United States
Carbon County

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 71

      Dag 71, Mijn Kennedymars

      July 17 in the United States ⋅ ☁️ 14 °C

      De basin is niet het meest enerverende stuk van de CDT, dus je moet iets verzinnen om het interessant te houden. Mijn idee is om er vandaag een Kennedymars, 80km(+) van te maken. Half drie de wekker, zodat ik om drie uur de dag kan starten.

      De eerste uurtjes zijn in het donker en het is nog aan de frisse kant. Perfect weer om er stevig de pas in te zetten. De zon komt op, een beetje achter de wolken dus geen spectaculaire zonsopkomst en het wordt langzaam wat warmer.

      Het eerste stuk is een lange rechte weg, navigeren is ook niet nodig voor nu. Gisteren was ik enthousiast over een drietal pronghorns vandaag zie ik er minstens dertig. Nog steeds leuk, maar het speciale is er dan wel een beetje van af 😉.

      Nog voor de lunch heb ik al vijftig kilometer achter mij en dat beloon ik met een half uur rust in de schaduw, de eerste stop vandaag! Toevallig vind ik rond lunchtijd weer enkele bomen, voor die tijd niet gezien en ga ik daarna ook niet meer tegenkomen.

      Ik begin wel wat in te kakken nu de zon vol boven me staat en de route allerlei kronkels neemt, het is goed opletten om de juiste koers te houden. Gelukkig heb ik nog fysieke klachten dus ik lig nog steeds op de 80km koers.

      Ik kom nog wat ‘oud bekende’ tegen maar vandaag heb ik weinig tijd voor een praatje, ik moet het kort houden. De enige stops die ik me gun, afgezien van de lunch zijn die om water te halen.

      Op bijna het eind van de dag kom ik Goodvibes en haar vader plus nog twee andere wandelaars tegen. Ik krijg een biertje in de handen gedrukt en een stoel onder mijn kont geschoven. Ik moet nog een klein stukje vandaag, maar dit is te gezellig. Het is bijna twee uur later als ik dan toch mijn dag ‘af ga maken’, klein stukkie nog.

      Ik had gedacht helemaal gesloopt te zijn aan het eind van deze dag, maar behalve dat ik moe ben heb ik eigenlijk nergens last van. Kijken hoe de vlag erbij hangt morgenochtend 😜.

      84km/1369 hoogtemeters / 15,5 uur, Kennedymars ruim voltooid 💪
      Read more

    • Day 66

      Dag 66, Wyoming

      July 12 in the United States ⋅ ☀️ 24 °C

      Vandaag staat in het teken van het einde van Colorado en het begin van Wyoming. Het is niet heel ver meer en ik moet er voor de middag nog wel kunnen zijn.

      Ik volg de Wyoming trail naar de grens, een pad dat ruim honderd jaar geleden werd gebruikt om miljoenen (ik weet het ook niet, maar dat is wat ik er van opgestoken heb) schapen van Wyoming naar Colorado te leiden om daar te grazen, tot het ongenoegen van de Colorado koehouders. Leuk stukje historie op een verder saai pad. Het enige wat me bezig houd is continu kort klimmen, er zijn veel klimmetjes tussen de 30 en 100 meter, sommige best steil.

      Ik wist uiteraard dat ie eraan kwam, de grens, maar toch enigszins onverwacht. Ik wilde net mijn telefoon pakken om te kijken waar die nou bleef. Ik zie de kentekenplaten en word enigszins emotioneel (ik schrijf het toch op met het risico dat ik een gezien word als een zacht ei 😉), waarom is me niet helemaal duidelijk. Blijdschap vooral, ik ben van ver gekomen en heb zwaar terrein ondanks wat tegenslagen overwonnen.

      Maar ik moet door, Wyoming wacht. En het gaat door waar Colorado gestopt is. Lekker op en neer, het klimt wel iets hoger en de omgeving is wat gevarieerder. Maar niet heel makkelijk, van tijd tot tijd verdwijnt het pad weer en is het zoeken naar de juiste richting. Maar geen nood, GPS weet de weg 😜.

      Ergens halverwege de middag zie ik een klein vogeltje op het pad, ik stop even, ik kan niet direct opmaken of het nog leeft. Dan vanuit mijn rechterzijde hoor ik iets al proestend op mij afkomen, ik schrik, draai me om en zie een kip of iets dergelijks. Ik moet lachen en zij (ik denk de moeder van het kuikentje) stopt de aanval, ze realiseert natuurlijk ook wel dat zij niet de bovenliggende partij gaat zijn in een confrontatie. Ze bluf valt me nog een aantal keer aan en dan houd ik het voor gezien, rare kip 😉.

      Het is een dag met highs en lows, het eindigt ook een beetje vervelend. Ik stop voor het avondeten maar ik moet het in noodvaart naar binnen lepelen omdat ik totaal overvallen word door een kolonie muggen. En dan tegen het einde van de dag kom ik in een moerasachtig terrein terecht, met natte schoenen en voeten tot gevolg. Dat is weer lekker morgenochtend.

      👋👋
      Read more

    • Day 69

      Dag 69, Rawlins

      July 15 in the United States ⋅ ☀️ 25 °C

      Minder dan een halve marathon naar Rawlins deze ochtend, dat is het doel dat Goodvibes hanteert voor waneer ze een dorp in gaat. Dat is ons gisteren ook ruimschoots gelukt. Dus het is geen lange dag, ik stel toch voor om vroeg te gaan vanwege de hitte. Om 5:30 zijn we dan ook weer aan de wandel.

      We hebben beide een slechte nacht achter de rug, de wind is flink aangewakkerd sinds middernacht en er is nauwelijks beschutting. Ik ben er zelfs een keer uit gemoeten om enkele haringen opnieuw in de grond te meppen. En het geflapper van de tent zorgt voor een constante bron van geluid, gelukkig heb ik oordopjes bij.

      Ondanks dat zijn we toch nog voor negenen in Rawlins, een vreemd dorpje in niemandsland, dat enkel bestaat omdat er in het verleden veel kolen gemijnd werden in de omgeving. De hele ochtend praten we al over wat we gaan eten zodra we er zijn, eerste stop is een koffieshop. Een noodzakelijke energieboost. Dan lopen we naar de andere kant van het dorp voor een bezoek aan de taco bell. We zijn nog niet klaar, naar de supermarkt voor wat fruit en ijs en dan zijn onze eetlusten voor even bevredigend.

      Ondertussen ben ik nog mijn spullen aan het regelen zodat ik over een paar dagen veilig ‘grizzly country’ in kan. Dat ligt dus nu ook te wachten op mij in het volgende dorp, ik had er eerder aan moeten denken maar gelukkig ben ik nog net op tijd met dat spul.

      We nemen beide een hotelkamer, douchen, was doen en een dutje, dat is het plan voor deze middag. Eind van de middag weer boodschappen doen. En voor het avondeten gaan we naar de Thai. Inmiddels is de vader van Goodvibes ook in Rawlins aangekomen, hij gaat haar ‘helpen’ op het eerste stuk vanuit Rawlins. Goodvibes is van plan 40+ mijl te gaan rennen. Daar ga ik niet aan meedoen, ik ga lekker uitslapen, maar ik haal haar wel weer in, ergens in de komende dagen 😉.
      Read more

    • Day 37–40

      Pinedale - Atlantic City - Rawlins

      August 23 in the United States ⋅ 🌬 22 °C

      Nach der zermürbenden Anreise (30 bzw. 50 Meilen Rüttelpiste und Gegenwind) gönne ich mir einen Restday in Pinedale - hübsches Städtchen mit allem Nötigen. Ausrüstung auffrischen und grosser Essenseinkauf. Ich treffe viele andere GD'ler auf dem City Campground und in der Stadt, zum Teil Bekannte von Wochen vorher, die wegen den Waldbränden und Routensperrungen via Shuttle nach Pinedale gelangt sind, u.a. auch Kenny und Franklin, die zwei jungen NewYorker vom Y.N.P., die am späten Nachmittag noch weiterfahren.
      Am nächsten Tag geht's mit Sam früh los, um dem angesagten Gegenwind auszuweichen. Der ist dann den ganzen Tag nicht so schlimm und die Landschaft viel schöner als erwartet.
      Wildes Camp zwischen Felsen an kleinem Bach (Lander Creek).
      Dann via South Pass City (hübsches historisches Goldgräber-Städtchen) und Atlantic City (später Lunch und Telefonat mit Zuhause) zum Camp am Sweetwater River, wo auch Kenny und Lincoln nächtigen.
      Am Morgen zieht ein Sturm auf, der uns aber nur streift.
      Anschliessend fahren wir zu viert bei schönem Wetter und mehrheitlich Rückenwind die ersten 70 Meilen durch das Great Divide Basin zur nächsten Wasserquelle (.. Reservoir):
      Erfrischendes Bad und wunderschöne Sonnenuntergangsfarben.
      Dann wieder ein Abstecher auf den CDT - auf der Karte eine Abkürzung, effektiv wohl zeitaufwändiger/länger, da wir dann eine Abzweigung verpassen.
      Die letzten 25 Meilen sind dann ein Kampf gegen den Wind - belohnt mit einem feinen Thai-Lunch in Rawlins und später einem Rib Eye Steak - das mir jetzt grad etwas auf dem Magen liegt...
      Read more

    • Day 68

      Dag 68, Terug in de woestijn

      July 14 in the United States ⋅ ☁️ 25 °C

      Ik heb Goodvibes gisteren laten weten dat ik van plan ben om om 5:15 te vertrekken en dat ze meer dan welkom is om mij te vergezellen. En tot mijn verbazing is ze om die tijd ook klaar om te gaan, hoewel ze gisteren aangaf dat het toch wel wat vroeg is.

      We hebben een enorm lang gravelweg voor de boeg vandaag dus gezelschap is heel fijn. Het mooie van deze woestijnachtige landschappen is de zonsopkomst en zonsondergang. We zien de zon op komen vandaag en dat is goud waard.

      De weg heeft verschillende heuvels en op de top van elke heuvel zie je de bochtige weg zich een pad banen door het landschap, er lijkt geen einde aan te komen. Dat is wel de strekking van de dag, het landschap verandert tergend langzaam dus dat is ook niet echt een bron van vermaak.

      Na een paar uurtjes lopen zien we een soort van kamp in de verte. Het is een natuuragentschap die wat projecten in de buurt uitvoeren. Ze hebben water voor ons en ook wat eten, ik neem de spaghetti, die ze van gisteren over hadden. Dat is mijn lunch voor vandaag 😃.

      Gelukkig is er wel genoeg water te vinden, er zijn wat riviertjes die nog wat water hebben enkel de laatste plek waar we water halen ziet er wat minder fris uit. En dit is tevens ons laatste water totdat we in Rawlins zijn. Dus de nodige liters gaan ook mee.

      De weg vandaag was zwaar op mijn gewrichten, ik voel mijn knieën aan het eind van de dag wat ik nog niet eerder heb gemerkt. De laatste kilometers vandaag was meer op een zandpad dan een weg, dat is al wat beter, laten we hopen dat het zo blijft.

      👋👋
      Read more

    • Day 54

      Rawlins WY

      June 29 in the United States ⋅ ☁️ 14 °C

      Ein Aufsteller! Die ganze Strecke leichter Rückenwind. Zwar ging es auch heute obsi und nidsi. Viel gibt es von unterwegs nicht zu berichten; es hat über 60 km keine Tankstelle oder sonst was. Ein Teilstück von ca. 15 km bin ich auf der Autobahn gefahren. Allerdings ist das ständige Vorbeibrausen der Lastwagen nicht speziell angenehm.
      In Rawlins ist das Super 8 Motel am westlichen Ende der Stadt, das grosse Einkaufszentrum am östlichen. Dazwischen irgendwo das alte Downtown. Ich werde mich morgen mal umsehen. Denn morgen mache ich Sonntag.
      Sonst war heute nach Ankunft wieder Wäsche angesagt, und die Befestigung an der Vorderradgabel für die beiden Gepäcksäcke habe ich mit Kabelbindern auch wieder fixiert. Gegen Abend hat leider der Wind wieder auf West gedreht, aber ich muss ja erst übermorgen wieder weiter.
      Gestern habe ich die 2/3 Marke erreicht; nach meiner Statistik steht der Kilometerzähler heute auf 3952 km.
      Read more

    • Day 53

      Medicine Bow WY

      June 28 in the United States ⋅ 🌬 18 °C

      Ein Nachtrag zu gestern: Interstatebenutzung mit Velos ist in USA in 6 Staaten "Fully allowed", darunter Wyoming. In Utah und Californien ist es gestattet, wenn es keine passende Alternative gibt. Diese Info hat mir und Erika den Anstoss gegeben, die Route über die Snowy Mountain Range nochmals zu hinterfragen. Ich habe mich dann nicht für die I-80, sondern für die Bundesstrasse US 30 entschieden, die deutlich weniger Höhendifferenz ausweist (gefühlt allerdings nicht unbedingt).
      Die ersten beiden Stunden nordwärts ab Laramie gingen flott voran, doch als der Strassenverlauf Richtung Nordwest und dann West drehte, schlug der Westwind mit 50-60 km/h Grundrauschen, dazwischen mit stärkeren Böen, erbarmungslos zu. Zeitweise war an ein vorankommen nicht zu denken. Und so erreichte ich erst um fünf Uhr Medicine Bow, meine heutige Destination. Dort kam ich sofort in ein Gespräch mit Jeffrie Parker, einem 76-jährigen Dinosaurierforscher, welcher auch Kontakt hat zum Sauriermuseum Aathal und dessen Leiter Kirby Sieber. Und Jeffrie bezahlte mir ein gutes Steak zum Nachtessen. Es sind dann noch weitere Biker eingetroffen, mit Begleittross, und ich habe einen neue Adresse in Carson City um vorbeizugehen.
      Medicine Bow ist ein Kaff mit ca. 250 E, und sein "Ruhm" gründet darauf, dass der Autor von "The Virginian" zwei Jahre in Medicine Bow gelebt hat. Bemerkenswert ist natürlich das historische Hotel Jahrgang 1911, allerdings bin ich in einem Annex, einem früheren Bankgebäude, einquartiert.
      Morgen erwarte ich günstigere Windverhältnisse die nächste Etappe nach Rawlins. Bilder gibts heute wenig, v.a. von der frühen Phase und dem Schluss der Tour.
      Read more

    • Day 70

      Dag 70, The Great Basin

      July 16 in the United States ⋅ ☀️ 26 °C

      Een rustige nacht in een bed is precies wat ik nodig had na afgelopen nacht. Ik heb niet echt een plan voor vandaag, ik wil het niet te gek maken want morgen ga ik weer eens wat proberen 😉.

      Een stop bij de Mc Donalds voor ontbijt, niet omdat ik zo’n liefhebber ben maar omdat ie dichtbij is. Dan weer alles inpakken en op pad. Om 9:30 zoiets loop ik weer aan, de Great Basin in. Een uitgestrekt woestijngebied waar ik de komende dagen doorheen ga. Het is vrijwel precies zoals ik het voorgesteld had, enkel wat bosjes en droog gras, niet veel aan de horizon en droog. Het weer helpt wel vandaag, niet eens zo heel warm, beetje bewolking en wat wind.

      Ik vraag me al snel af waarom ik zo blij was dat ik Colorado achter me kon laten. Het is hier dan wel aardig vlak waardoor de kilometers snel gaan maar ik mis de bergen nu al.

      Rond lunchtijd is er een kleine oase, een paar groepjes bomen en dus ook wat schaduw. Er zijn al twee wandelaars gestopt voor lunch en ik sluit me bij hen aan. We lopen nog een paar uurtjes samen verder, een beetje afleiding in dit monotone landschap.

      Behalve drie stuks pronghorns, een soort antilope, is er de rest van de dag weinig te beleven. Dat is naar verwachting, nog een paar dagen door de boring basin en dan is het weer genieten.

      👋👋
      Read more

    • Day 67

      Dag 67, Hé, mijn schaduw

      July 13 in the United States ⋅ ☁️ 11 °C

      Het moeras waar ik gisteren eind van de dag doorheen ging is blijkbaar nog wat uitgestrekter dan ik had gedacht. Hoewel ik een prima kampeerplek heb ben ik alsnog omringd door veel nattigheid. Waar ik in de ochtend dan ook weer een weg doorheen baan, natte en met modder bedekte schoenen tot gevolg.

      Maar dat is enkel in het begin van de dag, al snel droogt het op en wordt het plotseling wel heel droog, ik moet weer goed in de gaten houden waar ik water kan halen. Ik kom langs een parkeerplaats met een toilet (😃) en daarna klim ik naar het hoogste punt van vandaag, dan volgt tot ergernis een stuk over de weg. Die ik zelfs een kilometer te ver volg, blijkbaar is het pad ergens de bosjes ingeschoten en heb ik die afslag helemaal gemist, argh. Weer terug…

      In het bos is nog een klein stroompje, het eerste water in de laatste 20km. Ik ontmoet hier Goodvibes, die op het punt staat om te vertrekken als ik aankom. Ik kom haar later weer tegen, bij het volgende water en we lopen de rest van de dag samen. Voordat ik bij het tweede stroompje aankom is het landschap al aan het transformeren, het bos verandert plotseling in een open landschap met enkel heel lage begroeiing. In het begin zijn er nog wel plukjes bos zo her en der maar die verdwijnen snel.

      De CDTC heeft niet echt z’n best gedaan om een pad te maken door dit stuk, het knoopt bestaande wegen aan elkaar en het is dan ook een hoop gezigzag, het meeste op een zandweg maar ook op de harde weg.

      Op het asfalt stopt er een auto en een man, Jim, biedt ons ijswater en een biertje aan. Perfecte timing, ik zei net tegen Goodvibes dat ik waarschijnlijk wat weinig water heb voor het komende stuk.

      Tegen het vallen van de avond komen we bij een riviertje waar we Uncle Walter ontmoeten. Een man die al sinds 1991 dit pad loopt en nog maar een paar honderd mijl moet om het te complementeren. Heel leuk om met hem te praten, hij is letterlijk nog old school, extern frame rugzak, te veel en te zwaar gerei, maar hij doet het wel.

      Hij loopt richting het zuiden en wij gaan weer verder naar het noorden. We moeten nog best een eind lopen, in deze omgeving is het niet makkelijk een geschikte kampeerplek te vinden. Er is geen beschutting en veel bosjes etc. Rond 20:00 vinden we dan toch iets bij een kruising, geen beschutting maar er staat nu geen wind, laten we dat zo houden 🤞.

      👋👋
      Read more

    • Day 32

      Day 29 - 30 The Basin

      August 11, 2023 in the United States ⋅ ☁️ 19 °C

      Days like these are why we ride. Leaving the comfort of Wild Bills Cozy Cabin after an amazing home cooked breakfast by Miss Carmella, I felt ready for the Basin. It is advised not to cross the Basin alone in case of any issues. I had planned to cross with Mike and Steve who rolled in late last night. Setting off with a full camel bag and an additional 2 litres of water, the weather was perfect. Blue skies and a tail wind. I felt like I was flying along the track with the butterflies and dragon flies fluttering along beside me. The scenery was spectacular, table top mountain ranges, with striations of yellow, orange and purple. It was very green and there was lots of wild sage, amongst yellow and purple flowers, as far as the eye could see. The track in front of me seemed to never end, every summit or corner the trail just continued. About 5 miles into the Basin I got a flat front tyre. Thankfully my squidgy inner tubes in my “tubeless tires” meant a quick pump up and I was back riding. I had already decided to spend two days in the basin wanting to taking advantage of sleeping out under the stars. Finding the perfect spot high on a ridge we pitched our tents. The wind soon calmed down, leaving us with the most wonderful sunset to eat dinner, a freeze dried meal of Pad Thai, even that tasted good! Setting my alarm for 1am I crawled into my tent exhausted, with a massive smile on my face. These are the days we cycle for. When the alarm went off I jumped out of the tent, the sky was clear with no moon, perfect to see the stars, out in full. With no ambient light and nothing and no one anywhere to be seen, I could see two strands of the milky way. It was so clear and appeared almost close enough to touch. I saw a shooting star, made a wish that the pain of heartbreak would finally disappear and promised myself that tears will now be replaced with more days and memories like this. Blissful real life with truth and beauty.Read more

    You might also know this place by the following names:

    Carbon County, مقاطعة كربون, Карбън, কারবোন কাউন্টি, Condado de Carbon, Carbon konderria, شهرستان کربن، وایومینگ, Comté de Carbon, Carbon megye, Contea di Carbon, カーボン郡, Carbon Comitatus, Carbon Kūn, Hrabstwo Carbon, Comitatul Carbon, Карбон, Округ Карбон, کاربن کاؤنٹی، وائیومنگ, Quận Carbon, Condado han Carbon, 卡本縣

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android