Naar de Po-delta
8 september, Italië ⋅ ☁️ 25 °C
We zouden oorspronkelijk naar Bologna gaan, maar eerlijk gezegd had ik het gehad met de steden en had ik meer behoefte aan natuur. En we besloten naar de Po-delta te gaan. We gingen pas na 11 uur weg, het was niet zo ver rijden, maar voordat we er dan alle drie zijn is toch bijna de dag voorbij. Gisteren was het ook al laat savonds voordat we thuis waren en dan kan ik niet direct slapen door alle invloeden die dan eerst tot rust moeten komen.
Nu heb ik vooral behoefte aan een beetje rust, dus ben ik een tijdje met mijn stoeltje op de dijk gaan zitten lezen, uitkijkend over de Po-delta. Kittie en Eva zijn nog een wandeling naar het stadje aan het maken en ik lig lekker op mijn bed deze footprint te maken. Morgen gaan we een fietstochtje maken langs het water. Het is echt fijn dat we onze fietsen bij ons hebben, daar hebben we al best veel gebruik van gemaakt.Meer informatie
Padua
7 september, Italië ⋅ 🌙 20 °C
Na eerst vanmorgen nog naar Theatro risido geweest te zijn voor een experience van Klimt en Shakespear, Un bacio senzo tiempo (A timeless kiss)
https://m.youtube.com/watch?v=SwQm-q08eFM#botto…
doorgereden naar Padua.
Daar wilde ik morgen graag de oudste botanische universiteits tuin van Europa bekijken. Gelukkig had Eva even gekeken naar de openingstijden en morgen bleek hij gesloten.
Dan maar besloten om het vandaag te doen en omdat de Capelle degli Scrovegni er niet ver vandaan is, die ook maar meegepakt.
Vooral dat laatste bezoek was heel bijzonder. Wij hadden tickets met een tijdslot van 20.00 uur. Om 20.00 uur liepen we richting kapel terwijl het al donker begon te worden, dat gaf een extra bijzonder gevoel aan het bezoek. Bij de kapel aangekomen moesten we in een ruimte plaatsnemen waar je als het ware geprepareerd werd om de kapel in te mogen, ontdaan van alles wat schadelijk voor de schilderingen zou kunnen zijn. Gelukkig tonen ze daar dan ook een film met veel informatie over de kapel, de schilderingen en de restauratie.
Het is echt een bijzondere belevenis om al die bijzondere schilderingen van dichtbij te kunnen bekijken.
https://cappellascrovegni.padovamusei.it/it/cap…
Om half 10 pas weer terug bij onze campers, moe maar voldaan na een ongepland voor dag.Meer informatie
Verona
6 september, Italië ⋅ ☀️ 27 °C
Vandaag was het kerkendag, niet in Verona, maar voor ons. Heerlijk op de fiets een route gemaakt langs 4 kerken, Complesso del Duomo; Chiesa di San Fermo; Basilica San Zeno en Basilica Santa Anastasia. Sommige waren sober en mooi en anderen soms drukkend door de hoeveelheid kapellen, goud en schilderingen. Interessant om zo deze 4 kerken te kunnen vergelijken. Een greep uit de enorme hoeveelheid foto's die ik gemaakt heb. Het was een hele fijne dag en dan vanavond als toetje nog de opera, maar die foto's voeg ik morgen toe want het wordt een latertje vanavond. We staan nog steeds op dezelfde parkeerplaats want die bevalt ons bijzonder goed 😃
Aanvulling wat betreft de opera
Wat een spektakel was dat. Niet meer zoals we gehoord hadden dat je drinken en eten mee nam en het met elkaar deelde. Na corona is dat niet meer teruggekomen. Je mag alleen een flesje water mee brengen.
We waren er al vroeg en toen was de arena nog bijna leeg, langzamerhand stroomde het vol totdat je geen leeg plekje meer kon zien. Je zit op de stenen treden met de voeten van de achterburen achter je rug. Dat was wel een hele zit zo, maar werkelijk de moeite waard.
Prachtig als het donker valt en het toneel verlicht is. Eva had een verrekijker mee, dat was heel fijn want we zaten er te ver vanaf om echt de gezichten te kunnen onderscheiden.
Het geheel duurde 3 uur met 2 pauzes tussendoor van zo'n 20 minuten waar je dan kon staan en een beetje bewegen. We waren na middernacht pas weer thuisMeer informatie
Bergamo beneden
5 september, Italië ⋅ 🌙 23 °C
Vandaag de drie musketirettes op de fiets naar Beneden Bergamo. Een leuke wandeling ter plaatse gemaakt. Oa in een heel mooi oud bankgebouw, waar je niet mocht fotograferen. Maar ja voordat ze dat gezegd hadden had ik al wat fotos gemaakt. En ook nog binnen in het paleis van justitie, daar moest onze bagage door een infrarood machine en daar mochten we ook niet fotograferen. Alleen een plaquette met allemaal glazen vlinders mochten we fotograferen en de tekst die er bij stond, in het Italiaans natuurlijk. Het is waarschijnlijk voor mensen die zijn overleden aan Covid, er stond in ieder geval covid19 in de tekst. Voor we er uit liepen werd mijn telefoon gecontroleerd om te zien of ik toch niet stiekem foto's van iets anders had gemaakt. En dit keer had ik dat idd niet gedaan gelukkig.
Heerlijk op een terras in een grote zuilengalerij koffie gedronken. Daar waren een meisje met een viool en een jongen met een stuk plastic een performance aan het geven voor de automobilisten die voor een stoplicht moesten stoppen, is eens iets anders dan iemand die je voorraam ongevraagd komt wassen. Het zag er heel mooi uit, ik heb even een praatje met ze gemaakt en gevraagd of ik ze mocht filmen. Dat deden ze graag, eindelijk het gevoel dat er iemand geïnteresseerd was. Het was heel mooi om te zien hoe een viool en een stuk plastic zo'n mooi magisch geheel kunnen vormen. Daarna zijn we naar Verona gereden, de camperplaats was al vol en we staan nu in een straat ingeparkeerd. Morgenavond gaan we naar de opera Rigoletto in het oude amfitheater, dat verheug ik me nu al op 😃Meer informatie
Officiële opening van de Italië-reis
4 september, Italië ⋅ ⛅ 21 °C
Een heerlijke luie dag vandaag. Eerst koffiedrinken met Eva en Kittie was er eventjes later ook bij. Wat leuk om elkaar weer te zien. De koffie duurde zo lang dat het al weer lunchtijd was en lekker op een terrasje van een lunch genoten.
Daarna moest ik weer terug om Octobus klaar te maken voor vertrek naar onze gezamenlijke camperplaats in Bergamo.
De stoeltjes buiten en lekker bijkletsen. Allemaal ons eigen potje koken en ik heb eindelijk gedoucht. Ik snap niet dat de muggen mij nog lekker vonden na meer dan 2 weken niet gedoucht te hebben, maar ik ben lek gestoken door hele kleine mugjes.
Morgen gaan we op de fiets de beneden-stad van Bergamo bekijken en we vertrekken pas om 10 uur, heerlijk relaxed.Meer informatie

ReizigerLieve Tonnie je maakt weer er weer n prachtige reis van, ga zo door👍🏼🙋🏼♀️👏🏽❣️

ReizigerMooie omgeving, carla en ik gaan de 17e met de sportwagen naar Italië, daar komen 25 dezelfde auto's bij elkaar. Door de foto's krijg je nog meer zin om te gaan.
Bergamooi
3 september, Italië ⋅ 🌙 21 °C
Heerlijk de hele dag naar Bergamo. Eerst met het fietsje naar de bushalte, volgens de navi 9 minuten, maar je raad het al dat werd ietsje langer. Met de bus 29 haltes, 37 minuten. Ik zit toch echt wel een stukje van het centrum vandaan. Na de bus in de Funiculare naar boven en dan sta je ineens midden in het oude centrum op een plein.
Eerst maar eens koffie in de uitspanning die bij de funiculare lijkt te horen. Wat een leuk café, artdeco-achtig met deuren van metaal met glas erin, prachtige boogramen met glas in lood en een heerlijk balkonterras waar vanaf je een prachtig uitzicht hebt.
Daarna gewoon lopen door het oude gedeelte van de stad, met een bezoek aan het Palazzo della Ragione waar je gratis in mag en er ook nog kunst aan de muren hangt. In het midden van de grote zaal staat een sculpture van een liggende man, helemaal wit, op een bank, die liggend aan het plassen is. Er zit een filmpje bij en als je goed op de juiste plek kijkt zie je een waterstraaltje lopen. Heel grappig dat een mevrouw, ook helemaal in het wit, een foto probeert te maken van heel dichtbij van?????
Natuurlijk ook een bezoek aan de kathedraal van Bergamo. Heel ruim en licht met hele mooie kapellen, elk weer voorzien van een eigen rond plafond, beslist de moeite van een bezoek waard.
Onder de zuilengalerij van het Palazzo heerlijk in de schaduw mijn boek zittend op een trap gelezen.
Weer een eindje lopen en dan weer terug naar Octobus. Alles bij elkaar duurt het een uur om van mijn slaapplekje naar het centrum te komen.
Morgenochtend koffie drinken met Eva, die daarna Bergamo gaat bezichtigen, misschien vergezeld van Kittie als die op tijd is. Ik ga na de koffie weer terug, Octobus inpakken en dan naar de camping waar we met z'n 3-en overnachten en waar onze Italie -reis dan echt begint 😃Meer informatie
Bergamo buitenwijk
2 september, Italië ⋅ ☀️ 21 °C
Gisteren geen spectaculair onweer, alleen maar een vaag gerommel op de achtergrond. Wel veel regen vannacht, maar vanmorgen was het weer droog en scheen de zon weer.
Heel lang gereden vandaag, weer weinig kilometers, net over de 200, maar meer dan 5 uur over gedaan, inclusief pauze. Het eerste stuk was door een wijngebied. Door de regen van afgelopen nacht was dat helemaal fris gewassen en het was allemaal zo groen dat het pijn aan je ogen deed. De tweede helft was meer een vlak gebied met stadjes waar je doorheen reed.
De plek waar ik nu sta is helemaal niet interessant, het is een buitenwijk, want ik mag met Octobus Bergamo niet in.
Rond 15.00 uur was ik er en wat was het warm 🥵. Omdat ik gewoon in een straat sta kan ik geen stoeltje buiten zetten en binnen in de bus was echt niet te doen.
Dan maar beginnen met de roestplekjes aan de schaduwkant van Octobus. Ik heb een heel handig apparaatje gekocht dat met usb opgeladen kan worden, daarmee dacht ik de plekken waar je met schuurpapier moeilijk bij kan te schuren. In het begin ging het heel goed, maar na een tijdje was het schuurkopje helemaal glad en kon ik er niet meer mee schuren. Handig zo'n apparaat, maar nog handiger was het geweest als ik reservesetjes had gekocht.
De primer was met deze warmte wel heel snel droog, afijn lekker bezig geweest.
En dan moest ik ook nog mijn 20 minuten loopje doen. Dat nodigt niet erg uit in zo'n saaie, onpersoonlijke buurt. Toch maar gedaan en tevreden over mezelf en deze dag.Meer informatie
Bijna bij Rifugio Nuvolau
1 september, Italië ⋅ ☁️ 22 °C
Vanmorgen de bus weer even aan kant gemaakt, na twee dagen is het een zooitje in zo'n kleine ruimte. Gelijk ook even op de begraafplaats water gehaald voor de tank.
Daarna naar Rufugio Fedare, waar de kabelbaan naar boven gaat. Bij het intypen van de bestemming kreeg ik een code rood alarmfase voor hevig onweer. Oh nee toch dan gaat de kabelbaan misschien niet vandaag. Bij de kabelbaan zeiden ze dat het onweer morgen pas kwam, dus gerustgesteld heb ik een retourtje gekocht. Adembenemend mooi om in de stilte in zo'n stoeltje te zitten, de koele bergwind door je haren en de panorama's voorbij te zien komen, ik had er wel een uur in willen blijven.
Boven aangekomen bij Rifugio Auvera was het heel erg druk met mensen met stokken en mensen met een helm op en een soort broektuigje, die gingen waarschijnlijk abseilen.
Ik ben nog gaan kijken naar het pad naar Rifugio Nuvolau, dat was nu nog maar 1 kilometer. Maar je moest wat ik kon zien een stuk over de rotsen klauteren en het werd opeens flink kouder. Nog steeds een beetje duizelig en dan zonder stokken, het leek me niet verstandig. Ik had al zo genoten in de kabelbaan dat het zo ook goed was.
Heerlijk smaakt de koffie zo hoog in de bergen en wat leuk om iedereen in de weer te zien. Op een gegeven moment kwam de groep met helm en broektuigje stuk voor stuk terug, allemaal met een triomfantelijke lach op hun gezicht, het was ze gelukt dat was duidelijk.
Nog maar een kop koffie en heerlijk genieten van het prachtige uitzicht.
Daarna de tocht naar beneden, die was nog mooier want van boven naar beneden heb je een veel beter zicht, zo zag je ook goed een deel van de weg met de mooie bochten.
En ja dan sta je weer beneden en wat nu? Het weerbericht zei toch echt dat het vanavond al ging onweren. Volgens google moest je met onweer in de bergen zorgen dat je in een dal bent want dat kan het minst kwaad.
Maar ik besloot dat het maar een paar dalen verder moest zijn en ben gaan rijden. Ik sta nu in Mezzocorona op een hele leuke camperplek die hoort bij een distilleerderij, misschien kan ik morgen een kijkje gaan nemen? Voor nu verheug ik me op het onweer, ik sta veilig en er staat nog een andere camper naast me. Ik hoop op mooie bliksems boven op de bergen 😃Meer informatie

ReizigerWat n prachtig landschap, mij lijkt die kabelbaan enger dan die brug die je over ging 😄
Rifugio Nuvolau niet gehaald
31 augustus, Italië ⋅ ☀️ 18 °C
Vanmorgen weer op pad om naar het begin van de hike te komen. Dat bleek bijna onmogelijk omdat er overal aan beide zijden van de weg autos geparkeerd stonden en er echt geen plekje voor mij over was. Toch maar weer terug gereden net zo lang tot ik een plekje gevonden had. Dat was al weer een aardig eindje van het beginpunt af. Maar plotseling kwam ik bordjes tegen waarvan er één naar rif. Nuvolau verwees, slechts 1.40 u en 5.3 km. Dat leek me wel wat, maar wat was dat afzien, het was een heel klein olifantenpaadje dat steil omhoog ging. En omdat het gisteren nogal veel geregend had was het best glad. Omdat ik mijn stokken in de rugzak heb die Kittie mee gaat nemen miste ik houvast. Ik had wel de paraplu meegenomen die ik gebruikte als een soort stok, maar die was zo laag dat ik het er van in mijn rug kreeg. Daar kwam nog bij dat ik gisteren al een beetje duizelig was en dat is op een steile helling ook niet bevorderlijk. Toen ik ook nog grote druk op mijn hoofd voelde besloot ik dat het niet verstandig was om deze hike vandaag te doen. Ik ben nog steeds een stukje naar boven gelopen en dan weer even zitten totdat ik bij een pad uitkwam dat horizontaal het olifantenpaadje kruiste. Daar was er een bordje, 1.20 u naar rif. Nuvolau, er stond geen km meer bij. Maar de andere kant op was het 10 minuten naar een andere Rifugio die aan de weg ligt. Dat was een goed idee. Lekker buiten op het terras koffie drinken en kijken naar de bonte mengeling van wielrenners, motorrijders en hikers wat daar allemaal samenkomt om iets te drinken en te eten. Dit is de Colle Santa Lucia en is een waar Eldorado voor de wielrenners en motorrijders met al zijn bochten.
Ik zat aan een tafel met 2 Duitse vrouwen, zij komen uit de buurt van München, en zij vertelden dat je eerst ook aan de hoogte moet wennen en dat dat die duizeligheid kan veroorzaken.
Daarom morgen tweede poging, maar dan ga ik met de kabelbaan naar boven en moet dan nog maar 1 km tot Rifugio Nuvolau, weliswaar met veel steil geklauter wat ik gelezen heb. Maar ik ga sowieso genieten van de kabelbaan en het mooie uitzicht daar boven. Of ik de rifugio haal zie ik nog wel.
Ik kwam mezelf wel weer tegen toen het niet ging naar boven. Als ik iets wil dan ben ik daar nog niet zo snel vanaf te brengen. Na mezelf toe gesproken te hebben dat het waar ik nu was ook heel mooi was en dat ik daar ook van kon gaan genieten zakte het gevoel van gefaald te hebben weg en ik heb nog een hele leuke dag gehad.
Ik sta nu op een fijne, rustige plek bij een begraafplaats, vooralsnog nog alleen, ik hoop dat er nog campers bijkomen, dat voelt wel beter.
Lekker op mijn gemakkie de groenten gesneden voor de soep en ja hoor de eerste soep van deze reis staat in bed verder te garen. Het voelt of ik alles weer een beetje gewend ben in mijn Octobus 😃Meer informatie
Nog anderhalve kilometer
30 augustus, Italië ⋅ ☁️ 10 °C
Vannacht niet gewekt door de politie, dat is goed gegaan. Maar er sliep wel iemand naast me, dat was Norman het fietsje 😃 Om niet te veel aandacht te trekken had ik m binnen laten staan. Het is geen vervanging voor Max, maar hij deed erg zijn best om een goed maatje te zijn. En bovendien moet Norman ook van tijd tot tijd opgepompt worden.
Als eerste vanmorgen maar even tanken want wie weet hoeveel Octobus verbruikt in de bergen. Maar wat raar mijn tankapp zegt dat er geen internetverbinding mogelijk is. Oh no hoe moet ik nu weten waar ik kan tanken? De navigatie had ik ervoor al aangezet en die deed het gelukkig nog wel met offline kaarten. Dan maar vast op weg en bij het eerste de beste tankstation volgooien.
Dat tankstation kwam al snel in zicht en laten ze daar nou ook koffie hebben, twee vliegen in één klap. Op de navigatie staat dat het 255 kilometer is en dat ik er 5.22 uur over zou doen. Dat was toch zeker omdat ik geen internetverbinding heb? Nou ja, ik zie het wel.
Toen de verbinding weer hersteld was bleef dat de tijd die de navigatie opgaf. Wat gek waar zit m dat dan in?
Nou ik kan je vertellen dat het venijn voor het grootste gedeelte in het staartje zat, maar ook de schoonheid zat daar in.
Bij de laatste 85 kilometer gaf de navi nog 2 uur rijden op en dat had ik ook echt nodig. Een aaneenschakeling van bochten, rijden in de 2e versnelling en soms zelfs terugschakelen naar 1 omdat het zo steil omhoog ging. Het stikte van de motoren op de weg, wat zullen die genoten hebben van al dat bochtenwerk. En waar ik dacht dat het vanmorgen al mooi was, dit laatste stuk is sprakeloos mooi. Geen idee hoe ik dat moet omschrijven.
Ik sta nu 1,5 km (hemelsbreed) van Rifugio Nuvolau af waar ik morgen heen wil, dit stond echt boven aan mijn lijstje, ook wat hoogtevrees betreft trouwens. Op een hoogte van 2151 m.
Vandaag heb ik de hele dag gereden omdat ze voor morgen droog weer opgeven in deze buurt en overmorgen alweer regen.
Ik sta nu op een parkeerplaats bij een restaurant, waar ik vanavond pas om half 10 een tafeltje heb en mag hier vannacht blijven staan, dus geen kans op politie aan de deur. Wel een extra dekbedje want het is hier in de bergen best koud 😃Meer informatie
Het klooster en nogmaals Blautopfbron
29 augustus, Oostenrijk ⋅ 🌧 14 °C
Vanmorgen lekker vroeg naar het stadje, ditmaal door de borden Altstadt te volgen. Zonder verdwalen kwam ik in het oude gedeelte terecht. Oude straten waar een kanaaltje langs de mooie oude huizen loopt, lekker genieten met het zonnetje erbij. Koffie drinken in een leuk alternatief tentje dat vroeger het badhuis van het stadje was geweest. Het oude bad was in tweeën gezaagd en daar was een zithoek van gemaakt. Gehaakte kussentjes voor op de stoelen en oosters aandoende kleedjes op de tafels. Alles met liefde en zorg samengesteld, zelfs tot in het toilet, ongebleekt bruin toiletpapier, allerhande menstruatie artikelen, kast met echte handdoekjes ipv papieren handdoekjes. De koffie is Fairtrade en de taarten zelfgebakken. Een feestje om hier te zitten.
Daarna naar het klooster en het tweede badhuis vandaag, het badhuis van de monniken. Het klooster is prachtig sober en licht, samen met de stilte een hele mooie sfeer. De houten spanten van het plafond geven een apart patroon. De sfeer in het badhuis van de monniken was heel anders. Het was vergeleken bij het klooster veel donkerder. De muren waren gewoon van onbehandeld steen waar allemaal vlekken op zaten, vermoedelijk van het stoken en het vocht. Dat gaf soms mooie kleuren en patronen, waarin ik met mijn grote fantasie natuurlijk allerlei afbeeldingen in zie. Op een muur zag ik zelfs een vrouwfiguur in de muur gekerfd, hè dit waren toch monniken en die zijn toch celibatair?
Ik ga nog eens op internet struinen om te kijken of er iets van te vinden is.
Dan nog even naar de Blautopfbron, nu met het zonnetje erbij. Fotos genomen van dezelfde plekken als gisteren. Ik heb een collage gemaakt van 2 fotos, 1 van gisteren en 1 van vandaag. Zelf vind ik die van gisteren het mooist. Je denkt dat fotos met het zonnetje erbij mooier zijn, maar dat is niet altijd waar. De zon maakt dat er hele lichte plekken zijn en hele donkere schaduwen. Vanmorgen bij het fotograferen van de oude straatjes had ik daar ook last van, soms kon ik een foto gewoon niet maken vanwege de hele donkere schaduwen.
Vanmiddag wlde ik naar Garmisch Partenkirchen rijden, maar dat is niet gelukt. In Nettenwang gestopt om boodschappen te doen voor een paar dagen en toen was het al 17.00 uur. Te laat om nog ver te gaan rijden. Nu zit ik plotseling in Oostenrijk zonder dat ik het in de gaten had. Ik sta helemaal alleen op een parkeerterrein dat op Park4night aangegeven stond als slaapplaats. Nou ja hopelijk moet ik hier niet weg want in Oostenrijk mag je alleen met de camper staan op plekken waar dat aangegeven staat en niet zoals in Duitsland overal waar NIET staat dat het verboden is.
Hopelijk zijn ze zo dicht bij de grens niet zo streng?Meer informatie
Blaubeuren
28 augustus, Duitsland ⋅ 🌧 19 °C
Vandaag naar Blaubeuren gereden na een tip van Franka over dit stadje. Bijna 200 km verder en ik heb er 5 uur over gedaan, inclusief een stop, voor koffie natuurlijk, van een half uur. Heel veel werkzaamheden aan de weg waardoor ik steeds weer een nieuwe file inreed. Dat is goed geconcentreerd rijden want het ene moment kon er gewoon doorgereden worden en het volgende moment stond het plotseling stil.
Vanmorgen heel gezond havermout met yoghurt gegeten en alvast de lekkere zuurdesem boterhammen klaargemaakt. Dat is een goed plan gebleken want zo kon ik tussen de files door een boterhammetje eten.
De weg was niet vlak meer, behoorlijk stijgen en dalen, het maakte het uitzicht wel mooier dan tot nu toe.
In Blaubeuren op de parkeerplaats buiten de camperplaats gaan staan, naast sportvelden, de 17 euro die ze op de camperplaats voor 1 nacht vragen ga ik wel ergens anders aan besteden.
Ik wil graag naar de Blautopfbron morgen (want dan geven ze droog weer op) en dacht dat het wel slim was om alvast een verkenningstocht te maken met Norman, het fietsje.
Nou ja ik heb weer eens bewezen dat ik totaal geen richtinggevoel heb en dat ik ook de borden niet goed interpreteer want ik ben een berg opgereden die best wel steil is, maar ook op de top geen Blautopfbron. Weer naar beneden en misschien was het toch wel handig om eerst naar de Touristinformation te gaan. Daar kreeg ik een plattegrond mee waar de mevrouw alles op aangetekend had. De blautopfbron is dus 350 m van mijn parkeerplaats vandaan. Ik heb zeker 4 km gefietst en dan nog op een berg waar ik helemaal niet moest zijn.
Afijn gewapend met de plattegrond weer naar buiten, de mevrouw was meegelopen en wees waar ik heen moest. Wat had ze nou ook al weer over dat groene gebouw gezegd? Volgens mij dat ik daar links moest. Toen ik dat deed kwam de mevrouw roepend achter me aanrennen, daar moest ik niet linksaf, maar het gebouw aan mijn linkerkant houden. Ze had duidelijk niet veel vertrouwen in mij en volkomen terecht. Ik denk niet dat ze gelooft dat ik met deze afwijking gewoon de wereld over reis 😃
Opnieuw op de fiets gestapt en het bleek heel dicht bij het centrum van de stad te liggen. En het is echt waar de kleur is heel bijzonder blauw/groen, zelfs bij deze bewolking, dus het heeft duidelijk niet met de weerspiegeling van de lucht van doen.
Morgen ga ik er lopend naar toe, om te wachten tot er een zonnetje doorbreekt om de kleur te kunnen vergelijken. Gelukkig weet ik nu hoe ik er moet komen.
Het centrum van het stadje is ook heel fraai met (soms hele grote) vakwerkhuizen. Bij de foto's alvast een voorproefje.
Zo meteen lekker eten en daarna lezen in de Octobus want het regent en ze geven voor vannacht echt nog veel regen en onweer op.Meer informatie
Sankt Martin, een prachtig wijnstadje
27 augustus, Duitsland ⋅ 🌧 22 °C
Natuurlijk eerst weer op zoek naar koffie. Op Google Maps kon ik niets vinden, maar dat geloofde ik niet en besloot te gaan lopen naar het stadje. Allereerst maar naar de toeristeninfo, daar konden ze de kerk en de wein- und steinlehrweg aanbevelen. Op de vraag of ik ergens koffie kon krijgen was het antwoord bij Café Zauber bij het park even buiten het stadje. Nou dat was dan gelijk een leuke wandeling dacht ik nog. Aangekomen bij Café Zauber waren ze gesloten wegens familie omstandigheden, ik hoop maar dat het iets leuks was en niets ernstigs. Maar wel ernstig was dat het al later en later werd en ik nog geen koffie gevonden had. Ja wat nu? Naar de Octobus terug en zelf koffie zetten? Nee hoor het zal toch wel lukken om ergens koffie te krijgen? Bij een prachtig hotel ben ik binnen gelopen en heb verteld dat cafe Zauber gesloten was en gevraagd of ik bij hen koffie kon kopen. Gelukkig was de uitbaatster zelf aanwezig, te herkennen omdat zij als enige geen uniform droeg, want de receptioniste schudde al nee, maar kreeg van haar bazin de opdracht om mij te vergezellen naar de bar, waar ik voorzien werd van een heerlijke grote kop koffie en alweer taart, dit keer frambozen/yoghurt. Het hotel is een kasteel geweest, dat kun je goed zien bij de entree want die is in de toren.
Als je in de buurt van Sankt Martin komt dan is het echt een bezoek waard. Het is een heel oud stadje, met prachtige (vakwerk)huizen helemaal in het teken van de wijn. Wijnranken langs de huizen, gespannen over de straten, overal gezellige terrassen en wijnproeverijen.
De kerk was heel mooi, ontzettend jammer dat de glasinlood ramen niet te vangen zijn op de foto.
Daarna naar de wein- und steinlehrweg, die lag helemaal boven aan het stadje met een helling van 15%, goed voor de conditie 🥵
Ik was verbaasd dat er zoveel verschillende druivensoorten waren, mijn verwachting was dat ze hier alleen een moezelwijntje maken, maar er waren wel 20 soorten. Ook bijzonder om te zien dat de kleuren zoveel kunnen verschillen, ik heb me heel goed vermaakt op deze wandeling.
Het plan was om naar Blaubeuren te gaan vandaag, maar ze geven morgen regen op en het leek me beter om met regen te gaan rijden en nu nog even rustig van het mooie weer te genieten. Op mijn gemakkie eten klaargemaakt voor 2 dagen en lekker buiten lezen. Vandaag 16.00 uur begon het te betrekken en vanaf 17.00 uur hoorde ik onweer en het begon te regenen. Goed dat ik al gekookt en gegeten heb, vanavond alleen nog een boterhammetje 😃Meer informatie
Sankt Martin
26 augustus, Duitsland ⋅ ☁️ 25 °C
Het is maar een klein stukje zuidelijker geworden. Eerst koffie gedronken in Lambrecht met een stuk Johannisbeerrahm, dat was werkelijk heel lekker, maar wat een grote hap 😋
Daarna naar Neustadt om opslagkaartjes voor de camera's te kopen en iets om mijn foto's van de telefoon op over te zetten, want ik krijg steeds de melding dat ik geen ruimte meer heb en de telefoon is heel erg traag. Zo'n overzetsticky was niet zo makkelijk, na in 3 telefoonwinkels geweest te zijn (waar ze allemaal zeiden dat ik naar de Mediamarkt moest) kwam ik in een klein winkeltje waar ze het wel hadden. De meneer wilde me wel helpen met het overzetten, nou dat heb ik geweten. Het waren 8000 foto's die ik op het sticky wilde hebben en dat duurt toch lang.......... Ik heb meer dan tweeënhalf uur zitten wachten en toen besloot de telefoon dat ie er genoeg van had na 5000 foto's overgezet te hebben. En ja welke 5000 foto's zijn het dan, de eerste of de laatste 5000? Op goed geluk gegokt en daarna moesten die 5000 natuurlijk ook weer van mijn telefoon af, dat duurde minder lang maar evengoed ging het heel traag. Maar het goede nieuws is dat ik nu bijna helemaal klaar ben voor mijn reis naar Italie 😃
Intussen was het al 15.00 uur en heb ik besloten om naar Sankt Martin te rijden, een heel mooi plaatsje in het wijngebied. Bij de camperplaats aangekomen was die al helemaal vol. Er stond een picknickbank aan de zijkant en daar kon ik mooi met mijn Octobus bij staan vind ik. Even eieren koken en een lekkere salade eten met Duits zuurdesembrood, de scheurbuik is weer op afstand gezet 😃
Ook voor het eerst de watertank gevuld, 20 cent voor 10 liter , wat een luxe dat er gewoon water uit de kraan komt.
Morgen koffie drinken in Sankt Martin en het stadje verkennen. Ik weet nog niet of ik hier blijf staan of morgen weer door ga.Meer informatie
Geierlay-day
25 augustus, Duitsland ⋅ ☀️ 21 °C
Vandaag dus echt naar de Geyerlay hangbrug. In Mörsdorff op een parkeerplaats gestaan waar de stroom bij inbegrepen is, dus alles is weer goed geladen. Norman het fietsje mocht ook mee, wat doet ie het goed ondanks dat ie bijna 5 maanden niet gebruikt is. En dan sta je daar voor de brug, een adembenemend gezicht, er komen mensen vanaf en er gaan mensen op. En nu is dit mens ook aan de beurt. Gelukkig was het niet zo druk, goed dat ik gisteren niet gegaan ben.
Het grappige was dat ik helemaal niet bang was. Deze zomer was ik al met kleindochter Lola op de grote schommel gegaan boven op het voormalige Shellgebouw, naast museum Eye, aan de overkant van het Centraal Station (achterkant). Ik was daar al een keer eerder op geweest, met Meria, Lars, Lieke, Justus en Dex. En heb gezegd dat ik dat nooit meer ging doen, zo eng heb ik het gevonden. Lola en ik pasten op de woonboot van een vriendin voor 5 dagen. Ondanks alle dingen die ik aandroeg waar we naar toe konden, bleef Lola zeggen dat ze de schommel het allerliefste wilde doen. En ja dan kun je niet anders dan gaan. De dag die we gepland hadden regende het, dus hebben we het verzet en het kwam op de laatste dag uit. Met zweet in mijn handen gingen we naar boven en na even wachten waren er aan de beurt. Ja en toen gingen we schommelen, buiten de rand van het hoge gebouw kom je dan uit. Wat gek ik was eigenlijk helemaal niet zo bang. Ik had voor mezelf de angst steeds groter gemaakt en zo werkt het ook. Als ik de dingen die ik eng vind gewoon doe dan ben ik minder bang en werkt dat ook door voor andere dingen.
Dus ik ga de brug op met de gedachte aan de schommel en vanaf het eerste moment heb ik er van genoten. Wat hebben ze dat mooi gemaakt zo'n luchtwandelpad tussen twee bergen in. Het schommelde aardig, zelfs als ik stilstond ging de brug heen en weer door de mensen die er over heen liepen. Een man kwam me tegemoet, hij hield met 2 handen de reling vast en zag er echt benauwd uit. Toen ik moest passeren stond hij stil en haalde even een hand weg om vervolgens weer snel de reling vast te grijpen. Nog een tegemoetkomende vrouw hoorde ik zeggen: ik heb geen last van hoogtevrees, maar dit vind ik toch eng. Wat voelde ik me dapper en wat zijn mijn knieën mij dankbaar dat ik gewoon durfde te lopen 😂
Aan de andere kant lekker gewandeld en toen kon ik foto's maken van de zijkant van de brug wat ook spectaculair is. En dan weer over de brug terug natuurlijk. Wat heb ik vandaag genoten van al dat moois.
Aan het einde van de dag ben ik naar Lambrecht gereden, zo'n 200 km dichter naar Italië toe en sta op een leuke beschutte plek waar 7 buscampers kunnen staan. Makkelijk het eten van gisteren opbakken en lekker op mijn stoeltje de foto's bekijken.Meer informatie
Toch nog niet naar de Geierlay hangbrug
24 augustus, Duitsland ⋅ 🌙 16 °C
Lekker lang geslapen want ik wilde pas tegen de middag bij de Geierlay hangbrug zijn. Rustig ontbijten en koffie. Wat ben ik toch blij met mijn omvormer en mijn kleine koffiezetapparaatje. Ik kwam er achter dat ik mijn verlengblok vergeten ben, maar met behulp van de snijplank op het richeltje kon het koffiezetapparaatje daar op staan en was het snoer net lang genoeg om in de omvormer te kunnen.
Terwijl ik lekker buiten zat te ontbijten werd het steeds drukker en drukker op de parkeerplaats bij de Knikkerbaan. Het was mooi weer en het leek wel of alle Duitsers met hun kinderen en honden gingen wandelen.
De gedachte dat er waarschijnlijk ook heel veel mensen bij de hangbrug zouden zijn lokte niet bepaald om er naar toe te gaan. Waarop ik besloten heb om morgen te gaan, hopelijk is dan iedereen weer naar zijn/haar werk en naar school, nee echt geen koudwatervrees hoor........., morgen ga ik echt 🥵
In plaats daarvan heb ik een wandeling gemaakt, nou ja dat was het eerste stuk meer een hike. Omdat het zulk mooi weer was had ik mijn sandalen aangedaan en ik kwam er snel achter dat dat niet zo'n goed idee was. Vóór mij liep een groepje oudere mensen, misschien wel net zo oud als ik 😂, maar die hadden in iedergeval beter nagedacht. Zij hadden bergschoenen, afritsbroeken en stokken mee. Op een moeilijk stuk waren ze op mij blijven wachten en hielpen mij met helpende handjes over het moeilijke stuk heen.
In het bos op een bankje heerlijk mijn boterhammetjes opgegeten en toen weer terug naar Octobus. Ik sta echt heel leuk op deze parkeerplaats. Vanavond heerlijk gekookt in het gebouwtje bij de parkeerplaats. Pasta met sojabrokjes, gedroogde tomaatjes, pesto en olijven voor 2 dagen, morgen alleen even opbakken.Meer informatie
Naar de Geierlay hangbrug
23 augustus, Duitsland ⋅ ☁️ 17 °C
Na het lekkere ontbijt bij Kittie op weg naar de hangbrug. Het is de langste hangbrug van Duitsland en niet van Europa, valt een beetje tegen 🫤 Onderweg bewolkt en af en toe wat druppels, maar heel goed weer om te rijden. Na verloop van tijd werd het toch minder vlak en kwam ik dwars door mooie stadjes met vakwerkhuizen.
Max is trouwens niet mee want ik wilde zijn plek gebruiken voor de grote wandelrugzak, voor de derde etappe Lissabon - Santiago de Compostela. Deze rugzak en een tas met winterkleding (voor als ik tussendoor terug ga naar Nederland) staan bij Kittie. Zij heeft een grote camper en tijdens de Italië-reis heb ik dan meer ruimte in mijn Octobus.
Het is niet mogelijk om met de auto op minder dan zo'n 2 km afstand van de hangbrug te komen, het laatste stukje moet je lopen of er gaat misschien een shuttlebusje. De parkeerplaatsen vond ik best prijzig en het maximale was 14 uur, daar heb ik niet genoeg aan als ik om 15.00 u aankom en de volgende dag de wandeling naar en over de brug wil maken. Dus toch maar even verder zoeken. Onderweg de eerste keer gekookt, nou ja gekookt............ Eigenlijk was het alleen opwarmen, maar het was heerlijke soep uit een zak, brood erbij, paprika en appel voor de broodnodige vitamines. Gek hoe zoveel dingen veranderen als je op reis bent. Wanneer je eet heeft niet meer met tijd te maken, maar met het vinden van een mooi plekje en zo zit je dus om half 4 lekker te eten 😋
Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij een hele leuke baan van hout waar je een knikker over kunt laten rollen in het bos. Het plan is dat ik hier blijf slapen, ben benieuwd of dat gaat lukken. De foto's van de Geierlay hangbrug zijn van internet geplukt want zo mooi kan ik ze echt niet maken, waarschijnlijk hebben ze een drone gebruikt.
Morgen is het weer beter dan vandaag, ik verheug me nu al op het uitzicht en ben stiekem ook een beetje bang, maar op mijn knieën kruipend ben ik minder bang, dus dat is plan B. Hopelijk hoef ik daar niet naar over te schakelen want dan is 360 m best lang 😂
Nog even een videootje van de hangbrug
https://share.google/HHe0ZWKYowSwVtmc1Meer informatie
On the road again
22 augustus, Nederland ⋅ ☁️ 15 °C
Vandaag overnachten in Brunssum bij Kittie, 1 van de dames waarmee ik de Italiereis ga doen, in de straat.
Vanmorgen naar de ANWB voor een nieuwe tolbadge, inclusief Italie, en een vignet van 10 dagen voor Oostenrijk, helemaal klaar om op weg te gaan. Maar niet voordat ik bij mijn moeder op bezoek ben geweest natuurlijk.
Morgenochtend na het ontbijt bij Kittie ga ik op weg naar de Geierlay hangbrug, de langste hangbrug van Europa over de Moezel. Weer eventjes mijn hoogtevrees uitdagen.
Gisteren kreeg ik van mijn buurman een doosje Merci voor onderweg, wat lief hè? Ik denk dat ik die morgen open ga maken want dan ben ik echt onderweg.Meer informatie




































































































































