Arrondissement de Mantes-la-Jolie

Vanochtend om 07.00 uur klaar voor vertrek. Hoewel ik had afgesproken voor het ontbijt om die tijd was het heel stil in het petite hotelletje.... ik liet het achter me en in een frisse ochtend was ik alweer awake in la douche France.. ik dacht ontbijten doe ik later wel en na een paar dorpjes met ieder een zondagmarkt zeg maar op het plein voor de kerk draaide ik zo'n pleintje op gewoon om me onder te laten dompelen... een vervallen pandje waar mensen in- en uitliepen met vanalles en nog wat. Ik moest bijna bukken door de balken in het plafond.. Bonjour een dubbele espresso en even buiten op het terras de zondag in laten werken. Ik ben alweer 1 week onderweg, veel gedachtes verder en mezelf realiserend dat de geplande km's per dag een hele kluif blijken... ik ga voor het maximale maar veiligheid staat voorop, geen avond- cq nachtelijk avonturen en op is op..... en door!
Onderweg weer zoeken naar een stempellokatie en ik stopte in een dorpje met een petite markt. Ik stapte af en sprak een marktkoopman aan die net uit de kerk kwam met de inmiddels legendarische woorden tampon pour Saint Jaques, vrij vertaald ' waar kan ik een stempel krijgen van st Jacobus. Hij nam me mee de kerk binnen en daar werd al druk gerepareerd voor de aanstaande H.mis, het muzikale gedeelte dan. Weer zo'n hele oude kerk met alle dingen die ik van lang geleden herkende. Ik werd tot voorbij het altaar geleid en kwam in het privégedeelte van de bewoners. De pastoorsmeid zoals we dat vroeger in onze tijd noemde was inmiddels hier ook een bejaarde vrouw geworden die met een dienblad met koffie onderweg was naar de muzikanten in de kerk. Desgevraagd vertelde ze dat de pastoor een stempel had en liepen we verder het privégedeelte in. Ik was inmiddels overgedragen aan een insider van de kerk en ik bedankte de koopman met een merci monsieur.. de man klopte op een deur en ik kon horen dat het over mijn stempel ging, of het niet kon wachten tot na de H.mis waarop ik kennelijk bedenkelijk genoeg keek en er een antwoord terug in de ruimte klonk. Er kwam iemand naar buiten, meneer pastoor nog wel, een 40er. Hij gaf me een hand en ik gaf hem mijn credential en voila de stempel werd geplaatst en ik werd een bon voyage toegewenst. Ik bedankte iedereen en liep dezelfde weg terug door de kerk waar het duo nog steeds gepassioneerd hun liederen ten gehore brachten.
Op de markt nog maar 2 appels en 2 peren gekocht die je inderdaad niet met elkaar moet vergelijken... 😀 en weer op de fiets.. in een volgend dorpje wat gegeten in het park waar de banen voor de jeu de boules wedstrijden alweer klaar liggen. O ja brocante, dat woord kom je in ieder dorpje tegen en nu aangekondigd aan het hek van een kasteel. Verder genoten van het landschap wat nooit verveelt.
O ja, in Mechelen kwam ik NL-Bart voor het eerst tegen, hij heeft zo'n ligfiets. Inmiddels ben ik hem daarna nog 2 keer tegengekomen en is er inmiddels kennis gemaakt. Ook NL-Mark kwam in beeld en onze paden hebben zich inmiddels ook al een paar keer gekruist, vandaag zelfs 2 keer en toen ik hem die 2e keer zag at hij iets van de bulanger en ben ik gestopt om mijn fruithapje naar binnen te werken... Mark en Bart kennen elkaar inmiddels ook en Mark opperde om tel.nrs uit te wisselen en zo geschiedde. Vanmiddag toen ik ingecheckt was kreeg ik een appje van Mark. Hij had contact gehad met Bart en het leek hen wel leuk om morgenavond in Chartres samen te gaan eten. Dat wordt dus het doel voor morgen..
Tot slot van de dag nog dit.... van de week is het me al eens overkomen maar vandaag weer..... zeer frustrerend als je wordt ingehaald door de TGV 😀 😀 😀.Okumaya devam et