Big Horn County

Vandaag laatste dag in Snow Shoe Lodge, we gaan het rustig aandoen.
David had ons uitgenodigd voor een helikoptervlucht. Ik kon dit uit beleefdheid niet weigeren en eigenlijk wou ik het ook wel eens doen. Dus verscheen er vandaag een helikopter op het platform.
David straalt zo’n rust uit en zelfvertrouwen dat ik helemaal niet bang was.
Het opstijgen ging zo zacht als het opstijgen van een luchtballon. Ik zat van voor en Dirk van achter. Met een koptelefoon konden we met elkaar praten. De vlucht was zo overweldigend dat ik niet sprak en David dacht dat de koptelefoon niet werkte! Geen probleem al vlug praatte ik honderduit: marvaillous, great, unbelievebel!!! En dat was het ook. We deden een inspectievlucht over Flitners grondgebied. Paarden in kuddes bovenop de berg. Later legde Etienne Dewulf, die hier ook logeerde en als beroep Jockey was geweest, het verschil uit tussen ranchpaarden die zeer kalm gemaakt worden en getraind in cattle driving, en wedstrijdpaarden die zeer schichtig zijn. Natuurlijk worden wilde paarden niet bereden, men begint pas te trainen als het paard 3 jaar is.
David landde aan het waterreservoir waar een zware graafmachine leidingen aan het leggen waren, de ingenieurs van de Wyoming regering kwamen ter plaatse overleggen over de waterrechten van David Flitner. Wij wandelden even rond maar niet te ver want big horn cows zijn afschrikwekkend en zij liepen daar rond. Na deze onvergetelijke ervaring en de lunch trok ieder zich terug voor zijn eigen bezigheden. Wij gingen een hike maken naar de tegenoverliggende berg. Door de sagebrush eerst naar beneden en dan naar boven met prachtige vergezichten. Beau, de hond, gaat steeds mee als we gaan wandelen. Hij is een kruising tussen een border collie en een coyote, een vinnig dier met de kleuren van de collie en de gestalte van de coyote, ook een beetje eigenzinnig of wild.
Hij jaagt op alles dat beweegt en kleiner is dan een moose, met vier poten tegelijk springt hij als een hinde over de struiken. Omdat hij half coyote is wilden de ranchers hem afmaken tot Jef en Agnes zich over hem ontfermden.
Na de wandeling was het verzamelen geblazen om te gaan dieren in de Hideout 6 mijl hier vandaan, door de bergen en met een weggetje waar je wel een 6x4 nodig hebt. (als dat al zou bestaan)
Wij 9 gasten van de Snow Shoe mixten met de 10 gasten van Hideout die we eerder zagen cattle drive. Mijn tafeldames waren van Chicago en Alabama.
Na het eten was het nog maar 20u maar pikdonker, de maan moest nog opkomen, de dudes gingen al vlug naar hun cabine en wij na uitgebreid afscheid van tante Paula en David, ook een eind hogerop naar de Snow Shoe Lodge.Lue lisää