Cherokee

De Great Smokies meets the Cherokee.
Alles staat hier in het teken van de Indianen (eastern band of Cherokee Indians) en de Great Smoky Mountains. Iets anders is er niet...of toch?
De ochtend hebben we een behoorlijk zware wandeling gedaan van circa 3,5 uur. Robbie heeft zich kranig geweerd en een groot deel zelf kunnen lopen. Na ons wat opgefrist te hebben in de SRV-wagen, zijn we Cherokee ingereden voor een lunch. In een keten (want dat is alles wat er is) genaamd BIG BOY hebben we een echte snackbar-sandwich naar binnen gewerkt. Gelukkig was de salad-bar voor kids onder de 5 jaar gratis, dus heeft Robbie zich tegoed gedaan aan olijven, tomaten en cheddarkaas.
Alles wat wij aan beelden en plaatjes hebben over indianen, venten ze hier uit: Tipi’s, bijlen, tooien, strijddansen, totumpalen, etc. Alles zo “tacky” als het maar kan. De ene nep-souvenirwinkel na de andere...een beetje mistroostig allemaal. Zeker nadat we in het Oconaluftee village een rondleiding hadden gehad over het harde werkelijke leven van de Cherokees rond 1800 (geen enkele tipi, of totumpaal te zien). Oconaluftee village is een soort openluchtmuseum waarbij allerhande “oude ambachten” door indianen worden gedemonstreerd en uitgelegd. Zelfs Robbie vond het interessant en kon ‘s avonds nog feilloos vertellen wat ze allemaal gezien en gehoord had. Ze vond vooral het ziekenhuis (de stoomhut) en de maskers bijzonder.

We kregen ook uitleg over het systeem van Tribes en de volmaakte democratie binnen de Tribes. Er waren constant volksvergaderingen waarbij iedereen zeggenschap had, mannen, kinderen en vrouwen. Vrouwen hadden zelfs in de rechtspraak iets meer te vertellen, want het tribunaal van elke stam bestond geheel uit vrouwen. Mannen mochten ook niet zelf een vrouw uitzoeken, maar moesten een vrouw nemen uit een andere Tribe. De kinderen kregen de naam van de vrouw en het gezin wordt opgenomen in de Tribe van de vrouw. De man wordt zijn eigen Tribe uitgezet.

Maar inmiddels hebben zij zich ook aangepast aan het Amerikaanse systeem. Dus nu zie je, vanwege komende verkiezingen, overal bordjes hangen met teksten als “vote for Chief Hicks”

Wel grappig was dat wij op de parkeerplaats van “Food Lion” (de plaatselijke C1000) een Indiaan in volle klederdracht achter een winkelwagentje zagen lopen.

En vanavond hebben we een lekker “roasted chicken” and “mashed papatoes” gegeten. Alles vers uit onze microwave.

En....we hebben de duistere kant van de USA gezien. Iemand heeft ons tafelkleed, onze 3 campingstoeltjes en de bal van Robbie gejat. Een medewerker van de camping heeft vervolgens zijn eigen stoelen bij ons neergezet. We mogen ze zolang lenen.

Wel grappig is dat hier overal zoveel bejaarde werken op campings en bij toeristische info-punten. Vandaag hoorde we het verhaal van een van de dames van de receptie van de camping. Ze zal rond de 65 jaar oud zijn. 5 jaar geleden is haar man met pensioen gegaan. Ze wonen in Mississippi. Na zijn pensioen hebben ze een grote camper gekocht en nu werken ze elke zomer op verschillende campings van de KOA. Ze wonen dan in hun camper, krijgen gratis staplaats en een salaris. Deels om de hitte van Mississippi in de zomer te ontvluchten, deels om een centje boven op hun pensioen te verdienen en deels om veel van hun eigen land te kunnen zien, op heel mooie plekjes. Dus onze regering kan afzien van bejaardenbelasting. Ik zeg: alle bejaarden een SRV- wagen en in de zomer op naar de Veluwe, Biesbos, Wadden, de Peel en de Vaalse berg.

Oh ja en voor morgen.......prettige kerstfeest (?)Read more