• Martijn Kruiswijk
  • Anne-Marie van der Sluis

Land van de rijst en de zon

Annie en Tijn naar Japan. Twee weken vliegen en treinen naar Tokyo, Hakone, Tsumago, Kyoto, Hiroshima, Osaka en weer terug. Gaan jullie mee? Baca lagi
  • Permulaan perjalanan
    6 Oktober 2025

    (Bijna) klaar voor vertrek

    5 Oktober, Belanda ⋅ 🌬 15 °C

    Vandaag nog even preppen voor Japan. Vanaf morgen zijn we 14 dagen niet in ons fijne appartementje op 10 hoog achter, sluiten we alle computers en laptops af, laten we Bas in goede handen achter bij Irene, springen we met rugzak om in de metro, drinken we nog een kop koffie met Elise op Schiphol en stappen we rond 14:00u in een KLM Boeing 777-200 voor een bijna 14 uur durende reis naar het land van de (voor ons) reizende zon! Gaan jullie mee?Baca lagi

  • Schiphol early birds

    6 Oktober, Belanda ⋅ ☁️ 14 °C

    Na een vroeg en vlot vertrek van huis, 10 minuten met metro en trein van AMS-West naar Schiphol, koffie en bijpraten met Elise, fasttracken door de security met een reservering (aanrader) en wat smart queue management om de opstopping van de EU-only automatische paspoortscans te vermijden, zitten we nu in lounge 2 (klinkt heel sjiek maar is gewoon een deel van het shopping gedeelte voor de gates) tevreden met onszelf te lunchen.

    Nog 1,5 uur tot boarding. Vannacht om 03:40 NL tijd (10.50u JP tijd) komen we aan. Dan een dagje op reservebatterij wakker blijven en hopelijk snel aanpassen aan lokale tijd!
    Baca lagi

  • Jetlag in hotel Tokyu Stay Nishi

    7–10 Okt, Jepun ⋅ ⛅ 24 °C

    Wist je dat een jetlag met name wordt veroorzaakt door dehydratie? Het is een kwestie van vóór de vlucht al beginnen met het achteroverslaan van water en dat ook gedurende de vlucht gestaag volhouden. Om je vervolgens op je bestemming fluks onder te dompelen in water (lafjes douchen heeft wat minder effect). Vandaar dat ik na jaren van weigering bij gebrek aan zwembad weer eens in een bad lag. Waar een gemiddelde Nederlander - en mijn kinderen zeker - alleen maar in opgevouwen toestand in past.

    Heeft het geholpen? Wellicht iets. Dat van voorafgaand aan de vlucht starten met hydrateren lazen we namelijk pas aan boord in het KLM in-flight entertainment system, dus rijkelijk laat. Wel weer inzetbaar voor de terugvlucht. We stortten om 19.00 uur Japan tijd na onze eerste izakaya ervaring in slaap en het is nu 01,00 en ik ben alweer wakker.

    Enkele opmerkingen over ons hotel; onze kamer is op z’n Japans compact, we hebben een wasmachine óp de kamer, de badkamer is voorzien van drie handige features (zie video) en ons ontbijt wordt een diepvriesmaaltijd die we op de kamer behoren op te warmen in de magnetron. Hierover later meer.

    Dan ga ik nu een yoga nidra sessie doen en hopelijk weer in slaap vallen. Laterrr!
    Baca lagi

  • Izakaya

    7 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 23 °C

    Na een vlucht van 14 uur, het ophalen van de 14-dagen JR (Japan Rail) card, pinnen voor cash geld en opladen van onze ICOCA prepaid kaarten, landen we na een shuttle busrit van bijna 2 uur dan eindelijk in Shinjuku City, onze uitvalbasis de komende dagen vanuit hartje Tokyo.

    De check-in in het hotel verloopt soepel en eenmaal weer buiten het hotel laten we de minimaal 200m lange rij voor de lift naar het ‘Tokyo Metropolitan Government Building South Observatory Deck’ graag voor wat die is, ter faveure van het verkennen van het erachter gelegen Shinjuku shopping district. Niet te missen, met straten vol 3 verdiepingen hoge felle lichtreclames op alle buitengevels.

    Al snel staan we voor 熱烈酒場 ドンちゃん 新宿店, een op Google goed gewaardeerd Izakaya. Een Izakaya is een informeel Japans restaurant waar mensen samenkomen om in een ontspannen sfeer te eten en te drinken. Je vindt er een grote variatie aan kleine gerechten, zoals yakitori, sashimi en tempura, die bedoeld zijn om te delen. Er wordt een ruime keuze aan dranken geschonken, vooral sake en bier. Alles is heel betaalbaar. Gasten zitten vaak aan lage tafels of op tatami-matten. Izakaya’s zijn sociale ontmoetingsplekken voor vrienden, collega’s en toeristen, populair na werktijd.

    Het Asahi bier is hier nog goed verkrijgbaar, Sapporo smaakt nog beter, yakitori spiesjes zijn om te smullen en er is veel te zien en te ontdekken. Rond 18:00u lokale tijd, 01:00u NL tijd en na zo’n 40 uur wakker met af en toe een hazenslaapje in vliegtuig en shuttlebus voelt het bed terug in het hotel heel erg goed!
    Baca lagi

  • DIY ontbijt

    8 Oktober, Jepun ⋅ ☀️ 20 °C

    Waarom je gasten een uitgebreid ontbijtbuffet voorschotelen als je ze zelf aan het werk kunt zetten? Met die gedachte puzzelen we op ons eigen ontbijt. Er is keuze uit een Japanse en westerse variant. When in Japan, do as the Japanese do, dus wij kozen voor de variant met rijst, vis en soep,

    Gewapend met mandje, rijstkoker en diverse gerechten nog in diepgevroren toestand togen we naar onze hotelkamer. Daar ‘waven’ we in de magnetron (op de wasmachine) de gerechten in uiterst smaakvolle toestand eetbaar.

    Itadakimasu! Vertaald: ik ontvang de maaltijd met dankbaarheid.
    Baca lagi

  • Rituelen en kimono’s

    8 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 27 °C

    Vandaag begonnen we de dag met cultuur. We bezochten de Senso-ji tempel. Dat is de oudste en meest iconische boeddhistische tempel van Tokyo. De tempel is gebouwd in 645 ter ere van Kannon, de godin van genade (barmhartigheid).

    Direct naast de tempel bevindt zich de Asakusa Shrine, een shinto-heiligdom uit 1649 dat gewijd is aan de stichters van de tempel.

    De shrine is een shinto-heiligdom, terwijl de tempel een boeddhistisch complex is. De Senso-ji en Asakusa Shrine vormen samen een belangrijk spiritueel en cultureel centrum waar jaarlijks veel pelgrims en toeristen komen. In Japan vullen beide religies elkaar aan. Hoe mooi!

    Ook komen veel jonge vrouwen naar de tempel en de shrine om zich daar tijdens een heuse fotoshoot te laten fotograferen in een prachtige kimono. Er zijn speciale winkels waar kimono’s verhuurd worden.
    Baca lagi

  • Oversteken Japan-style

    8 Oktober, Jepun ⋅ ☀️ 28 °C

    Regels zijn er in Japan om gevolgd te worden. Lekker duidelijk. Zo gebeurt het dat ook ietwat recalcitrante Amsterdammers bij een stoplicht keurig wachten op groen licht. Niks slalommend om fietsers en auto’s door rood licht de overkant bereiken. Nee, netjes aan de linkerkant in een rij wachten. Focus op de puntjes aan weerszijden van het rode poppetje in het verkeerslicht. Die tellen af zag Martijn heel scherp. En als dan ook het laatste puntje weg is, gaat het licht op groen en komt de boel in beweging. Niks duwen, op hielen trappen en lomp inhalen, nee hoor, je loopt rustig achter je voorganger naar de overkant.

    Ook bij een groen poppetje lopen de puntjes aan weerszijden af. Je weet dan exact wanneer je bij de laatste puntjes met een schuldbewuste blik op je gezicht hard naar de overkant moet hollen. Afgekeken van de lokale experts.

    Ultieme uiting van de Japanse geluidsbeschaving vinden we het geluid dat gemaakt wordt om slechtzienden te informeren over een groen licht: een subtiel getjilp van een vogel. Zie/hoor video. Goed luisteren is het devies. Zoveel beter dan die keiharde tikken die we in Nederland gewend zijn. Alsof een slechtziende persoon standaard ook een gehoorbeschadiging heeft, tssss!

    Vandaag bezoeken we het drukste oversteekpunt ter wereld. Wijden we een aparte post aan.
    Baca lagi

  • Groot

    8 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 28 °C

    Woensdag was onze eerste ‘vrije’ dag in Tokyo. Met de jetlag nog enigszins onder de leden bezochten we het oude oostelijke deel van de stad. Oud in dat hier eeuwen geleden de plaats is ontstaan, maar aan de gebouwen is dat niet te zien. Hoogbouw zover je kunt kijken. Het plan van de dag was tempels, het Tokyo Museum en de Tokyo Skytree toren bezoeken.

    Tokyo is een grote stad. Dat hadden we overal wel al gehoord en gelezen, maar pas nu we er zijn begint het te dagen dat groot ook echt immens groot is.

    In de shuttle van het vliegveld reden we al ruim een uur grotendeels op snelwegen door de stad. Vergelijk de afstand Utrecht - Eindhoven, maar dan met dicht gebouwd stedelijk gebied, inclusief hoogbouw waar je maar kijkt, Het ‘we zijn er bijna’ gevoel ging maar niet weg.

    Het groot-stedelijk gebied van Tokyo heeft 37 miljoen inwoners. Amsterdam, die grote stad gebouwd op palen waar we zo trots op zijn, voelt voor de Japanners dus als een stadswijk. Grootstedelijk heeft Amsterdam 2.6 miljoen inwoners (inclusief Almere, Haarlem, Haarlemmermeer, Amstelveen, Purmerend etc.).

    De Tokyo Skytree is 647 meter hoog. Het hoogste platform waar je als bezoeker over de
    stad kunt uitkijken zit op 451 meter. Een groot ‘whaaa’ gevoel (Japanners zeggen geen ‘ohhh’ maar ‘whaaa’) als je alle kanten waar je heen kijkt alleen maar stad ziet. Ongeloof. Kijk voor je zelf op de foto’s en zoom in.

    En ondanks zijn grootte, blijven we ons verbazen dat deze stad heel leefbaar is. Geen files met auto’s. Geen getoeter. Geen mensenmassa’s die als een geheel je voortstuwen over straat. Maar leuke straatjes, koffietentjes, rust in de winkels en parken. We hebben al weer zin in donderdag!
    Baca lagi

  • Tokyo National Museum

    8 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 27 °C

    Het Tokyo National Museum (東京国立博物館, Tōkyō Kokuritsu Hakubutsukan) is het oudste en grootste nationale museum van Japan, gevestigd in Ueno Park in Tokyo. Dat kon natuurlijk niet ontbreken op ons lijstje. Het museum werd oorspronkelijk opgericht in 1872. En hoewel het gebouw op hoge leeftijd is, beschikt het wel over airco. Lucca, neem hier een voorbeeld aan!

    Het bezit een uitgebreide collectie van meer dan 120.000 kunstvoorwerpen en archeologische stukken uit Japan en andere delen van Azië, waaronder bijna 90 nationale schatten en honderden belangrijke culturele eigendommen.

    Wij bezochten vandaag het Honkan gebouw met Japanse kunst van oude tijden tot de 19e eeuw, inclusief boeddhistische beelden, keramiek, en historische artefacten. Prachtig!
    Baca lagi

  • Opladen in de Shinjuku Gyoen garden

    9 Oktober, Jepun ⋅ 🌬 22 °C

    Donderdag stond in het teken van rust en drukte. Rust in de ochtend, met een bezoek aan de Shinjuku Gyoen park. Het is een van de grootste en populairste parken in Tokio, met verschillende stijlen aan tuinarchitectuur: een traditionele Japanse tuin, een Engelse landschapstuin en een Franse formele tuin.

    In het park lieten wij de Starbucks links liggen en namen een traditionele thee met zoete traktatie erbij. Ook de lunch deden we aan de rand van Shibuya in Japanese style: kleine schaaltjes met o.a. rijst, miso soep, een stukje kipfilet.

    Thee en lunch was erg rustgevend en een oplader waarmee we het geweld aan beeld en geluid in Shibuya in de middag konden overleven.
    Baca lagi

  • Shibuya Crossing

    9 Oktober, Jepun ⋅ 🌬 22 °C

    Shibuya Crossing is het drukste oversteekpunt ter wereld, gelegen bij het Hachikō-uitgang van Shibuya Station in Tokio. Hier komen zeven straten samen, waarbij alle verkeerslichten tegelijkertijd op rood springen en duizenden voetgangers in elke richting oversteken, vaak wel tot 3.000 mensen per groen licht. Wij wilden dat wel eens meemaken.

    Shibuya Crossing bevindt zich direct buiten Shibuya Station, het station zelf verwerkt bijna 3 miljoen reizigers per dag en is een knooppunt van diverse trein- en metro lijnen. Rond het kruispunt bevinden zich honderden winkels, restaurants en entertainmentlocaties; het gebied is dus dag en nacht zeer levendig. Keiharde muziek uit diverse speakers op de straten. Times Square is er niets bij!

    Wij kwamen er flink overprikkeld vandaan. Zeker na het bezoek aan Don Quichotte. Zeven verdiepingen vol herrie, hysterische kleuren en alleen maar goedkope spullen in de schappen. Japan kan ook ‘loud’ zijn, dat blijkt 🤪.
    Baca lagi

  • Hemelse sushi

    9 Oktober, Jepun ⋅ 🌙 20 °C

    Eerst wat geschiedenis over sushi. Sushi begon oorspronkelijk als een conserveringsmethode in Zuidoost-Azië, van gefermenteerde vis in rijst. Tijdens de Edo-periode (1603-1868) werd het proces steeds sneller en het gebruik van vers ingelegd vis en azijnrijst stond centraal in Tokyo.

    Hanaya Yohei in Edo (Tokyo) wordt beschouwd als de uitvinder van nigiri-zushi, waarbij vis direct op handgevormde rijst werd gelegd, waardoor onmiddellijke consumptie mogelijk werd.

    Sushi groeide in Tokyo uit tot culturele trots en als culinair toppunt dat vakmanschap en aandacht voor detail symboliseert. Logisch dus om in Tokyo sushi te gaan eten.

    Culinair recensent Mara Grimm tipte Shushi M. Een restaurant met plek voor elf gasten aan een counter rond de chef. En daar hebben we inderdaad hemelse sushi gegeten. We hadden de vroege sessie van 17.00 uur gereserveerd en waren op dat moment de enige gasten. Dat betekende dat we eerste rang zaten voor de chef. Hij legde ons met zijn team op hoog niveau volledig in de watten. De gerechten waren bedrieglijk eenvoudig maar zo perfect, zo bijzonder en verfijnd en met geweldig vakmanschap en veel liefde bereid, dat we diep onder de indruk het restaurant verlieten. Wat een onvergetelijke ervaring was dat!
    Baca lagi

  • Trip naar Hakone

    10 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 18 °C

    Vandaag reizen we met de Limited Express Romancecar in 80 minuten van Tokyo naar Hakone. Odakyu voert de reis uit. Dit is een particuliere treinmaatschappij. Japan Rail is de NS van Japan. We hebben onze treinplaatsen strategisch aan de ‘goede’ kant geboekt met zicht op Mount Fuji en het Tanzawa-gebergte. We duimen voor helder weer!

    Nu bepakt en bezakt op naar Shinjuku station.
    Shinjuku Station is het drukste treinstation ter wereld en bevindt zich in het hart van Tokyo, Japan. Dagelijks passeren er ruim 3,5 miljoen reizigers, waarmee het een belangrijk knooppunt vormt voor pendelaars en toeristen in de stad.

    Het station ligt op de grens tussen de wijken Shinjuku en Shibuya, met een doolhofachtig complex van meer dan 200 uitgangen en 52 perrons, verspreid over bovengrondse en ondergrondse niveaus. Rond het station bevinden zich grote warenhuizen, elektronische winkels en diverse bus- en treinterminals. Vertrouwend op de uitstekende navigatie skills van Martijn, ga ik er vanuit dat we netjes op tijd onze trein bereiken!

    PS: denk je wat hebben die lui op de foto kleine oogjes? Klopt! Beiden minder goede nachtrust achter de rug. Jetlag nog niet helemaal voorbij 🤪
    Baca lagi

  • Oeps!

    10 Oktober, Jepun ⋅ ⛅ 21 °C

    In de goede trein stappen is ook een kunst. Kort na vertrek van Shinjuku station bleek dat we in de verkeerde trein waren gestapt, oeps! Gelukkig kon dat nog gecorrigeerd worden met een extra overstap in Machida vertelde de conducteur met behulp van Google Translate, pfiew. Een gezin uit Denemarken beging dezelfde fout. Dat schept een band en dus trokken we samen op in de zoektocht naar de juiste extra metro die we moesten nemen. Maar eind goed, al goed, we have made it 💪🏻.

    We zitten nu wél in de Romancecar. De naam Romancecar komt van het oorspronkelijke ontwerp uit 1957, waarbij de trein speciale ‘romance seats’ kreeg zonder scheidingswand tussen de stoelen, waardoor stellen naast elkaar konden zitten en makkelijk konden knuffelen. Dit was destijds bijzonder vooruitstrevend in Japan, waar publieke affectie nog taboe was in de vroege Showa-periode. Het idee achter de naam was dus luxe, comfort én een romantische sfeer voor koppels, waardoor de trein vanaf het begin werd geassocieerd met ontspanning en gezellig samen reizen. Aahhhh, zo cute.

    PS: zelfs in de treinen zijn de wc’s: 1) brandschoon en, 2) voorzien van
    een voorverwarmde wc-bril!
    Baca lagi

  • Eindelijk pizza

    10 Oktober, Jepun ⋅ ⛅ 22 °C

    Na een treinpuzzeltocht van Tokyo naar Hakone, komen we rond half twaalf aan in ons hotel. De rugzakken worden voor ons bewaard en we gaan op stap naar de al in Nederland gespotte taproom van Gora Brewing in Hakone. Een klimtocht over een 21% omhooggaande weg schrikt ons niet af.

    Geheel in Gooris-stijl en met de fine-dining ervaring van gisterenavond nog fris in het geheugen, kiezen we voor een pizza vegetarian en een pizza marguerite. De saison en fruity sour saison bieren die erbij komen maken we ook maar op. In Japan is het immers een belediging voor de brouwer als je zijn bier niet opdrinkt. Dat.

    Gevoed en gelaafd op naar tourist attraction #1 in Hakone: de Gora train, cable car en ropeway.
    Baca lagi

  • Rondje Hakone

    10 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 19 °C

    Na ons bier+pizza uitje tijd voor een rondje Hakone, hier bekend als de Hakone Round Course. Berglandschappen, vulkanische activiteit en ontspanning bij Lake Ashi. Wie wil dat nu niet.

    Hakone is een bergachtige streek in Japan, beroemd om zijn warmwaterbronnen (onsen), indrukwekkende natuur en uitzicht op Mount Fuji. Het ligt op ongeveer 100 kilometer van Tokyo, midden in het Fuji-Hakone-Izu Nationale Park. Midden in het Hakone gebied ligt de berg Hakone, een nog steeds licht-actieve vulkaan die de bron vormt van de onsen baden waar we na afloop van ons rondje heerlijk in gaan badderen

    We nemen het bergtreintje dat vanuit onze verblijfplaats Hakone-Yamoto door de vallei omhoog kronkelt naar Gora station. Daar aangekomen sluiten we aan in de rij voor de Hakone Tozan Cable Car naar Sōuzen station en sukkelen in een overvolle tram met een slakkengangetje en via 5 tussenstops omhoog naar het dalstation van de Hakone Ropeway. Wederom in de rij voor de gondel, in het bergstation de volgende rij voor gondel #2 naar het Ashi meer.

    Als we uiteindelijk op het eindpunt van de gondel staan, zijn we ruim 2 uur onderweg. Dezelfde tijd terug en het badderen in ons onsen begint serieus in tijdnood te komen. Da ga nie gebeurd nie, dus met de regiobus zoeven we in een nieuwe rondetijd van 55 minuten terug naar Hakono-Yumoto. Rondje Hakone ook weer afgevinkt.
    Baca lagi

  • Zen worden in een ryokan

    10 Oktober, Jepun ⋅ 🌙 20 °C

    In Hakone overnachten we in een heuse ryokan. Dat is een traditioneel Japanse herberg of pension, die vaak te vinden is nabij warmwaterbronnen (onsen). Onze ryokan bestaat uit kamers met tatami-matten, futonbedden die ‘s avonds worden uitgerold, en schuifwanden van papier. Dit geeft een heerlijk rustig zengevoel. En is groot verschil met de hustle en bustle van Tokyo waar we net uitkomen.

    Als diner werd op onze kamer een zalige uitgebreide Japanse maaltijd, kaiseki-ryori genoemd, met lokale en seizoensgebonden specialiteiten geserveerd. We merken dat het tempo van eten in Japan hoger ligt dan in Nederland. Ook nu weer werden de gerechten in straf tempo geserveerd.

    Onze ryokan heeft diverse onsen: baden gevuld met (nogal warm, pffft!) water uit natuurlijke warmwaterbronnen. We hebben zelfs een eigen onsen bij onze kamer, zie video. Verder zijn schoenen in de ryokan niet toegestaan en lopen gasten tijdens hun verblijf op slippers. Ook dragen we zoals dat gebruikelijk is een yukata, een lichte katoenen kimono. Weer een hele belevenis!
    Baca lagi

  • Een traditioneel Japans ontbijt

    11 Oktober, Jepun ⋅ 🌧 17 °C

    Na onze avondmaaltijd was ook het ontbijt in de ryokan een traditionele versie. Zoals jullie op de foto’s kunnen zien is het weer een rijk gevulde tafel.

    Voor het ontbijt worden soms ook restjes van de avondmaaltijd gebruikt. Dat snappen wij dan weer heel goed. Lijkt ons een mission impossible om behalve koken nog aan iets anders toe te komen als je alle maaltijden apart zou bereiden.

    Een traditioneel Japans ontbijt, of asagohan (朝ご飯), is een uitgebalanceerde maaltijd die meestal bestaat uit rijst, soep, eiwitten en groenten. Het is bedoeld om energie en voedingsstoffen te leveren voor een goede start van de dag, en tegelijk te prikkelen met een variatie aan texturen, kleuren en smaken.

    Het ontbijt weerspiegelt washoku, de traditionele Japanse eetcultuur die UNESCO in 2013 erkende als immaterieel cultureel erfgoed. Een traditioneel Japans ontbijt belichaamt ook belangrijke Japanse levenswaarden, met de nadruk op balans in voeding en het belang van de dag beginnen met een zorgvuldig samengestelde maaltijd.

    Gestoomde rijst (Gohan)
    Rijst vormt de basis van de Japanse keuken, en dat geldt ook voor het ontbijt. Een kom luchtige, gestoomde witte rijst is een onmisbaar onderdeel, vaak puur geserveerd of gemengd met andere granen zoals gerst. Het is een voedzame basis voor de maaltijd.

    Misosoep (Miso Shiru)
    Geen traditioneel Japans ontbijt is compleet zonder een kom misosoep. Gemaakt van gefermenteerde sojabonenpasta, is misosoep licht van smaak maar toch vol aroma’s. Vaak worden er ingrediënten aan toegevoegd zoals tofu, zeewier, lente-uitjes en seizoensgroenten.

    Gegrilde vis (Yakizakana)
    Eiwitten zijn een belangrijk onderdeel van het Japanse ontbijt, waarbij gegrilde vis een populaire keuze is. Zalm, makreel en horsmakreel (aji) worden vaak geserveerd, licht gekruid met zout of sojasaus. De vis wordt meestal gegrild tot de huid knapperig is, wat een lekkere textuur aan de maaltijd geeft.

    Tamagoyaki (Japanse omelet)
    Tamagoyaki is een zoete en hartige opgerolde omelet, gemaakt door dunne laagjes ei op elkaar te leggen. Het wordt licht gezoet met suiker en mirin (een soort rijstwijn), wat zorgt voor een fijne afwisseling naast de andere hartige gerechten.

    Japanse ingelegde groenten (Tsukemono)
    Tsukemono zijn ingelegde groenten die een frisse, knapperige smaak toevoegen aan de maaltijd. Veelvoorkomende soorten zijn ingelegde komkommers, radijsjes en pruimen (umeboshi), bekend om hun zure en zoute smaak.

    Zeewier (Nori)
    Bladen van gedroogd en gekruid zeewier, vaak nori genoemd, worden vaak bij het Japanse ontbijt geserveerd naast rijst. Ze kunnen los worden gegeten of gebruikt om hapjes rijst in te rollen, wat een subtiele umami-smaak toevoegt.

    Weer eens wat anders dan een yoghurtje of havermoutpap voor het ontbijt, nietwaar? Het geeft ons de energie voor weer een dag treinen. Twee Shinkansens (!) en twee lokale treinen brengen ons van Hakone-Yumoto naar Nagiso. Laterrrr 🙋‍♀️🙋‍♂️!
    Baca lagi

  • Ryokan XL

    12 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 20 °C

    Na een overnachting in een kleinschalige ryokan, verblijven we momenteel twee nachten in een ryokan XL: Taoya. Denk Van der Valk: ruim opgezet, vol met gezinnen die druk zijn met eten en een piano die automatisch staat te spelen in de lobby.

    Het grote verschil met Van der Valk is dat ongeveer 80% van de gasten gekleed gaat in een yukata, de kimono die traditioneel gedragen wordt in een ryokan. Er is zelfs een hele wand beschikbaar met yukata’s met diverse dessins waar gasten uit mogen kiezen. 95% van de gasten draagt de slippers die binnen een ryokan gebruikelijk zijn en standaard meegegeven worden bij het inchecken. Toeristen zijn te herkennen aan de sneakers... Taoya is weinig gefocust op westerlingen. Dus veel handen- en voetenwerk bij gesprekken met de medewerkers en ook Google Translate helpt keuzes maken bij de buffetten.

    Om de gasten gedoseerd langs de buffetten te laten gaan, meld je je aan voor bepaalde timeslots voor zowel het ontbijt als het diner. Met kaartjes die op tafel liggen wordt duidelijk of de tafel beschikbaar is (zie foto’s). De Japanse gasten brengen (vanzelfsprekend) keurig hun gebruikte spullen naar de afruimkasten. Een ander handige feature zijn de gele bandjes, a la haarbandjes (zie foto), die je om de mouwen van je yukata kunt doen. Dit om te voorkomen dat je bij het buffet te pas en te onpas met een mouw in eten hangt. Echt een aanrader om te gebruiken!

    Vandaag wandelen we vanaf Makome-juku een stukje van de Nakasendo route. Ontbijtje achter de kiezen, de zon schijnt: let’s do this 😎!
    Baca lagi

  • Shinkansen

    12 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 20 °C

    Ben je in Japan, dan zie je ergens wel een Shinkansen trein door het landschap schieten.

    De Shinkansen is een netwerk van hogesnelheidstreinen en staat symbool voor de Japanse technologische innovatie en punctualiteit. Het treinnetwerk verbindt grote steden en regio’s supersnel, veilig en stipt met elkaar. De treinen hebben een kenmerkende snoekvormige neus en door de snelheid waarmee ze door het landschap schieten wordt de Shinkansen ook wel de ‘kogeltrein’ genoemd.

    Shinkansen-treinen rijden namelijk met snelheden tussen de 240 en 320 kilometer per uur, afhankelijk van het traject. In totaal zijn er negen trajecten. Zie ook het diagram bij de foto’s. Wij reden op de oudste lijn van het netwerk, de Tōkaidō Shinkansen tussen Tokyo en Osaka. Dit traject is in 1964 geopend en oorspronkelijk ontworpen voor topsnelheden van 210 km/u. Het is met 515 km een van de langere Shinkansen trajecten. Onze trein van Odawara naar Nagoya reed vrijwel het hele traject boven de 280 km/u en raakte een aantal keren de 300 km/u aan.

    De treinen zijn erg comfortabel, ruim opgezet, zeer schoon en altijd stipt op tijd. Het voelt als een vliegervaring: een ‘treinsteward’ begroet je bij binnenkomst en helpt eventueel met de bagage, na vertrek worden verfrissende doekjes uitgedeeld om handen en gezicht te reinigen en vlak voor aankomst wordt al het afval opgehaald. Het is gebruikelijk dat je je schoenen uitdoet voordat je je voeten op de voetsteunen zet. En het is er stil. Geen luidpratende medepassagiers, jengelende kinderen die in het gangpad hollen of Tiktok filmpjes waar je van mee mag genieten. Mobile phones on silent, please. En de trein zelf hoor je met 300 km/u ook nauwelijks.

    Na 1 uur en 7 minuten stapten we zo’n 270 kilometer verderop uit. Een auto doet over hetzelfde traject drieënhalf uur. Kunnen we ook een Shinkansen van Amsterdam naar Maastricht krijgen?
    Baca lagi

  • Magome: een hike om nooit te vergeten

    12 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 23 °C

    Door een communicatiefout (typisch gevalletje taalbarrière) staat onze hotelshuttlebus niet klaar voor onze rit naar Nagiso. Een medewerker rukt diepbuigend uit en zorgt ervoor dat we net op tijd aankomen voor onze bus naar Magome. Terwijl de chauffeur klokslag 10.10 uur wil vertrekken, gooien zich nog vier langharige toeristen voor de bus. Omdat de volgende bus pas om 12.00 uur vertrekt, zijn zij bereid tot het uiterste te gaan om in de bus te komen. De chauffeur besluit met een wanhopig gezicht geheel tegen zijn punctualiteitsinstinct in tot een noodstop. De arme man. En dan zijn we na de eerste hick-ups onderweg naar Magome, het startpunt van onze hike van vandaag, Reizen is gewoon keihard werken, zelfs op de vroege ochtend.

    Magome is een historisch poststadje op de Nakasendo-route, een van de vijf grote Edo-periode handelsroutes die Kyoto met Tokio verbond via het Japanse binnenland. De meest populaire en mooi bewaard gebleven sectie van deze route loopt door de Kiso-vallei, met Magome als een van de bekendste postplaatsen samen met Tsumago en Narai.

    De Nakasendo, letterlijk “midden-bergroute”, was een ruim 500 kilometer lange weg tussen Kyoto en Edo (het huidige Tokyo), met 69 poststadjes waar reizigers zoals samoerai, handelaren en pelgrims konden rusten.

    Met name het gedeelte tussen Magome en Tsumago in de Kiso-vallei is beroemd omdat het oude karakter hier goed behouden is gebleven en je echt terug in de tijd reist.

    Magome en de wandeling naar Tsumago
    Magome betekent “paardenmand”: dit was het punt waar reizigers hun paarden moesten achterlaten door het steile pad dat richting het volgende poststadje loopt. Het plaatsje bestaat uit een hellende straat met traditionele houten huizen, winkeltjes en herbergen.

    Gelukkig spotte Martijn zelfs in Magome een zeer goede koffietent waar tot mijn grote vreugde een decaf latte met havermelk op de kaart stond (dus Angelique, hup op vakantie naar Magome 😉). Het is een prachtige hike van ongeveer 3,5 uur van Magome naar Tsumago langs bossen, rijstterrassen, bamboebossen en kleine boerendorpen. De paden zijn goed onderhouden (of course) en de route is duidelijk aangegeven (of course no. 2). We hebben genoten van de stilte en het geluid van water dat overal naar beneden kabbelt (video’s). Zeer rustgevend 🧘🏼‍♀️🧘🏼‍♂️.

    Bovenstaande beschrijving klinkt heel idyllisch. En dat was 99,9% van de hike ook. Het venijn zat ‘m in de staart. We hebben de laatste 40 minuten langs een provinciale weg gelopen (geen snelweg hoor, dat zou pas echt te gek zijn). Geheel tegen de verstrekte informatie van de diverse geraadpleegde navigatie-apps in was dit géén looproute, bleek. We dachten aan onze bloedjes van kinderen die we natuurlijk altijd op het hart drukken om voorzichtig te zijn (blijven doen hoor!). En we dachten aan de tegemoetkomende Japanse automobilisten die vanavond weer een sterk verhaal hebben aan de eettafel. Whoaaaa, we hebben nu twee idiote gaijins (外人) (vreemdelingen) gezien, ze liepen gewoon langs de weg 🫣! Maar gelukkig is ook nu weer eind goed, al goed van toepassing: we zitten weer veilig en wel met een biertje in de lobby met op de achtergrond de (zo niet kalmerende) pianomuziek.

    Straks nog een kalmerende sessie in het onsen-bad. De watertemperatuur is 40 graden. Dus denk sauna, maar dan in een bad. Daar worden onze spieren vast heel blij van!
    Baca lagi

  • Treinreizen vraagt om travel light

    13 Oktober, Jepun ⋅ ☁️ 24 °C

    Reizigers die op YouTube hun ervaringen delen kunnen menig vakantiecomfort opleveren. Zo zagen we een YouTuber vertellen over de vele trappen op zowel trein- als metrostations in Japan. De roltrappen zijn vaak alleen bedoeld voor een opgaande beweging. Afdalend is het de trap. Verder zijn er relatief weinig liften beschikbaar.

    We zagen onze geest al dwalen met een rolkoffer. Zie daar maar eens fatsoenlijk trappen mee te nemen. Vandaar dat we twee solide rugzakken hebben aangeschaft. Vervolgens heeft marinier Bram ons ingewijd in de geheimen van het slim gebruik ervan. Hoe vul je de rugzak, tips voor het afstellen en trucjes voor het wegorganiseren van allerlei touwtjes. Plus het advies om niet de volledige 20 kilo aan inhoud vol te stouwen. En jongens, wat zijn we hier blij mee! We zijn wendbaar en nemen trappen alsof het niets is (bijna dan). Ook handig als je tien wagons door een rijdende trein moet wiebelen op zoek naar je gereserveerde stoelen, merkten we zojuist 🤪. We snappen niet hoe de vele Amerikaanse toeristen met XL-koffers het fixen. Ze bestaan!

    Vandaag reizen we naar Kyoto voor een verblijf van drie nachten. Om in Kyoto te komen nemen we een lokale bus, lokale trein, Shinkansen en metro: trappen in overvloed op het programma.
    Baca lagi

  • Keiseki in Kyoto

    13 Oktober, Jepun ⋅ 🌙 24 °C

    Kaiseki is de meest verfijnde vorm van Japanse fine-dining en heeft zijn oorsprong in Kyoto, waar het wordt gezien als een kunstvorm die traditie, seizoen, presentatie en gastvrijheid samenbrengt. Bij een kaiseki-maaltijd draait alles om de harmonie tussen smaken, texturen en esthetiek, met gerechten die in een vaste volgorde worden geserveerd en die zijn afgestemd op het seizoen door ingrediënten als bamboescheuten in de lente of matsutake-paddenstoelen in de herfst.

    Kyoto wordt gezien als de bakermat van kaiseki dankzij de historische band met de zen-boeddhistische theeceremonie en de overvloed aan lokale, seizoensgebonden producten uit de omliggende bergen en valleien. De eeuwenoude ryotei (traditionele eetgelegenheden) en moderne Michelin-restaurants in Kyoto maken het dé plek in Japan om deze culinaire traditie te ervaren. Dus tsja, wat doe je dan op je eerste avond in Kyoto? Juist, op pad naar een keiseki ervaring.

    Een kaiseki-maaltijd bestaat meestal uit minimaal zeven gangen die stapsgewijs worden opgebouwd, van licht naar “zwaar”: rauwe en gekookte voorgerechten, gegrilde of gestoofde gerechten, rijst en dessert. De smaken zijn verfijnd en harmonieus, zonder dat één ingrediënt overheerst.

    Vanavond schoven we met nog zes gasten aan aan de counter van de chef en kozen we voor een saké pairing. De saké werd steeds in weer een ander prachtig (shot)glaasje geserveerd dat we zelf mochten uitkiezen. De Duitsers naast ons kozen veilig voor een wijnpairing en keken wat beteuterd naar het sakéfeest dat voor ons werd opgetuigd. Zij zullen een volgende keer vast voor rijstwijn kiezen die niet onderdoet voor wijn gemaakt van druiven.

    Na een heel bijzondere avond werden we uitgezwaaid door het team, zo lief. Het was een waar feest voor alle zintuigen bij Gion Matayoshi!
    Baca lagi

  • Sloffende Japanners

    14 Oktober, Jepun ⋅ ⛅ 28 °C

    Na de zoveelste op te grote schoenen sloffende Japanner voorbij te zien schuifelen, hebben we het maar eens opgezocht: waarom dragen Japanners vaak schoenen die één of meer maten te groot lijken?!

    Daar bestaan blijkbaar meerdere culturele, praktische en esthetische verklaringen voor. Allereerst zijn in veel Japanse schoenenwinkels, vooral goedkopere modezaken, meestal maar drie maten verkrijgbaar – small, medium, large – ongeacht voetvorm of lengte. Hierdoor dragen veel mensen noodgedwongen te grote schoenen, omdat een precieze pasvorm niet beschikbaar is.

    Ten tweede doe je in Japan dagelijks vaak je schoenen uit: in huizen, tempels, restaurants, fitting rooms en zelfs sommige kantoren. Daarom kiezen velen voor schoenen die makkelijk aan en uit kunnen, wat te ruime modellen praktisch maakt.

    Verder speelt ook een modeaspect mee. Voor vrouwen geldt dat iets te grote hakken de gang vertragend en onhandig kunnen maken — wat als “kawaii” (schattig en ongevaarlijk) wordt gezien. De trage, schuifelende loopstijl benadrukt jeugdige vrouwelijkheid en wordt daardoor sociaal aantrekkelijk gevonden.

    Voor mannen spelen soms lengtecomplexen en het idee dat groter zijn aantrekkelijker is. Daarom dragen sommigen schoenen met binnenverhogingen of hakken die groter lijken, wat ook tot misfits leidt.

    Tot slot wordt in Japan relatief weinig aandacht besteed aan looptechniek of orthopedisch comfort. Speciaalzaken of maatwerk zijn minder gewoon, en daarom komen scheef afgesleten of slecht passende schoenen vaak voor.

    Heel apart hoor!
    Baca lagi

  • Kōritsu-tekide & jikan genshu

    14 Oktober, Jepun ⋅ ⛅ 28 °C

    Japanners staat bekend om hun efficiëntie en punctualiteit: resp. kōritsu-tekide en jikan genshu. Te vroeg komen is de norm, te laat komen en een doodzonde waar uitgebreid voor verontschuldigd hoort te worden. En alle ballen op zo snel mogelijk.

    Zo staan er bij het binnenrijden van de Shinkansen trein in een station al per rijtuiguitgang twee rijen gevormd. Eentje in de trein voor de uitgang die is aangegeven (links of rechts) en eentje op het perron waar de mensen geduldig wachten tot ze aan boord kunnen. Alleen zo kan de Shinkansen na 3 minuten weer door naar de volgende bestemming.

    Rijen zie je overigens all over the place. Ordelijk is efficiënt en beleefd en zorgt dat alles punctueel kan verlopen.

    En als bij een bushalte staat aangegeven dat de bus om 9:20u vertrekt, zul je nooit om 9:19u aan komen lopen en de bus zien wegrijden. De buschauffeur weet namelijk precies hoe lang het duurt voordat de automatische deur is gesloten en de bus in versnelling is gezet. Zie het filmpje: om 9:20:00 rijden wij weg van de halte. Bij het uitstappen wordt je geacht na stoppen snel naar de voorkant van de bus te gaan, af te rekenen en uit de bus te jumpen.

    Zelfs voor ons met een overwegend blauw en oranje karakterprofiel is het af en toe scherp blijven…
    Baca lagi