Nieuw Zeeland

Na 16,5u vliegen op Jakarta aangekomen, hier de damri (shuttlebus) naar Jakarta genomen. Ik zou bij Blok M opgehaald worden door Cindy, de zus van Yenny, dus opzoek naar de goede damri. Die is moeilijk te missen, aangezien elke bestemming wel 10x geroepen wordt, depok, depok, depok, depook... Depok, depok, depok, depok... Depok, depok, depok, depok... En zo bij elke Damri.. Vaak wordt er uitgegaan dat je 2u onderweg bent vanaf het vliegveld, vanwege alle files in de stad. Gelukkig had ik er weinig last van en was ik binnen een uur bij Blok M. Cindy volgde ook al snel. Onderweg, aangezien we toch telkens vaststonden, meatballs gegeten. Vanwege de regen, lekker warm eten :-) ik heb voor een mix gekozen met gehaktballetjes, vis, garnalen en kip. Dit wordt in een kommetje gedaan met een soort bouillon eroverheen. Dat was best lekker. Toen door naar het huis van Yenny's moeder. Ik had een klein huisje verwacht, maar het was een behoorlijk huis en ik had een eigen slaapkamer met badkamer :-) wat een luxe!

De eerste dag Jakarta ingeweest, naar de Monas geweest. Het monument van de onafhankelijheid en vrijheid. Is gebouwd in 1991 en was klaar in 1997, het ligt op een park van 80 hectare. Na ruim een uur gewacht te hebben met de lift naar de top geweest, en daar heb je een uitzicht over heel Jakarta. Het duurde zo lang, omdat er maar 10 mensen tegelijk in de lift naar boven kunnen en het niet een hele snelle lift is.
Hier was ik de attractie, zoveel die met mij op de foto wilden, je zou bijna denken dat ze nog nooit een buitenlander gezien hebben ;-)
Zo ook groep dames voor mij, eerst foto's en selfies, maar daarna namen ze mij ook op sleeptouw. Er was 1 plek over in de lift, dus haalden ze mij naar voren en zo ging dat de hele tijd door. Dit is ook de typische vriendelijkheid die ik hier gemerkt heb tot nu toe.

Vervolgens naar Tamal Mini geweest, ik dacht een soort madurodam, maar het was Indonesië in het klein, alleen de gebouwen waren op normaal formaat, maar wel alle delen van Indonesië kwamen er in voor. Hier ben ik met de kabelbaan overheen gegaan, aangezien ik de ingang niet echt goed kon vinden, wat ook niet zo gek was aangezien ik een andere verwachting had :-)

Van en naar Tamal Mini vele uren in de auto stil gestaan, hierdoor vergeten om naar de toeristische plek Kato te gaan. Nog een luxe, ik had een eigen auto en chauffeur, omdat de dochter van Cindy ziek was en zij een chauffeur en auto over had.

Ondanks dat ik blij ben om de grote en vooral drukke en chaotische stad weer uit te gaan, ben ik hier enorm gastvrij en vriendelijk ontvangen door Cindy en haar moeder. Haar moeder was helaas al weg vanochtend, dus daar heb ik geen foto van, maar wel een fijne herinnering :-)

Nog een klein weetje, in Jakarta is het gemiddelde loon 5.000.000 rupiah per maand, minimum is 3.000.000 rupiah (=200euro) en om een huis te kopen in het centrum van Jakarta is 15.000.000 per meter.

Na twee nachten in Jakarta vroeg de trein genomen naar Jogyakarta. Een 11uur durende treinreis door het mooie Java.

Meteen in Yogyakarta een trip naar 2 tempels geboekt met een zonsopgang. Dus de volgende ochtend om 3u de wekker. De zonsopgang zou ik bij Borobudur bewonderen. De zon zou om 5.30u opkomen, dus tot die tijd mijn nieuwe camera maar eens uitgevogeld. Helaas was het erg mistig, dus niet een hele mooie zonsopgang gezien,maar Bodobudur zelf was ook mooi dus dat scheelt. Jaren geleden is de Borobudur gerestaureerd door Unesco en ziet er dus redelijk gaaf uit.
Na een klein ontbijtje (sticky rice and banana snack) door naar Prambanan.

Prambanan was erg indrukwekkend. Bestaat uit meerdere tempels over een vrij groot oppervlak. Wel zijn er nog erg veel ruïnes, die ze opnieuw aan het opbouwen zijn. De eerste en de laatste zijn hindu tempels waarvan een staat voor de vrouw en de ander voor de man. De voorste tempel bestaat uit meerdere tempels met onder andere de kamasutra tempel. Hierin draait (volgens de meneer die het mij uitlegde) bijna alles om de penis en de vagina. Tenminste die benoemde hij bij elke afbeelding. Van huwelijksreis, naar zwanger zijn, een tweeling krijgen, borstvoeding, de man optillen etc etc... Heb me wel goed vermaakt :-)
Tussen deze twee tempels staan twee boeddhist tempels. Hieruit blijkt dat de 2 geloven erg tolerant naar elkaar waren.

Na een dagje relaxen en een bezoek aan de kraton (paleis van de sultan) in Yogyakarta. Hier aan de praat geraakt met een Engels docent. Hij liet mij de artschool zien waar ze batik (verven op katoen) maken. Hij vertelde mij ook dat hij 3.000.000 rupiah per maand verdient, maar dat is omdat hij al 20jaar werkt, als je net afgestudeerd bent verdien je maar 1.000.000rupiah, een stuk minder dan in Jakarta dus. Maar de huur voor een huis is ook maar 2.000.000rupiah per jaar. Dus dat trekt het wel weer iets recht.Читать далее