Brazil
Viana

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 14

      Heet hier, dus rustig aan

      January 9, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 30 °C

      De afgelopen dagen was het meer dan 30 graden hier. Ik ben daar in Nederland al niet zo goed mee, en hier dus ook niet. Het leven hier verloopt dus een beetje stroperig. Wat we deze dagen hebben gedaan? Ritje naar het centrum om te eten, op de sap bij een tante, ritje om boodschappen te halen, wasje doen, op de koffie bij vrienden, Silvania is nog bij een haarsalon geweest, ik deed nog een middagdutje en verder weinig meer dan op de veranda rondhangen. En natuurlijk af en toe wat kletsen (in mijn geval woorden en halve zinnen uitwisselen) met de familie.Read more

    • Day 4

      Kleine uitstapjes

      December 30, 2018 in Brazil ⋅ 🌧 25 °C

      Natuurlijk zijn we het huis ook al even uit geweest. Gisteren waren we al even in Campo grande, het plaatselijke winkelcentrum, samen met schoonbroer Gilmar. Lekker druk daar. Wel wat gewinkeld, maar uiteindelijk alleen koekjes gekocht. Daarna nog even wat gewandeld op zoek naar een leuke plek met koffie. Zie eerder geplaatste foto's. Zo kwamen we ook door de buurt waar Silvania lang gewoond heeft en naar school ging, en ook meermalen herkend werd op straat. Vriendelijke mensen ontmoet, toch blijft men ook op de hoede. Genieten en alert zijn, tegelijkertijd.

      Gisteravond waren we nog even een drankje gaan doen met neef Vitor bij de lokale pizzeria. Beetje veel insecten daar, maar het biertje smaakte prima. Mooi was dat papa Eduardo ook aan kwam geschuifeld. Toch even een oogje in het zeil houden. Op de terugweg een ijsje meegenomen voor mama Olinda.

      Vandaag, zondagmiddag, was zo goed als de hele familie er. Eerst even lekker wat gegeten in het huis en toen gezellig naar buiten met de kids en Gilmar en schoonzus Cida voor een lange wandeling. Erg leuk en mooi om te zien. Het lijkt wel of er aan alle bomen fruit groeit hier: bananen, verschillende soorten mango's, guave, groene kokosnoten en jaca(jackfruit). Ook verschillende vogels gezien en aparte insecten(een grote mier in een holletje?), maar vooral het mooie landschap en de verschillende huisjes bekeken. Gilmar en Cida hebben wat foto's gemaakt, uit voorzorg wil Silvania dat ik mijn telefoon thuislaat, want: 'Er kan vanalles gebeuren hier'... Genieten, maar alert blijven.

      Op de terugweg riep iemand ons. Of we jacas wilden. Tuurlijk! Dus Gilmar en nicht Samara gelijk er naar toe om even later terug te komen met twee enorme jacas van beide zo'n 3 kilo. 'Obrigado! De nada!' (Dankjewel! Geen dank!) Ook nog geprobeerd verse mango's uit de boom te gooien met Gilmar en Vitor, helaas zonder succes. De jacas thuisgebracht net voordat de regen kwam. Mooie middag!
      Read more

    • Day 15

      Praia do Coqueiral de Itaparica

      January 10, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 29 °C

      Het strand. Eindelijk zijn we er! Het woord 'praia' was al vaak gevallen, maar nu zijn we er ook echt heengegaan. Ik ben lekker zo veel mogelijk uit de zon gebleven en Silvania zoveel mogelijk in de zon. We hebben ervan genoten. Zelf ook nog even in de golven geweest, heerlijk!

      Wel grappig vind ik dat het voor mij altijd een verrassing is wie er allemaal in de auto stappen, en waar we onderweg nog moeten stoppen. Ik versta niet alles en mis nogal eens wat. Deze keer zat de auto echt stampvol. Vier personen achterin was al geen probleem wisten we, vijf kan ook blijkbaar. Schoonbroer Edmar en dochters, schoonzus Tania en dochter. Erg gezellig! :)

      We zaten bij een strandkiosk onder de parasol. Hier kochten we wat te drinken. Ik had moeten tellen hoeveel verkopers van eten en spullen er daarna voorbij zijn gekomen, ik denk een stuk of 20. Zonnebrillen, strandhoeden, ijsjes, pinda's, telefoonopladers, strandlakens, kipsate... het ging maar door joh. En niet eens duur, dus lekker van gebruik gemaakt en een lekker middagje gehad.

      Volgende week gaan we weer, wellicht!
      Read more

    • Day 15

      Assembleia de Deus

      January 10, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 26 °C

      Sta je dus met je sandalen en een microfoon te zingen in een Braziliaanse kerk. Dat gebeurde dus gewoon vanavond.

      En dat kwam zo. Schoonbroer Edmar (spreek uit Edimar) speelt gitaar in de kerk hier onderaan de straat. Hij zit in een andere kerk dan mama Olinda. Olinda ging overigens wel mee vanavond en heeft ook gezongen, wat echt fantastisch was. Er zijn hier echt superveel kerken, dat is echt niet normaal, maar dat terzijde.
      Edmar heeft ons dus op een gegeven moment gevraagd of we wilden zingen in zijn kerk, hij zou dan gitaar spelen. Wij hadden ja gezegd en na wat liedjes met elkaar gezongen te hebben was de zaak beklonken. 'Is donderdag goed?' 'Ja, kan wel.' 'Ok.' Dus dan sta je daar opeens.

      Het is wel goed om te weten dat de voorgangers, 'pastors' geheten, tevens voorzangers zijn. Hoe goed ze kunnen zingen, dat maakt niet uit. Ze gaan voor. En, het geluid staat superhard. Echt, echt super superhard. De weg buiten is best druk, de deur staat open, je hoort er niks van. De voorzanger buldert de liederen, de gemeente buldert mee en er hangen vier grote ventilators op standje 80 te blazen. Er is veel geluid.

      Die microfoon van die voorganger met dat harde geluid, die kreeg ik dus, dus daar stond ik opeens te keihard te zingen. Haha... :D Silvania zong natuurlijk ook lekker mee. We waren overigens niet de enige, er zijn nog minstens zes anderen die liederen gezongen hebben. Het gaat hier allemaal vrij organisch. Ik vond het wel leuk eigenlijk, ik wil zeker nog wel een keer mee naar deze kerk. Wellicht krijg ik de microfoon dan weer.... zou zomaar kunnen. We vinden het leuk om te doen, en mensen zijn dankbaar en zingen mee

      Leuk is dat ene Louis of Luigi een stukje heeft gefilmd, dus er is bewijs: wij zijn een internationaal zangduo. ;)
      Link: https://youtu.be/SnP6N56UqBk
      Read more

    • Day 6

      Feliz Ano Novo!

      January 1, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 25 °C

      Op mijn knieën in een Braziliaanse kerk. Het is nieuwjaar en de hele kerk wijdt het nieuwe jaar toe aan 'nossos Senhor', onze Heer.

      We zijn uitgenodigd door mama Olinda om mee te gaan naar de nieuwjaarsviering in haar kerk. Een hoop jonge mensen, kinderen, veel vrolijkheid, vrijheid, geluid en hallelujas. Het is een familieviering, waarin ruimte is voor allen en alles. Er wordt gezongen, gebeden, gezongen door de jeugd en een vrouwenkoor (luid en uit het hart, incl Olinda), een kind opgedragen, avondmaal gedaan, nog meer gebeden, 2018 gevierd met een film, afgeteld naar 2019(ver na 12 uur, maar dat terzijde), gelukkig nieuwjaar gewenst en geknuffeld, cadeautjes uitgedeeld en lekker gegeten.

      Bijzonder en mooi om mee te maken!

      Vanavond churrasco (bbq) met de familie. Nog meer feest!
      Read more

    • Day 5

      Passarinhos

      December 31, 2018 in Brazil ⋅ ⛅ 26 °C

      Het houden van vogeltjes, vooral zangvogels, is een grote hobby hier. Eduardo heeft er meerdere en is er helemaal druk mee. Schoonbroer Edimar, die boven woont, heeft er ook twee. Ik begrijp het wel. Het geluid van kwetterende vogeltjes is heel rustgevend. :)Read more

    • Day 10

      Dag 9 en 10: De Kerstdagen

      December 25, 2019 in Brazil ⋅ 🌧 26 °C

      Na de kerstavond Gilmar was blijven slapen hier en die wilde graag naar huis. Dus wij boden aan om hem thuis te brengen, dat is 10 minuten met de auto. Konden we gelijk even tanken en waren wij er gelijk ook even uit. Het had die ochtend ook nog veel geregend, maar onderweg viel de overlast daarvan wel mee.

      Het idee ontstond om even te kijken hoe Ilma kerst aan het vieren was bij Donna Amelia. Ilma en familie kende ik al, Donna Amelia nog niet. 'Maar we zijn toch niet uitgenodigd?', vroeg ik heel Hollands. 'Dat hoeft hier niet, je mag gewoon langskomen. Dat is de Brazilliaanse spirit.', kreeg ik als antwoord. 'Ok..'

      We werden inderdaad gastvrij ontvangen. Uiteraard. De hele familie was daar aanwezig, beetje kletsen, kaarten, dansen, spelen, drinken, lekker losjes allemaal. We kregen een biertje, Silvania aan de praat met oude bekenden, ik schoof aan bij het kaarten.

      Ze speelden een soort hartenjagen, maar dan net ff anders. Na een tijdje kijken dacht ik de grote lijn van het spel wel ongeveer door te hebben. Er kwam een plaatsje vrij aan tafel en ik kon ook aanschuiven. Ok dan! Een paar rondjes gespeeld, met hier en daar wat hulp natuurlijk, en ging redelijk.

      Later hebben we nog een tijdje staan praten in de keuken met Donna Amelia. Al 81, maar zeer vitaal. Leuk om te horen hoe ze leeft, hoe ze denkt en wat ze doet om wat extra geld te verdienen. Ze maakt pizzas voor vaste klanten, met name voor een drietal schoolkantines. Volledig natuurlijk, volgens echt Italiaans recept, met honderden tegelijk, allemaal in dat huisje daar. Respect! Ik was er gelijk benieuwd naar, maar nu zijn er geen pizza's helaas. Het is schoolvakantie.

      Afscheid genomen en naar huis gereden. Daar bleek het volgende feestje alweer te zijn begonnen. De zus die er gister niet was, was vandaag gekomen met haar nieuwe vriend. Ook waren er een aantal nichtjes. Er was eten en de bbq en de muziek stond al weer aan. Het was gezellig, veel foto's gemaakt (zie fb) en een beetje gepraat met Edimar.

      Iedereen was wel een beetje moe. Dat het niet zo laat zou worden was wel snel duidelijk. Toen stootte Silvania nog even hard haar hoofd toen ze iets uit de koelkast haalde. Aiii.. Flinke bult en hoofdpijn. Daarmee was het feest voor haar gelijk helemaal over, en voor de anderen was dat ook maar gelijk het moment om naar huis te gaan. Maar wees gerust. Ze heeft goed geslapen en de volgende dag ging het alweer stukken beter.

      De tweede kerstdag hebben we het lekker rustig aan gedaan. Een gat in de dag slapen, wat rondhangen in huis, beetje opruimen daar, nog even een dweil er doorheen en de dag was alweer ver gevorderd.

      Eind van de middag zijn we wel nog even naar Super Pao gegaan in Vila Capixaba, dat is een brood en banketzaak plus lunchroom in de wijk waar Silvania is opgegroeid. Lekker broodje gegeten met een heerlijke suco. Sap van vers tropisch fruit, zoals we dat in Nederland eigenlijk niet kennen. Ons tropisch fruit is niet zo vers als hier.

      Daarna nog even een biertje gedaan bij een leuk cafeetje om de hoek. In de lunchroom kwam Silvania al een oude bekende tegen, bij het café opnieuw. Leuk die spontane ontmoetingen!
      Read more

    • Day 2

      Dag 1: Aankomst

      December 17, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 31 °C

      Op het vliegveld gelijk de huurauto opgehaald bij de balie. We kregen een cactus mee. Of een citroen, wat je wilt. Een Citroën Cactus dus, een gloednieuw glanzende automaat met airco. Het was een bekende rit naar het huis van moeder en vader die we zonder navigatie aflegde. De snelweg was een beetje opgeknapt, geen gaten meer. Ook de straat bij het huis was inmiddels verhard aangelegd.

      We haalden de koffers uit de auto. Vader Eduardo had naast het huis een afdakje gebouwd. Ik weet niet of het als carport was bedoeld, maar de auto paste er in ieder geval niet onder. Gelukkig hebben we een iets kleinere auto dan vorig jaar. Ik heb de auto er maar voor geparkeerd, toch nog mooi en veilig binnen het hek.

      We waren nog maar net binnen en 'todo mundo' arriveert ook. De hele familie kwam langs inclusief kids. Een warm weerzien volgde en leuk om gelijk op de eerste dag iedereen weer gezien te hebben. Voor mij een prettig weerzien van de schoonfamilie, voor Silvania is het echt thuiskomen.

      Het hoogtepunt was niet onze aankomst, maar de aankomst van het kersverse babytje van een paar dagen oud van Lucimar en haar vriend. Zo'n klein rood hummeltje in veelsteveel kleding die lekker lag te slapen in moeders armen. Deze werd natuurlijk uitgebreid bewonderd en bejubeld door iedereen.

      Na wat bijgepraat te hebben met iedereen moesten we echt even gaan liggen. We waren helemaal kapot. We hadden ook maar weinig kunnen slapen in het vliegtuig. Terwijl wij sliepen werd er eten gemaakt: rijst, spaghetti, kip en bietensalade. Lekker hoor!

      Na wat geholpen te hebben met schoonmaken en het bed opgemaakt te hebben, gingen we naar de bovenverdieping. Even met zijn allen naar het babytje kijken. Ondertussen draaide Edimar wat plaatjes op zijn oude stereo. De Beegees, de brazilliaanse equivalent van Doe Maar en oude gospelmuziek. Nogal klein, druk en vol daar, maar ook veel liefde, vrolijkheid en gezelligheid.

      Toen iedereen weg was en het hele huis weer rustig was geworden werd het tijd om lekker te douchen, nog even wat te eten, te praten en te rusten. Daarna lekker op tijd naar bed gegaan.

      In al de drukte heb ik eigenlijk geen foto's gemaakt. Alleen een paar van in en rondom het huis....
      Read more

    • Day 4

      Dag 2/3: Acclimatiseren

      December 19, 2019 in Brazil ⋅ ☁️ 31 °C

      De eerste dagen hebben we echt nodig om te acclimatiseren. Ik het meeste, maar Silvania ook. Het tijdverschil en het andere klimaat maakt dat we snel moe zijn en het liefst dichtbij huis blijven.

      De tweede dag zijn we eind van de middag nog even een biertje wezen drinken bij de bar om de hoek. De dag erna zijn we naar het centrum geweest. Silvania wilde even langs de tandarts voor een check. En dan konden we gelijk even met Tania, haar zus, langs haar werk om iets te regelen.

      Verder een beetje thuis rondhangen, wat kletsen, mijn Portugees ophalen, Brazilliaanse tv kijken en tussen de middag ff een dutje doen. Lekker rustig aan!
      Read more

    • Day 19

      Dag 18: Tropische regenbui

      January 3, 2020 in Brazil ⋅ ☁️ 28 °C

      Een dagje rust, dus tijd zat om even naar Campo Grande te gaan om te winkelen. We hebben wat verschillende boodschappen op het lijstje staan. Silvania heeft specifieke cremes nodig voor haar haar en die zijn hier wat makkelijker te krijgen dan in Nederland. Ook kijken we naar kleding en bezoeken we een religieus winkeltje met veel mariabeeldjes. Daarna scoren we wat koekjes met gember voor Maria en met nootjes voor Guus.

      Het is warm, broeierig en zweterig weer. Een hoge druk gebied, je voelt dat er regen aan komt. Door de hitte hebben we weinig zin om extra meters te lopen. Dus daarom lunchen we ditmaal bij een andere self-service dan we gewend zijn. Het is er gezelliger, maar het eten haalt het niet bij onze favoriet. Dus volgende keer gewoon weer daar heen.

      Op de weg terug naar de auto begint het wat te druppelen. Het gaat steeds harder. We zijn maar net op tijd bij de auto. Eenmaal binnen begint het te stortbakken niet normaal. Wat een enorme plens regen valt er, echt een tropische regenbui.

      De regen houdt best een tijdje aan en er ontstaan overal nieuwe riviertjes op straat. Het water komt werkelijk overal vandaan: uit straten, van daken en uit tuinen. Zo heb ik het nog nooit meegemaakt. Hier en daar staan regenpijpen dwars op straat gericht en spuit het water hierdoor horizontaal over straat. Wij zaten veilig en droog in onze auto. Ik had er best wel lol in eerlijk gezegd.

      Bij een tunneltje dat onder de snelweg door gaat, wordt de stemming serieuzer. Kunnen we wel verder hier? Ik zet de auto maar even stil om de situatie in te schatten. Er stond al zo'n flinke laag water in de tunnel dat ik besluit het risico maar niet te nemen en om te rijden. Dat betekent de snelweg op en keren bij de volgende afslag, ongeveer 10 minuten. Als ik omgereden ben, en aan de andere kant langs de tunnel rijdt, zie ik dat mannen in pakken het tunneltje afsluiten voor verkeer. Blijkbaar loopt het vaker vol daar.

      Vlakbij huis vinden we weer een spontaan regenzwembad. Het is een lager gelegen gedeelte in de wijk. Daar is de wateroverlast uiteraard het grootst. Er staat een flinke laag water waar we de diepte moeilijk van kunnen inschatten, maar aan de linkerkant van de weg zien we verschillende auto's zich toch succesvol een weg banen door het water. We wachten even tot ze van onze weghelft zijn en dan gaan wij ook het zwembad in. We rijden er doorheen met een rustig maar gestaag tempo. Dat gaat goed en we zijn extra blij dat we een auto gehuurd hebben met een wat hogere wielbasis.

      Thuis aangekomen vinden we Papa en Mama in huis met alle ramen en deuren dicht en alle elektra uitgeschakeld, inclusief licht, tv en ventilator. Beetje vreemd. Het blijken voorzorgsmaatregelen. Vroeger is de bliksem ('lampiano', leuk woord) ooit een keertje dichtbij ingeslagen en dat had nogal indruk gemaakt. Vervolgens zijn er dus bepaalde gewoontes bij onweer ontstaan. Op zich logisch, maar wel even wennen.

      Het had ingeregend en daardoor stond de veranda aardig onder water. Die moest sowieso gedweild worden, wat een aanleiding was om gelijk het hele huis schoon te maken. Daarna nog wat gerelaxt en een filmpje gekeken op Netflix.

      Netflix in Brazilië heeft andere films dan de Nederlandse versie. De keuze viel op de 10 mandamentos, de 10 geboden dus. Dat bleek een mooie Brazilliaanse verfilming van het hele bijbelboek Exodus. Top!

      Oh, toevallig had ik wat verschillende biljetten Brazilliaans geld in mijn portemonnee. Wellicht leuk om even te zien.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Viana

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android