MEX - GUA - NCA - USA

Wat een avontuur was dit zeg. De shuttlebus van Guatemala door El Salvador en Honduras naar Nicaragua. Samen met Anne. We werden om 02:30 opgehaald bij ons hotel. De rest van de groep opgehaald. Gelukkig waren we 1 van de eersten dus we hadden een plekje aan het raam. Uiteindelijk waren we maar met zijn 6en. Grens Guatemala-El Salvador, eerst een stempel dat we uit Guatemala waren. El Salvador in kwam iemand de bus in om onze temperatuur op te meten en moesten we een kantoortje in om het land in te mogen. Grens El Salvador-Honduras, een kantoortje in om onze vaccinatie bewijzen te laten zien. Daarna een ander kantoortje waar ze je vingerafdrukken afnamen, een foto namen en toen kregen we wel een stempel dat we het land in gingen. Grens Honduras-Nicaragua was wat langer. Schijnbaar doet Nicaragua ontzeeeettend moeilijk. We moesten een pcr test, die hadden Anne en ik wel maar (heel stom, we know) niet geprint. Dus de chauffeurs gestresst, maar uiteindelijk moesten we 10 US dollar p.p. betalen om zonder test de grens over te gaan. Top. Toen moesten onze tassen uit de auto en gescand worden. Dit is vaak voor drones. Ze hadden nog steeds onze paspoorten en wilden weten wat voor werk we deden. Er was een italiaanse man in onze bus die gepensioneerd was en vrijwilligerswerk deed door heel midden amerika. Hier deden ze behoorlijk moeilijk over, waarom? Geen idee. Uiteindelijk na een uur kregen we onze paspoorten terug en mochten we doorrijden. Woehoe!! Uiteindelijk rond half10 bij ons hostel. Toen snel wat gegeten. We wilden een biertje doen om te vieren dat het gelukt was en uiteindelijk nog leuk gedanst en al leuke nieuwe mensen ontmoet!Okumaya devam et

Zondag kwam ik aan op Ometepe eiland. Ik had eigenlijk voor 5 nachten bij een boerderij geboekt, finca la magia. Helaas was het heeeeel afgelegen en heel erg back to basic. Ik wilde graag een beetje aan het strand zitten. De website waar in het geboekt had liet ook een strand zien maar die was ver te zoeken. Wel heerlijk gegeten en met de kittens gespeeld, maar de dag erna naar een nieuwe plek op zoek. Om 8:30 de lokale bus. Dit heet een chickenbus en dit keer zat er ook echt een kip in de bus. Op een kruispunt ben ik uit de bus gegaan en heb ik ontbeten bij een hostel. Hier heb ik een engelse gast leren kennen, Ben. Hij woont op het eiland dus als ik een accommodatie gevonden had wilde hij mij wel afzetten. Super fijn! Uiteindelijk ben ik voor een wat duurder hotel gegaan. Xalli beach hotel. En ik ben echt heeel blij met deze keuze geweest! Had niet beter kunnen treffen. Wat een fijne plek. Ik heb dan ook even maximaal gebruik gemaakt van het strand en de bedjes nadat ik was aangekomen.Okumaya devam et