Te Mateotetawa Creek

Ik kom er gisteren achter dat ik in Kaikohe een geothermische wandeling had willen doen. Ik heb er daar niets van gezien. Is alleen op afspraak. Toch maar niet terug. Is 87 km zonder camping of weer langs de kust.
Ik sta op met mist, goed teken lijkt mij. En inderdaad, stralend blauw. Pas als het om 12 uur weer betrekt, realiseer ik me dat de weersverwachting de hele dag regen was. Eerst door Kumara landbouwgebied. Ik blijf op de snelweg, want daar is een wandelingetje met hagedissen. Wel steil, maar dan doe ik gewoon een klein stukje. Naar het begin is echter al een stuk omhoog met de weg. Dat loop ik. Dan een stukje Kauribos, goed te doen en mooi. En dan knetter steil ja, geen hagedis te bekennen trouwens, is misschien niet het goede weer daar voor. En dan dus gewoon door klimmen hè. Terwijl ik niet eens weet of ik wel weer naar beneden kom. Op de top bijna hoogtevrees, snel gaan zitten en het eerste stukje op mijn kont naar beneden. Niet elegant, maar ik kom er zo wel. En zodra ik weer op de weg ben, aldoor zo'n suffe grijns op mijn gezicht; ik heb iets gedaan wat ik eigenlijk niet kan.
Het is hier vaak regenachtig vanwege de westenwind. Daarom heb ik hem, naar het oosten gaande, straf tegen (?). Nou ja. Ik blijf 2 nachten en doe het Kauri museum morgen. Om half 6 ga ik vragen bij de receptie of het café of de eet-caravan nog open gaat. Ik heb wel pasta, maar zou jammer zijn als er daarna nog wat open gaat. Nee, niet 's avonds. Maar ze heeft nog eten over. Krijg ik toch een heerlijk bord vol. Wat lief toch weer. En geen druppel gevallen hè, althans niet waar ik fietste. De weg was wel nat soms. Voor het eerst mijn dons aan.Leer más