Skjåk

We moesten nog een endje verder fietsen naar de plek waar we wilden wildkamperen: aan de historische Gamle Strynefjellsvegen. Matthijs kende ook deze gravelweg weer door de fietsende Youtuber Matthew Norway, en wist zodoende dat de weg niet mocht ontbreken op onze route. Het schijnt namelijk een schilderachtige plek te zijn. De slechts 27 kilometerlange weg voert langs ronde, door gletsjers afgeschuurde bergtoppen in het oosten en steilere bergtoppen aan de westkant, en kent prachtige uitzichten op twee helderblauwe gletsjermeren vol brokken ijs en daar omheen contrastrijke kleuren zoals felle bruin- en groentinten op de oevers waar beken uit stromen, en spierwitte plakken sneeuw op donkergrijze rotsen.

De Gamle (vertaald: oude, lees: gammele) Strynefjellsvegen is een ervaring op zich. Deze weg is tegen het einde van de 19e eeuw gebouwd en de Noren noemen het "een meesterwerk van technisch ontwerp uit vervlogen tijden." Het pad wordt eigenlijk alleen nog door toeristen gebruikt, aangezien er een nieuwe autoweg om de Strynefjelletberg heen is aangelegd voor het snelle, zware verkeer. En deze oude weg is erg smal en inderdaad wat gammel, dus hij kent een strenge lengte- en gewichtslimiet voor voertuigen wat betekent dat toeristenbussen hier niet zijn toegestaan. Een uitstekende keuze dus voor mensen zoals wij, die graag de voor de luie toeristen verborgen plekken gaan ontdekken en daar dan het liefst lekker alleen zijn.

Om er te komen moesten we nog een stukje over de nieuwe weg en precies bij de afslag zat, heel handig, een hotel waarvan de eetzaal meer leek op een soort wegrestaurant, waar ze alles verkochten dat we op dat moment nodig hadden. Daarna kon het feest beginnen.Lue lisää