Chutes de Khone

Vandaag hebben we het eiland met de fiets verkend. Onze eerste stop was een vrij bekende waterval namelijk Tat Somphamit aka de Li Phi Falls. Toen we toekwamen waren we bijna alleen, juist nog één andere persoon was aanwezig. De Li Phi Falls bleken verschillende watervallen te zijn die zich zowel verticaal als horizontaal een heel eind uitrekken. Het was echt een prachtig en overweldigend zicht. We konden via een padje de watervallen een tijdje volgen. Op het einde was er een strand, maar het water leek toch niet echt geschikt om te zwemmen, want we zagen dat er nog een zeer sterke stroming in het water was.

Na de watervallen fietsten we verder naar een volgend strandje. Dit was groter, maar het water leek nog altijd niet echt geschikt om te zwemmen. Er lagen ook bootjes om dolfijnen te gaan spotten. Toen we vroegen voor de prijs bleek deze toch wat duurder dan wat we hadden gelezen. Maar het was toch niet het goede moment in de dag om dolfijnen te gaan spotten, dus reden we verder met onze fiets.

Onze volgende stopplaats was de meest zuidelijke top van het eiland. Vanop het uitzichtpunt konden we zelfs Cambodja zien. Van hieruit vertrokken ook bootjes en deze vroegen wel onmiddellijk een degelijke prijs. Het beste moment om de dolfijnen te spotten is ofwel 's ochtends ofwel 's avonds. Dus besloten we dat we morgenochtend gingen terug komen.

We hadden gezien op Google Maps dat er een vrij grote weg door het midden van het eiland liep, waardoor we terug aan de noordkant van eiland konden geraken. Maar we zagen ook dat deze weg in het midden onderbroken was. Toch wouden we deze weg proberen om terug te geraken. Alles ging goed totdat we ineens voor een brug stonden waarvan het middelste deel was ingestort, ai. Maar al snel zagen we dat er iets verder een nieuw weggetje was gevormd, dus besloten we dit te volgen. Na een tijdje kwamen we weer voor een soort bruggetje dat de tand des tijds niet echt had overleefd, maar weer was er een alternatief weggetje gevormd. Het weggetje werd wel steeds smaller en de planten er rond steeds groter. Maar toen kwamen we aan een derde en grote brug, die over een vrij brede rivier stroomde en ook deze brug was ingestort. Helaas was er geen alternatieve weg meer, dus dat betekende terug fietsen en een andere route nemen. Ondanks dat deze route onsuccesvol bleek, hadden we ons wel geamuseerd.

Na een nodige middagpauze fietsten we verder naar nog een andere waterval. Deze was kleiner als de vorige hadden we ons laten vertellen. Toen we toekwamen, bleek dat we over een lange hangbrug moesten om de watervallen te bewonderen. Deze vond Tat toch niet zo geweldig, vooral omdat het hout af en toe serieus kraakte en de planken soms toch wel ver uit elkaar lagen. Eenmaal aan de overkant was het niet echt duidelijk welke richting we uit moesten, want er waren vele kleine pasjes. Uiteindelijk vonden we toch ongeveer een juist padje en kwamen we aan aan de watervallen. Ze waren inderdaad kleiner als de vorige, maar nog steeds indrukwekkend en ook hier hadden we het uitzicht voor ons alleen. Maar lang genieten zat er niet in, want het was ondertussen bloedheet geworden. De terugweg met de fiets was dan ook geen pretje, vooral omdat het pad een zandweg was dat vol lag met stenen en rotsen.

Eenmaal terug in het dorpje trakteerden we onszelf op een goeie frisse pint, 640 ml!Read more