Sijiqing

Vandaag hadden we het goede idee om een fietstocht te maken langs het meer van Hangzhou. Om onze opkomende buiktyfus wat tegen te houden (grapje he, no worries mama), zijn we in een "Frans" bakkerijtje gaan ontbijten. Dat deed wel eens deugd na een week noedels en noten als ontbijt.
Het lenen van een fiets ging vrij vlot na het geven van een waarborg (het terug binnen brengen komen we nog op terug...). Na een helse tocht door het Chinese verkeer waar men enkel de wet van de snelste kent, zaten we tussen de theekweekerijen met onze minifietsjes. Prachtige uitzichten namen onze adem weg. Of kwam dat door de talloze bergen die we net hadden "opgestoempt" bij een temperatuur van 35 graden (voelt als 42 graden). Het was er wel echt de moeite met verlaten tempels, stukjes jungle, mooie uitzichten... We hebben dan ook serieus de vering van onze fietsen getest door compleet "off road" te gaan. Sommige paden gingen niet zo goed en anderen waren dan weer verboden voor fietsers, wat we niet wisten, want ja Chinees he. Eva's reactie op een Chinese man die ons aansprak over het verbodsbordje spreekt boekdelen voor de hele reis: "moat, da versta ik nie he!".
De tocht naar beneden ging heel wat vlotter dan naar boven. Na een laat middagmaaltje hadden we genoeg krachten opgedaan om onze fietsen terug binnen te brengen, dachten we...
Dat binnenbrengen dus. Aangekomen bij het uitleenpunt zat het vrouwtje er dat vanochtend nog geen Engels kon, maar nu toch "no money" kon opperen. Ze stuurde ons naar een ander punt, dat uiteraard gesloten was. Wij terug naar onze Chinese "vriendin" die ons naar nog een ander punt stuurde. Ook gesloten. Ondertussen kwamen we een Duits koppel tegen dat hetzelfde aan het meemaken was. Nergens geld, totdat ik zei dat ik naar de poltie ging. Plotseling overal geld. Uiteindelijk hebben we ons geld terug (met interest).
Met onze "winst" van het fietstochtje zijn we net lekker gaan eten. Afscheid van Hangzhou hebben we genomen aan het nachtelijk meer.Read more