China
Diecai Shan

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 54

      Nǐ hǎo Guilin!

      May 24, 2018 in China ⋅ 🌙 26 °C

      Day 1

      Unfortunately there was no overnight train from Chengdu to Guilin so I had to spend my first day mainly traveling, as even though it was a fast train (not quite as fast as the bullet trains) the journey took almost eight hours. I arrived at the station and was met by a sea of taxi drivers all shouting “taxi, taxi!” but managed to ignore them all and find the local bus which took me almost to my hostel door. It was about 5pm when I arrived and I was pretty tired after the journey so I just took advantage of their free laundry facilities (yes backpackers do actually do laundry!), had some dinner and went to bed.

      Day 2

      I booked myself into the Li River Bamboo raft tour for the day and was picked up by the tour bus down the road from my hostel. Unfortunately there was no other guests booked on it from my hostel so I would have to make some friends during the trip. To my complete surprise when I get on the bus the first face I saw was Liza, a french girl I had met at the hot pot party in the Chengdu hostel, who was also travelling alone. We had talked for ages but forgot to exchange details, so I like to think this was the universe giving us a sigh that we need to be travel friends. We also found out during the journey that we were actually planning to follow the exact same route (to the day) for the next 10 days. Spooky. The bus dropped us off at the edge of the river where we were put into groups of four and led to our bamboo rafts (or rather “bamboo” rafts as they were actually PVC piping in the style of old bamboo rafts... not quite as authentic). Our tour guide from the bus told is that we would have a 45 minute raft trip down the river where we would then take an electric buggy for 5 minutes to a photo point, we would then walk along the road cross the only bridge in the area to a small village where she would meet us with the tour bus again. She repeated this five times and gave the most detailed instructions of our route that I jokingly asked how many people had she lost on these tours to which she replied “no one mam!”. She then left us with our raft driver to enjoy the river. The journey was really nice, especially since I have mainly been in cities up til this point so any form of nature is a welcome site, although maybe a few dozen less rafts on the river would’ve made it even better. After the raft journey we followed our instructions and made it to the village and bus stop (it was literally one road, how anyone could get lost is a mystery to me... two people did though!). The tour bus then took us to Yangshuo where the tour finished. Most people were staying in the town but me and Liza wanted to sightsee and then get the bus back to Guilin. We decided to rent some bikes and do the recommended cycle route outside the city. The route took just under tour hours and took us along the Yulong river (which joins the Li river). This was probably one of the most enjoyable things I have done so far in China. It was so peaceful by the river and being in the bikes was a welcome break from all the walking I’ve done until now. After our bike ride we headed to the bus station (aka nondescript car park) and too the bus back to Guilin.

      Day 3

      Liza and I decided to book a tour to the Longji rice terraces, about a two hour car ride away, and the main reason I stopped in Guilin. Two German guys from her hostel and Danny, my Irish roller disco friend who arrived the night before joined us, making a nice group to trek the rice terraces. As the group was small we took a private car there so were able to sleep on the was. Our driver dropped us at the entrance and pointed to the car and held four fingers up, which we took to mean that we should meet him back there at four. We hoped. As with any tourist site in China that involves a slight walk there was a cable car up to the top of one side of the rice terrace. But being the adventurous (and cheap) tourists we are we decided to hike the whole way. And let me tell you, hiking up a rice terrace in the mid day heat is no easy task! We followed the route on my Maps.Me app and headed to one of the many viewing platforms. Unfortunately it was not right season in china for rice harvests so most of the terraces were dry, however the actual engineering of the terraces (which were built 600 years ago) was pretty damn impressive. After the first viewing platform we were joined by an initially scary looking white dog who we later named White Fang who literally led us through the woods for an hour to the next viewing platform. Every time we thought we might be lost White Fang would appear and lead us in the right direction. Pretty good tour guide! By the time we reached the second viewing platform we had been hiking for three hours so we decided to miss the third and final one in favour of having some much needed lunch (more like early dinner). We headed back down to the village at the base of the terraces and had a very basic dinner of, you guessed it, Rice! (And vegetables). We then trekked back to the car park to the welcome site of our car and driver where he had left us. Needless to say after all that walking we all slept most of the way back to Guilin.

      So there you have my two days in Guilin, quite a different side to the China I had seen up to this point. Next stop is Guangzhou for a day before I get the train to Hong Kong.

      Until next time!

      Zàijiàn!
      Read more

    • Day 71

      Guilin (koe-wie-lin)

      September 19, 2015 in China ⋅ ⛅ 26 °C

      Het regent nog steeds pijpenstelen als we wakker worden... Duidelijk tijd om weer verder te trekken :) De shuttlebus (met nogal dubieuze remmen) rijdt voortvarend naar het stadje Zhangjiajie. Daar aangekomen worden we bij een busterminal afgezet. De pijpenstelen worden alleen maar dikker terwijl we - tevergeefs - een eerlijke taxichauffeur proberen te vinden die z'n meter wil aanzetten. We doen er ruim een half uur over om een taxi te vinden naar de luchthaven (die niet het viervoudige rekent, maar slechts het dubbele). We druipen uit op het vliegveld met een bakje noodles. Het inchecken verloopt soepeler dan de security check ;) Elke reis levert nieuwe vraagtekens op wat in de handbagage mag en wat in de ruimbagage. Maar goed, met een beetje hulp van een Chinees sprekende Amerikaan mag alles ook nu weer mee :) We vliegen in een kleine twee uur met een propellervliegtuig naar onze nieuw locatie: Guilin. Diner is weer een handen-en-voeten avontuur, maar zeer smakelijk; daarnaast is ons gestuntel met alle bakjes, schaaltjes, stokjes en overige attributen wederom zeer vermakelijk voor de bediening. Kamer is een plaatje (én tevens per uur te boeken ;) ). We verlengen ons verblijf gelijk voor nog een nacht.Read more

    • Day 72

      Guilin

      September 20, 2015 in China ⋅ ☁️ 23 °C

      We maken er een echte zondag van. We slapen weer eens goed uit en doen niet veel meer dan een stukje rondsjokken en genieten van een uitgebreide brunch. Mooie dag om het vervolg van de reis door China onder de loep te nemen.Read more

    • Day 42

      04.-05.10.2016 - Guilin

      October 4, 2016 in China ⋅ ☀️ 31 °C

      Da bini ehrlii gsait chli fuul gsii und ha ned soviel gmacht sondern meh die kuul Terrasse vom Hostel gnosse..

      Tagsüber bini nachli unterwegs gsi um die verschiedene See und ide Fuessgängerzone vo Guilin und zAbig mit de Hellen (vo China, ihre selbstgwählti engl. Name.. Anschiinend machid das Chinese so) und de Hanna (vo Dänemark) unterwegs um de wunderschön belüchteti See wo Strassemusikante Ihres Talent zum Beschtä gäh hend, bevor mir de Abig dänn uf oisere Hostel-Terrasse bi interessante Diskussione über Gott und die Welt usklinge lah hend..Read more

    • Day 14

      Bergdorf

      April 22, 2017 in China ⋅ ⛅ 20 °C

      Wetter deutlich besser...Chaos Frühstück geräubert schöne Wanderung und durch die reisterassen am Vormittag dann Busfahrt und teeplantage, lecker Mountain Tee gekauft.. Dann Abendessen mit Aussprache der Gruppe danach nachtmarkt mit pinkelmännchenRead more

    • Day 16

      Bezoek aan de Ethnische Yao en Dong

      May 12, 2016 in China ⋅ ☁️ 24 °C

      Vandaag mochten we uitslapen, we worden gewekt om 8,30u natuurlijk ben ik om 7u klaarwakker! Gisteren maakten we al kennis met Michael onze nieuwe plaatselijke gids.
      En deze morgen begon hij de dag met water uitdelen, dat wil zeggen dat we heel veel gaan zweten. De voorspelling is 29° en 20% regenvoorspellling.
      Onze tocht uit Guilin vertrekt om 10u en we rijden naar de bergstreken van de autonome regio van Guanxi, bekend om haar etnische minderheden. De bergen herken ik van Vietnam en Thailand en van de grenzen zitten we niet ver af. We zien hier ook veel lotusvijvers, ze worden hier gekweekt om te eten.
      We rijden door het echte platteland, geen stuk grond is hier ongebruikt! Theestruiken, rijstvelden, lotusvijvers,groentenvelden enz...
      Na een korte plaspauze (in een goot met lopend water) waren we op 2,5u bij de Yao, het dorp dat wij bezoeken heet Ximen en ligt buiten de platgetreden paden. De Yao vrouwen zijn herkenbaar door hun lang, lang haar. Wij eten daar plaatselijke specialiteiten, zeker geen hond want die wordt vooral in de winter gegeten omdat dat voedsel warmte geeft in het lichaam.
      De honden zijn speciaal gekweekt zoals wij varkens of kippen kweken, het is een soort bastaardhond niet te klein of te groot.
      De Yao's geloven in lange dingen, in Thailand zijn het lange nekken hier is het lang haar. Alleen als ze 1 jaar worden dan wordt hun haar afgeschoren. Als ze 18 zijn wordt het nog eens geknipt en dit haar wordt bijgehouden. Alle haar dat evt bij het kammen in de kam blijft of bv bij het wassen wordt ook bijgehouden want dit haar betekend hun lang leven.
      De Yao's zijn door de eeuwen heen steeds verjaagd daarom zitten ze nu nog steeds (veilig) in de bergen, zij zijn blij om buitenlanders te ontvangen want wij worden beschouwde als wijze mensen, waarschijnlijk komt er weinig gevaar van ons.
      De plaatselijke keuken was lekker maar op het oordeel van de tafelgenoten kan je niet vertrouwen, wat de ene lekker vindt is voor de ander vies, en omgedraaid.
      We wandelden daarna naar het yao dorp, dit waren de red Yao volgens de hoofdkleur van hun kledij. We kregen een lied maar moesten er ook een zingen, dan een dansje samen en toen kamden zij hun haar dat tot op de grond komt. Het haar van hun jeugd en dat uit de kam komt wordt bijeengebonden in een staart. Deze wordt verwerkt in hun kapsel. Als ze hun haar bedekt hebben zijn ze ongehuwd, met onbedekt haar maar wel als tulband gekapt is gehuwd zonder kind. Met zo'n bobbel op hun voorhoofd hebben ze wel een kind.
      Ik kocht een tasje voor 20 Yuan dat achteraf goed betaald was want het was machienewerk!
      Terug naar de bus werd ik begeleid door een Yao, maar dat was niet echt uit vriendschap want toen ik niets meer kocht of gaf was ze boos, zelfs toen de bus wegreed keek ze kwaad naar mij de anderen lachten. Bij het instappen knepen ze nog even in de billen van de mannen.
      De terugweg was langs dezelfde weg want in de bergen zijn niet zoveel wegen. Men is nu een autostrade aan het bouwen en de bruggen over de valeien worden gemaakt zoals wij eens op YouTube zagen: eerst de steunpilaren, en het wegdek wordt ergens anders gegoten en er dan opgeschoven, spectaculair! De autostrade zou eind dit jaar af (moeten) zijn!
      We rijden langs de Chin rivier die een mooie grijsgroene kleur heeft, het is heel de tijd nevelig door de vochtige lucht en het is 29°. Dat voel je als je de aircobus verlaat.
      Na 17u is het koeler en begint men terug te werken op de rijstvelden het is nu de periode dat de velden opgeruimd worden dus zien we overal vuurtjes. Dit is geen afval maar dorre rijststengels. Betreffende afval valt het hier goed mee! Niet alleen in de steden maar zelfs hier op het platteland wordt alles apart verzameld. Bij ons in het dorp wordt meer op de grond gegooid dan hier!
      De Dong is het volgende volk dat we gaan bezoeken om het avondmaal samen met hen te nemen, een soort van lopend buffet, de mensen hebben gekookt voor ons, iedere familie afzonderlijk het is een beetje zoeken en vergelijken maar het was heel plezant. We konden niet met elkaar praten maar je kon knikken en duim opsteken en van tafel tot tafel wandelen.
      Daarna een liedje en een dansje, je kreeg glaasjes drank in je mond gegoten tot je geld gaf.
      Het werd afgesloten op het terras van het hotel op 10' wandelen.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Diecai Shan

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android