Pacific Crest Trail

Dag 102- 103- 104

We schepen in op een cruise met het schip de Eurodam richting Mexico. Zo bereiken we de grens met Mexico toch nog ;-).
De eerste 2 dagen varen we over de Pacifische oceaan. Het is niet koud maar winderig en regenachtig door orkaan Priscilla. Het ritme van de zee dwingt tot stilstand. We laten de voorbije maanden even bezinken — de bergen, de mensen, het wandelen, het eindeloze buitenleven.

Aan boord is het leven rustig, het eten voortreffelijk, en de zee… oneindig. Verse groenten, fruit, en meer desserts dan goed voor ons is.

Dag 105 Puerto Vallarta Mexico

Na twee dagen op zee lonkt het vasteland. Met een Uber rijden we naar het centrum van Puerto Vallarta, waar de sporen van Priscilla nog zichtbaar zijn. Op het strand ligt aangespoeld afval, sommige straten staan nog blank. En toch bruist de stad — met haar lange promenade vol kunstwerken, de zee die tegen de muur slaat, en de klokken van de kerk die luiden voor de zondagsmis. Via de winkelstraat in Puerto Vallarta, veelal toeristenwinkels wandelen we terug naar schip.

Dag 106 dag op zee

We relaxen vandaag, wandelen rondjes rond het dek... en zien dolfijnen langs het schip

Dag 107 Huatulco Mexico

We ontwaken met zon, hitte en een hoge luchtvochtigheid — Mexico op z’n best.

De Eurodam ligt aangemeerd pal in het stadje, dus we kunnen gewoon te voet op ontdekking. We wandelen door het dorpsplein, langs de kerk en kleine straatjes met lokale winkeltjes. Vlak naast het schip ligt een prachtig zandstrand met warm, helder water… de verleiding om even te duiken is te groot.

Dag 108 Puerto Chiapas Mexico

Deze stop ligt vlak bij de grens met Guatemala. De meeste excursies trekken naar koffie- of bananenplantages, maar dat hebben we onderweg al genoeg gezien.

De cruiseterminal heeft een zwembad — dus vandaag is het simpel: relaxdag aan het water. Soms is niets doen ook een avontuur.

Dag 109 Puerto Quetzal Guatamala

We liggen aangemeerd in een industriele haven waardoor je niet ver kan wandelen en alle excursies lange busritten omvatten. De cruiseterminal is leuk opgezet met winkeltjes en een lokaal bandje

Dag 110 Acajutla El Salvador

El Salvador was voor ons een groot vraagteken, maar wat een verrassing!

We nemen een wat gammele shuttlebus naar Sonsonate, een stadje 20 km landinwaarts. Onderweg zien we eenvoudige huizen van golfplaten en veel bedrijvigheid. In het centrum heerst een gezellige chaos: brommers, kleurrijke bussen, luide muziek, en overal mensen die hun boodschappen doen.

De sfeer is warm en oprecht. Niemand probeert je iets te verkopen, iedereen glimlacht gewoon.

We nemen een kort ritje met een treintje door het centrum — en voelen ons plots de attractie van de dag. Op de overdekte markt wapperen verkopers vliegen weg van hun vlees- en groentenkraampjes.

En dan: Dennis waagt zich na vier maanden eindelijk aan de lokale kapper — voor 2 dollar! Zijn Spaans en de kapper z’n Engels zijn beperkt, maar het resultaat mag er zijn.

Dag 111 dag op zee

Dag 112 Punta Arenas Costa Rica

Als we ´s morgens buiten kijken zien we stranden van Punta Arenas, niet de mooiste. Terwijl we ontbijten vliegen de pelikanen voorbij. We wandelen al vroeg de pier op en laten ons door verleiden tot een tour met een minibus. We rijden een uurtje naar de .... rivier waar we in een boot stappen. Het water is momenteel bruin doordat het regenseizoen is en modder van de bergen meevoert en jammer genoeg doen de mensen in de hoofdstad San Jose niet aan recyleren en gooien ze hun afval in deze rivier dat zo van het binnenland richting zee spoelt. We varen tot de monding van de zee en door de mangroves. Onderweg zien we krokodillen die liggen op te warmen op de oevers, ooivevaars, krabben, pelikanen, reigers en lepelvogels.
Nadien bezoeken we nog een kleine vlindertuin. De meeste vlinders hebben camouflage kleuren als ze met hun vleugels toe rusten maar eens in beweging komen de kleuren te leven. We zien oranje en felblauwe voorbij fladderen.

Dag 113 dag op zee
Kort samengevat: regen, de hele dag. Gelukkig blijft het warm en op het promenadedek houden de reddingsboten erboven ons droog.

Dag 114 Panamakanaal

Biep biep de wekker.... om 5.30. Met kleine oogjes eten we een vers gemaakte pannenkoek met nutella in het buffetrestaurant gelegen hoog op het schip. We zien de zon opkomen over de skyline van Panama city, net New York. Hoge wolkenkrabbers glinsteren in de zon. We haasten ons naar de boeg van de Eurodam want de brug of the Americas komt in zicht. Deze brug is onderdeel van highway 1, die van Alaska tot Chili van Noord tot Zuid Amerika. Ondertussen komt de loods aan boord die de hele dag het schip door het Panamakanaal gaat loodsen. Een doorvaart is niet goedkoop: een cruiseschip betaalt ongeveer 300.000 dollar en dit kan voor grote containerschepen oplopen tot 800.000.
Al snel komen de Miraflora sluizen in zicht. Ons schip past nog net in de oudere sluizen. Grotere schepen gaan door nieuwe sluizen. De touwen van het schip worden bevestigd aan 6 locomotieven die er van op de wal voor zorgen dat het schip recht in de sluis blijft liggen. We stegen ongeveer 16,5 meter in 2 sluizen. In de tweede sluis blijven we iets langer liggen omdat een ambulance een passagier van boord komt halen. Spijtig genoeg is dit reeds het geval geweest bij elke stop deze cruise...
Iets verder varen we in de Pedro Miquel locks en via het Culebra Cut kanaal naar Gatun lake. De oevers maken deel uit van het Soberania National Park en zien begroeid met planten en bomen in 1000 tinten groen. Zo bereiken we rond 15.30 de Gatun locks die ons en de rest van het schip via 3 sluizen en 30 meter verval naar de lager gelegen Carribean sea brengen. Terwijl we onder de Atlantic brug varen word de lucht zwart en word het benauwder en breekt er een onweer los.

Geschiedenis van het kanaal

Voor we op deze cruise vertrokken wisten we niet veel meer over het kanaal dan dat het 2 oceanen verbond

Wat vandaag zo vanzelfsprekend lijkt, kostte ooit duizenden levens.

De Fransen begonnen in 1881 met het graven van het kanaal, geïnspireerd door het Suezkanaal. Tienduizenden arbeiders hakten met pikhouwelen door de jungle — velen stierven aan malaria, modderstromen of uitputting.

In 1904 namen de Amerikanen het project over. Tien jaar later, in 1914, was het kanaal een feit.

De sluizen waar wij vandaag doorvoeren, zijn nog steeds de originele. In 2016 kwamen er nieuwe bij, groot genoeg voor schepen met 14.000 containers.

Door dit kanaal hoeven schepen niet langer 12.500 kilometer rond Zuid-Amerika — een wonder van techniek en menselijke volharding.

Dag 115 Dag op zee

We wandelen onze dagelijkse rondes rond het dek. Soms komt de zon tussen de buien te voorschijn.
Als je inscheept op een cruise is er de eerste dag een veiligheidsbriefing: je hoort onder andere het noodsignaal. S avonds als we in bed liggen voelen we het schip plots beven en iets later horen we plots het noodsignaal door de luidspreker in onze kajuit. We kijken elkaar een beetje verschrikt aan en kleden ons alvast terug aan en nemen onze paspoorten klaar. Gelukkig laat de kapitein weten dat alles onder controle is. Een generator had rook veroorzaakt waardoor het alarm was afgegaan. We slapen deze nacht toch iets minder goed.

Dag 116 Aruba Nederlandse Antillen

Gisteren had de kapitein het minder leuke nieuws dat onze tijd in Aruba ingekort moest worden. Tropische storm Melissa is bezig om een orkaan te worden van categorie 4 en ligt op ons pad naar Fort Lauderdale. Hierdoor verkiest de kapitein om met een omweg te varen. We zijn reeds om 08.00 van boord en dwalen door de nog verlaten straten van Oranjestad, langs het fort, gemeentehuis en andere kleurrijke gebouwen. We wandelen verder naar Eagle beach. Bekend om zijn azuurblauwe zee met witte stranden. Vandaag is het enkele tinten grauwer, maar de zee is lauw en verfrissend op deze vochtige dag. Om 13.30 zetten we koers om Melissa te trotseren.
Terwijl we terugwandelen naar het schip, voelen we de eerste druppels van Melissa. De lucht wordt zwaar, de wind trekt aan — het einde van
We kijken nog één keer om. De zee is nooit ver weg geweest, maar nu lijkt ze iets te willen zeggen. Misschien wel: tot de volgende keer.

Dag 117- 118

We varen full speed richting Fort Lauderdale Florida.

Dag 119 Fort Lauderdaleもっと詳しく