Tarifa

04 februari

Ondanks de harde wind toch goed geslapen en vanochtend waren er nog veel wolken maar gelukkig ook zon. Daarmee had ik een heel mooi zicht op de straat van Gibraltar, de schepen die er door varen, en het wolkendek dat er boven hing.
Je zag de schepen gewoon de bui in varen, heel mooi.
Daarna ontbeten en op pad: eerst naar Ronda en afhankelijk van hoe leuk het daar is meteen ook door naar de Caminini del Rey want daar schijn je mooi te kunnen wandelen.

Echter het lot besliste anders want na ongeveer 45 min rijden hoorde ik een vreemd geluid rechts achter. Ik kon pas een stukje verder stoppen want ik reed op een 2 baans weg met vangrails aan beide zijden en best veel bochten dus andere weggebruikers konden mij niet al van een afstandje zien staan. Maar toen ik dus een paar minuten later wel kon stoppen werd mijn vermoeden bevestigd: ik heb een lekke band. Gelukkig stond ik niet ergens heel afgelegen, maar op een klein pleintje bij het stationnetje van Almoraima.
Heel even sloeg de stress toe want ik kan helemaal geen band verwisselen, maar ik bedacht me dat ik pechhulp had geregeld bij mijn reisverzekering dus heb Univé gebeld. Deze hebben iemand ingeschakeld en even later kreeg ik een sms dat ze binnen 2 uur er zouden zijn. Dus ik heb lekker even gegeten en gedronken en mijn laarzen schoongemaakt en wat afval weggegooid en na1,5 uur kwam er idd een wagen aanrijden. De vriendelijke meneer kon helaas geen engels maar op zulke momenten maak ik dankbaar gebruik van google. We spraken onze tekst om de beurt in en google vertaalde het en zo konden we communiceren.
Hij heeft mijn band opgepompt en deze liep niet weer leeg vreemd genoeg. Hij kon ook niets zien of voelen dat in de band zou zitten. Al met al adviseerde hij me om naar een garage 20 minuten verderop in Jimena de la Frontera te gaan. Deze garage heette Neumaticos Louis Carrasco. Ik heb hartelijk afscheid van hem genomen en hem een stroopwafel gegeven die ik nog had haha. 
Ik vond het spannend want ik wist niet of mijn band het tot die tijd zou volhouden maar gelukkig ging het goed. Bij de garage aangekomen zie ik dat het een banden bedrijf is en dat ze siësta hebben tot half 4. Dus maar effe wachten weer en hopen dat ze hier iets voor me kunnen betekenen want ik wil de band wel even goed nagekeken hebben.

Om half 4 kwamen er 2 mannen en ze hebben mijn band er af gehaald. Aan de binnenzijde zaten 2 dikke bobbels en dat betekende dat de band niet meer gebruikt kon worden dus de optie ‘het lek zoeken en repareren’ was meteen niet meer in beeld. Ik begreep ook dat die bobbels niet de oorzaak waren van het lek, maar het gevolg. Waarschijnlijk omdat ik er nog een stukje mee door heb gereden.  Er moest een nieuwe band komen. En deze hadden ze niet op voorraad en moest besteld worden. Ik vreesde het ergste en zag mezelf hier al een week vast zitten, maar gelukkig zou de band er morgen al zijn. Ze hebben het wiel er weer opgezet en ik mocht naast de garage parkeren. Daar waren parkeervakken van een restaurant dat gesloten is maar waar wel een terras bij was met planten dus ik stond nog best aardig daar. Ik heb me goed geïnstalleerd: kreeg wifi van de garage die het net haalde tot aan mijn plekje, en ik mocht ook met mijn verlengsnoer bij hun stroom halen. Op het terras stonden nog stoelen en een daarvan heb ik bij mijn busje gezet. En er was daar ook een waterpunt met een tuinslang en zo kon ik fijn mijn water aanvullen. Gelukkig had ik eten genoeg bij me dus voorlopig zat ik daar goed. Al met al had ik nog best geluk zo hier op deze plek.

Het stadje zelf was niets bijzonders, saaie straten en in de achteraf straatjes was er veel armoede en rommel en zielige dieren
Daarom ben ik maar een beetje 'rund um hause' gebleven en heb filmpjes gekeken.

Ik had een poosje terug wat munt geplukt ergens buiten en in een glas water gezet. Deze had intussen nieuwe wortels gekregen dus ik heb een stukje verderop uit de berm wat grond gehaald en in mijn legen pindakaas pot gedaan en daar de munt in gezet. Dus nu heb ik er weer een plantje bij in mijn mobiele tuintje. 

De volgende middag was ik weer aan de beurt en hebben ze de nieuwe band er op gezet. We konden geen spijker of zo ontdekken in de oude band, wellicht was er geen lek maar lag het aan het ventiel. Dat konden we niet meer controleren omdat er geen lucht meer in de band zat, maar voor de zekerheid werd er een nieuw ventiel geplaatst.
Toen de nieuwe band er op zat vertelde ik hem dat ik tijdens de reis had gemerkt dat mijn rechter voorband wat sneller slap wordt dan de rest. Hij haalde deze band er even af en legde deze in een grote bak water en toen zagen we luchtbelletjes bij het ventiel dus ook hier kwam er een nieuwe op.
Bij het afrekenen merkte ik dat ze voor de extra tijd en het ventiel van de rechter voorband niets hadden gerekend. Ik vroeg nog of dat klopte en ze zeiden ja hoor, is helemaal oke. Superlief!

Ik was me hier intussen best thuis gaan voelen  dus vond het ergens best jammer dat het nu geregeld was allemaal. Maar ja, ook fijn natuurlijk. Ik had helaas geen stroopwafels meer maar heb ze hartelijk bedankt en ging weer op pad, verder het binnenland in richting Ronda.
Bij een uitkijkpunt met wat parkeerplaatsen ben ik gestopt en heb daar geslapen. Czytaj więcej