Madeira 1997

Omdat morgen onze laatste dag is en ‘s zondags toch veel winkels gesloten zijn doen we onze laatste aankopen vandaag.
Het weer blijft vrij fris 23° en bewolkt maar we nemen tocht de bus(sen) naar Monte.
Dit stadje is bekend voor zijn afdaling in rieten manden van de berg.
Monte ligt 550 m hoog en in het groen boven Funchal, het is hier vrij kil en de mist die altijd in de bergen hangt bereikt ons hier als kleine regendruppels.
We bezoeken de kerk die op het hoogste punt staat en ik laat me verleiden door de verkoopspraatjes van een oude man met geborduurde zakdoekjes. Ze zijn door zijn familie gemaakt zegt hij en ze kosten maar 200 BF, dat weet hij heel goed. Hij is verfromfraait en zijn ogen staan kaduk maar als hij mijn 2000 esc moet wisselen haalt hij een hoop briefjes boven, zoveel hebben wij er nog niet bijeen gehad.Later blijken ook de zakdoekjes geen vocht op te nemen, ja die verkopers kunnen het nogal uitleggen en meelij op wekken.
Met de rieten mand durf ik niet naar beneden, ik heb al schrik in de bus en die heeft tenminste nog remmen.
We eten een sandwich met tonijn en sardienen, heel lekker en heel groot, en 2 koffie’s. We kunnen de bus van hieruit zien en we blijven rustig zitten, maar als hij start is het even paniek want de barman is niet te vinden om af te rekenen. Gelukkig is het geen Belgische chauffeur want ze wachtte wel even op ons, de lunch kostte 1800 esc.
‘S avonds na het eten nog een avondwandeling tot aan een engelse pub hier nemen we twee cocktails maar ze waren wat slap. In de bar van het hotel nog een cocktail geprobeerd maar hij was al even flauw, nog een dansje en dan naar bed.Baca selengkapnya