Tess: hij vond het best hoog. Als ze groter was geweest, had ze ongetwijfeld ook nog in het water geslingerd van 8-10m hoog 😱. Ze lijkt opnieuw duidelijk niet op mij (ik, de angsthaas).
Na 40min bibbert iedereen en gaan we terug naar de auto, nadat we even in een hangmat zijn gaan liggen. We rijden verder naar een volgende cenote: agua dulce & palomitas - 2 in één klap. Helaas is agua dulce gesloten. Het is lunchtijd dus beslissen we om eerst even te eten aan het buffet. Daar ontmoeten we een Duits koppel met 3 kinderen die we ook al hadden zien afdalen met een palmboompje in Ek’ Balam. De man, Thomas, nodigt ons uit om bij hen te komen zitten. Het eten is oké en we doen een babbeltje met het koppel. Al snel stroomt het restaurant vol met 3 bussen toeristen. We eten snel voort en gaan dan naar de cenote, voordat al die mensen ook klaar zijn. Dit is een volledig ondergrondse cenote met stalagtieten: het is prachtig! Ik zie geen vissen dus ik waag me ook in het water. We zwemmen eventjes rond maar aangezien hier geen zonlicht is, kunnen we ons niet verwarmen en bibberen de kindjes sneller. We gaan weer naar boven en rijden naar de volgende, zogezegd Instagramable cenote Suytun. De Duitsers waren ook van plan die cenote te doen maar zijn nog aan het zwemmen.
We dalen weer af in de grot maar zijn niet echt onder de indruk. Er is wel een platform onder het enige lichtgat maar de rest van de cenote is niet zo wauw - na het zien van al die andere mooie cenotes. We moeten dan ook kort eventjes aanschuiven om een foto te nemen. Het water is er ook troebeler maar toch zwemt Tess en probeert vissen te vangen. Stan bengelt met zijn voetjes in het water en roept Tess telkens als er vissen te dicht bij zijn voeten komen (helemaal z’n moeder). Zij is snel en kan zo een paar vissen aaien.
Het is er opnieuw niet heel druk dus ik kan solo op de foto. Thomas en zijn oudste zoon zijn er ondertussen ook al (de vrouw en twee andere kindjes slapen in de auto). Ik stel voor om een foto van hen te nemen. Zijn zoontje wil niet op de foto dus hij gaat alleen en zegt plots ‘wait, let me do this naked’ en trekt tegelijk zijn speedo uit. Ik ben verbouwereerd maar het gaat allemaal heel snel dus ik zoek naar een goede hoek om de foto te nemen. Ik ging ervan uit dat hij wel met z’n poep naar mij zou blijven staan.. Nee hoor, hij draait zich om dus ik sta plots oog in oog met een onbekende piemel 🫣😳🍆!!! WTF, wie doet da nu?? Vrij snel wordt hij teruggefloten door de opzichter (die het ook maar raar vindt) en loopt hij terug naar mij om (nog steeds naakt) te vragen of ik een foto heb getrokken. Ik klik dan uit automatisme op de foto om hem te tonen, dus word ik weer geconfronteerd met een bekende naakte man 😂.
Sidenote: terwijl dit allemaal aan het gebeuren was, stond Lars aan de overkant ook verbaasd te kijken en was Stan aan het wenen omdat hij mij wou hebben 🙈. Ook waren we zeker niet alleen in de grot, en waren er ook nog wat kinderen aanwezig. Het was echt supervreemd maar ik heb er wel al vaak om moeten lachen hoe absurd het wel niet was.
We keren dan maar terug naar boven. Lars daalt nog snel even af in een andere cenote en daarna gaan we naar de auto om onze zwemkledij uit te doen. Terwijl Lars zijn boxer omhoog trekt (aan de auto in een handdoek), komt Thomas aangelopen om te vragen of we vanavond zin hebben om samen te gaan eten 😆. Hij geeft ons zijn nummer en in de auto denken we er eventjes over na: Lars heeft rare vibes bij Thomas na z’n naakte actie en we hebben eigenlijk geen zin om op restaurant te gaan met 2 vermoeide kinderen en een onbekend koppel die ons misschien gaan judgen- en dus wimpelen we zijn voorstel via sms af 😬. We rijden nog even naar het centrale pleintje voor een korte wandeling (en een babbeltje met mensen uit de Kempen) en rijden dan naar een pizzeria. We bestellen nog eens een margarita om de dag door te spoelen terwijl de kindjes met de steentjes spelen. We eten allemaal flink van onze pizza en nemen de restjes van de kindjes mee voor morgenmiddag.
Tot slot keren we terug naar ons huisje en leggen de aapjes in bed. Stan heeft ondertussen de vreselijke gewoonte ontwikkeld dat ik bij hem in z’n bed (geen babybedje voorhanden) moet blijven liggen tot hij slaapt. Ik blijf er veeeeel te lang liggen (hij valt maar niet in slaap) en ga daarna nog snel naar een farmacie voor melkpoeder. Daarna pakken we het meeste al in want morgen rijden we naar onze laatste bestemming 🥲. We kruipen in bed en zetten de wekker om 7u want om 13u moet de auto binnengebracht worden in Playa del Carmen - en dat is een uur verschil (+1).Read more